CZWARTEK, Wspomnienie św. Kingi, dziewicy

EWANGELIA - Mt 13, 10-17 (Dlaczego Jezus naucza w przypowieściach)

Uczniowie przystąpili do Jezusa i zapytali: „Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich?”
On im odpowiedział: „Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane i nadmiar mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że otwartymi oczami nie widzą i otwartymi uszami nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza:
«Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli: i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił».
Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło zobaczyć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli”.

MEDYTACJA

Uczniowie pytają Jezusa: dlaczego mówisz w przypowieściach? Z jakiegoś powodu zatrzymuje i dziwi ich to, że Jezus nie jest bezpośredni, klarowny. Nie mówi tak, po prostu...

Jezus wprowadza słuchaczy w tajemnice królestwa Bożego, korzystając z przypowieści. Pokazuje relację z Bogiem, w której jest miejsce na indywidualność
i osobiste poruszenia...

"Szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą" (Mt 13, 16). Codziennie mamy wiele powodów by dziękować Bogu. Najcenniejsze rzeczy w życiu są nam dane za darmo: oczy sprawnie widzące, uszy słyszące, płuca samoistnie oddychające. Często zauważamy wartość tych skarbów dopiero wtedy, gdy chorujemy...

Dziś w Ewangelii Jezus mówi o radości, jaka płynie z pracy zdrowego ducha w człowieku. Umiejętność widzenia sercem Boga w Eucharystii oraz słuchanie
z wiarą słowa Bożego napełnia głębokim pokojem. Często uzmysławiamy sobie wartość tego pokoju dopiero wtedy, gdy wchodzimy w chaos grzechu...

Uczniowie po wysłuchaniu przypowieści o siewcy, przybliżają się do Jezusa. Została im powierzona tajemnica Królestwa, której inni nie poznają. Nie zbliżają się do Pana, nie idą za Nim, nie wchodzą w bliski kontakt z Nim. Pozostają w świecie swoich idei. Nie poznali tajemnicy Syna, odrzucili Go. Jezusa boli to odrzucenie, ale nie jest ono postrzegane przez Niego jako niepowodzenie, lecz raczej wypełnienie zapowiedzi prorockich...

Zatwardziałość serca człowieka, która odrzuca Pana i Go krzyżuje, ostatecznie okazuje się spełnieniem woli Bożej. Miejsce, gdzie człowiek ulega ekstremalnemu złu, staje się przestrzenią ekstremalnego daru Boga...

Słuchać i widzieć Go. Mamy szczęście, że zostaliśmy wezwani do bliskości z Panem, do słuchania Go i towarzyszenia Mu w apostolskiej działalności. Wypełniamy to, kiedy rozmawiamy z Nim, słuchamy Go, uznajemy własne ograniczenia, zatwardziałość serca, głuchotę i ślepotę, prosząc o uzdrowienia. Bez tej postawy pozostajemy poza, jak inni...

Na przyjęcie niektórych prawd, na dokonywanie ewangelicznych wyborów, potrzebujemy czasu. Czasem potrzeba wielu lat, by naprawdę zobaczyć, doświadczyć żywego Boga w Eucharystii, w Słowie, w drugim człowieku albo w zachwycie nad ciszą, pięknem przyrody i przekonać się...

Dorastamy do wiary, tak jak dorastamy do innych rzeczy: do cierpliwości w pracy, do przepraszania, do rezygnacji z wygody na rzecz drugiego człowieka. Dorastamy do tego, że nie jesteśmy centrum świata i że naprawdę warto służyć, nawet wtedy, gdy kosztuje to nasz czas albo wymaga rezygnacji z czegoś...

Bycie człowiekiem Boga, życie według Ewangelii, to proces. To nawracanie się codziennie od nowa. I, co zrozumiałe, nie wychodzi nam wszystko od razu. Dobrze, że mamy Boga, który nie stawia ultimatum i nie zniechęca się naszymi powolnymi krokami. Bóg jest na szczęście cierpliwy. I czeka na nas każdego dnia...

Królestwo Boże jest ukrytą tajemnicą. Mówił o nim w swoim nauczaniu Jezus, przybliżając jego znaczenie swoim słuchaczom. Rozumienie spraw królestwa zależy od przyjęcia Osoby Jezusa. Im ktoś znajduje się bliżej Jezusa, tym Dobra Nowina staje się dla niego bliższa. Jeśli natomiast człowiek oddała się od Boga, światło słowa może oddziaływać na jego umysł i serce znacznie słabiej...

Do tych, którzy odrzucali Jezusa, przemawiał On w przypowieściach, których rozumienie wymagało większego wysiłku i koncentracji. Trudno jest bowiem patrzeć na Jezusa oczyma wiary komuś, kto spodziewał się po Nim wyzwoliciela politycznego, który miał przynieść wolność od niewoli zewnętrznej...

Wiara stanowi klucz do Serca Boga, pozwala zrozumieć Jego mowę i jej znacznie oraz podjąć próbę wcielania w życie Bożych wskazań. Lektura słowa Bożego ma zatem wzmocnić naszą wiarę, w centrum której znajduje się Chrystus, jedyny zbawiciel świata...

Można słuchać i nie słyszeć – mówi nam dziś Jezus. Dzieje się tak, gdy człowiek nie chce zrozumieć tego, co słyszy, szuka powodów do odrzucenia docierających do niego treści. Nie jest wtedy w stanie odkryć głębi ewangelicznego przesłania. Ono dla niego nie ma znaczenia. Ten, który słucha Chrystusa
i chce Go zrozumieć, z czasem będzie rozumiał coraz lepiej...

...Jezu, proszę o serce wolne od rutyny i opieszałości w słuchaniu Słowa... Proszę o łaskę uleczenia mojego serca, oczu i uszu... Dziękuję za wezwanie do bycia Twoim świadkiem w moim życiowym powołaniu...

KOMENTARZ AI (Sztucznej Inteligencji) do Ewangelii Mt 13, 10-17, Dlaczego Jezus naucza w przypowieściach

Wprowadzenie

Mając na uwadze fragment Ewangelii Mateusza 13,10-17, który przedstawia wyjaśnienie Jezusa dotyczące celu przypowieści, możemy dostrzec głęboką naukę o przyjęciu Słowa Bożego i tajemnic Królestwa Niebieskiego.

Kontekst przypowieści

Jezus często nauczał w przypowieściach, co było dla wielu zagadką.
Uczniowie, zaniepokojeni tym sposobem nauczania, zapytali Go: „Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?”.
Odpowiedź Jezusa ujawnia podwójny cel: objawienie prawdy tym, którzy są gotowi ją przyjąć, i ukrycie jej przed tymi, którzy mają zatwardziałe serca.

Tajemnice Królestwa Niebieskiego

Jezus wyjaśnia, że „wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano”.
To rozróżnienie nie jest arbitralne, ale wynika z postawy serca słuchacza.
Ci, którzy mają otwarte serca i uszy do słuchania, otrzymają więcej zrozumienia i obfitości.
Natomiast ci, którzy są obojętni lub niechętni, stracą nawet to, co wydaje im się, że posiadają.
Jak zauważa św. Jan Chryzostom, to nie jest kwestia konieczności czy przypadkowego przydziału, ale raczej wskazanie, że ludzie sami są twórcami własnego zła, a jednocześnie podkreślenie, że poznanie jest darem i łaską z wysoka.

Spełnienie proroctwa Izajasza

Jezus odwołuje się do proroctwa Izajasza (Iz 6, 9-10), mówiąc: „Będziecie słuchać, a nie zrozumiecie; będziecie patrzeć, a nie zobaczycie.
Bo serce tego ludu stało się ociężałe, uszy ich stwardniały, a oczy zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani sercem nie zrozumieli
i nie nawrócili się, a Ja bym ich uzdrowił”.
To proroctwo podkreśla tragiczną rzeczywistość ludzkiej niechęci do przyjęcia prawdy Bożej.
Ludzie ci świadomie zamknęli się na Słowo, co uniemożliwia im nawrócenie i uzdrowienie.

Błogosławieństwo Uczniów

W przeciwieństwie do tych, którzy mają zatwardziałe serca, Jezus błogosławi swoich uczniów: „Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą”.
Uczniowie mają przywilej widzenia i słyszenia tego, czego wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło, ale nie dostąpiło.
To błogosławieństwo podkreśla wyjątkową łaskę, jaką otrzymali, będąc świadkami i odbiorcami objawienia Królestwa Bożego w osobie Jezusa.

Znaczenie dla współczesnych wiernych

Przypowieść o siewcy, której wyjaśnienie poprzedza ten fragment, ukazuje różne postawy wobec Słowa Bożego: ziarno padające na drogę, na grunt skalisty, między ciernie i na dobrą ziemię.
Papież Jan Paweł II zauważył, że w dzisiejszym zdechrystianizowanym społeczeństwie Słowo Boże nadal pada na różne rodzaje gleby.
Niektórzy odchodzą od wiary z powodu obojętności, inni z powodu trudnych doświadczeń, a jeszcze inni z powodu niezrozumienia nauczania Kościoła.

Papież Leon XIV podkreśla, że siewca w przypowieści, czyli Bóg, rozrzuca ziarno swojego Słowa na każdy rodzaj gleby, czyli w każdą naszą sytuację – niezależnie od tego, czy jesteśmy powierzchowni, entuzjastyczni, obciążeni troskami, czy też otwarci i gościnni.
To pokazuje bezgraniczną miłość Boga, który nie kalkuluje, gdzie ziarno padnie, ale hojnie je rozsiewa.

Podsumowanie

Jako wierzący, jesteśmy wezwani do bycia „dobrą ziemią”, która przyjmuje Słowo Boże z wiarą i zrozumieniem, pozwalając mu przynosić obfite owoce.
Jak przypomniał Papież Franciszek, nie wystarczy tylko słuchać, ale trzeba słuchać dobrze, z „uczciwym i dobrym” sercem, aby Słowo przyniosło owoc życia
i zbawienia.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

THURSDAY, Memorial of St. Kinga, Virgin

GOSPEL - Mt 13:10-17 (Why does Jesus teach in parables)

The disciples came to Jesus and asked, "Why do you speak to them in parables?" He answered them, "To you it has been given to know the secrets
of the kingdom of heaven, but to them it was not given. For whoever has, more will be given, and they will have an abundance; but whoever does not have, even what they have will be taken away. Therefore I speak to them in parables, because with their eyes they do not see, and with their ears they do not hear, nor do they understand. Thus the prophecy of Isaiah is being fulfilled in them:
"You will hear, but you will not understand; you will see, but you will not perceive. For this people's heart has become hardened, and they have closed their eyes; so that they may not see with their eyes, nor hear with their ears, nor understand with their hearts, and turn, and I heal them."
But blessed are your eyes, for they see, and your ears, for they hear. For truly, I say to you, many prophets and righteous men desired to see those things which you see, but did not see them; and to hear those things which you hear, but did not hear them."

MEDITATION

The disciples ask Jesus: Why do you speak in parables? For some reason, they are stopped and surprised that Jesus is not direct and clear. He doesn't speak like that, he simply...

Jesus introduces his listeners to the mysteries of the kingdom of God using parables. He shows a relationship with God that leaves room for individuality
and personal involvement...

"Blessed are your eyes for seeing, and your ears for hearing" (Mt 13:16). Every day we have many reasons to thank God. The most precious things in life are given to us freely: eyes that see clearly, ears that hear, lungs that breathe spontaneously. Often, we only realize the value of these treasures when we are sick...

Today in the Gospel, Jesus speaks of the joy that comes from the work of a healthy spirit within a person. The ability to see God with the heart
in the Eucharist and to listen to the Word of God with faith fills us with profound peace. We often realize the value of this peace only when we enter the chaos of sin...

After hearing the parable of the sower, the disciples draw closer to Jesus. They have been entrusted with the mystery of the Kingdom, which others do not know. They do not draw near to the Lord, they do not follow Him, they do not enter into close contact with Him. They remain in the world of their own ideas. They have not known the mystery of the Son, they have rejected Him. Jesus is pained by this rejection, but He does not perceive it as a failure, but rather as the fulfillment of the prophetic announcements...

The hardness of man's heart that rejects the Lord and crucifies Him ultimately proves to be the fulfillment of God's will. The place where man succumbs to extreme evil becomes a space of God's extreme gift...

To listen and see Him. We are fortunate to have been called to intimacy with the Lord, to listen to Him, and to accompany Him in his apostolic work. We fulfill this when we talk to Him, listen to Him, acknowledge our own limitations, hardness of heart, deafness, and blindness, and ask for healing. Without
this attitude, we remain outside, like others...

We need time to accept certain truths, to make Gospel choices. Sometimes it takes many years to truly see and experience the living God in the Eucharist,
in the Word, in another person, or in the awe of silence, the beauty of nature, and to become convinced...

We grow in faith just as we grow in other things: patience in work, in apologizing, in giving up comfort for the sake of another. We grow in the realization that we are not the center of the world and that serving is truly worthwhile, even when it costs us time or requires giving up something...

Being a person of God, living according to the Gospel, is a process. It means converting anew every day. And, understandably, we don't achieve everything at once. It's good that we have a God who doesn't issue ultimatums and isn't discouraged by our slow progress. Fortunately, God is patient. And He waits for us every day...

The Kingdom of God is a hidden mystery. Jesus spoke of it in his teachings, explaining its meaning to his listeners. Understanding the matters of the kingdom depends on accepting the Person of Jesus. The closer someone is to Jesus, the closer the Good News becomes to them. If, however, a person has distanced themselves from God, the light of the Word can have a much weaker impact on their mind and heart...

To those who rejected Jesus, He spoke in parables, which required greater effort and concentration to understand. It is difficult, after all, to look at Jesus through the eyes of faith for someone who expected Him to be a political liberator who would bring freedom from external slavery...

Faith is the key to the Heart of God; it allows one to understand His words and their meaning, and to attempt to put God's teachings into practice. Reading the Word of God is therefore meant to strengthen our faith, at the center of which is Christ, the only Savior of the world...

You can listen and not hear – Jesus tells us today. This happens when a person refuses to understand what they hear, seeking reasons to reject the messages they receive. They are then unable to discover the depth of the Gospel message. It has no meaning for them. Those who listen to Christ and want to understand Him will understand Him better and better over time...

...Jesus, I ask for a heart free from routine and laziness in listening to the Word... I ask for the grace to heal my heart, eyes, and ears... Thank you for calling me to be Your witness in my life's vocation...

AI (Artificial Intelligence) COMMENTARY on Matthew 13:10-17, Why Jesus Teaches in Parables

Introduction

Bearing in mind the passage in Matthew 13:10-17, which presents Jesus' explanation of the purpose of parables, we can discern profound teachings about receiving God's Word and the mysteries of the Kingdom of Heaven.

The Context of the Parables

Jesus often taught in parables, which puzzled many.
The disciples, concerned about this way of teaching, asked Him, "Why do you speak to them in parables?"
Jesus's answer reveals a dual purpose: to reveal the truth to those who are ready to receive it and to conceal it from those who are hard of heart.

The Mysteries of the Kingdom of Heaven

Jesus explains that "to you it has been granted to know the mysteries of the kingdom of heaven, but to them it has not been granted."
This distinction is not arbitrary, but rather stems from the heart of the listener.
Those who have open hearts and ears to listen will receive greater understanding and abundance.
Those who are indifferent or reluctant, however, will lose even what they think they possess.
As St. John Chrysostom notes, this is not a matter of necessity or random allocation, but rather an indication that people themselves are the creators of their own evil, while simultaneously emphasizing that knowledge is a gift and grace from on high.

Fulfillment of Isaiah's Prophecy

Jesus refers to Isaiah's prophecy (Isaiah 6:9-10), saying: "You will hear, but will not understand; you will look, but will not perceive.
For this people's heart has grown dull, their ears hard, and their eyes they have closed; so that they may not see with their eyes, nor hear with their ears, nor understand with their heart, and turn, and I will heal them."
This prophecy highlights the tragic reality of human reluctance to accept God's truth.
These people have deliberately closed themselves to the Word, which prevents them from conversion and healing.

The Blessing of the Disciples

In contrast to those with hardened hearts, Jesus blesses his disciples: "But blessed are your eyes, for they see, and your ears, for they hear."
The disciples have the privilege of seeing and hearing what many prophets and righteous men have longed for but failed to attain.
This blessing highlights the unique grace they have received as witnesses and recipients of the revelation of the Kingdom of God in the person of Jesus.

Importance for Contemporary Believers

The parable of the sower, explained before this passage, illustrates different attitudes toward the Word of God: the seed falling on the path, on rocky ground, among thorns, and on good soil.
Pope John Paul II noted that in today's dechristianized society, the Word of God continues to fall on different types of soil.
Some abandon the faith out of indifference, others because of difficult experiences, and still others because of a misunderstanding of the Church's teaching.

Pope Leo XIV emphasizes that the sower in the parable, God, scatters the seed of his Word into every type of soil, that is, into every situation – regardless
of whether we are superficial, enthusiastic, burdened with worries, or open and hospitable.
This demonstrates the boundless love of God, who does not calculate where the seed will fall but sows it generously.

Summary

As believers, we are called to be "good soil" that receives the Word of God with faith and understanding, allowing it to bear abundant fruit.
As Pope Francis reminded us, it is not enough to simply listen; we must listen well, with an "honest and good" heart, for the Word to bear fruit of life
and salvation.