PONIEDZIAŁEK, Dzień powszedni
albo wspomnienie św. Sarbeliusza Makhluf, prezbitera

EWANGELIA - Mt 13, 31-35 (Przypowieść o ziarnku gorczycy i o kwasie)

Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, większe jest od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki podniebne przylatują i gnieżdżą się na jego gałęziach».
Powiedział im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło».
To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: «Otworzę usta
w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata».

MEDYTACJA

Jezus porównuje Królestwo Boże do tego, co małe i często niedostrzegalne. Jednak to właśnie te niepozorne początki przynoszą niesamowity wzrost i dogłębne efekty...

Wzrost wymaga czasu. Pomyślmy o tym, co mamy dziś do zrobienia albo co już zrobiliśmy. Nawet w tym, co wydaje się małe, zwykłe i nieważne – działa i jest Bóg...

"Oto, niestety, lud ten dopuścił się wielkiego grzechu, gdyż uczynił sobie boga ze złota" (Wj 32, 31). Mimo szczerej chęci i zapewnienia o miłości do Boga żywego i prawdziwego, człowiek w pewnym momencie stwarza dla siebie idola. Powodem może być brak cudów, dowodów i znaków...

Idąc drogą nawrócenia, każdy powinien zrozumieć, że to właśnie wtedy, gdy zbyt długi jest czas oczekiwania na Bożą odpowiedź, Bóg jest najbliżej i najsilniej działa. W momencie naszego zniechęcenia i tworzenia sobie bóstwa, Bóg Jedyny swym palcem pisze prawo miłości w naszym sercu...

Przypowieści, jakie opowiada Jezus ukazują niejednoznaczność historii i wydarzeń naszego życia. Czasami to, co wydaje się małe i niewiele znaczące, ma o wiele większy potencjał, niż byśmy się spodziewali. A to, co robi wrażenie wielkiego i dominującego, zanika jak mgła. Jezus opowiadając te historie chce, byśmy spojrzeli głębiej...

Kryzys odrzucenia i niezrozumienia, jaki Jezus przechodził i który my też czasami przechodzimy, może być w świetle tych przypowieści na nowo odczytany
i zrozumiany...

Zwykle oczekujemy spektakularnych wydarzeń, działań, efektów ‘wysiłków duszpasterskich’. Ziarno gorczycy i zaczyn nie odpowiadają na te nasze ludzkie wyobrażenia. Oczekujemy tryumfalizmu i ‘pokazu siły’, a przecież ‘tajnikiem Królestwa’ jest krzyż i pusty grób...

Nie ma jednej reguły. Królowanie Boga w naszym życiu, a w konsekwencji także w świecie, podlega procesowi dojrzewania. Przypowieści o ziarnku gorczycy
i zaczynie stawiają nas w pozycji mniejszościowej: służby na rzecz innych. Nie chodzi w chrześcijaństwie o to, by być największym, najsilniejszym
i najgłośniejszym. Chodzi o to, by dawać cień, by budować bezpieczne miejsce dla innych, tworzyć przestrzeń wzrostu dla Boga...

Objawami życia Ewangelią są przepajanie świata miłością, służba, przebaczanie wszystkim bez wyjątku, wprowadzanie pokoju i jedności...

Prawdziwe królowanie Boga zaczyna się cicho – od małych gestów, czynów. I wzrasta tam, gdzie pozwalamy Mu działać. Królestwo Boże rośnie wszędzie tam, gdzie dajemy prowadzić się Jezusowi i Jego Ewangelii...

Małe ziarenko, które rozrasta się w wielkie drzewo, odrobina zakwasu, która powoduje zakwaszenie całego ciasta. Tak też jest z królestwem Bożym. Wystarczy małe ziarenko, wystarczy odrobina. Dzięki Bogu rozrosną się i przyniosą liczne, błogosławione owoce. Warto o tym pamiętać, gdy dobro, które czynimy, wydaje liche i bez znaczenia, gdy mówią nam, że nie warto, bo świata tym nie zbawimy...

Odkrywać znaczenie przypowieści. Karmić się każdym słowem pochodzącym z ust Bożych. Doświadczać, jak wzrastamy i dojrzewamy, gdy pozwolimy pracować temu, co w nas zasiała Jego ręka...

Dajmy Bogu i sobie czas. My jednak jesteśmy niecierpliwi. Z trudem znosimy czas potrzebny na leczenie, karmienie, ożywianie. Pamiętajmy jednak: nad wszystkim czuwa On, a On nie myli się w sprawie diagnozy, diety i życia...

...Jezu, proszę o głębokie doświadczenie mocy łaski w codziennym życiu... Proszę o łaskę niegorszenia się ‘małością’ ziarna i zaczynu Królestwa... Dziękuję Bogu za łaskę, która wciąż podnosi mnie z upadków...

KOMENTARZ AI (Sztucznej Inteligencji) do Ewangelii Mt 13, 31-35, Przypowieść o ziarnku gorczycy i o kwasie

Wprowadzenie

W Ewangelii według św. Mateusza, w rozdziale 13, wersety 31-35, Jezus przedstawia dwie krótkie przypowieści: o ziarnku gorczycy i o zaczynie.
Te przypowieści, wraz z innymi w tym rozdziale, mają na celu objawienie tajemnic Królestwa Niebieskiego.

Przypowieść o ziarnku gorczycy (Mt 13, 31-32)

Jezus mówi: „Królestwo Niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli.
Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, jest większe od innych jarzyn i staje się drzewem, tak iż ptaki podniebne przylatują i gnieżdżą się na jego gałęziach”.

Ta przypowieść podkreśla skromne początki Królestwa Bożego i jego niezwykły rozwój.
Uczniowie Jezusa byli początkowo nieliczni i słabi, ale dzięki wielkiej mocy, która w nich była, Ewangelia rozprzestrzeniła się na cały świat.
Ziarnko gorczycy, choć najmniejsze, wyrasta na największą z roślin ogrodowych, stając się drzewem, które daje schronienie ptakom.
To symbolizuje, jak nauka niebiańska, zasiana w świecie, choć początkowo ukryta i niepozorna, rozciąga swoje gałęzie na krańce ziemi, oferując schronienie narodom.

Papież Franciszek zauważył, że nasze życie jest podobne do tego ziarnka: zaczynamy jako mali, a potem dorastamy i starzejemy się.
Najpiękniejsze z naszych planów i marzeń stają się jak drzewo, które nie żyje dla siebie, ale daje cień wszystkim, którzy go pragną, i przestrzeń tym, którzy chcą zbudować tam gniazdo.
Jan Paweł II również podkreślał, że wzrost Królestwa Bożego, choć zaczyna się od najmniejszego ziarenka, prowadzi do powstania rozłożystego drzewa, na którego gałęziach znajdują schronienie ptaki powietrzne.

Przypowieść o zaczynie (Mt 13, 33)

Następnie Jezus opowiada inną przypowieść: „Królestwo Niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło”.

Ta przypowieść ukazuje wewnętrzne, ukryte działanie Królestwa Bożego.
Podobnie jak zaczyn przemienia dużą ilość mąki, tak Ewangelia ma moc przemienić cały świat.
Zaczyn symbolizuje siłę Ewangelii, która przenika i przemienia ludzkość od wewnątrz, prowadząc do wzrostu i rozprzestrzeniania się Królestwa Bożego.
Jest to proces, który nie zależy wyłącznie od ludzkich działań, ale jest przede wszystkim wyrazem mocy i dobroci Boga, siły Ducha Świętego, który prowadzi życie chrześcijańskie w Ludzie Bożym.

Znaczenie przypowieści (Mt 13, 34-35)

Ewangelista Mateusz zaznacza, że Jezus opowiadał tłumom wszystkie te rzeczy w przypowieściach i bez przypowieści nic im nie mówił.
Działo się tak, aby wypełniło się proroctwo: „Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata”.

Użycie przypowieści było celowe.
Jezus wyjaśnił swoim uczniom, że im dano poznać tajemnice Królestwa Niebieskiego, ale innym nie.
Przypowieści służyły jako sposób na objawienie prawdy tym, którzy mieli „uszy do słuchania” i serca otwarte na zrozumienie, jednocześnie ukrywając ją przed tymi, którzy, choć widzieli i słyszeli, nie pojmowali.
To wypełniało proroctwo Izajasza o sercu ludu, które stało się ociężałe, uszach, które stały się głuche, i oczach, które zamknęły się, aby nie widzieć, nie słyszeć
i nie rozumieć.

Podsumowanie

Przypowieści o ziarnku gorczycy i zaczynie w Mt 13, 31-35 ukazują dwie kluczowe cechy Królestwa Bożego: jego początkową niepozorność i ostateczny, wszechogarniający wzrost, a także jego wewnętrzną, przemieniającą moc, która działa w świecie w sposób tajemniczy, ale skuteczny.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

MONDAY, Weekday
or Memorial of St. Sarbelius Makhluf, Priest

GOSPEL - Mt 13:31-35 (The Parable of the Mustard Seed and the Leaven)

Jesus told the crowds this parable:
"The kingdom of heaven is like a mustard seed, which a man took and sowed in his field. It is the smallest of all the seeds, but when it has grown, it is larger than all the garden plants and becomes a tree, so that the birds of the air come and nest in its branches."
He told them another parable: "The kingdom of heaven is like yeast that a woman took and mixed in with three measures of flour until it was leavened."
All these things Jesus spoke to the crowds in parables; without a parable he told them nothing. This was to fulfill the Prophet's words: "I will open my mouth in parables; I will utter things hidden from the foundation of the world."

MEDITATION

Jesus compares the Kingdom of God to something small and often imperceptible. Yet, it is precisely these inconspicuous beginnings that bring incredible growth and profound effects...

Growth takes time. Let us consider what we have to do today or what we have already done. Even in what seems small, ordinary, and insignificant—God is at work and is present...

"Behold, this people have committed a great sin; they have made for themselves a god of gold" (Exodus 32:31). Despite sincere intentions and assurances
of love for the living and true God, at some point a person creates an idol for themselves. The reason may be the lack of miracles, proofs, and signs...

On the path of conversion, everyone should understand that it is precisely when the waiting for God's answer is too long that God is closest and most active. In the moment of our discouragement and creation of a deity, the One God writes with His finger the law of love in our hearts...

The parables Jesus tells reveal the ambiguity of history and the events of our lives. Sometimes what seems small and insignificant has much greater potential than we might expect. And what seems grand and dominant fades like mist. By telling these stories, Jesus wants us to look deeper...

The crisis of rejection and misunderstanding that Jesus went through, and that we too sometimes go through, can be reinterpreted and understood in light
of these parables...

We usually expect spectacular events, actions, and the results of "pastoral efforts." The mustard seed and the yeast do not correspond to our human imaginations. We expect triumphalism and a "show of force," yet the "secret of the Kingdom" is the cross and the empty tomb...

There is no single rule. God's reign in our lives, and consequently in the world, is subject to a process of maturation. The parables of the mustard seed
and the yeast place us in a minority position: serving others. Christianity isn't about being the biggest, strongest, or loudest. It's about providing shade, building a safe place for others, creating space for God to grow...

The manifestations of living the Gospel are imbuing the world with love, serving, forgiving everyone without exception, bringing peace and unity...

God's true reign begins quietly—with small gestures and deeds. And it grows wherever we allow Him to act. The kingdom of God grows wherever we allow Jesus and His Gospel to guide us...

A small seed that grows into a great tree, a little leaven that causes the entire dough to leaven. So it is with the kingdom of God. A small seed is enough, just
a little. Thanks be to God, they will grow and bear abundant, blessed fruit. It's worth remembering this when the good we do seems paltry and meaningless, when we're told it's not worth it because it won't save the world...

Discover the meaning of the parables. Nourish ourselves with every word that comes from God's mouth. Experience how we grow and mature when we allow what His hand has sown within us to work...

Let us give God and ourselves time. However, we are impatient. We struggle to endure the time needed for healing, feeding, and revitalization. But let us remember: He watches over everything, and He makes no mistakes in matters of diagnosis, diet, and life...

...Jesus, I ask for a profound experience of the power of grace in my daily life... I ask for the grace not to be scandalized by the "smallness" of the seed
and leaven of the Kingdom... I thank God for the grace that continues to lift me from my falls...

AI (Artificial Intelligence) COMMENTARY on the Gospel of Matthew 13:31-35, The Parable of the Mustard Seed and the Leaven

Introduction

In the Gospel according to Matthew, chapter 13, verses 31-35, Jesus presents two short parables: the mustard seed and the leaven.
These parables, along with others in this chapter, are intended to reveal the mysteries of the Kingdom of Heaven.

The Parable of the Mustard Seed (Matthew 13:31-32)

Jesus says: "The Kingdom of Heaven is like a mustard seed, which a man took and sowed in his field. It is the smallest of all seeds, but when it has grown,
it is greater than any other garden plant and becomes a tree, so that the birds of the air come and nest in its branches."
This parable highlights the humble beginnings of the Kingdom of God and its extraordinary growth.

Jesus' disciples were initially few and weak, but thanks to the great power within them, the Gospel spread throughout the world.
The mustard seed, though tiny, grows into the largest of garden plants, becoming a tree that shelters birds.
This symbolizes how heavenly teaching, sown in the world, though initially hidden and inconspicuous, spreads its branches to the ends of the earth, offering shelter to the nations.

Pope Francis noted that our lives are like this seed: we begin small, then grow and age.
The most beautiful of our plans and dreams become like a tree that does not live for itself but provides shade to all who desire it and space to those who wish to build a nest there.
John Paul II also emphasized that the growth of the Kingdom of God, though beginning with the smallest seed, leads to the formation of a spreading tree,
in whose branches the birds of the air find shelter.

The Parable of the Leaven (Matthew 13:33)

Jesus then tells another parable: "The Kingdom of Heaven is like yeast that a woman took and mixed with three measures of flour until it was leavened."

This parable reveals the inner, hidden workings of the Kingdom of God.
Just as yeast transforms a large quantity of flour, so the Gospel has the power to transform the entire world.
The leaven symbolizes the power of the Gospel, which penetrates and transforms humanity from within, leading to the growth and spread of the Kingdom
of God.
This is a process that does not depend solely on human actions, but is above all an expression of the power and goodness of God, the power of the Holy Spirit, who guides the Christian life in the People of God.

The Meaning of the Parable (Matthew 13:34-35)

The evangelist Matthew notes that Jesus spoke all these things to the crowds in parables, and without a parable he told them nothing.
This was done to fulfill the prophecy: "I will open my mouth in parables; I will utter things hidden from the foundation of the world."

The use of parables was intentional.
Jesus explained to his disciples that they had been given to know the secrets of the Kingdom of Heaven, but not others.
The parables served as a way to reveal the truth to those who had "ears to hear" and hearts open to understanding, while simultaneously hiding it from those who, though they saw and heard, did not understand.
This fulfilled Isaiah's prophecy about the people's hearts becoming dull, their ears becoming deaf, and their eyes being closed, so as not to see, hear,
or understand.

Summary

The parables of the mustard seed and the yeast in Matthew 13:31-35 reveal two key features of the Kingdom of God: its initial inconspicuousness
and its ultimate, all-encompassing growth, as well as its inner, transforming power that operates in the world in mysterious yet effective ways.