WTOREK, Wspomnienie św. Bonawentury, biskupa i doktora Kościoła

EWANGELIA - Mt 11, 20-24 (Jezus gromi oporne miasta)

Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których dokonało się najwięcej Jego cudów, że się nie nawróciły.
«Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam.
A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, przetrwałaby aż do dnia dzisiejszego. Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie».

MEDYTACJA

Jezus zwraca się z przestrogą do miast. Spójrzmy na swoje 'miasta', czyli społeczności, w których żyjemy: rodzinę, szkołę, pracę, krąg przyjaciół. W którym
z tych miast miłość znajduje najlepsze warunki do rozwoju? Gdzie napotyka przeszkody?...

Miasto tworzy żywa wspólnota mieszkańców. Cieszą się ze wzrostu wzajemnej miłości i odważnie biorą odpowiedzialność za przeszkody na drodze rozwoju...

W miastach, o których mówi Jezus, wydarzyło się wiele cudów. Niestety, przeszły one niezauważone...

"Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido!" (Mt 11, 21). Mocne słowa Jezusa są łaską. Czasami potrzebujemy być ocuceni mocnym słowem, kiedy wydaje się nam, że złapaliśmy Boga za nogi. Wobec pokornej bliskości Boga grozi nam popadnięcie w rutynę powierzchowności i wtedy możemy 'uodpornić się' na łaskę...

Łatwo przyzwyczajamy się do obcowania ze świętością. Fizycznie można być blisko ołtarza, jednakże duchem można przebywać na drugim krańcu kuli ziemskiej. Skoncentrujmy się i zauważmy łaskę, którą teraz marnujemy...

Z ducha Jezusa wyrywa się lament z powodu odrzucenia Jego słów, nauczania i dokonanych cudów w tych miejscach, które były pierwszymi i najbardziej obdarowanymi działalnością Mesjasza...

Wiele spraw nam umyka, łatwo zapominamy o dobrodziejstwach i doświadczonych łaskach. Często z zazdrością spoglądamy na innych jako na bardziej obdarowanych duchowo, nie doceniając łask, którymi zostaliśmy napełnieni...

Słowa Jezusa odnoszą się także do nas, zapatrzonych zbytnio w spełnianie własnych pomysłów duchowych i niepomnych na światło i prowadzenie przez Ducha Świętego...

Odrzucanie Bożego prowadzenia jest historią człowieka od początku, od grzechu pierworodnego. Mamy wielką ‘umiejętność’ opacznego interpretowania wskazań Boga. Potrzeba zatem ćwiczenia pamięci, przypominania i powrotu do tego, co rzeczywiście daje życie i prawdziwe spełnienie...

Jezus mówi dziś o miastach, które nie przyjęły Jego słowa: o Betsaidzie, Korozain i Kafarnaum. Dawniej były to miasta tętniące życiem i pełne możliwości. Dziś, to w większości ruiny, zgodnie z proroctwem...

Żydowskie midrasze tłumaczyły, że Betsaida, Korozain i Kafarnaum były symbolami trzech wielkich ludzkich słabości: pychy, chciwości i nieczystości. To nie jest tylko historia o starożytnych miastach. To przestroga. Bo te same siły działają w nas, bez względu na to, kim jesteśmy...

Pycha, pogoń za pieniędzmi i brak czystości serca niszczą człowieka od środka. Ale to nie koniec. Jezus nie tylko ostrzega – On wskazuje wyjście. Jego obecność, Jego miłość, Jego prawda ratują. Uczą pokory, hojności, czystości intencji. Nie jesteśmy bezbronni. Potrzeba tylko jednego: pozwolić Mu działać...

Kościół jest wstrzemięźliwy w ogłaszaniu autentyczności cudów. Patrzy na owoce. I choć nie ma pewności, czy objawienie jest autentyczne, wskazuje na przemianę, dokonującą się w ludzkich sercach i przypomina, że Bóg prowadzi nas drogą zwyczajną. To znaczy: Słowo i sakrament. Czyli Słowo działające
w znaku. Reszta o tyle jest przydatna, o ile albo prowadzi do sakramentu, albo umacnia to, co człowiek w sakramentach otrzymał...

Łaska nie służy zaspokajaniu ciekawości. Służy nawróceniu, zbawieniu...

Słowa Jezusa są przejmującym wołaniem, bólem Miłości odrzuconej. Tam, gdzie Bóg działa najmocniej, największa jest też odpowiedzialność za przyjęcie tego daru. Cuda i znaki nie są po to, by nas zadziwiać, ale by wzywać do przemiany...

Miasta, które widziały tak wiele, pozostały zamknięte z powodu zatwardziałości serca ich mieszkańców. To przestroga dla nas: życie według Ewangelii i dostęp do sakramentów to łaska, ale i wezwanie. Obojętność wobec Boga prowadzi do duchowej ślepoty. Tam, gdzie brak nawrócenia, Jego światło staje się świadkiem sądu. Każde słowo Ewangelii jest zaproszeniem, by wrócić, zanim zamilknie głos Miłosierdzia...

...Jezu, proszę o serce wrażliwe i gotowe na przyjęcie każdej łaski... Proszę, byś za pomocą swojego Słowa, znaków, a nawet wyrzutów sumienia, niepokoił nas
i nawracał... Dziękuję za wzięcie na Siebie mojego zła i grzechu oraz za wezwanie do nawrócenia...

KOMENTARZ AI (Sztucznej Inteligencji) do Ewangelii Mt 11, 20-24, Jezus gromi oporne miasta

Wprowadzenie

W Ewangelii według św. Mateusza 11, 20-24, Jezus wypowiada surowe słowa potępienia wobec miast, w których dokonał wielu swoich cudów, a które mimo to nie nawróciły się.
Ten fragment ukazuje głęboki smutek Jezusa z powodu zatwardziałości serc ludzkich i podkreśla znaczenie pokuty w odpowiedzi na Boże działanie.

Kontekst i znaczenie upomnienia

Jezus, po tym jak zakończył nauczanie swoich uczniów i nauczanie w miastach, zaczął upominać te miasta, w których dokonał najwięcej cudów, ponieważ nie okazały skruchy.
Św. Jan Chryzostom zauważył, że Jezus upomina te miasta, ponieważ mądrość została usprawiedliwiona, a On sam pokazał zarówno swoje nauczanie słowami, jak i moc czynienia cudów.
Mimo to, mieszkańcy trwali w swojej niewierze.

Jezus wymienia konkretne miasta: Chorazyn, Betsaidę i Kafarnaum.

1. Chorazyn i Betsaida
Jezus wypowiada 'biada' nad tymi miastami, stwierdzając, że gdyby cuda dokonane w nich wydarzyły się w Tyrze i Sydonie (miastach pogańskich, znanych
z grzechu), to tamte miasta dawno by się nawróciły, siedząc w worze i popiele.
Betsaida była miejscem, z którego pochodziło kilku apostołów, w tym Filip oraz dwie pary głównych apostołów.
Papież Franciszek w swoich rozważaniach na Drodze Krzyżowej zauważył, że słowo Jezusa wydawało się tam 'wpaść w otchłań', a Jego czyny wyzwolenia również.

2. Kafarnaum
To miasto było szczególnie uprzywilejowane, ponieważ Jezus przeniósł się tam z Nazaretu i uczynił je centrum swojej działalności, głosząc Słowo Boże
i wzywając wszystkich do nawrócenia.
Mimo to, Jezus zapowiada, że Kafarnaum, które miało być wywyższone do nieba, zostanie strącone do Hadesu.
Porównuje jego zatwardziałość do Sodomy, sugerując, że nawet Sodoma, gdyby widziała takie cuda, pozostałaby do dziś.

Znaczenie pokuty i wolności człowieka

Słowa Jezusa są wezwaniem do pokuty, która jest fundamentalnym tematem w nauczaniu prorockim.
Pokuta oznacza gotowość do porzucenia zła, podniesienia się z obojętności i uczynienia miejsca dla Słowa Bożego.
Bóg szanuje naszą wolność i nie zmusza nas do nawrócenia, ale czeka na nasze 'tak'.

Spotkanie z Jezusem ma moc poruszyć sumienie i serce człowieka, prowadząc do skruchy i miłości.
Przykładem jest Zacheusz, który po spotkaniu z Jezusem oddał połowę swojego majątku ubogim i czterokrotnie zwrócił to, co niesprawiedliwie zdobył.
Podobnie, jawnogrzesznica, której grzechy zostały odpuszczone, ponieważ "bardzo umiłowała".
Nawrócenie jest jak ponowne narodziny, tworzące nową istotę zdolną do prawdziwego uwielbienia Ojca "w duchu i prawdzie".

Św. Hieronim podkreślał, że ludzie z Niniwy powstaną na sąd z tym pokoleniem i potępią je, ponieważ nawrócili się na głoszenie Jonasza.
Jezus przyszedł, aby powołać grzeszników do pokuty.
Istnieje radość w niebie z powodu jednego grzesznika, który się nawraca.
Przypowieść o synu marnotrawnym również ilustruje radość z powrotu grzesznika do Ojca.

Wnioski

Upomnienie Jezusa wobec miast, które nie nawróciły się, jest przypomnieniem o odpowiedzialności, jaka spoczywa na tych, którzy otrzymali obfitość łask
i cudów.
Jest to również wyraz Jego miłości i pragnienia, aby wszyscy doszli do pokuty i zbawienia.
Mimo upadków i rozczarowań, Jezus zawsze podnosi się i kontynuuje swoją drogę, a Jego życie jest przypowieścią o tym, że na glebie naszego życia nigdy nie upada na próżno.
Nawet w obliczu odrzucenia, Jego rozczarowanie zostaje przerwane radością z pamięci o uczniach, których posłał, a którzy wrócili z misji, opowiadając
o znakach Królestwa Bożego.
To pokazuje, że nawet w trudnościach, nadzieja i radość z Bożego działania są zawsze obecne.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

TUESDAY, Memorial of St. Bonaventure, Bishop and Doctor of the Church

GOSPEL - Mt 11:20-24 (Jesus rebukes the stubborn cities)

Jesus began to reproach the cities where most of His miracles had been performed, for not having repented.
"Woe to you, Chorazin! Woe to you, Bethsaida! For if the miracles had been performed in Tyre and Sidon, which were performed in you, they would have repented long ago in sackcloth and ashes. Therefore I say to you, it will be more tolerable for Tyre and Sidon on the day of judgment than for you.
And you, Capernaum, will you be exalted to heaven? You will descend to Hades. For if the miracles had been performed in Sodom, which were performed in you, it would have remained to this day. Therefore I say to you, it will be more tolerable for the land of Sodom on the day of judgment than for you."

MEDITATION

Jesus addresses a warning to cities. Let us look at our "cities," that is, the communities in which we live: family, school, work, circle of friends. In which
of these cities does love find the best conditions to flourish? Where does it encounter obstacles?...

A city is formed by a living community of inhabitants. They rejoice in the growth of mutual love and courageously take responsibility for obstacles to development...

Many miracles occurred in the cities Jesus speaks of. Unfortunately, they went unnoticed...

"Woe to you, Chorazin! Woe to you, Bethsaida!" (Mt 11:21). Jesus' powerful words are grace. Sometimes we need to be awakened by a powerful word when we think we have caught God by the feet. Faced with God's humble closeness, we risk falling into the routine of superficiality, and then we can become "immune" to grace...

We easily become accustomed to communing with holiness. Physically, one can be close to the altar, but spiritually, one can be on the other side of the globe. Let us concentrate and notice the grace we are now wasting...

A lament erupts from Jesus' spirit over the rejection of His words, teachings, and miracles performed in those places that were the first and most blessed with the Messiah's work...

Many things escape us, and we easily forget the benefits and graces we have experienced. Often, we enviously look upon others as more spiritually gifted, underestimating the graces with which we have been filled...

Jesus' words also apply to us, too focused on fulfilling our own spiritual ideas and oblivious to the light and guidance of the Holy Spirit...

Rejecting God's guidance has been human history from the beginning, from original sin. We have a great "ability" to misinterpret God's commandments.
We therefore need to practice memory, remember, and return to what truly gives life and true fulfillment...

Jesus speaks today of the cities that did not accept His word: Bethsaida, Chorazin, and Capernaum. Once, these were cities bustling with life and full
of possibilities. Today, they are mostly ruins, as prophesied...

Jewish midrashim explained that Bethsaida, Chorazin, and Capernaum were symbols of three great human weaknesses: pride, greed, and impurity.
This is not just a story about ancient cities. It is a warning. Because the same forces are at work within us, regardless of who we are...

Pride, the pursuit of money, and a lack of purity of heart destroy a person from within. But that is not all. Jesus not only warns—He points the way out. His presence, His love, His truth save. They teach humility, generosity, and purity of intention. We are not defenseless. Only one thing is needed: to allow Him to act...

The Church is reserved in proclaiming the authenticity of miracles. It looks at the fruits. And although there is no certainty about the authenticity
of the revelation, it points to the transformation taking place in human hearts and reminds us that God leads us along the ordinary path. That is: Word
and sacrament. That is, the Word acting in sign. The rest is useful insofar as it either leads to the sacrament or strengthens what a person has received
in the sacraments...

Grace is not for the satisfaction of curiosity. It is for conversion, salvation...

Jesus' words are a piercing cry, the pain of rejected Love. Where God works most powerfully, the responsibility for accepting this gift is also greatest. Miracles and signs are not meant to astonish us, but to call us to transformation...

Cities that have seen so much have remained closed due to the hardness of their inhabitants' hearts. This is a warning for us: living according to the Gospel and access to the sacraments is a grace, but also a calling. Indifference to God leads to spiritual blindness. Where there is no conversion, His light becomes
a witness to judgment. Every word of the Gospel is an invitation to return before the voice of Mercy falls silent...

...Jesus, I ask for a heart sensitive and ready to accept every grace... I ask that through Your Word, signs, and even remorse, You disturb and convert us... Thank You for taking upon Yourself my evil and sin and for the call to conversion...

AI (Artificial Intelligence) COMMENTARY on the Gospel of Matthew 11:20-24, Jesus Rebukes Recalcitrant Cities

Introduction

In Matthew 11:20-24, Jesus pronounces harsh words of condemnation on the cities in which He had performed many of His miracles, yet which nevertheless had not repented.
This passage reveals Jesus' profound sorrow over the hardness of people's hearts and emphasizes the importance of repentance in response to God's action.

Context and Significance of the Rebuke

After Jesus had finished teaching his disciples and teaching in the cities, he began to rebuke the cities in which He had performed the most miracles, because they had not repented.
St. John Chrysostom noted that Jesus rebuked these cities because wisdom had been vindicated, and He Himself had demonstrated both His teaching through words and the power of performing miracles.
Despite this, the inhabitants persisted in their unbelief.

Jesus mentions specific cities: Chorazin, Bethsaida, and Capernaum.

1. Chorazin and Bethsaida
Jesus pronounces "woe" on these cities, stating that if the miracles performed there had occurred in Tyre and Sidon (pagan cities known for their sin), those cities would have long ago converted, sitting in sackcloth and ashes.
Bethsaida was the hometown of several apostles, including Philip and the two principal apostolic pairs.
Pope Francis, in his reflections on the Way of the Cross, noted that Jesus' words seemed to "fall into the abyss" there, and so did his acts of liberation.

2. Capernaum
This city was particularly privileged because Jesus moved there from Nazareth and made it the center of his ministry, preaching the Word of God and calling everyone to conversion.
Despite this, Jesus announces that Capernaum, which was supposed to be exalted to heaven, will be cast down to Hades.
He compares its hardness to Sodom, suggesting that even Sodom, had it witnessed such miracles, would remain to this day.

The Importance of Repentance and Human Freedom

Jesus' words are a call to repentance, a fundamental theme in prophetic teaching.
Repentance means a willingness to abandon evil, rise from indifference, and make room for the Word of God.
God respects our freedom and does not force us to convert, but waits for our 'yes.'

An encounter with Jesus has the power to move the conscience and heart of a person, leading to repentance and love.
An example is Zacchaeus, who, after meeting Jesus, gave half of his possessions to the poor and returned four times what he had unjustly acquired.
Similarly, the public sinner whose sins were forgiven because "she loved much."
Conversion is like a new birth, creating a new being capable of truly glorifying the Father "in spirit and truth."

St. Jerome emphasized that the people of Nineveh would rise up to judgment with this generation and condemn it because they were converted to
the preaching of Jonah.
Jesus came to call sinners to repentance.
There is joy in heaven over one sinner who repents.
The parable of the prodigal son also illustrates the joy of a sinner's return to the Father.

Conclusion

Jesus' admonition to the cities that did not repent is a reminder of the responsibility that rests on those who have received an abundance of graces
and miracles.
It is also an expression of His love and desire for all to come to repentance and salvation.
Despite falls and disappointments, Jesus always gets up and continues his journey, and his life is a parable that on the soil of our lives he never falls in vain.
Even in the face of rejection, his disappointment is interrupted by joy in remembering the disciples he sent and who returned from their missions, reporting the signs of the Kingdom of God.
This shows that even in difficulties, hope and joy in God's work are always present.