ŚRODA Wspomnienie św. Moniki

EWANGELIA - Mt 23, 27-32 (Biada obłudnikom)

Jezus przemówił tymi słowami:
«Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa. Tak i wy z zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni jesteście obłudy
i nieprawości.
Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo budujecie groby prorokom i zdobicie grobowce sprawiedliwych oraz mówicie: „Gdybyśmy żyli za czasów naszych przodków, nie bylibyśmy ich wspólnikami w zabójstwie proroków”. Przez to sami przyznajecie, że jesteście potomkami tych, którzy mordowali proroków. Dopełnijcie i wy miary waszych przodków!»

MEDYTACJA

Dzisiejszy fragment Ewangelii kończy dłuższą wypowiedź Jezusa skierowaną do religijnych mistrzów, uważaną za jedną z najbardziej ostrych w Nowym Testamencie. Pada w niej aż siedem razy słowo 'biada', w dzisiejszych wersetach – to szóste i siódme 'biada'...

Dojrzałość wyraża się w tym, że znamy siebie, rozpoznajemy pojawiające się w nas uczucia: te skrajne i bardziej subtelne. Nie udajemy, że te trudne
i nieprzyjemne nas nie dotyczą...

Jezus krytykuje obłudę i hipokryzję uczonych w Piśmie i faryzeuszy. On chce otwartego serca i intelektu zdolnego do widzenia szerzej, wrażliwego na innych
i na siebie. Do tego potrzebujemy nie tylko zdolności umysłowych, ale też zgody na przeżywanie pełnego spektrum emocji...

"Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy!" (Mt 23, 27). Jezus brzydzi się obłudą. Zarzuca swoim słuchaczom ‘obłudę’. To ci, którzy posługują się, co prawda, słowem Bożym, ale raczej po to, by zdobyć akceptację u ludzi, nie zmieniając niczego w swoim życiu, w swoim odniesieniu do Boga i praktyce życia...

Próżna chwała zajmuje miejsce Chwały Bożej. Jezus nazywa zło ‘po imieniu’ i osądza ‘negatywne skutki’, jakie ono powoduje. Wskazuje na to, że nasza postawa jest grą pozorów, fasadą, za którą skrywamy przemoc i manipulację, jakiej się dopuszczamy, zwłaszcza ci, którzy mają większą odpowiedzialność wobec braci
i wspólnoty...

‘Biada wam’. To nie groźba ani przekleństwo, ale raczej przejaw bólu Jezusa, który widzi zło u słuchających Go. Tych słów musimy słuchać zgodnie z logiką, jaką im nadaje Pan, a to jest logika miłosierdzia, przebaczenia i nawrócenia...

Nie udawajmy kogoś, kim nie jesteśmy. To przesłanie dzisiejszej Ewangelii jest bardzo aktualne i bardzo niewygodne. Jezus mówi jednoznacznie: „Biada wam, groby pobielane”, na zewnątrz piękne, czyste, błyszczące, a w środku kości, kurz, pustka, udawanie...

W czasach Jezusa groby bielono wapnem raz w roku, przed Paschą, żeby nikt nie dotknął ich przypadkiem i nie stał się rytualnie nieczysty. Były więc dobrze widoczne. I to właśnie ten obraz bierze Jezus, by opisać ludzi, którzy na zewnątrz wyglądają duchowo, a wewnątrz są martwi...

Historia o faryzeuszach dotyczy nie tylko nich. To przypowieść również o nas, bo każdy z nas może udawać, że wszystko jest dobrze, że modli się, że ma relację
z Bogiem, że nie ma problemów, że jest już 'prawie' święty. Ale to „prawie” robi ogromną różnicę, bo tam, gdzie brakuje prawdy, tam nie ma też miejsca na uzdrowienie...

Jeśli czujemy, że musimy udawać lepszych niż jesteśmy, to nie jesteśmy ewangeliczni. To jest czas, by coś zmienić. Nie po to, żeby zasłużyć na miłość Boga, ale po to, żeby zacząć naprawdę żyć. Może więc wystarczy dziś jeden krok: przestać grać. I pozwolić Bogu działać z tym, co naprawdę w nas jest...

"Z zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości" (Mt 23, 28). Dzisiejszy fragment Ewangelii zawiera opis cech obłudników, ludzi, którzy budują własny wizerunek w oparciu o konflikt z innymi...

Kilka wersów wcześniej Jezus nazywa obłudników ślepymi przewodnikami, którzy przecedzają komara, a połykają wielbłąda. Skrupulatnie budują zewnętrzną sprawiedliwość, potępiając najmniejsze błędy u innych. Tymczasem sprawiedliwość zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie, idzie w parze z miłością
i wiarą. Nie rodzi się z prawa, lecz z serca...

...Jezu, proszę o wewnętrzną szczerość, prawość i prostotę życia... Proszę o łaskę pokornego uznania swoich słabości i grzechów, bo od tego rozpoczyna się nawrócenie... Dziękuję za możliwość przystąpienia do sakramentu pojednania, jaką mam w Kościele...

KOMENTARZ AI (Sztucznej Inteligencji) do Ewangelii Mt 23, 27-32, Biada obłudnikom

Wprowadzenie

Fragment Ewangelii Mateusza 23, 27-32 stanowi część szerszej krytyki Jezusa skierowanej przeciwko uczonym w Piśmie i faryzeuszom.
W tych wersetach Jezus używa mocnych metafor, aby obnażyć ich hipokryzję i wewnętrzną zgniliznę, kontrastując ich zewnętrzną pobożność z wewnętrzną nieprawością.

Hipokryzja jako wybielone groby (Mt 23, 27-28)

Jezus rozpoczyna od porównania uczonych w Piśmie i faryzeuszów do "wybielonych grobów".
Zewnętrznie groby te wyglądały pięknie, ale wewnątrz były pełne "kości umarłych i wszelkiego rodzaju brudu".
To porównanie jest niezwykle trafne, ponieważ groby były regularnie bielone, aby były widoczne i aby ludzie nie dotykali ich nieświadomie, co czyniłoby ich rytualnie nieczystymi.
W ten sposób, to, co miało zapobiegać nieczystości, samo w sobie było miejscem nieczystości.

Podobnie, faryzeusze i uczeni w Piśmie na zewnątrz "wydawali się ludziom sprawiedliwi", ale wewnątrz byli "pełni obłudy i bezprawia".
Ich działania, takie jak szerokie filakterie i długie frędzle, miały na celu bycie widzianymi przez innych.
Kochali zaszczytne miejsca na ucztach i w synagogach, oraz pozdrowienia na rynkach.
Jednak ich serca były dalekie od Boga, a ich kult był daremny, ponieważ nauczali ludzkich nakazów jako doktryn.
Jezus podkreśla, że ich zewnętrzna pobożność była jedynie fasadą, za którą kryła się chciwość i samolubstwo.
Podobnie jak w Ewangelii Łukasza, Jezus krytykuje ich za czyszczenie zewnętrznej strony kubka i półmiska, podczas gdy wewnątrz są pełni chciwości
i niegodziwości.

Budowanie grobów proroków a dziedzictwo morderców (Mt 23, 29-32)

Następnie Jezus przechodzi do kolejnego zarzutu: "Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy!
Bo budujecie groby prorokom i ozdabiacie grobowce sprawiedliwych".
Faryzeusze twierdzili, że gdyby żyli w czasach swoich przodków, nie braliby udziału w przelewaniu krwi proroków.
Jednak Jezus demaskuje tę deklarację jako kolejny przejaw hipokryzji.
Jan Chryzostom zauważa, że mówili to z próżności, praktykując cnotę tylko w słowach, a w czynach czyniąc coś przeciwnego.

Jezus wskazuje, że poprzez te działania sami "świadczycie przeciwko sobie, że jesteście potomkami tych, którzy zamordowali proroków".
Origen z Aleksandrii również podkreśla, że Jezus w ten sposób oddziela ich od pokrewieństwa z Abrahamem, pokazując, że nie mają z tego żadnej korzyści, jeśli nie naśladują jego czynów.
Co więcej, Jezus wzywa ich: "Wypełnijcie więc miarę waszych przodków".
To zdanie jest ironiczne i prorocze zarazem.
Oznacza, że faryzeusze, pomimo swoich deklaracji, kontynuują dzieło swoich przodków, którzy prześladowali i zabijali proroków.
Jezus zapowiada, że na nich spadnie "cała krew sprawiedliwa przelana na ziemi, od krwi sprawiedliwego Abla aż do krwi Zachariasza, syna Barachiasza, którego zamordowaliście między świątynią a ołtarzem".
To oskarżenie jest również obecne w Ewangelii Łukasza, gdzie Jezus mówi, że na to pokolenie spadnie krew wszystkich proroków przelana od założenia świata.

Jezus nazywa ich "wężami" i "plemieniem żmij", pytając, jak mogą uciec od potępienia piekła.
Jan Chryzostom interpretuje to jako "niegodziwych synów niegodziwych ludzi, i bardziej niegodziwych niż ci, którzy ich zrodzili", ponieważ popełniają większe zbrodnie, a także dlatego, że czynią to po swoich przodkach, a nawet gorsze rzeczy, twierdząc jednocześnie, że nigdy by w to nie wpadli.

Podsumowanie

Jezus ostro potępia hipokryzję i obłudę religijnych przywódców swoich czasów.
Używa obrazów wybielonych grobów, aby ukazać kontrast między zewnętrzną fasadą a wewnętrzną zgnilizną.
Podkreśla, że ich deklaracje o nieuczestniczeniu w grzechach przodków są puste, ponieważ sami kontynuują ich dzieło, odrzucając sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę na rzecz ludzkich tradycji.
Przesłanie Jezusa jest wezwaniem do autentyczności wiary, która przejawia się nie tylko w zewnętrznych praktykach, ale przede wszystkim w czystości serca i sprawiedliwym postępowaniu.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

WEDNESDAY Memorial of St. Monica

GOSPEL - Mt 23:27-32 (Woe to the hypocrites)

Jesus spoke these words:
"Woe to you, scribes and Pharisees, hypocrites! For you are like whitewashed tombs, which outwardly appear beautiful, but inside they are full of dead men's bones and all kinds of filth. So you also outwardly appear righteous to men, but inside you are full of hypocrisy and wickedness.
Woe to you, scribes and Pharisees, hypocrites! For you build the tombs of the prophets and decorate the sepulchres of the righteous, and you say, 'If we had lived in the days of our ancestors, we would not have been partners with them in murdering the prophets.' By this you yourselves confess that you are descendants of those who murdered the prophets. Fill up the measure of your ancestors!"

MEDITATION

Today's Gospel passage concludes a longer statement from Jesus addressed to religious leaders, considered one of the harshest in the New Testament.
The word "woe" appears seven times, in today's verses – the sixth and seventh "woe"...

Maturity is expressed in knowing ourselves, recognizing the emotions that arise within us: the extreme and the more subtle. We don't pretend that
the difficult and unpleasant ones don't concern us...

Jesus criticizes the hypocrisy and hypocrisy of the scribes and Pharisees. He demands an open heart and an intellect capable of seeing more broadly, sensitive to others and to ourselves. For this, we need not only intellectual abilities but also the consent to experience the full spectrum of emotions...

"Woe to you, scribes and Pharisees, you hypocrites!" (Matthew 23:27). Jesus abhors hypocrisy. He accuses his listeners of "hypocrisy." These are those who, it is true, use the Word of God, but rather to gain acceptance from people, without changing anything in their lives, in their relationship with God, and in their practice of life...

Vain glory takes the place of the Glory of God. Jesus calls evil "by name" and judges the "negative effects" it causes. He points out that our attitude is a game of appearances, a facade behind which we conceal the violence and manipulation we commit, especially those who have greater responsibility toward their brothers and sisters and the community...

"Woe to you." This is not a threat or a curse, but rather a manifestation of Jesus' pain as he sees evil in those who hear him. We must listen to these words according to the logic the Lord gives them, and that is the logic of mercy, forgiveness, and conversion...

Let us not pretend to be something we are not. This message of today's Gospel is very timely and very uncomfortable. Jesus says unequivocally: "Woe to you, whitewashed tombs!" Beautiful, clean, and shiny on the outside, but inside, bones, dust, emptiness, pretense...

In Jesus' time, tombs were whitewashed once a year, before Passover, so that no one would accidentally touch them and become ritually impure. They were therefore clearly visible. And it is precisely this image that Jesus uses to describe people who appear spiritual on the outside but are dead on the inside...

The story of the Pharisees isn't just about them. It's a parable about us, too, because each of us can pretend that everything is fine, that we pray, that we have a relationship with God, that we have no problems, that we are "almost" holy. But this "almost" makes a huge difference, because where truth is lacking, there is no room for healing...

If we feel we have to pretend to be better than we are, then we are not evangelical. It's time to change something. Not to earn God's love, but to truly begin to live. So perhaps one step is enough today: to stop playing games. And allow God to work with what is truly within us...

"Outwardly you appear righteous to men, but inwardly you are full of hypocrisy and wickedness" (Matthew 23:28). Today's Gospel passage describes
the characteristics of hypocrites, people who build their self-image based on conflict with others...

A few verses earlier, Jesus calls hypocrites blind guides who strain out a gnat and swallow a camel. They meticulously build an outward righteousness, condemning the smallest mistakes in others. Meanwhile, justice, in both the Old and New Testaments, goes hand in hand with love and faith. It is not born
of the law, but of the heart...

...Jesus, I ask for inner sincerity, righteousness, and simplicity of life... I ask for the grace of humbly acknowledging my weaknesses and sins, for this is where conversion begins... Thank you for the opportunity I have in the Church to receive the sacrament of reconciliation...

AI (Artificial Intelligence) COMMENTARY on Matthew 23:27-32, Woe to the Hypocrites

Introduction

Matthew 23:27-32 is part of Jesus' broader critique of the scribes and Pharisees.
In these verses, Jesus uses powerful metaphors to expose their hypocrisy and inner rottenness, contrasting their outward piety with their inward wickedness.

Hypocrisy as Whitewashed Tombs (Matthew 23:27-28)

Jesus begins by comparing the scribes and Pharisees to "whitewashed tombs."
These tombs looked beautiful on the outside, but on the inside they were full of "dead men's bones and all kinds of filth."
This comparison is remarkably apt, as graves were regularly whitewashed to be visible and prevent people from unknowingly touching them, which would make them ritually unclean.
Thus, what was supposed to prevent impurity was itself a place of impurity.

Similarly, the Pharisees and scribes "outwardly appeared righteous to men," but inwardly they were "full of hypocrisy and lawlessness."
Their actions, such as broad phylacteries and long tassels, were intended to be seen by others.
They loved the places of honor at banquets and in synagogues, and greetings in the marketplaces.
However, their hearts were far from God, and their worship was futile, for they taught human commandments as doctrine.
Jesus emphasizes that their outward piety was merely a facade, concealing greed and selfishness.
As in the Gospel of Luke, Jesus criticizes them for cleaning the outside of the cup and platter, while inside they are full of greed and wickedness.

Building the tombs of the prophets and the legacy of murderers (Matthew 23:29-32)

Jesus then moves on to another accusation: "Woe to you, scribes and Pharisees, hypocrites!
For you build the tombs of the prophets and decorate the sepulchres of the righteous."
The Pharisees claimed that if they had lived in the times of their ancestors, they would not have participated in shedding the blood of the prophets.
However, Jesus exposes this declaration as another manifestation of hypocrisy.
John Chrysostom notes that they spoke out of vanity, practicing virtue only in words but doing the opposite in deeds.

Jesus points out that by these actions, "you bear witness against yourselves that you are the descendants of those who murdered the prophets."
Origen of Alexandria also emphasizes that Jesus thus separates them from their kinship with Abraham, showing that they benefit nothing from it if they do not imitate his deeds.
Moreover, Jesus calls upon them: "Therefore, fill the measure of your ancestors."
This statement is both ironic and prophetic.
It means that the Pharisees, despite their declarations, continue the work of their ancestors, who persecuted and killed the prophets.
Jesus announces that upon them will fall "all the righteous blood shed on earth, from the blood of righteous Abel to the blood of Zechariah son of Barachias, whom you murdered between the temple and the altar."
This accusation is also present in the Gospel of Luke, where Jesus says that upon this generation will fall the blood of all the prophets shed from
the foundation of the world.

Jesus calls them "serpents" and "a brood of vipers," asking how they can escape the condemnation of hell.
John Chrysostom interprets this as "wicked sons of wicked men, and more wicked than those who begot them," because they commit greater crimes,
and because they do so after their ancestors, and even worse, while claiming they would never have fallen into such a trap.

Summary

Jesus sharply condemns the hypocrisy and duplicity of the religious leaders of his time.
He uses the imagery of whitewashed tombs to show the contrast between the outward facade and the inner rot.
He emphasizes that their declarations of non-participation in the sins of their ancestors are empty, because they themselves continue their work, rejecting justice, mercy, and faith in favor of human traditions.
Jesus' message is a call to authentic faith, which is manifested not only in outward practices but above all in purity of heart and righteous conduct.