WTOREK, Wspomnienie świętych męczenników Korneliusza, papieża, i Cypriana, biskupa

EWANGELIA - Łk 7, 11-17 (Wskrzeszenie młodzieńca z Nain)

Jezus udał się do pewnego miasta, zwanego Nain; a szli z Nim Jego uczniowie i dum wielki. Gdy zbliżył się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono umarłego, jedynego syna matki, a ta była wdową. Towarzyszył jej spory dum z miasta.
Na jej widok Pan użalił się nad nią i rzekł do niej: «Nie płacz». Potem przystąpił, dotknął się mar, a ci, którzy je nieśli, stanęli.
I rzekł: «Młodzieńcze, tobie mówię, wstań». Zmarły usiadł i zaczął mówić; i oddał go jego matce.
A wszystkich ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: «Wielki prorok powstał wśród nas i Bóg łaskawie nawiedził lud swój».
I rozeszła się ta wieść o Nim po całej Judei i po całej okolicznej krainie.

MEDYTACJA

Wdowa z Nain została sama na świecie. Najpierw straciła męża, potem jedynego syna. Jako kobieta w starożytnym Izraelu nie mogła odziedziczyć spadku. Jej status majątkowy i społeczny był dramatyczny. Jezus widział jej rozpacz. On jest wrażliwy na ból każdego człowieka, współodczuwa z każdym cierpiącym...

Jezus mówi do wdowy: „Nie płacz”. Jego słowom towarzyszy konkretny czyn – przywraca młodzieńcowi życie. Odmienia los wdowy i jej syna. Nasze wewnętrzne współczucie też może wiązać się z konkretnymi działaniami. Czasem ktoś potrzebuje naszej obecności, dotyku, słów otuchy, wsparcia materialnego, modlitwy...

Oprócz śmierci fizycznej zdarza się śmierć duchowa. Czasem w człowieku coś umiera – nadzieja, miłość, wiara. Zdarza się, że do duchowej martwoty prowadzi grzech, własny lub cudzy, który coś w nas zabija. Jezus jest życiem i dawcą życia. On może ożywić wszystko, przywrócić pokój i radość...

Cuda, które Bóg czyni mają za zadanie pokazać Jego chwałę i indywidualne przesłanie do każdego człowieka. Jezus, wskrzeszając zmarłego syna, pokazuje troskę o los wdowy, która została bez środków do życia i bez jedynego żywiciela rodziny. To wydarzenie pokazuje troskę Jezusa o każdego z nas, jak
i indywidualne pytanie, czy potrzebuję, by Chrystus coś ożywił w moim życiu?...

Słowa Jezusa: "tobie mówię, wstań" (Łk 7, 14b) są apelem do każdego z nas...

Tylko Ewangelista Łukasz opowiada o cudzie wskrzeszenie młodzieńca z Naim. Jest to zapowiedź przyszłych losów Jezusa. Jest też zwróceniem uwagi, w jaki sposób Bóg jest obecny w życiu każdego człowieka, nawet słabego, ubogiego czy duchowo ‘obumarłego’...

Jezus ‘widzi’ i ‘użala się’, jest poruszony ludzką biedą, ‘nie-życiem’. Jego słowo uspokaja wszelkie niepokoje człowieka, daje nową perspektywę. Jest wezwaniem do powstania z martwych. Działanie Boga wywołuje szok, ale skłania do uznania wielkich dzieł Boga i oddania Mu chwały...

Współczucie Boga. To cecha szczególnie bliska Ewangeliście Łukaszowi. Bóg wchodzi w naszą historię, staje się jej częścią, nawet tam, gdzie jest obumarcie
i desperacja. Właśnie w takich okolicznościach On przychodzi ze swoim słowem i dotyka nas, przemienia nasz smutek w radość...

Matka, wdowa, niosąca do grobu jedynego syna. I wtedy pojawia się Jezus. Nie dlatego, że ktoś Go wezwał. On sam przyszedł...

Ewangelista Łukasz konsekwentnie przeplata opowieści o mężczyznach i kobietach. Wcześniej był uzdrowiony sługa setnika (mężczyzna). Teraz – syn wdowy (mężczyzna), ale główna bohaterka to matka (kobieta). To świadoma decyzja narracyjna, która pokazuje, że Bóg nie różnicuje miłości. Kocha każdego. W Nain nie padło żadne słowo prośby. Nie było spektakularnej wiary...

Jezus wzruszył się. Dotknął mar i zatrzymał kondukt żałobny. To nie była tylko fizyczna śmierć. To była też śmierć nadziei, poczucia sensu, wszystkiego, co miało wartość. I właśnie w tym miejscu Jezus przywraca życie. Nie tylko chłopcu, ale i jego matce...

Dzisiejsza Ewangelia jest dla każdego, kto czuje się martwy w środku: emocjonalnie, duchowo, relacyjnie. Dla tych, którzy mają poczucie, że coś odeszło bezpowrotnie. Jezus naprawdę nie jest obojętny na nasz ból i nie boi się dotknąć tego, co martwe, po to, by ożyło...

Jezus spotyka kondukt żałobny i matkę, która straciła jedynego syna. Nie czeka na prośbę, sam wzrusza się jej bólem i przywraca życie. To niezwykły obraz Boga, który nie jest obojętny na ludzkie cierpienie. On widzi nasze łzy wcześniej, niż potrafimy je wypowiedzieć...

Bóg nie wymaga od nas doskonałości bez błędów, ale serca otwartego na Jego miłosierdzie. On pochyla się nad tym, co umiera w nas, nad zniechęceniem, chłodem serca, brakiem nadziei. To właśnie spotkanie z Jego miłością daje siłę, by żyć odpowiedzialnie i wiernie. Nie zawsze usuwa trud, ale zawsze wnosi obecność, która podnosi. Dzisiejsza Ewangelia przypomina, że tam, gdzie my widzimy koniec, On może rozpocząć coś nowego...

"Nie płacz!" (Łk 7, 13b). Słowa Jezusa nie są pustą pociechą ani naiwnym zaprzeczeniem bólu. Dotykają źródła rozpaczy i pokazują, że Bóg nie zostawia człowieka samemu sobie. „Nie płacz” oznacza: ufaj, bo Ja jestem z tobą nawet tam, gdzie wydaje się, że wszystko się skończyło. To wezwanie otwiera serce na nadzieję, która wyprzedza każde doświadczenie straty...

Jezus nie obiecuje życia wolnego od cierpienia, lecz objawia, że w Bogu istnieje moc większa niż śmierć. Te słowa brzmią jak światło w mroku: twoje łzy nie są ostatnim słowem. Właśnie tam, gdzie rodzi się rozpacz, On przynosi obecność, która przemienia ból w nadzieję, a bezsilność w ufność, że miłość zwycięży...

...Jezu, proszę o bezgraniczne zaufanie Tobie... Proszę o umiejętność patrzenia ze współczuciem na tych, którzy utracili nadzieję, o dar ‘czucia wespół’... Dziękuję, że zawsze uprzedzasz moje potrzeby...

KOMENTARZ AI (Sztucznej Inteligencji) do Ewangelii Łk 7, 11-17, Wskrzeszenie młodzieńca z Nain

1. Wprowadzenie

Ewangelia Łk 7, 11-17 przedstawia jedno z najważniejszych cudów Jezusa – wskrzeszenie córki wdowy z Nain.
Ten krótki fragment zawiera wiele warstw teologicznych i duchowych, które w tradycji katolickiej są rozumiane jako zapowiedź Zmartwychwstania
i objawienie Chrystusa jako Pana życia.

2. Kontekst historyczno-społeczny

Jezus przybywa do Nain, małego miasta w Galilei, w dniu, w którym „była tam wdowa, której jedyne dziecko, syn, umarło”.
W kulturze żydowskiej utrata jedynego potomka oznaczała nie tylko głęboki żal, ale także utratę zabezpieczenia materialnego i społecznego – wdowa była skazana na ubóstwo i marginalizację.
Jezus, widząc jej cierpienie, „wzruszył się” i podszedł do trumny, co już w tym momencie ukazuje Jego miłosierdzie i gotowość do przełamania granic ludzkiego losu.

3. Akt cudu – wskrzeszenie

Po dotknięciu trumny Jezus mówi: „Dziewczynko, wstań!” i córka natychmiast wstaje, przywrócona do życia.
Ten cud ma podwójną wymowę.

3.1. Władza nad śmiercią
Jezus objawia się jako Ten, który „ma władzę nad życiem i śmiercią” (por. Mt 28, 18).
W katolickiej teologii jest to dowód na Jego boskość i na to, że „Chrystus jest jedynym prawdziwym Zbawicielem, który pokonał śmierć”.

3.2. Zapowiedź własnego Zmartwychwstania
Wskrzeszenie córki jest typem przyszłego Zmartwychwstania Chrystusa i wszystkich wiernych.
Jan Paweł II i Leon XIV) podkreślili, że „każdy cud życia wskazuje na ostateczną wygraną Chrystusa nad śmiercią”.

4. Teologiczne znaczenie w kontekście Katechizmu

Katechizm Kościoła Katolickiego (KKK) naucza, że Chrystus jest „życiem świata” (KKK 1024) i że Jego zwycięstwo nad śmiercią otwiera drogę do życia wiecznego dla wszystkich ludzi (KKK 1025).
Wskrzeszenie córki z Nain jest więc konkretnym przejawem tej prawdy: „Jezus nie przyszedł tylko, by uzdrawiać ciała, ale aby przywrócić pełnię życia, które obejmuje i życie wieczne”.

5. Liturgiczne i duchowe odczytanie

W liturgii Kościoła ten fragment jest często czytany w okresie Wielkiego Postu, kiedy Kościół zachęca do „odradzania się w wierze”.
Święty Jan Chryzostom podkreślał, że „wskrzeszenie w Nain jest znakiem, że Bóg nie zostawia nas w cierpieniu, ale przywraca nam radość”.
Współczesne homilie papieża Leona XIV zwracają uwagę, że „każde cierpienie może być przemienione w radość przez moc Chrystusa, który wskrzesza zmarłych”.

6. Moralna i pastoralna aplikacja

6.1. Miłosierdzie wobec cierpiących
Jezus nie omijał cierpienia wdowy; podszedł i działał.
Współcześnie katolicy są wezwani do „współodczuwania i działania na rzecz tych, którzy są pozbawieni nadziei” (por. Ewangelia Łk 7, 13).

6.2. Zaufanie w Bożą moc
Cud ten uczy, że w chwilach beznadziei możemy zwrócić się do Chrystusa z wiarą, że On ma moc przywrócić życie – nie tylko fizyczne, ale i duchowe.

6.3. Nadzieja na zmartwychwstanie
Wskrzeszenie córki jest zaproszeniem do przyjęcia nadziei na własne Zmartwychwstanie, co jest centralnym elementem chrześcijańskiej wiary
(por. 1 Kor 15, 20-22).

7. Podsumowanie

Ewangelia Łk 7, 11-17 ukazuje Jezusa jako współczującego Zbawiciela, który przełamuje granice śmierci i otwiera drogę do życia wiecznego.
Cud w Nain jest typem przyszłego Zmartwychwstania, potwierdza boską władzę Chrystusa i zachęca wiernych do zaufania Jego miłosierdziu oraz do aktywnego niesienia pomocy cierpiącym.
W świetle nauczania Katechizmu i magisterium Kościoła, ten fragment jest wyraźnym świadectwem, że Chrystus jest prawdziwym Panem życia, a Jego moc wskrzeszania jest źródłem nadziei dla całego Kościoła.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

TUESDAY, Memorial of the Holy Martyrs Cornelius, Pope, and Cyprian, Bishop

GOSPEL - Lk 7:11-17 (The Raising of the Young Man of Nain)

Jesus went to a city called Nain, and his disciples and a great multitude were going with him. As he approached the city gate, a dead man was being carried out, the only son of his mother, and she was a widow. A large multitude of the city was with her.
When the Lord saw her, he had compassion on her and said to her, "Do not weep." Then he came near and touched the bier, and those carrying it stood still.
And he said, "Young man, I say to you, arise." The dead man sat up and began to speak, and gave him to his mother.
And fear came upon them all; They praised God and said, "A great prophet has arisen among us, and God has graciously visited his people."
And this news about Him spread throughout all of Judea and the surrounding region.

MEDITATION

The widow of Nain was left alone in the world. First, she lost her husband, then her only son. As a woman in ancient Israel, she could not inherit
an inheritance. Her financial and social status was dramatic. Jesus saw her despair. He is sensitive to the pain of every person, he empathizes with everyone who suffers...

Jesus says to the widow, "Do not weep." His words are accompanied by a concrete action – he brings the young man back to life. He changes the fate
of the widow and her son. Our inner compassion can also be linked to concrete actions. Sometimes someone needs our presence, touch, words of comfort, material support, prayer...

Besides physical death, spiritual death occurs. Sometimes something dies within a person – hope, love, faith. Sometimes, sin, our own or that of others, leads to spiritual deadness, killing something within us. Jesus is life and the giver of life. He can revive everything, restore peace and joy...

The miracles that God performs are intended to demonstrate His glory and an individual message to each person. By raising his dead son, Jesus demonstrates his concern for the fate of a widow left destitute and without a sole breadwinner. This event demonstrates Jesus' concern for each of us, as well as the individual question: Do I need Christ to revive something in my life?...

Jesus' words: "I say to you, arise" (Luke 7:14b) are an appeal to each of us...

Only the Evangelist Luke recounts the miracle of the resurrection of the young man from Nain. This foreshadows Jesus' future fate. It also draws attention to how God is present in the life of every person, even the weak, the poor, or the spiritually "dead."

Jesus "sees" and "feels sorry," he is moved by human misery, by "un-life." His word calms all human anxieties, offering a new perspective. It is a call to rise from the dead. God's action is shocking, but it prompts us to acknowledge God's great works and to give Him glory...

God's compassion. This is a trait particularly dear to the Evangelist Luke. God enters our story, becoming part of it, even where there is death
and desperation. It is precisely in such circumstances that He comes with His word and touches us, transforming our sorrow into joy...

A mother, a widow, carrying her only son to the grave. And then Jesus appears. Not because someone called Him. He came Himself...

The Evangelist Luke consistently interweaves stories about men and women. Previously, the centurion's servant (a man) was healed. Now – the widow's son (a man), but the main character is the mother (a woman). This is a conscious narrative decision that shows that God makes no distinction in love. He loves everyone. In Nain, not a single word of supplication was uttered. There was no spectacular faith...

Jesus was moved. He touched the bier and stopped the funeral procession. This wasn't just a physical death. It was also the death of hope, of meaning,
of everything that had value. And it is precisely in this place that Jesus restores life. Not only to the boy, but also to his mother...

Today's Gospel is for anyone who feels dead inside: emotionally, spiritually, relationally. For those who feel that something has gone forever. Jesus is truly not indifferent to our pain and is not afraid to touch what is dead, so that it may come to life...

Jesus encounters a funeral procession and a mother who has lost her only son. He does not wait for a request; he is moved by her pain and restores life.
This is an extraordinary image of God, who is not indifferent to human suffering. He sees our tears before we can utter them...

God does not demand from us perfection without flaws, but a heart open to His mercy. He bends down to what is dying within us, to discouragement, to coldness of heart, to lack of hope. It is precisely this encounter with His love that gives us the strength to live responsibly and faithfully. He does not always remove hardship, but always brings a presence that uplifts. Today's Gospel reminds us that where we see an end, He can begin something new...

"Do not weep!" (Luke 7:13b). Jesus' words are not empty consolation or a naive denial of pain. They touch the source of despair and show that God does not abandon man to his own devices. "Do not weep" means: trust, for I am with you even where it seems that everything has ended. This call opens the heart to
a hope that precedes every experience of loss...

Jesus does not promise a life free from suffering, but reveals that in God there is a power greater than death. These words resound like light in the darkness: your tears are not the last word. Precisely where despair arises, He brings a presence that transforms pain into hope, and helplessness into trust that love will triumph...

...Jesus, I ask for limitless trust in You... I ask for the ability to look with compassion at those who have lost hope, for the gift of "feeling with me"... Thank you for always anticipating my needs...

AI (Artificial Intelligence) COMMENTARY on the Gospel of Luke 7:11-17, The Raising of the Young Man of Nain

1. Introduction

The Gospel of Luke 7:11-17 presents one of Jesus' most important miracles – the raising of the widow's daughter from Nain.
This short passage contains many theological and spiritual layers, which in the Catholic tradition are understood as a prefiguration of the Resurrection
and a revelation of Christ as the Lord of life.

2. Historical and Social Context

Jesus arrives in Nain, a small town in Galilee, on the day when "a widow was there, whose only child, a son, had died."

In Jewish culture, the loss of an only child meant not only deep grief but also the loss of material and social security – the widow was condemned to poverty and marginalization.
Jesus, seeing her suffering, was "moved" and approached the coffin, which already at that moment demonstrates His mercy and readiness to transcend
the limits of human fate.

3. The Miraculous Act – Resurrection

After touching the coffin, Jesus says, "Little girl, arise!" and the daughter immediately rises, restored to life.
This miracle has a double meaning.

3.1. Power over Death
Jesus reveals himself as the One who "has power over life and death" (cf. Mt 28:18).
In Catholic theology, this is proof of His divinity and that "Christ is the only true Savior who has conquered death."

3.2. The Announcement of His Own Resurrection
The daughter's resurrection is a type of the future Resurrection of Christ and all the faithful.
John Paul II and Leo XIV) emphasized that "every miracle of life points to Christ's final victory over death."

4. Theological Significance in the Context of the Catechism

The Catechism of the Catholic Church (CCC) teaches that Christ is "the life of the world" (CCC 1024) and that His victory over death opens the way to eternal life for all people (CCC 1025).
The resurrection of the daughter of Nain is therefore a concrete manifestation of this truth: "Jesus came not only to heal bodies, but to restore the fullness
of life, which includes eternal life."

5. Liturgical and Spiritual Reading

In the Church's liturgy, this passage is often read during Lent, when the Church encourages us to be "reborn in faith."
St. John Chrysostom emphasized that "the resurrection at Nain is a sign that God does not abandon us in suffering but restores our joy."
Contemporary homilies of Pope Leo XIV emphasize that "every suffering can be transformed into joy through the power of Christ, who raises the dead."

6. Moral and Pastoral Application

6.1. Mercy for the Suffering
Jesus did not ignore the widow's suffering; he approached and acted.
Contemporarily, Catholics are called to "have compassion and act on behalf of those who are without hope" (cf. Luke 7:13).

6.2. Trust in God's Power
This miracle teaches that in moments of hopelessness, we can turn to Christ with faith that He has the power to restore life—not only physical but also spiritual.

6.3. Hope in the Resurrection
The daughter's resurrection is an invitation to accept hope in our own Resurrection, which is a central element of the Christian faith
(cf. 1 Corinthians 15:20-22).

7. Summary

Luke 7:11-17 presents Jesus as the compassionate Savior who breaks the barriers of death and opens the way to eternal life.
The miracle at Nain is a type of the future Resurrection, confirms Christ's divine authority, and encourages the faithful to trust in His mercy and actively help those who suffer.
In light of the teachings of the Catechism and the Magisterium of the Church, this passage is a clear testimony that Christ is the true Lord of life, and His resurrection power is a source of hope for the entire Church.