PIĄTEK, Dzień powszedni

EWANGELIA - Łk 11, 15-26 (Walka Chrystusa ze złym duchem)

Gdy Jezus wyrzucał złego ducha, niektórzy z tłumu rzekli: «Mocą Belzebuba, władcy złych duchów, wyrzuca złe duchy». Inni zaś, chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba.
On jednak, znając ich myśli, rzekł do nich: «Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali. Jeśli więc i Szatan z sobą jest skłócony, jakże się ostoi jego królestwo? Mówicie bowiem, że Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy. Lecz jeśli Ja mocą Belzebuba wyrzucam złe duchy, to czyją mocą wyrzucają je wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże.
Gdy mocarz uzbrojony strzeże swego dworu, bezpieczne jest jego mienie. Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, to zabierze całą broń jego, na której polegał, i rozda jego łupy.
Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, ten rozprasza.
Gdy duch nieczysty opuści człowieka, błąka się po miejscach bezwodnych, szukając spoczynku. A gdy go nie znajduje, mówi: „Wrócę do swego domu, skąd wyszedłem”. Przychodzi i zastaje go wymiecionym i przyozdobionym. Wtedy idzie i bierze siedmiu innych duchów, złośliwszych niż on sam; wchodzą
i mieszkają tam. I stan późniejszy owego człowieka staje się gorszy niż poprzedni».

MEDYTACJA

Jezusowi stawiano różne złośliwe zarzuty. Niesprawiedliwe zarzuty, jakie stawiano Jezusowi, On wykorzystał, by opowiedzieć o czymś bardzo dla Niego ważnym: trosce o jedność. Dążenie do pojednania jest znakiem obecności Boga w naszym świecie...

"Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali" (Łk 11, 17). Słowo 'diabeł' (gr. diabolos) pochodzi od 'diaballo' - 'rozdzielać', a więc nieprzyjaciel rozdziela człowieka z Bogiem, człowieka ze wspólnotą, człowieka z sobą samym. Powodami rozłamów są pycha, nieumiejętność słuchania, kierowanie się kategoriami tego świata...

Dziełem diabła jest również podzielone chrześcijaństwo. To antyświadectwo, zgorszenie dla świata i patologia duchowa w wierze w Boga, który jest Miłością. Dlatego Jezus przed śmiercią modlił się słowami: aby wszyscy stanowili jedno (por. J 17, 21)...

Jezus przyszedł, aby pojednać człowieka z Bogiem i ludzi między sobą. On uzdalnia do stanięcia ponad podziałami. Miłosierdzie Boże jest spoiwem, które łączy
w jedno potłuczone kawałki wspólnoty...

Rzeczywistość duchowa jest bardzo dynamiczna. Czasami trudno nam w jednoznaczny sposób określić skąd pochodzą nasze inspiracje i jaki duch na nas działa. Możemy bowiem ulegać pokusom, możemy łudzić się, ale też wiemy, że w każdym momencie Duch Święty w nas działa...

‘Walka duchowa’ to stały element naszego życia wiarą. Centralnym punktem jest zdanie, że trzeba nam być ‘z Jezusem’ a nie przeciwko Niemu. To ważne dla każdego z nas, ale i dla wspólnoty, w jakiej funkcjonujemy. Sukcesy duchowe muszą być kontynuowane, wspierane, aby uchronić się przed nawrotem złego...

Rozeznawanie duchowe. To nie jakieś przewrażliwienie czy skłonność do spirytyzmu. Działanie w nas ducha dobrego i złego jest rzeczywiste i możemy go uczyć się. Św. Ignacy Loyola proponuje w Ćwiczeniach Duchowych naukę rozeznawania, bo rzeczywistość duchowa nie narzuca się człowiekowi gwałcąc jego wolność. Dzięki rozeznawaniu mamy szansę obronić się przed podstępnymi zakusami ducha złego...

Jezus reaguje na absurdalne zarzuty, że działa mocą złych duchów, ale, zamiast oburzać się, logicznie tłumaczy. Mówi: jeśli zły duch wyrzuca złego ducha, to mamy totalny absurd...

Królestwo podzielone w sobie upada. Ale klucz jest gdzie indziej. Jezus mówi: nie da się być neutralnym. Wnętrze człowieka, jak mieszkanie, nie może być stale puste, bo jeśli nie zamieszka w nim Bóg, dobro, to wprowadzi się coś lub ktoś inny. To jest ten moment, gdy Jezus mówi, że zły duch wraca i znajduje dom 'wymieciony i uporządkowany', czyli gotowy na wynajem...

W starożytnym judaizmie uważano, że duchy nieczyste przebywają w miejscach pustynnych i opustoszałych, czyli tam, gdzie nie ma życia, obecności Boga, ani relacji (por. Kpł 16, 21–22 i Mt 12, 43). Gdy Jezus mówi o duchu, który wraca „z miejsc bezwodnych”, to jest nie tylko obraz, to znak, że każde wnętrze bez relacji z Bogiem wcześniej czy później staje się pustkowiem. To po jedności i stylu życia widać, czy jesteśmy uczniami Jezusa...

"Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie, a kto nie zbiera ze Mną, rozprasza" (Łk 11, 23). Życie duchowe nie znosi pustki. Nie ma w nim miejsca na stagnację, brak decyzji czy życie bez jasnych deklaracji. To tylko nasze złudzenia, że na chwilę można przejść w strefę buforową, wolną od odpowiedzialności moralnej...

Jezus mówi wprost, że pokusa bezpiecznych, niezobowiązujących rozwiązań, czasu, który przecieka nam przez palce oraz trwanie w zawieszeniu, mogą ostatecznie doprowadzić do poważnych trudności. Ostatecznie celem nie jest tylko unikanie zła, ale przede wszystkim wzrost w dobru. Walka z pokusą, grzechem prowadzić powinna do jeszcze głębszej i bardziej zażyłej relacji z Jezusem...

...Jezu, proszę o dar głębokiej czujności serca i łaskę całkowitego oddania się Tobie... Proszę o łaskę uwolnienia się od ‘ducha niemego’, który nie pozwala wyrazić do końca tego, że jestem w ręku Boga... Dziękuję za dar rozeznawania i wolność wyboru, jaką mam...

KOMENTARZ AI (Sztucznej Inteligencji) do Ewangelii Łk 11, 15-26, Walka Chrystusa ze złym duchem

1. Wprowadzenie

Fragment Ewangelii według św. Łukasza 11, 15-26 stanowi kluczowy moment w publicznej działalności Jezusa, ukazując Jego boską moc, naturę Królestwa Bożego oraz niebezpieczeństwo duchowej pustki.
Tekst ten łączy bezpośrednie działanie Jezusa (wypędzenie demona) z Jego nauczaniem w formie polemiki i przypowieści o powracającym duchu nieczystym.

2. Wypędzenie demona i oskarżenie o związek z belzebubem (Łk 11, 14-23)

Sekwencja rozpoczyna się od cudu: Jezus wypędza demona, który był niemy, a uzdrowiony człowiek zaczyna mówić, co budzi zdumienie tłumów.
Reakcja jest jednak podzielona.
Część słuchaczy, zamiast uznać to za znak Bożej interwencji, oskarża Jezusa, mówiąc: „Wypędza demony przez Belzebula, władcę demonów”.
Inni domagają się od Niego znaku z nieba, aby Go wystawić na próbę.

2.1. Polemika Jezusa o podzielonym Królestwie

Jezus, znając ich myśli, demaskuje absurdalność ich oskarżenia, posługując się logiką.

2.1.1. Argument o podziale królestwa szatana

Jezus stwierdza, że każde królestwo podzielone wewnętrznie upada, a dom rozsypuje się na dom.
Jeśli szatan jest podzielony przeciwko sobie, jak może ostać się jego królestwo?
Oskarżanie Jezusa o działanie w imieniu belzebuba (władcy demonów) oznacza, że szatan walczyłby sam z sobą, co jest sprzeczne z celem utrzymania jego władzy .

2.1.2. Argument o egzorcystach

Jezus pyta o to, przez kogo demony wypędzają ich własni egzorcyści.
W ten sposób stawia oskarżycieli przed sądem ich własnych praktyk.

2.1.3. Znak Królestwa Bożego

Kluczowym punktem jest stwierdzenie: „Lecz jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam demony, to istotnie przyszło już do was Królestwo Boże”.
W Ewangelii Mateusza w paralelnej perykopie (Mt 12, 28) mowa jest o Ducha Bożym.
Wypędzenie demonów jest manifestacją Królestwa Bożego, które w osobie i działaniu Jezusa wkracza w świat, obalając panowanie szatana.

2.2. Parabola o silnym człowieku

Aby umocnić tę tezę, Jezus przedstawia przypowieść o silnym człowieku.

2.2.1. Dopóki silny człowiek (szatan) strzeże swego zamku (świata lub duszy człowieka), jego własność jest bezpieczna.

2.2.2. Ale gdy silniejszy od niego (Jezus) go zaatakuje i zwycięży, zabiera mu zbroję, w której ufał, i dzieli jego łup.

Jezus jest tym Silniejszym, który związał szatana, co potwierdzają cuda wypędzania demonów.
To działanie nie jest neutralne; wymaga radykalnego opowiedzenia się: „Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, rozprasza”.

3. Przypowieść o powracającym duchu nieczystym (Łk 11, 24-26)

Po wykazaniu, że Królestwo Boże jest obecne, Jezus przechodzi do ostrzeżenia o niebezpieczeństwie duchowej pustki.
Przypowieść ta jest często interpretowana jako przestroga przed brakiem trwałej przemiany po uwolnieniu od zła.

3.1. Niebezpieczeństwo oczyszczonej pustki

Gdy duch nieczysty opuści człowieka, błąka się po miejscach bezwodnych, szukając odpoczynku.
Nie znajdując go, postanawia wrócić do swojego „domu”, z którego wyszedł.
Znajduje ten dom „zamieciony i uporządkowany”.
Dom jest czysty, ale pusty.

Następnie duch idzie i zabiera ze sobą siedem innych duchów, gorszych niż on sam, które wchodzą i zamieszkują w człowieku.
Ostateczny stan tego człowieka staje się gorszy niż pierwszy.

3.2. Teologiczne znaczenie przypowieści

Ta krótka przypowieść ma głębokie znaczenie dla chrześcijańskiej moralności i życia duchowego:

3.2.1. Wypędzenie demona (oczyszczenie)

Wypędzenie demona przez Chrystusa (lub uwolnienie od grzechu) jest pierwszym krokiem.
Dom jest „zamieciony i uporządkowany”.

3.2.2. Pustka duchowa

Oczyszczony dom, aby nie pozostał pusty, musi być wypełniony łaską i obecnością Bożą.
Jeśli człowiek zostaje uwolniony od zła, ale nie przyjmuje Królestwa Bożego, nie wypełnia swojego życia modlitwą, wiarą i dobrymi czynami, jego dusza pozostaje otwartym, lecz niezamieszkanym domem.

3.2.3. Gorszy stan ostateczny

Powrót ducha nieczystego z siedmioma innymi duchami symbolizuje pogłębienie się zła.
Liczba siedem oznacza pełnię lub całkowitość, sugerując, że ostateczny stan człowieka jest znacznie gorszy, ponieważ zło powraca z większą siłą i podstępem.
Święty Augustyn, komentując pokrewne fragmenty, podkreślał, że naczynia (ludzkie dusze) muszą być napełnione, aby nie zostały ponownie opanowane.
Lampa wiary musi być podtrzymywana olejem modlitwy i łaski.
Jeśli wiara i modlitwa gasną, światło zanika.

4. Kontekst szerszy: wezwanie do słuchania Słowa Bożego (Łk 11, 27-28)

Bezpośrednio po tej przypowieści, kiedy Jezus jeszcze przemawiał, kobieta z tłumu wykrzyknęła: „Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś!”.
Ta pochwała Matki Jezusa prowadzi do dalszego nauczania, które podsumowuje przesłanie o konieczności wypełnienia życia Królestwem Bożym:
„Lecz On rzekł: «Błogosławieni są raczej ci, którzy słuchają słowa Bożego i go przestrzegają»”.
To zdanie łączy temat wypędzenia demona i powracającego ducha.
Nie wystarczy być fizycznie blisko Chrystusa (jak kobieta, która Go urodziła) ani zostać oczyszczonym z grzechu; konieczne jest aktywne przyjęcie Słowa Bożego i życie nim.
Słuchanie Słowa i posłuszeństwo jest tym, co wypełnia „zamieciony i uporządkowany” dom, zapobiegając powrotowi zła.

5. Podsumowanie

Fragment Łk 11, 15-26 jest dwuczęściowym nauczaniem.

5.1. Potwierdzenie Boskiej władzy

Jezus dowodzi, że Jego moc pochodzi od Boga ("palec Boży") i że jest On Silniejszym, który pokonał szatana, co zwiastuje nadejście Królestwa Bożego.

5.2. Ostrzeżenie przed pustką

Przypowieść o powracającym duchu ostrzega, że samo usunięcie zła (oczyszczenie) jest niewystarczające.
Należy aktywnie wypełnić życie łaską, wiarą i posłuszeństwem Słowu Bożemu, aby uniknąć gorszego upadku.
Królestwo Boże wymaga radykalnego wyboru i czujności.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

FRIDAY, Weekday

GOSPEL - Lk 11:15-26 (Christ's Struggle with the Devil)

As Jesus was casting out a demon, some in the crowd said, "By Beelzebub, the ruler of the demons, he casts out demons." Others, wanting to test him, sought a sign from him from heaven.
But he, knowing their thoughts, said to them, "Every kingdom divided against itself is brought to desolation, and a house falls against a house. Therefore, if Satan is divided against himself, how can his kingdom stand? For you say that I cast out demons by Beelzebub. But if I cast out demons by Beelzebub, by whom do your sons cast them out? Therefore they will be your judges. And if I cast out demons by the finger of God, then the kingdom of God has truly come to you.
When a strong man, armed, guards his palace, his possessions are secure. But when a stronger than he comes and defeats him, he will take away all his weapons on which he trusted and distribute his spoils.
Whoever is not with Me is against Me; and whoever does not gather with Me scatters.
When an unclean spirit leaves a person, it wanders through dry places, seeking rest. And when it finds none, it says, "I will return to my house from whence I came." It comes and finds it swept and adorned. Then it goes and takes seven other spirits, more wicked than itself; they enter and dwell there. And the man's condition afterward becomes worse than the first.

MEDITATION

Jesus was subjected to various malicious accusations. He used the unjust accusations made against Jesus to speak about something very important to Him: the concern for unity. The pursuit of reconciliation is a sign of God's presence in our world...

"Every kingdom divided against itself is laid waste, and a house falls upon a house" (Luke 11:17). The word 'devil' (Greek diabolos) comes from 'diaballo' - 'to divide,' so the enemy separates man from God, man from the community, man from himself. The causes of divisions are pride, the inability to listen, and being guided by the categories of this world...

Divided Christianity is also the work of the devil. It is a counter-witness, a scandal to the world, and a spiritual pathology in the faith in God, who is Love. That is why Jesus prayed before his death: "That they may all be one" (cf. John 17:21)...

Jesus came to reconcile man with God and people with one another. He enables us to transcend divisions. God's mercy is the glue that binds together the broken pieces of community...

The spiritual reality is very dynamic. Sometimes it's difficult for us to clearly determine where our inspirations come from and what spirit is acting on us. We may succumb to temptations, we may deceive ourselves, but we also know that the Holy Spirit is at work within us at every moment...

'Spiritual warfare' is a constant element of our life of faith. The central point is the belief that we must be 'with Jesus,' not against Him. This is important for each of us, but also for the community in which we function. Spiritual successes must be continued and supported to protect ourselves from a return to evil...

Spiritual discernment. This is not some oversensitivity or a tendency toward spiritualism. The workings of good and evil spirits within us are real, and we can learn from them. St. Ignatius of Loyola proposes in the Spiritual Exercises the teaching of discernment, because spiritual reality does not impose itself on
a person, violating their freedom. Through discernment, we have a chance to defend ourselves against the insidious wiles of the evil spirit...

Jesus responds to absurd accusations that he acts through the power of evil spirits, but instead of getting indignant, he explains logically. He says: if an evil spirit casts out an evil spirit, then we have a complete absurdity...

A kingdom divided within itself collapses. But the key lies elsewhere. Jesus says: it is impossible to be neutral. A person's interior, like a house, cannot be permanently empty, because if God, goodness, does not dwell there, something or someone else will move in. This is the moment when Jesus says that the evil spirit returns and finds the house "swept and tidy," that is, ready for rent...

In ancient Judaism, unclean spirits were believed to dwell in deserted and desolate places, that is, where there is no life, God's presence, or relationships
(cf. Leviticus 16:21–22 and Matthew 12:43). When Jesus speaks of the spirit returning "from dry places," it's not just an image; it's a sign that any interiority without a relationship with God sooner or later becomes a wasteland. It's through our unity and lifestyle that we can see whether we are disciples of Jesus...

"Whoever is not with me is against me, and whoever does not gather with me scatters" (Luke 11:23). The spiritual life abhors a void. There's no room for stagnation, indecision, or a life without clear declarations. These are just our illusions that for a moment we can enter a buffer zone, free from moral responsibility...

Jesus says directly that the temptation of safe, non-binding solutions, time slipping through our fingers, and remaining in suspense can ultimately lead to serious difficulties. Ultimately, the goal is not just to avoid evil, but above all, to grow in goodness. The fight against temptation and sin should lead to an even deeper and more intimate relationship with Jesus...

...Jesus, I ask for the gift of profound heart vigilance and the grace of complete surrender to You... I ask for the grace to be free from the "mute spirit" that prevents me from fully expressing that I am in God's hands... Thank you for the gift of discernment and the freedom of choice that I have...

AI (Artificial Intelligence) COMMENTARY on the Gospel of Luke 11:15-26, Christ's Struggle with the Evil Spirit

1. Introduction

Luke 11:15-26 is a key moment in Jesus' public ministry, revealing His divine power, the nature of the Kingdom of God, and the danger of spiritual emptiness.
This text combines Jesus' direct action (casting out a demon) with His teaching in the form of a polemic and a parable about a returning unclean spirit.

2. Casting out a demon and the accusation of association with Beelzebub (Luke 11:14-23)

The sequence begins with a miracle: Jesus casts out a demon that was mute, and the healed man begins to speak, astonishing the crowds.
However, the reaction is divided.
Some of the audience, instead of recognizing this as a sign of God's intervention, accuse Jesus, saying, "He casts out demons by Beelzebul, the ruler of the demons."
Others demand a sign from Him from heaven to test Him.

2.1. Jesus's Controversy on the Divided Kingdom

Jesus, knowing their thoughts, exposes the absurdity of their accusation using logic.

2.1.1. The Argument on the Division of Satan's Kingdom

Jesus states that every kingdom divided against itself falls, and one house falls against another.
If Satan is divided against itself, how can his kingdom stand?
Accusing Jesus of acting on Beelzebul's behalf (the ruler of the demons) implies that Satan would be fighting against himself, which contradicts the goal
of maintaining his power.

2.1.2. The Argument About Exorcists

Jesus asks through whom their own exorcists cast out demons.
In this way, he brings the accusers to justice for their own practices.

2.1.3. The Sign of the Kingdom of God

The key point is the statement: "But if I cast out demons by the finger of God, then the kingdom of God has come upon you."
In the Gospel of Matthew, a parallel pericope (Mt 12:28) speaks of the Spirit of God.
The expulsion of demons is a manifestation of the Kingdom of God, which, in the person and actions of Jesus, enters the world, overthrowing Satan's rule.

2.2. The Parable of the Strong Man

To reinforce this point, Jesus presents the parable of the strong man.

2.2.1. As long as the strong man (Satan) guards his castle (the world or the human soul), his possessions are safe.

2.2.2. But when a stronger one (Jesus) attacks him and defeats him, he takes away the armor in which he trusted and divides his spoils.

Jesus is the Strong One who has bound Satan, as confirmed by the miracles of his expulsion of demons.
This action is not neutral; it requires a radical statement: "Whoever is not with me is against me, and whoever does not gather with me scatters."

3. The Parable of the Returning Unclean Spirit (Luke 11:24-26)

After demonstrating that the Kingdom of God is present, Jesus moves on to warn about the danger of spiritual emptiness.
This parable is often interpreted as a warning against the lack of lasting transformation after being freed from evil.

3.1. The Danger of Purified Emptiness

When an unclean spirit leaves a person, it wanders through arid places, seeking rest.
Unable to find it, it decides to return to its "home" from which it originated.
He finds the house "swept and tidied."
The house is clean but empty.

Then the spirit goes and takes with it seven other spirits, more evil than itself, which enter and inhabit the man.
The man's final state becomes worse than the first.

3.2. The Theological Significance of the Parable

This short parable has profound significance for Christian morality and spiritual life:

3.2.1. Casting Out the Demon (Purification)

The casting out of the demon by Christ (or deliverance from sin) is the first step.
The house is "swept and tidied."

3.2.2. Spiritual Emptiness

For a cleansed house not to remain empty, it must be filled with grace and the presence of God.
If a person is freed from evil but does not accept the Kingdom of God, does not fill their life with prayer, faith, and good deeds, their soul remains an open but uninhabited house.

3.2.3. A Worse Final State

The return of the unclean spirit with seven other spirits symbolizes the deepening of evil.
The number seven signifies fullness or completeness, suggesting that man's final state is much worse, as evil returns with greater force and deceit.
St. Augustine, commenting on related passages, emphasized that the vessels (human souls) must be filled so that they will not be possessed again.
The lamp of faith must be kept burning with the oil of prayer and grace.
If faith and prayer are extinguished, the light fades.

4. The Broader Context: The Call to Listen to the Word of God (Luke 11:27-28)

Immediately after this parable, while Jesus was still speaking, a woman in the crowd exclaimed, "Blessed is the womb that bore you, and the breasts that you nursed!"
This praise of Jesus' Mother leads to further teaching that summarizes the message of the need to fill one's life with the Kingdom of God:
"But he said, 'Blessed rather are those who hear the word of God and obey it.'"
This sentence connects the themes of the expulsion of the demon and the returning spirit.
It is not enough to be physically close to Christ (like the woman who gave birth to Him) or to be cleansed of sin; it is necessary to actively accept and live the Word of God.
Hearing the Word and obeying it is what fills a "swept and tidy" house, preventing the return of evil.

5. Summary

The passage from Luke 11:15-26 is a two-part teaching.

5.1. Confirmation of Divine Authority

Jesus proves that His power comes from God ("the finger of God") and that He is the Strong One who defeated Satan, heralding the coming of God's Kingdom.

5.2. Warning Against Emptiness

The parable of the returning spirit warns that simply removing evil (purification) is insufficient.
One must actively fill one's life with grace, faith, and obedience to God's Word to avoid a worse fall.
The Kingdom of God requires radical choice and vigilance.