CZWARTEK, Dzień powszedni
albo wspomnienie rocznicy poświęcenia rzymskiej Bazyliki Najświętszej Maryi Panny

EWANGELIA - Mt 16, 13-23 (Wyznanie Piotra i pierwsza zapowiedź męki)

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?”
A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”.
Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?”
Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”.
Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż
i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr - Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”.
Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem.
Odtąd zaczął Jezus wskazywać swoim uczniom na to, że musi iść do Jerozolimy i wiele cierpieć od starszych i arcykapłanów, i uczonych w Piśmie; że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie. A Piotr wziął Go na bok i począł robić Mu wyrzuty: „Panie, niech Cię Bóg broni! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie”.
Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra: „Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie”.

MEDYTACJA

Jezus pyta uczniów, co mówią o Nim inni. Odpowiedź na to pytanie jest im dobrze znana. Każde z tych określeń: Jan Chrzciciel, Eliasz, Jeremiasz wskazują na to, że jest On dla ludzi kimś wyjątkowym, godnym podziwu...

Kiedy Jezus zadaje pytanie o to, kim jest dla swoich uczniów, tylko Piotr zabiera głos. Doświadczenie relacji z Jezusem i z Ojcem pozwoliło mu odkryć tożsamość Jezusa. W odpowiedzi Piotr słyszy od Jezusa prawdę o swoim najgłębszym powołaniu. Poznając Boga, poznaje także własną tożsamość...

Prawda o Jezusie, Mesjaszu, który cierpi, jest dla Piotra nie do przyjęcia. Zdarza się, że dostrzegamy obecność Jezusa tylko w tym, co jest dobre i przyjemne. Wtedy czujemy Jego bliskość. Jezus wchodzi także w rzeczywistość cierpienia i śmierci, zaprasza do tego, by w tych momentach także szukać Jego czułej obecności...

"A wy za kogo Mnie uważacie?" (Mt 16, 15). Wydarzenie z spod Cezarei Filipowej jest przełomowym momentem w życiu Apostołów i przełomowym momentem w ich relacji do Jezusa. Jest konkretnym wydarzeniem, które wymaga, aby każdy, który w swoim życiu spotyka się z Nim, określił kim On jest dla niego. Cała przyszłość naszego życia zależy od odpowiedzi, jaką dajemy Jezusowi na to pytanie...

Jezus stawia pytanie uczniom o to, za kogo Go uważają. Apostołowie, a wśród nich i Piotr, uznają Jezusa za Mesjasza i Syna Bożego. To jest centrum wiary Kościoła. Zadaniem uczniów jest nieść ją na cały świat. Jezus potwierdza też prymat Piotra, który jest skałą, na której Chrystus zbuduje swój Kościół...

Prymat Piotra budził wiele kontrowersji, a nawet podziałów, zarówno w starożytności, jak i współcześnie. Tak samo 'tożsamość Jezusa, prawdziwego człowieka
i prawdziwego Boga' była i jest okazją powstawania herezji. Kto jest jednak wolny od kwasu faryzeuszów, rozpoznaje Chrystusa w słowie i chlebie...

Piotr stanął przed Jezusem i chciał, by On spełnił jego wolę. Jezus jednak odsuwa go na właściwe miejsce. To Piotr ma iść za Jezusem, a nie Jezus za Piotrem. Wiara to nie jest zestaw pewności, które przekonująco komunikujemy, ale stopniowe przymierzanie się do słowa krzyża, który jest zgorszeniem i staramy się go odrzucić. Dlatego Jezus przypomina każdemu z nas: idź za Mną, naśladuj Mnie...

To kolejny etap dojrzewania wiary uczniów Chrystusa. Uznanie, że Jezus jest naprawdę Kimś najważniejszym w życiu, że jest Mesjaszem. Ewangelista Mateusz zaczyna od ogółu i przechodzi do szczegółu. Najpierw Jezus pyta uczniów, za kogo uważają Go ludzie. Ale zaraz potem pytanie staje się osobiste:
„A wy za kogo Mnie uważacie?”...

Każdy na pytanie Jezusa musiał odpowiedzieć w swoim imieniu. Od tej odpowiedzi wiele zależało, być może nawet dalsze pójście za Jezusem. Bo trudno iść za kimś, kogo się nie rozpoznaje jako Pana-Mistrza-Nauczyciela...

Piotr odpowiada najlepiej, jak potrafi: „Ty jesteś Mesjaszem, Synem Boga żywego”. Ale zaraz potem pokazuje, że jeszcze nie wszystko rozumie. Kiedy Jezus zapowiada swoją mękę, Piotr chce Go powstrzymać. Chciał być pierwszy, chciał mówić Mesjaszowi, co powinien robić. Wtedy Jezus wypowiada mocne słowa: „Zejdź Mi z oczu, szatanie!”...

W czasach Jezusa uczeń dosłownie szedł za swoim nauczycielem, krok w krok, nigdy przed nim. Przekroczenie tej zasady było uznawane za brak szacunku
i zrozumienia. Dlatego Jezus każe Piotrowi 'ustawić się' na właściwym miejscu. Tak samo powinno być z nami. Czasami dorastamy do uznania Jezusa za kogoś najważniejszego całymi latami. Ale to jest droga, na której On nas nie zostawia i chce nas prowadzić...

Jezus pyta Apostołów, za kogo ludzie Go uważają. Odpowiedzi są różne, tak jak dziś, gdybyśmy zapytali o to samo współczesnych ludzi. Apostołowie chętnie relacjonują, co mówią inni. Ale gdy Jezus kieruje pytanie bezpośrednio do nich, tylko Piotr odważnie i prosto wyznaje: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego.” Za tę odpowiedź zostaje wyróżniony. Jezus obiecuje mu klucze Królestwa...

Tak naprawdę, to Piotr nie rozumiał kim jest Mesjasz. Być może wyobrażał sobie Jego misję inaczej, jako triumf i potęgę, a nie krzyż i cierpienie. Bo gdy tylko Jezus zapowiada swoją mękę i śmierć, Piotr zaczyna robić Mu wyrzuty. I za to otrzymuje stanowczą, wręcz szokującą odpowiedź: „Zejdź Mi z oczu, szatanie!”...

Teoretycznie wiemy, kim jest Jezus. Potrafimy powiedzieć o Nim piękne słowa, powtarzać formuły. Ale czy żyjemy w zgodzie z tą wiarą? Czy pozwalamy, by nasze codzienne wybory świadczyły, że naprawdę On jest naszym Panem?...

Warto dziś zadać sobie to pytanie na nowo: Kim dla mnie jest Jezus? Nie szukajmy ładnych odpowiedzi. Spójrzmy raczej na nasze życie, na relacje, decyzje, priorytety. Bo one pokażą, czy Jezus jest tylko imieniem w modlitwie, czy rzeczywiście Mesjaszem naszego serca...

"Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku" (Mt 16, 23). Wielkie wywyższenie Piotra, a potem ostra reprymenda. Jezus zwraca się do Piotra, jakby on był szatanem. Bo Piotr twierdząc, że nie przyjdzie na Mesjasza odrzucenie, cierpienie i śmierć, nie myślał po Bożemu, ale po ludzku...

...Jezu, proszę o dogłębne przylgnięcie do Twoich uczuć i pragnień... Proszę o łaskę niegorszenia się i nie uciekania od krzyża... Dziękuję za wyzwania, które są dla mnie okazją do wyznania wiary w Ciebie...

KOMENTARZ AI (Sztucznej Inteligencji) do Ewangelii Mt 16, 13-23, Wyznanie Piotra i pierwsza zapowiedź męki

Wprowadzenie

Fragment Ewangelii według św. Mateusza 16, 13-23 jest kluczowym tekstem, który ukazuje moment objawienia tożsamości Jezusa Chrystusa przez Piotra oraz ustanowienie Piotra jako fundamentu Kościoła.
Zawiera również ostrzeżenie Jezusa dotyczące Jego przyszłej męki i zmartwychwstania, a także reakcję Piotra na te słowa.

Wyznanie Piotra i ustanowienie Kościoła (Mt 16, 13-19)

Jezus, przybywając do okolic Cezarei Filipowej, zadaje swoim uczniom pytanie o to, za kogo ludzie Go uważają.
Odpowiedzi uczniów odzwierciedlają popularne wówczas przekonania: niektórzy widzą w Nim Jana Chrzciciela, inni Eliasza, a jeszcze inni Jeremiasza
lub jednego z proroków.
Te odpowiedzi wskazują na to, że ludzie postrzegali Jezusa jako wielkiego proroka, ale nie rozpoznawali w pełni Jego boskiej tożsamości.

Następnie Jezus zadaje bardziej osobiste pytanie: „A wy za kogo Mnie uważacie?”.
W tym momencie Szymon Piotr, z natchnienia Bożego, odpowiada: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”.
Jezus potwierdza, że to objawienie nie pochodzi od „ciała i krwi”, czyli od ludzkiego rozumu czy wiedzy, lecz od Ojca Niebieskiego.
To wyznanie Piotra jest fundamentalne, ponieważ stanowi pierwszy wyraźny akt wiary w Jezusa jako Mesjasza i Syna Bożego.

W odpowiedzi na to wyznanie, Jezus nadaje Szymonowi nowe imię – Piotr (gr. Petros, czyli skała) i ogłasza: „Ty jesteś Piotr [Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą”.
To zdanie jest podstawą nauki o prymacie Piotra i jego następców.
Jezus powierza Piotrowi „klucze królestwa niebieskiego” oraz władzę „wiązania i rozwiązywania”.
Władza „wiązania i rozwiązywania” oznacza autorytet w nauczaniu, dyscyplinie i rozgrzeszaniu, co ma moc zarówno na ziemi, jak i w niebie.
Origen z Aleksandrii zauważa, że Jezus, będąc z nami, sprawia, że nie brakuje nam pokarmu, co symbolizuje Jego stałą obecność i wsparcie dla Kościoła.

Zapowiedź męki i zmartwychwstania (Mt 16, 21)

Po wyznaniu Piotra, Jezus zaczyna otwarcie mówić swoim uczniom o tym, że musi udać się do Jerozolimy, cierpieć wiele od starszych, arcykapłanów
i uczonych w Piśmie, zostać zabitym i trzeciego dnia zmartwychwstać.
Ta zapowiedź jest szokująca dla uczniów, którzy, podobnie jak wielu Żydów w tamtych czasach, oczekiwali Mesjasza triumfującego, który wyzwoli Izrael spod rzymskiej okupacji, a nie Mesjasza cierpiącego i umierającego.

Reakcja Piotra i upomnienie Jezusa (Mt 16, 22-23)

Piotr, nie mogąc pogodzić się z myślą o cierpieniu i śmierci Jezusa, bierze Go na bok i zaczyna Go upominać, mówiąc: „Nie daj Boże, Panie! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie”.
Ta reakcja Piotra, choć wypływająca z miłości i troski, jest wyrazem ludzkiego myślenia, które nie jest zgodne z Bożym planem zbawienia.

Jezus ostro odpowiada Piotrowi: „Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku”.
To surowe upomnienie podkreśla, że nawet osoba wybrana i obdarzona wielkim autorytetem może stać się przeszkodą, jeśli kieruje się ludzkimi, a nie boskimi myślami.
Origen zauważa, że Jezus ganił uczniów za to, że nie pamiętali o chlebach, które od Niego otrzymali, co symbolizuje ich brak zrozumienia duchowego znaczenia Jego słów.
Augustyn z Hippony również komentuje, że faryzeusze i saduceusze, którzy kochali doczesne dobra, nie mogli zrozumieć słów Jezusa, ponieważ ich serca były zamknięte.

Znaczenie dla współczesnych wiernych

Ten fragment Ewangelii ma głębokie znaczenie dla wiernych.
Po pierwsze, przypomina o centralnej roli Piotra i jego następców w Kościele katolickim, jako tych, którzy otrzymali klucze Królestwa Niebieskiego i władzę wiązania i rozwiązywania.
Po drugie, ukazuje, że prawdziwe naśladowanie Chrystusa wymaga przyjęcia Jego drogi cierpienia i krzyża, a nie tylko oczekiwania na triumf.
Po trzecie, ostrzega przed pokusą myślenia po ludzku, które może odciągnąć od Bożego planu, nawet jeśli intencje są dobre.
Jan Chryzostom podkreśla, że faryzeusze i saduceusze szukali znaków nie po to, by uwierzyć, ale by schwytać Jezusa, co świadczy o ich hipokryzji.

Podsumowanie

Ewangelia Mt 16, 13-23 jest tekstem o objawieniu, ustanowieniu Kościoła i konieczności przyjęcia drogi krzyża, co jest fundamentalne dla zrozumienia tożsamości Chrystusa i misji Kościoła.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

THURSDAY, Weekday
or commemoration of the anniversary of the dedication of the Basilica of the Blessed Virgin Mary in Rome

GOSPEL - Mt 16:13-23 (Peter's confession and the first announcement of his suffering)

When Jesus came to the region of Caesarea Philippi, he asked his disciples, "Who do people say the Son of Man is?"
They replied, "Some say John the Baptist, others say Elijah, still others say Jeremiah or one of the prophets."
Jesus asked them, "But who do you say I am?"
Simon Peter answered, "You are the Messiah, the Son of the living God."
Jesus answered him, "Blessed are you, Simon son of Jonah! For flesh and blood has not revealed this to you, but my Father who is in heaven. And I say to you, you are Peter, the rock, and on this rock I will build my church, and the gates of hell will not prevail against it. I will give you the keys of the kingdom of heaven. Whatever you bind on earth will be bound in heaven, and whatever you loose on earth will be loosed in heaven."
He then strictly ordered his disciples not to tell anyone that He was the Messiah.
From that time on, Jesus began to show his disciples that He must go to Jerusalem and suffer greatly at the hands of the elders, chief priests, and scribes; that He would be killed and rise again on the third day. Then Peter took Him aside and began to rebuke Him, saying, "Lord, God forbid! This will never happen to you." But He turned and said to Peter, "Get behind Me, Satan! You are a hindrance to Me, for you are not mindful of the things of God, but of the things of men."

MEDITATION

Jesus asks his disciples what others say about Him. The answer to this question is well known to them. Each of these descriptions: John the Baptist, Elijah, Jeremiah, indicates that He is someone special and admirable to people...

When Jesus asks the question about who He is to His disciples, only Peter speaks up. His experience of relationship with Jesus and with the Father allowed him to discover Jesus' identity. In response, Peter hears from Jesus the truth about his deepest calling. By knowing God, he also learns his own identity...

The truth about Jesus, the Messiah who suffers, is unacceptable to Peter. Sometimes we perceive Jesus' presence only in what is good and pleasant. Then we feel His closeness. Jesus also enters into the reality of suffering and death, inviting us to seek His tender presence in these moments...

"Who do you say that I am?" (Mt 16:15). The event at Caesarea Philippi is a turning point in the lives of the Apostles and a turning point in their relationship with Jesus. It is a concrete event that demands that everyone who encounters Him in their lives define who He is for them. The entire future of our lives depends on the answer we give Jesus to this question...

Jesus asks the disciples who they believe Him to be. The Apostles, including Peter, recognize Jesus as the Messiah and Son of God. This is the center of the Church's faith. The disciples' task is to carry it to the whole world. Jesus also affirms the primacy of Peter, who is the rock on which Christ will build his Church...

The primacy of Peter has sparked much controversy and even division, both in ancient times and today. Likewise, the "identity of Jesus, true man and true God" was and is an opportunity for heresy. However, whoever is free from the leaven of the Pharisees recognizes Christ in the word and the bread...

Peter stood before Jesus and wanted Him to fulfill His will. However, Jesus removes him to his proper place. It is Peter who must follow Jesus, not Jesus who follows Peter. Faith is not a set of certainties that we convincingly communicate, but a gradual acceptance of the word of the cross, which is a scandal that we strive to reject. Therefore, Jesus reminds each of us: follow me, imitate me...

This is the next stage in the maturing faith of Christ's disciples. Recognizing that Jesus is truly the most important Person in life, that He is the Messiah. The evangelist Matthew begins with the general and moves on to the specific. First, Jesus asks the disciples who people think He is. But immediately afterward, the question becomes personal: "But who do you say that I am?"...

Everyone had to answer Jesus' question on their own behalf. Much depended on this answer, perhaps even the further following of Jesus. For it is difficult to follow someone whom one does not recognize as the Lord-Master-Teacher...

Peter answers as best he can: "You are the Messiah, the Son of the living God." But immediately afterwards, he shows that he does not yet understand everything. When Jesus announces his Passion, Peter wants to stop Him. He wanted to be the first, to tell the Messiah what he should do. Then Jesus utters the powerful words: "Get behind me, Satan!"...

In Jesus' time, a disciple literally followed his teacher, step by step, never ahead. Transgressing this principle was considered a lack of respect and understanding. That's why Jesus tells Peter to "put himself in his place." The same should happen to us. Sometimes it takes years to grow to recognize Jesus as the most important person. But this is a path on which He does not abandon us and wants to guide us...

Jesus asks the Apostles who people think He is. The answers vary, just as they would if we asked people today the same question. The Apostles readily report what others say. But when Jesus addressed the question directly to them, only Peter boldly and simply confessed: "You are the Christ, the Son of the living God." For this answer, he is honored. Jesus promises him the keys to the Kingdom...

In truth, Peter didn't understand who the Messiah was. Perhaps he imagined His mission differently, as one of triumph and power, not of the cross and suffering. For as soon as Jesus announces his suffering and death, Peter begins to reproach Him. And for this, he receives a firm, even shocking, answer: "Get behind me, Satan!"...

Theoretically, we know who Jesus is. We can say beautiful words about Him, repeat formulas. But do we live in harmony with this faith? Do we allow our daily choices to testify that He is truly our Lord?...

It's worth asking ourselves this question anew today: Who is Jesus to me? Let's not look for pretty answers. Let's look rather at our lives, our relationships, our decisions, our priorities. For they will reveal whether Jesus is just a name in prayer or truly the Messiah of our hearts...

"Get behind me, Satan! You are a hindrance to me, for you are not thinking God's way, but man's way" (Mt 16:23). Peter's great exaltation, and then a sharp rebuke. Jesus addresses Peter as if he were Satan. Because Peter, when he claimed that rejection, suffering, and death would not come upon the Messiah, was not thinking in God's terms, but in human terms...

...Jesus, I ask for a profound adherence to Your feelings and desires... I ask for the grace not to be scandalized and not to flee from the cross... Thank you for the challenges that are an opportunity for me to confess my faith in You...

AI (Artificial Intelligence) COMMENTARY on the Gospel of Matthew 16:13-23, Peter's Confession and the First Announcement of the Passion

Introduction

The Gospel of Matthew 16:13-23 is a key text that depicts the moment of Peter's revelation of Jesus Christ's identity and his establishment as the foundation of the Church.
It also contains Jesus' warning regarding His future suffering and resurrection, as well as Peter's response to these words.

Peter's Confession and the Establishment of the Church (Matthew 16:13-19)

Arriving in the region of Caesarea Philippi, Jesus asks his disciples who people think he is.
The disciples' answers reflect popular beliefs at the time: some see him as John the Baptist, others as Elijah, and still others as Jeremiah or one of the prophets.
These responses indicate that people perceived Jesus as a great prophet but did not fully recognize His divine identity.

Jesus then asks a more personal question: "Who do you say that I am?"
At this point, Simon Peter, inspired by God, replies: "You are the Messiah, the Son of the living God."
Jesus confirms that this revelation does not come from "flesh and blood," meaning from human reason or knowledge, but from the Heavenly Father.
This confession by Peter is fundamental because it constitutes the first explicit act of faith in Jesus as the Messiah and Son of God.

In response to this confession, Jesus gives Simon a new name – Peter (Greek: Petros, meaning rock) – and proclaims: "You are Peter [Rock], and on this rock I will build my Church, and the gates of hell shall not prevail against it."
This statement is the foundation of the teaching on the primacy of Peter and his successors.
Jesus entrusts Peter with the "keys of the kingdom of heaven" and the authority to "bind and loose."
The authority to "bind and loose" signifies authority in teaching, discipline, and absolution, which has power both on earth and in heaven.
Origen of Alexandria notes that by being with us, Jesus ensures that we do not lack for food, symbolizing His constant presence and support for the Church.

The Announcement of the Passion and Resurrection (Matthew 16:21)

After Peter's confession, Jesus begins to openly tell his disciples that he must go to Jerusalem, suffer greatly from the elders, chief priests, and scribes, be killed, and rise again on the third day.
This announcement is shocking to the disciples, who, like many Jews of that time, expected a triumphant Messiah who would liberate Israel from Roman occupation, not a suffering and dying Messiah.

Peter's Reaction and Jesus' Rebuke (Mt 16:22-23)

Peter, unable to accept the thought of Jesus' suffering and death, takes Him aside and begins to rebuke Him, saying, "God forbid, Lord! This will never happen to you."
Peter's reaction, though born of love and concern, is an expression of human thinking that is inconsistent with God's plan of salvation.

Jesus sharply replies to Peter: "Get behind me, Satan! You are a hindrance to me, for you are not thinking God's way, but humanly."
This harsh rebuke emphasizes that even a chosen person endowed with great authority can become an obstacle if they are guided by human, rather than divine, thoughts.
Origen notes that Jesus rebuked the disciples for not remembering the loaves they had received from Him, symbolizing their lack of understanding of the spiritual meaning of His words.
Augustine of Hippo also comments that the Pharisees and Sadducees, who loved worldly goods, could not understand Jesus' words because their hearts were closed.

Importance for Contemporary Believers

This Gospel passage has profound significance for the faithful.
First, it recalls the central role of Peter and his successors in the Catholic Church, as those who received the keys of the Kingdom of Heaven and the authority to bind and loose.
Second, it shows that true following Christ requires embracing His path of suffering and the cross, not simply expecting triumph.
Third, it warns against the temptation of human thinking, which can distract from God's plan, even if the intentions are good.
John Chrysostom emphasizes that the Pharisees and Sadducees sought signs not to encourage faith, but to capture Jesus, which demonstrates their hypocrisy.

Summary

Matthew 16:13-23 is a text about revelation, the establishment of the Church, and the necessity of embracing the way of the cross, which is fundamental to understanding the identity of Christ and the mission of the Church.