WTOREK, Dzień powszedni

EWANGELIA - Łk 12, 35-38 (Oczekiwanie powrotu Pana)

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie».

MEDYTACJA

Noc często kojarzy się z ciszą, ale też z trudnościami, smutkiem i tęsknotą. Noc, w której nie można po prostu spać, dłuży się, jest trudna do zniesienia...

Nasze serca zawsze będą tęsknić za Tym, który je stworzył. To Bóg jest spełnieniem tej tęsknoty. To Jego pukanie sprawia, że budzi się nadzieja. Nasza tęsknota za Bogiem już jest modlitwą...

Jezus przypomina o tym, jak ważne jest, by być gotowym na przyjście Pana. Mówi też, że to On spełni nasze pragnienia i potrzeby...

"Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie" (Łk 12, 37). Człowiek wierzący powinien z tego czerpać, bo Przyjaciel Jezus też przyjdzie. Sam to zapowiedział...

Niespodziewany gość może spotkać się z bałaganem w domu, do którego wchodzi. Gdy jednak zapowie się wcześniej gospodarz wysprząta dom i przygotuje posiłek. Może nie myślimy o tym i na Jezusa nie czekamy, ale On przyjdzie i nie oczekuje wysprzątanego domu i kolacji. Jedyne czego chce, to naszego czystego, otwartego serca. Tylko tyle, albo aż tyle. Czuwajmy więc, bądźmy gotowi i nie pozwólmy się zaskoczyć...

Przepasane biodra, zapalone pochodnie, oczekiwanie i gotowość na przyjście Pana to słowa, które są dla nas czasami trudne do zaakceptowania. Wywołują obawy i lęki. ‘Druga czy trzecia straż’ odsyła nas do oczekiwania, do nocy, która jest figurą osobistej śmierci i zapowiada dramatyczne losy końca świata. Ten czas oczekiwania nie jest jednak pusty...

Kościół jako wspólnota, i każdy osobiście, daje świadectwo wobec innych. Nam została powierzona odpowiedzialność za zbawienie świata. Historia, jaką przeżywamy to miejsce „decyzji i nawrócenia, czujności i wierności Słowu”. Mamy je przeżywać bez lęku, ale z wiarą i zaangażowaniem...

Wierzący w Chrystusa nie boi się nocy świata, choć ten zna ich wiele. To noce samotności, krzyża, umierania dla swoich namiętności, noce odrzucenia, braku perspektyw. Pan jednak przychodzi w czasie oznaczonym, ‘sadza nas przy stole i usługuje’. To symbol Eucharystii. Szczęśliwi ci, którzy nie zwątpią...

Jezus mówi uczniom o gotowości serca. Nie chodzi o to, by żyć w napięciu, ale by być uważnym, czujnym na to, jak i kiedy On przychodzi...

Jezus mówi: „Niech będą przepasane wasze biodra i zapalone pochodnie”. Czynność 'przepasania bioder' oznaczała w starożytnym Izraelu gotowość do działania. Długą szatę podciągano i zatykano za pas, by można było biec, służyć, ruszyć w drogę. Ten obraz pojawia się na przykład w Księdze Wyjścia, (Wj 12, 11)...

Izraelici mieli mieć przepasane biodra i zapalone pochodnie podczas nocy paschalnej, gotowi do wyjścia z Egiptu. Zapalone pochodnie to symbol czuwania w nocy, kiedy najmniej się spodziewamy, że ktoś zapuka do drzwi. I właśnie tak Jezus do nas przychodzi. Nie tylko w ciszy adoracji i smaku Komunii, ale
i w drugim człowieku, często zmęczonym, nieznośnym, obcym, rozczarowanym życiem...

Jezus przychodzi, gdy jesteśmy w biegu, gdy nie mamy czasu, gdy wszystko inne wydaje się ważniejsze. Przychodzi w nocy. Może dziś zapuka właśnie tam, gdzie najmniej się tego spodziewamy. Tylko czy potrafimy rozpoznać twarz Chrystusa w tych, którzy są ostatnimi, ubogimi, tych, którzy są poranieni?...

Jezus przypomina nam o postawie czuwania i gotowości. Przepasane biodra i zapalone pochodnie, to symbol serca, które nie odkłada spotkania z Bogiem na później, ale żyje w uważności i miłości. Jest też symbolem oczekiwania na powtórne przyjście Jezusa...

Bóg, którego oczekujemy, staje się Tym, który nas karmi i umacnia. Gotowość chrześcijanina jest radosnym oczekiwaniem. Każdy dzień może być chwilą Jego przyjścia – w modlitwie, w drugim człowieku, w niespodziewanym doświadczeniu. Ważne, by lampy naszej wiary nigdy nie zgasły...

...Jezu, proszę o serce czujne i gotowe na ostateczne spotkanie z Tobą... Proszę o łaskę bycia człowiekiem czuwającym i oczekującym Pana... Dziękuję za Twoje przychodzenie do mnie w całym moim życiu... Dziękuję, że nie domagasz się ode mnie doskonałości, ale, ufam, przyjmujesz mnie takiego, jakim jestem,
z moimi słabościami, niedoskonałościami, z moją grzesznością i moim pragnieniem stawania się każdego dnia lepszym...

KOMENTARZ AI (Sztucznej Inteligencji) do Ewangelii Łk 12, 35-38, Oczekiwanie powrotu Pana

1. Wprowadzenie

Fragment Ewangelii według Świętego Łukasza (Łk 12, 35-38), jest niezwykle istotny dla zrozumienia chrześcijańskiej nadziei i sposobu życia.
Jezus, zwracając się do swoich uczniów, przekazuje nam wezwanie do czujnego oczekiwania na Jego powrót.
Te słowa są dla nas nie tylko przestrogą, ale przede wszystkim obietnicą i zachętą do aktywnego życia w wierze.

2. Ekspozycja: obraz sług czekających na Pana

Jezus posługuje się obrazem sług, którzy czekają na powrót swojego pana z uczty weselnej: „Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie.
A wy bądźcie podobni do ludzi, oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze”.

Ten fragment jest kluczowym wątkiem w Nowym Testamencie, dotyczącym wymiaru nadziei, jaką jest czujne oczekiwanie.

2.1. Przepasane biodra
W czasach biblijnych, aby móc pracować lub szybko się poruszać, należało podciągnąć długie szaty i przepasać je pasem.
„Przepasane biodra” oznaczają gotowość do działania.
Święty Cyprian z Kartaginy wzywał: „Niech biodra nasze będą przepasane, aby w dniu wymarszu nie zastał nas obciążonych i zaplątanych”.
Chrześcijanin nigdy nie odpoczywa w sensie duchowym; świat wymaga naszej odpowiedzialności, którą przyjmujemy z miłością.

2.2. Zapalona pochodnia
Pochodnia symbolizuje światło, które prowadzi nas przez noc tego świata do światła wiecznej jasności.
Jezus chce, aby nasze światło jaśniało w dobrych uczynkach.
Jest to wezwanie do życia w świetle, a nie w ciemności, która jest symbolem winy i inercji.

2.3. Czekanie na Pana
Słudzy mają być gotowi, aby otworzyć panu natychmiast, gdy tylko nadejdzie i zapuka.
To oczekiwanie nie jest bierne; jest to czuwanie.
Jezus podkreśla, że Pan przyjdzie w godzinie, której się nie spodziewamy.
Dlatego musimy być zawsze czujni i ostrożni, oczekując na nagłe przyjście Pana, aby nasza wiara była na posterunku i otrzymała nagrodę za naszą czujność.

3. Ilustracja: błogosławieństwo czujności

Wersety 37. i 38. niosą z sobą zdumiewającą obietnicę: „Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie.
Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a sam, podszedłszy, będzie im usługiwał.
Czy o północy, czy o świcie przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie”.

Zwykle to słudzy usługują panu.
Tutaj role się odwracają.
Pan, który powraca, nie tylko nagradza swoich sług, ale sam im usługiwał.
Jest to obraz radości i intymności, która czeka tych, którzy wytrwali w czuwaniu.

Papież Franciszek nauczał, że to spotkanie z Jezusem będzie uściskiem, ogromną radością.
Nagrodą za czujność jest nie tylko wejście do królestwa, ale także niezwykłe wyróżnienie – Pan uczyni ich przełożonymi nad całym swoim majątkiem.

4. Zastosowanie: życie w oczekiwaniu

Wezwanie do czujności odnosi się do naszego codziennego życia.

4.1. Gotowość i odpowiedzialność
Czujność oznacza, że nasza egzystencja ma być pracowita.
Każdy poranek jest czystą kartą, na której chrześcijanin zaczyna pisać dobrymi uczynkami.
Być czujnym to nieustannie obserwować i wypełniać przykazania Pana.

4.2. Koncentracja na Królestwie
Jezus zachęca nas, abyśmy nie martwili się nadmiernie o to, co mamy jeść i pić, ani o resztę spraw doczesnych.
Zamiast tego mamy starać się o Jego królestwo, a reszta będzie nam dodana.
Nasz skarb i nasze serce powinny być w niebie.

4.3. Czuwanie duchowe
Czuwać to nie zasypiać w uśpieniu dawnej inercji.
Papież Jan Paweł II przypominał, że istnieje silna pokusa, by zasnąć, uwięzionym w zwojach ciemnej nocy, która symbolizuje winę i odrzucenie światła.
Musimy uwolnić się od mrocznego przyciągania ciemności i zła, aby spotkać Ojca świateł.

5. Wezwanie i modlitwa

Nic nie jest pewniejsze w wierze chrześcijan niż to 'spotkanie' z Panem, kiedy On przyjdzie.
Musimy żyć w oczekiwaniu na to spotkanie.

Co możemy zrobić, aby być sługami, których Pan zastanie czuwających?

5.1. Codzienna praca
Wykonujmy nasze obowiązki z miłością i odpowiedzialnością, traktując każdy dzień jako szansę na zapisanie nowej strony dobrymi uczynkami.

5.2. Życie w Świetle
Niech nasze pochodnie, czyli nasza wiara i dobre uczynki, nie gasną.
Wystrzegajmy się ciemności grzechu i inercji.

5.3. Oczekiwanie z radością
Nie czekajmy ze strachem, ale z radością i pewnością, że spotkanie z Chrystusem będzie uściskiem i wielką radością.
Bądźmy gotowi, bo Syn Człowieczy przyjdzie w godzinie, której się nie spodziewamy.

6. Modlitwa

Niech nasza wiara będzie zawsze na straży, abyśmy mogli otworzyć drzwi Panu, gdy tylko zapuka, i abyśmy mogli panować z Chrystusem w Jego królestwie jako słudzy, którzy czuwają.
Amen.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

TUESDAY, Weekday

GOSPEL - Lk 12:35-38 (Waiting for the Lord's Return)

Jesus said to his disciples:
"Let your loins be girded around you and your lamps burning. And you, be like men waiting for their master, when he returns from the wedding feast, to open the door immediately when he comes and knocks. Blessed are those servants whom the master finds awake when he comes. Truly, I say to you, he will gird himself and make them sit at the table, and will go around and serve them. Whether he comes at the second or the third watch, blessed are they when he finds them so."

MEDITATION

Night is often associated with silence, but also with difficulties, sadness, and longing. A night in which one simply cannot sleep, drags on, is difficult to bear...

Our hearts will always long for the One who created them. God is the fulfillment of this longing. His knocking awakens hope. Our longing for God is already
a prayer...

Jesus reminds us of the importance of being ready for the Lord's coming. He also says that He will fulfill our desires and needs...

"Blessed are those servants whom the master finds watching when he comes" (Luke 12:37). A believer should draw from this, because Jesus, the Friend, will also come. He Himself announced it...

An unexpected guest might find the house in disarray when they enter. However, if they announce their arrival in advance, the host will clean the house and prepare a meal. We may not think about it and we may not be waiting for Jesus, but He will come and does not expect a clean house and dinner. All He wants is our pure, open hearts. That's all, or as much as that. Let us therefore be vigilant, be ready, and not allow ourselves to be surprised...

Girded loins, lit torches, waiting and being ready for the Lord's coming are words that are sometimes difficult for us to accept. They evoke fear and anxiety. 'Second or third watch' sends us back to waiting, to a night that symbolizes personal death and foreshadows the dramatic fate of the end of the world. This time of waiting, however, is not empty...

The Church as a community, and each one of us individually, bears witness to others. We have been entrusted with the responsibility for the salvation of the world. The history we experience is a place of "decision and conversion, vigilance and fidelity to the Word." We are to experience it without fear, but with faith and commitment...

A believer in Christ is not afraid of the nights of the world, though it knows many of them. These are nights of loneliness, of the cross, of dying to one's passions, nights of rejection, of lack of prospects. However, the Lord comes at the appointed time, "seats us at the table and serves us." This is a symbol of the Eucharist. Happy are those who do not doubt...

Jesus speaks to his disciples about heart readiness. It is not about living in suspense, but about being attentive, alert to how and when He comes...

Jesus says: "Let your loins be girded and your lamps lit." The act of 'girding your loins' signified readiness for action in ancient Israel. A long robe was pulled up and tucked into the belt so that one could run, serve, and set out on the journey. This image appears, for example, in the Book of Exodus (Exodus 12:11)...

The Israelites were to have their loins girded and their lamps lit during the Passover night, ready to leave Egypt. Lighted lamps symbolize vigilance in the night, when we least expect someone to knock on the door. And this is precisely how Jesus comes to us. Not only in the silence of adoration and the savor of Communion, but also in others, often tired, unbearable, alien, and disillusioned with life...

Jesus comes when we are on the run, when we have no time, when everything else seems more important. He comes at night. Perhaps today he will knock precisely where we least expect it. But can we recognize the face of Christ in those who are last, in the poor, in those who are wounded?...

Jesus reminds us of an attitude of vigilance and readiness. Girded loins and lit torches are a symbol of a heart that does not postpone its encounter with God, but lives in attentiveness and love. It is also a symbol of the expectation of Jesus' second coming...

The God we await becomes the One who nourishes and strengthens us. The Christian's readiness is a joyful expectation. Every day can be the moment of His coming – in prayer, in another person, in an unexpected experience. It is important that the lamps of our faith never go out...

...Jesus, I ask for a heart that is vigilant and ready for the final encounter with You... I ask for the grace to be a person who watches and awaits the Lord... Thank you for coming to me throughout my life... Thank you for not demanding perfection from me, but, I trust, accepting me as I am, with my weaknesses, imperfections, my sinfulness, and my desire to become better every day...

AI (Artificial Intelligence) COMMENTARY on the Gospel of Luke 12:35-38, Awaiting the Lord's Return

1. Introduction

This passage from the Gospel of Luke (Luke 12:35-38) is crucial for understanding Christian hope and way of life.
Jesus, addressing his disciples, gives us a call to vigilantly await His return.
These words are not only a warning for us, but above all a promise and encouragement to an active life of faith.

2. Exposition: The Image of Servants Waiting for the Lord

Jesus uses the image of servants awaiting their master's return from a wedding feast: "Let your loins be girded around your waists and your lamps burning.
And you, be like men waiting for their master when he returns from a wedding feast, so that when he comes and knocks, you may open the door for him immediately."

This passage is a key theme in the New Testament, concerning the dimension of hope, which is watchful waiting.

2.1. Girded Loins
In biblical times, to be able to work or move quickly, long robes had to be pulled up and belted.
"Girded loins" signifies readiness for action.
St. Cyprian of Carthage exhorted: "Let our loins be girded, lest on the day of our departure we be found burdened and entangled."
A Christian never rests in the spiritual sense; the world demands our responsibility, which we accept with love.

2.2. A Lighted Torch
The torch symbolizes the light that guides us through the night of this world to the light of eternal brightness.
Jesus wants our light to shine in good works.
This is a call to live in the light, not in the darkness, which is a symbol of guilt and inertia.

2.3. Waiting for the Master
Servants are to be ready to open the door for the master immediately when he comes and knocks.
This waiting is not passive; it is vigilance.
Jesus emphasizes that the Lord will come at an hour we do not expect.
Therefore, we must always be vigilant and alert, waiting for the Lord's sudden coming, so that our faith may be on guard and receive the reward for our vigilance.

3. Illustration: The Blessing of Vigilance

Verses 37 and 38 carry an astonishing promise: "Blessed are those servants whom the master finds watching when he comes.
Truly, I say to you, he will gird himself and make them sit down at the table, and he will come and serve them.
Whether he comes at midnight or at dawn, blessed are they when he finds them so."

Usually, it is the servants who serve the master.
Here the roles are reversed.
The Lord who returns not only rewards his servants but also ministers to them.
This is an image of the joy and intimacy that awaits those who persevere in vigilance.

Pope Francis taught that this encounter with Jesus will be an embrace, a tremendous joy.
The reward for vigilance is not only entry into the kingdom but also an extraordinary distinction – the Lord will make them rulers over all his possessions.

4. Application: Living in Waiting

The call to vigilance applies to our daily lives.

4.1. Readiness and Responsibility
Vigilance means that our existence is to be diligent.
Each morning is a blank slate on which the Christian begins to write with good deeds.
To be vigilant is to constantly observe and fulfill the Lord's commandments.

4.2. Focus on the Kingdom
Jesus encourages us not to worry excessively about what we will eat and drink, or about the rest of our temporal affairs.
Instead, we are to strive for His kingdom, and the rest will be added to us.
Our treasure and our hearts should be in heaven.

4.3. Spiritual Vigilance
To vigilantly mean not falling asleep in the slumber of former inertia.
Pope John Paul II reminded us that there is a strong temptation to fall asleep, trapped in the coils of the dark night, which symbolizes guilt and the rejection of light.
We must free ourselves from the dark pull of darkness and evil to encounter the Father of lights.

5. Invocation and Prayer

Nothing is more certain in the Christian faith than this "encounter" with the Lord when He comes.
We must live in anticipation of this encounter.

What can we do to be servants whom the Lord will find vigilant?

5.1. Daily Work
Let us perform our duties with love and responsibility, treating each day as an opportunity to turn a new page with good deeds.

5.2. Life in the Light
Let our torches, that is, our faith and good works, not be extinguished.
Let us beware of the darkness of sin and inertia.

5.3. Waiting with Joy
Let us not wait with fear, but with joy and the certainty that the encounter with Christ will be an embrace and a great joy.
Let us be ready, for the Son of Man will come at an hour we do not expect.

6. Prayer

Let our faith always be on guard, so that we may open the door to the Lord whenever He knocks, and that we may reign with Christ in His kingdom
as servants who keep watch.
Amen.