ŚRODA, Wspomnienie św. Bernarda, opata i doktora Kościoła

EWANGELIA - Mt 20, 1-16 (Przypowieść o robotnikach w winnicy)

Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy. Umówił się z robotnikami
o denara za dzień i posłał ich do winnicy.
Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie, i rzekł do nich: „Idźcie i wy do mojej winnicy, a co będzie słuszne, dam wam”. Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej i dziewiątej, tak samo uczynił.
Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał innych stojących i zapytał ich: „Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?” Odpowiedzieli mu: „Bo nas nikt nie najął”. Rzekł im: „Idźcie i wy do winnicy”.
A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: „Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych”. Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze. Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze.
Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi, mówiąc: „Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzy znosiliśmy ciężar dnia
i spiekotę”. Na to odrzekł jednemu z nich: „Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czyż nie o denara umówiłeś się ze mną? Weź, co twoje, i odejdź. Chcę też
i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie. Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?” Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi».

MEDYTACJA

Winnica symbolizuje lud Boży, który został wezwany do przynoszenia owoców Królestwa, a są nimi miłość Boga i bliźniego. Przypowieść pokazuje, iż Królestwo Boże jest darem łaski. Nie można go posiąść, ani rościć sobie praw do niego...

Obraz z dzisiejszej Ewangelii nazywany jest także "Ewangelią w zalążku". Kłóci się z naszą mentalnością materialnie i duchowo. Jest łaską. Nie można na nie "zapracować". Nie należy się nikomu. Nie przeczy sprawiedliwości, bo robotnicy pierwszej godziny otrzymali zapłatę zgodnie z umową. Podkreśla natomiast łaskę i miłosierdzie Boga...

Wszystko ma swoje inspirujące zalety i ograniczenia. Starożytne systemy monarsze, niewolnicze, ale i współczesne kapitalistyczno-socjalistyczne, a nawet 'dyktatura' mediów społecznościowych uświadamiają nam, że mentalność Królestwa jest wymagająca i ciągle nowa. Ciągle musimy sobie przypominać, że Ewangelia wymaga od nas wiary i zaufania Bogu...

Bóg jest jak bogaty właściciel winnicy. Każdemu ze swoich robotników płaci z hojnością, nie licząc, ile godzin pracowali. Jeden denar. To było wynagrodzenie za jeden dzień pracy. Pan winnicy nie żałuje denarów i każdego wynagradza najwyższą stawką, niezależnie od tego, czy pracował od rana, czy przyszedł dopiero
w ostatniej godzinie dnia...

Gospodarz sam szuka pracowników. Wychodzi kilka razy dziennie. Zależy mu, aby jego winnica była zaopiekowana, ale też żeby nikt nie pozostał
w bezczynności. Bogu zależy na naszym rozwoju i aktywności...

Właściciel winnicy z czułością upomina niezadowolonego pracownika. Jest dobry i nie pozwala, aby jego najemnicy szemrali z tego powodu. Zna swoje prawa, może zrobić ze swoimi dobrami, co chce, dlatego rozdaje je hojnie...

"Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?" (Mt 20, 15). Wiele razy mówi się dzisiaj o miłosierdziu Boga. W przypowieści ewangelicznej widzimy to praktycznie w Bożej dobroci i hojności. Sprzeciwiają się jej tak zwani 'sprawiedliwi'. Ten obraz powtarza się także w przypowieści o synu marnotrawnym oraz
w naszym życiu...

Gdy czytamy dzisiejszy fragment Ewangelii pojawia się pytanie: gdzie tu sprawiedliwość? Ci, którzy pracowali cały dzień, 12 godzin w upale, dostają tyle samo co ci, którzy przyszli na dwie ostatnie godziny. Trudno nie mieć w sobie trudnych emocji, bo lubimy mieć poczucie, że nam się należy proporcjonalnie do wysiłku...

Bóg nie działa jak kadrowa w korporacji. Nie rozlicza nas z minut i wydajności. Jego marzeniem jest, żeby wszyscy znaleźli się w Jego winnicy, choćby na końcu swej drogi. Możemy buntować się: „A ja się starałem całe życie, a tamci?”. Ale Jezus mówi dziś: 'Ciesz się, że niebo się zapełnia. Nie porównuj. Nie mierz. Nie bój się, że Bóg komuś da za dużo. Zaufaj, że Tobie też nie zabierze nic z tego, co obiecał, a da Ci tyle ile jesteś gotowy przyjąć'...

O godzinie trzeciej gospodarz winnicy po raz pierwszy wychodzi i zaprasza tych, którzy stoją bezczynnie, do siebie. Potem kilka razy wychodzi po kolejnych. Wszyscy otrzymują tę samą zapłatę. Jeżeli zapłatą jest miłosierdzie, to ono jest zawsze równe. Miłosierdzie Boga jest takie samo dla tych, którzy dają się poruszyć Bogu. Nie nam osądzać, czy miłosierdzie będzie tylko dla ludzi tej samej wiary...

...Jezu, proszę o wdzięczność i zdolność do radowania się każdą chwilą życia... Proszę o łaskę wielkoduszności i nieulegania pokusie 'zarabiania' na Królestwo... Dziękuję za doświadczenie wielkoduszności i wsparcia, jakie mam od innych...

KOMENTARZ AI (Sztucznej Inteligencji) do Ewangelii Mt 20, 1-16, Przypowieść o robotnikach w winnicy

Wprowadzenie

Werset Mt 20, 1-16, znany jako przypowieść o robotnikach w winnicy, przedstawia istotną naukę o Królestwie Niebieskim, sprawiedliwości Bożej i Jego hojności.
Przypowieść ta, choć na pierwszy rzut oka może wydawać się sprzeczna z ludzkim poczuciem sprawiedliwości, ukazuje Bożą perspektywę nagrody i powołania.

Kontekst przypowieści

Jezus rozpoczyna przypowieść słowami: „Królestwo Niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy”.
Gospodarz wychodzi o różnych porach dnia – o świcie, o trzeciej, szóstej, dziewiątej i jedenastej godzinie – aby nająć robotników.
Ci, którzy zostali najęci o świcie, zgodzili się na zapłatę jednego denara za dzień pracy.
Pozostałym gospodarz obiecał zapłacić „co będzie słuszne”.

Hojność gospodarza

Punktem kulminacyjnym przypowieści jest moment wypłaty.
Gospodarz nakazuje swojemu zarządcy, aby zaczął wypłacać zapłatę od tych, którzy przyszli ostatni, a skończył na pierwszych.
Ku zaskoczeniu wszystkich, ci, którzy pracowali tylko jedną godzinę (najęci o jedenastej godzinie), otrzymują pełnego denara.
Kiedy przychodzą ci, którzy pracowali od rana, spodziewają się otrzymać więcej, ale również otrzymują po denarze.

Ich rozczarowanie i szemranie są zrozumiałe z ludzkiego punktu widzenia: „Ci ostatni pracowali tylko jedną godzinę, a zrównałeś ich z nami, którzy znosiliśmy ciężar dnia i upał”.
Odpowiedź gospodarza jest kluczowa dla zrozumienia przypowieści: „Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czyż nie zgodziłeś się ze mną na denara?
Weź, co twoje, i idź.
Chcę też temu ostatniemu dać tyle samo, co tobie.
Czy nie wolno mi uczynić z moim, co chcę?
Czy oko twoje jest złe, dlatego że ja jestem dobry?”.

Boża sprawiedliwość a ludzkie oczekiwania

Ta przypowieść ukazuje paradoks Królestwa Bożego.
Ludzka sprawiedliwość często mierzy wartość pracy i nagrody w kategoriach zasług i ilości wykonanej pracy.
Jednak w Królestwie Bożym miarą nie jest sprawiedliwy podział rzeczy, lecz dar i hojność.
Bóg, jako właściciel winnicy, ma prawo postępować ze swoją własnością według własnej woli, a Jego wola jest wolą dobroci i hojności.

Święty Jan Chryzostom zauważa, że przypowieść ta nie oznacza, że w Królestwie Niebieskim panuje zazdrość czy zawiść.
Wręcz przeciwnie, święci cieszą się z dobra innych.
Celem przypowieści jest ukazanie, że Bóg nagradza nie tylko na podstawie zasług, ale także z miłości i hojności, dając każdemu to, czego potrzebuje do życia.
Papież Jan Paweł II podkreślał, że zapłatą w Królestwie Bożym jest sam Bóg, a nie materialne dobra.
Jest to dar, którego nie da się zmierzyć ilościowo, ponieważ jest to dar samego siebie.

Powołanie i nadzieja

Przypowieść ta jest również wezwaniem do odpowiedzi na Boże powołanie, niezależnie od momentu życia, w którym się ono pojawia.
Gospodarz wychodzi nawet o jedenastej godzinie, co oznacza, że nigdy nie jest za późno, aby odpowiedzieć na Boże wezwanie i znaleźć sens życia.
Bóg nie rezygnuje z nikogo i zawsze jest gotów przyjąć tych, którzy do Niego przychodzą, niezależnie od tego, jak beznadziejna wydaje się ich sytuacja czy jak nieznaczne są ich zasługi.

Jak powiedział papież Leon XIV, gospodarz jest niestrudzony i chce za wszelką cenę nadać wartość życiu każdego z nas.
Nawet jeśli wydaje się, że możemy niewiele zdziałać w życiu, zawsze warto.
Zawsze istnieje możliwość znalezienia sensu, ponieważ Bóg kocha nasze życie.

Podsumowanie

Przypowieść o robotnikach w winnicy uczy nas, że Boża hojność przekracza ludzkie pojęcie sprawiedliwości.
Bóg nie ustanawia rankingów, ale daje całego siebie tym, którzy otwierają na Niego swoje serca.
Ostatni mogą stać się pierwszymi, a pierwsi ostatnimi, nie przez odwrócenie porządku, ale przez równość traktowania w otrzymaniu tego samego daru – Królestwa Bożego.
Jest to przypomnienie, że zbawienie jest darem łaski, a nie wynikiem wyłącznie ludzkich zasług.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

WEDNESDAY, Memorial of St. Bernard, Abbot and Doctor of the Church

GOSPEL - Mt 20:1-16 (Parable of the Vineyard Workers)

Jesus told his disciples the following parable:
"The kingdom of heaven is like a landowner who went out early in the morning to hire laborers for his vineyard. He agreed with the laborers for
a denarius for the day and sent them into the vineyard.
About the third hour, he saw others standing in the marketplace idle, and he said to them, 'You also go into my vineyard, and I will give you what is fair.' They went. He went out again about the sixth and ninth hours, and did the same.
About the eleventh hour, he found others standing and asked them, 'Why are you standing here idle all day?' They replied, 'Because no one has hired us.' He said to them, 'You also go into the vineyard.'" When evening came, the owner of the vineyard said to his steward, "Call the laborers and pay them their wages, beginning with the last to the first." Those hired about the eleventh hour arrived and received a denarius each. When the first arrived, they thought they would receive more, but they themselves received a denarius each.
And when they received it, they grumbled against the owner of the house, saying, "These last labored for one hour, and you have made them equal to us who have borne the day's burden and the scorching heat." He replied to one of them, "Friend, I am not wronging you. Didn't you agree with me for
a denarius? Take what is yours and go. I will also give to this last just as I did to you. May I not do what I want with my own? Do you look upon me with an evil eye because I am good?" So the last will be first, and the first last."

MEDITATION

The vineyard symbolizes God's people, who are called to bear the fruits of the Kingdom, which are love for God and neighbor. The parable shows that the Kingdom of God is a gift of grace. It cannot be possessed or claimed...

The image from today's Gospel is also called the "Gospel in Seed." It contradicts our mentality, both materially and spiritually. It is grace. It cannot be "earned." It is not owed to anyone. It does not contradict justice, because the first-hour laborers received their wages according to the contract. Instead, it emphasizes God's grace and mercy...

Everything has its inspiring advantages and limitations. Ancient monarchical and slave systems, as well as modern capitalist-socialist systems, and even the "dictatorship" of social media, make us realize that the Kingdom mentality is demanding and ever-new. We must constantly remind ourselves that the Gospel requires faith and trust in God...

God is like a wealthy vineyard owner. He pays each of his workers generously, without counting the hours they worked. One denarius. This was the wage for one day's work. The owner of the vineyard does not spare denarii and rewards everyone at the highest rate, regardless of whether they worked from dawn or arrived only in the last hour of the day...

The vineyard owner himself searches for workers. He goes out several times a day. He cares that his vineyard is cared for, but also that no one is left idle. God cares about our development and activity...

The vineyard owner tenderly reprimands a disgruntled worker. He is good and does not allow his hired hands to grumble about this. He knows his rights; he can do whatever he wants with his goods, so he gives them generously...

"Do you look with an evil eye because I am good?" (Matthew 20:15). God's mercy is often spoken of today. In the Gospel parable, we see this practically in God's goodness and generosity. The so-called 'righteous' oppose it. This image is also repeated in the parable of the prodigal son and in our own lives...

When we read today's Gospel passage, the question arises: where is justice? Those who worked all day, 12 hours in the heat, receive the same as those who came in for the last two hours. It's hard not to have difficult emotions, because we like to feel that we are entitled to a share proportional to our effort...

God doesn't work like a corporate HR manager. He doesn't hold us accountable for minutes and performance. His dream is for everyone to find themselves in His vineyard, even at the end of their journey. We may rebel: "I've tried my whole life, and what about them?" But Jesus says today: "Rejoice that heaven is filling up. Don't compare. Don't measure. Don't be afraid that God will give someone too much." Trust that he will not take anything from you, but will give you as much as you are willing to accept...

At three o'clock, the master of the vineyard goes out for the first time and invites those who are standing idle to his place. Then he goes out several times for others. All receive the same reward. If the reward is mercy, then it is always equal. God's mercy is the same for those who allow themselves to be moved by God. It is not for us to judge whether mercy will be extended only to people of the same faith...

...Jesus, I ask for gratitude and the ability to enjoy every moment of life... I ask for the grace of generosity and not giving in to the temptation to 'earn' the Kingdom... Thank you for the experience of generosity and support that I have from others...

AI (Artificial Intelligence) COMMENTARY on the Gospel of Matthew 20:1-16, The Parable of the Vineyard Workers

Introduction

Matthew 20:1-16, known as the Parable of the Vineyard Workers, presents a crucial lesson about the Kingdom of Heaven, God's justice, and His generosity.
This parable, although at first glance it may seem contrary to human justice, reveals God's perspective on reward and calling.

The Context of the Parable

Jesus begins the parable with the words: "The Kingdom of Heaven is like a landowner who went out early in the morning to hire laborers for his vineyard."
The landowner goes out at different times of the day—at dawn, the third, sixth, ninth, and eleventh hours—to hire laborers.
Those hired at dawn agreed to pay one denarius for a day's work.
The host promised to pay the remaining workers "whatever is fair."

The Host's Generosity

The climax of the parable is the moment of payment.
The host instructs his steward to begin paying the last to arrive and finish with the first.
To everyone's surprise, those who worked only one hour (hired at the eleventh hour) receive a full denarius.
When those who worked from morning arrive, they expect to receive more, but they also receive a denarius each.

Their disappointment and grumbling are understandable from a human perspective: "These last workers worked only one hour, and you have made them equal to us, who have borne the burden of the day and the heat."
The farmer's response is crucial to understanding the parable: "Friend, I am doing you no wrong; did you not agree with me for a denarius?
Take what is yours and go.
I also want to give this last one the same as you.
Am I not permitted to do what I wish with mine?
Is your eye evil because I am good?"

God's Justice and Human Expectations

This parable reveals the paradox of the Kingdom of God.
Human justice often measures the value of work and reward in terms of merit and the amount of work done.
However, in the Kingdom of God, the measure is not the just distribution of goods, but gift and generosity.
God, as the owner of the vineyard, has the right to deal with his property as he pleases, and his will is a will of goodness and generosity.

St. John Chrysostom notes that this parable does not mean that jealousy or envy prevail in the Kingdom of Heaven.
On the contrary, the saints rejoice in the good of others.
The purpose of the parable is to show that God rewards not only based on merit, but also out of love and generosity, giving everyone what they need for life.
Pope John Paul II emphasized that the reward in the Kingdom of God is God himself, not material goods.
It is a gift that cannot be quantified because it is the gift of oneself.

Vocation and Hope

This parable is also a call to respond to God's call, regardless of the moment in life when it appears.
The host leaves even at the eleventh hour, meaning that it is never too late to respond to God's call and find meaning in life.
God does not give up on anyone and is always ready to welcome those who come to Him, no matter how hopeless their situation seems or how insignificant their merits.

As Pope Leo XIV said, the host is tireless and wants to give value to each of our lives at all costs.
Even if it seems we can do little in life, it is always worth it.
There is always the possibility of finding meaning because God loves our lives.

Summary

The parable of the laborers in the vineyard teaches us that God's generosity transcends human understanding of justice.
God does not establish rankings, but gives his entire self to those who open their hearts to him.
The last can become first, and the first last, not by reversing the order, but by being treated equally in receiving the same gift—the Kingdom of God.
This is a reminder that salvation is a gift of grace, not the result of human merit alone.