WTOREK, Wspomnienie św. Jana z Dukli, prezbitera

EWANGELIA - Mt 9, 32-38 (Jezus lituje się nad ludźmi)

Przyprowadzono do Jezusa opętanego niemowę. Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: «Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu!»
Lecz faryzeusze mówili: «Wyrzuca złe duchy mocą ich przywódcy».
Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości.
A widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».

MEDYTACJA

Jezus wyrzuca złego ducha z człowieka opętanego, który jest pozbawiony zdolności mówienia. Nie może się on komunikować z nikim, nie może wyrażać swoich potrzeb i pragnień. Nie może prosić o pomoc. W jego życie, pełne strachu i niemocy, wchodzi jednak Jezus, który chce przyjść do każdego z nas...

Jezusa nic nie ogranicza, jest mocniejszy niż wszystkie ludzkie trudności. On pragnie, byśmy w Nim, w Jego Sercu, mieli bezpieczny dom, swoje miejsce...

"[Jezus] rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo»"
(Mt 9, 37-38)...

Bóg nie daje powołań tam, gdzie mogą one zostać zmarnowane. Może właśnie dlatego w niektórych krajach mamy ich tak mało. Dzisiaj potrzeba naszej większej troski o rodzinę, która jest naturalnym środowiskiem rozwoju powołań. Tam gdzie jest zdrowa rodzina, tam człowiek jest w stanie usłyszeć głos wołającego Pana...

Uzdrowienie ‘niemowy opętanego’ to dziesiąty cud, którego dokonuje Jezus, a który Ewangelista umieszcza w tej sekcji swojej opowieści. Zauważyć warto kontrast, jaki istnieje w reakcji tłumów i reakcji faryzeuszy. Ich oskarżenia są poważne, bo zarzucają Jezusowi ‘magię i czary’, co według prawa żydowskiego było karane śmiercią...

Dla Ewangelisty Mateusza reakcja tłumów i reakcja faryzeuszy, to jasne przesłanie. Cuda, nauczanie Jezusa, spotykają się z entuzjastyczną akceptacją, ale
i z odrzuceniem, a nawet poważnym oskarżeniem. Są oceniane i opisywane na różne sposoby. Ewangelia nie jest nikomu narzucona. Słowa Jezusa trzeba przyjąć i dać im posłuch poprzez wolną decyzję...

Uczniowie uświadamiają sobie, że bycie w misji to jest odpowiedź na wezwanie Boga. On jest źródłem naszego powołania. Misja nie jest zniewalaniem, odbieraniem uczniowi podmiotowości, ale ukazaniem ostatecznej hierarchii. W Bogu są wszystkie źródła naszego życia i apostolskiej płodności...

Jezus działa, uwalnia, dotyka. Uzdrowienie po uzdrowieniu. Bóg nie jest zimny i zdystansowany, ale bliski. Z sercem wrażliwym na ludzkie cierpienie. Gotowy, by pomóc, nie dlatego, że ktoś zasłużył, ale dlatego, że Bóg jest dobry. Wszystko dzieje się zanim Jezus wybiera apostołów, a więc uczniowie, zanim jeszcze usłyszeli „Pójdź za Mną”, mieli szansę zobaczyć i doświadczyć Jego miłości i przekonać się, że On naprawdę troszczy się o człowieka...

Jezus naprawdę troszczy się o człowieka, o każdego człowieka. Tę prawdę warto ciągle odkrywać, bo łatwo nam zapomnieć, łatwo uwierzyć, że jesteśmy dla Boga zbyt przeciętni, pogubieni, nieważni, zbyt grzeszni. A przecież On, wciąż na nowo, pokazuje, że dla Niego jesteśmy kimś niepowtarzalnym, wartym każdej troski. I to się nigdy nie zmieni...

Jezus mówi w dzisiejszej Ewangelii, że żniwo wielkie, a robotników mało. Mało robotników na polach ludzkich dusz, mało tych, którzy dadzą nadzieję pogrążonym w beznadziei, którzy przed przybitymi złym losem otworzą nadzieję życia wiecznego. Ciągle wiele jest serc, które czekają na Ewangelię, a za mało tych, którzy ją niosą...

Dziś objawia się współczujące serce Jezusa. Ludzie są jak owce bez pasterza i potrzebują nie tylko wskazania kierunku, ale również troski i miłości...

Jezus dostrzega potrzebę robotników, ludzi gotowych iść do serc, nieść światło i prawdę. Kościół jest wezwany, by tę misję kontynuować, głosić nie tylko słowem, lecz obecnością i wiernością...

Modlitwa o robotników to prośba zarówno o nowych kapłanów, jak i o wszystkich gotowych zanieść Boga tam, gdzie panuje mrok i ciemność. Zanim jednak ruszymy, by ewangelizować, pozwólmy, by Jezus pasterzował naszym sercom. Tylko wtedy staniemy się wiarygodnym znakiem Jego miłości dla świata...

...Jezu, proszę o głęboką ufność i miłość do Ciebie zatroskanego o moje życie... Proszę o łaskę uświadamiania sobie odpowiedzialności za poniesienie Ewangelii na krańce świata... Dziękuję za to, że ‘litujesz się’ nad nami, bierzesz pod uwagę nasze ograniczenia i trudności...

KOMENTARZ AI (Sztucznej Inteligencji) do Ewangelii Mt 9, 32-38, Jezus lituje się nad ludźmi

Wprowadzenie

Ewangelia według Mateusza w rozdziale 9, wersety 32-38, przedstawia nam serce Jezusa, które jest pełne współczucia dla ludzkości.
Ten fragment ukazuje nie tylko Jego moc uzdrawiania i wypędzania demonów, ale przede wszystkim Jego głęboką troskę o ludzi, którzy byli jak owce bez pasterza.

Uzdrowienie niemego opętanego i reakcja tłumów

Fragment rozpoczyna się od przyprowadzenia do Jezusa niemego człowieka opętanego przez demona.
Po wypędzeniu demona, niemy zaczął mówić, co wywołało zdumienie tłumów, które stwierdziły: „Nigdy nic podobnego nie widziano w Izraelu”.
Jednak faryzeusze, zamiast uznać moc Bożą, przypisali to działaniu władcy demonów, co świadczy o ich zatwardziałości serca.

Wszechstronna posługa Jezusa

Werset 35. podsumowuje szeroki zakres działalności Jezusa: „I obchodził Jezus wszystkie miasta i wioski, nauczając w ich synagogach, głosząc Ewangelię
o królestwie i uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc”.
To pokazuje, że Jego misja nie ograniczała się tylko do cudów, ale obejmowała nauczanie i głoszenie Dobrej Nowiny, co było integralną częścią objawiania miłosierdzia Bożego.

Współczucie Jezusa dla tłumów

Kluczowym istotnym momentem tego fragmentu jest werset 36.: „A widząc tłumy, zlitował się nad nimi, bo byli utrudzeni i opuszczeni, jak owce nie mające pasterza”.
To współczucie Jezusa nie jest jedynie przelotnym uczuciem, ale stałą postawą Jego serca, w której ucieleśnia się miłosierdzie Boże.
Papież Franciszek podkreślał, że współczucie jest słowem kluczowym w Ewangelii, wpisanym w serce Chrystusa i na zawsze w serce Boga.
Jezus, widząc ludzi zmęczonych, wyczerpanych, zagubionych i pozbawionych przewodnika, odczuwał głębokie współczucie.
To współczucie skłaniało Go do konkretnych działań, takich jak uzdrawianie chorych i nasycanie głodnych.
Jego miłosierdzie było odpowiedzią na najgłębsze potrzeby tych, których spotykał.

Jezus nie był obojętny na codzienne troski i zmartwienia ludzi, takie jak zmęczenie czy głód.
Jego współczucie prowadziło Go do konkretnego działania: przywracał na nowo tych, którzy byli marginalizowani.
To współczucie jest „sercem, które widzi” cierpienie innych.
Nie jest to sentymentalizm, lecz solidarność i dzielenie się, ożywione nadzieją.

Wezwanie do modlitwy o robotników

W odpowiedzi na to współczucie, Jezus zwraca się do swoich uczniów, mówiąc: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało.
Proście zatem Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo”.
To wezwanie podkreśla pilną potrzebę głosicieli Ewangelii, którzy będą kontynuować Jego misję miłosierdzia i troski o zagubionych.

Podsumowanie

Fragment z Ewangelii Mateusza 9, 32-38, ukazuje Jezusa jako Mesjasza pełnego współczucia, który nie tylko uzdrawia fizyczne dolegliwości, ale przede wszystkim widzi duchową nędzę i zagubienie ludzi.
Jego miłosierdzie jest siłą napędową Jego misji, a Jego wezwanie do modlitwy o robotników na żniwo jest przypomnieniem o naszej odpowiedzialności za kontynuowanie dzieła miłosierdzia w świecie.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

TUESDAY, Memorial of St. John of Dukla, priest

GOSPEL - Mt 9, 32-38 (Jesus has compassion on people)

A mute man was brought to Jesus. After the demon was cast out, the mute man spoke again, and the crowds, filled with admiration, shouted, "Nothing like this has ever been seen in Israel!"
But the Pharisees said, "He casts out demons by the ruler of them."
So Jesus went about all the cities and villages. He taught in their synagogues, preached the Gospel of the kingdom, and healed every disease and every infirmity.
And when he saw the crowds, he had compassion on them, because they were harassed and helpless, like sheep without a shepherd. Then he said to his disciples, "The harvest is plentiful, but the laborers are few. Ask the Lord of the harvest to send out laborers into his harvest."

MEDITATION

Jesus casts out an evil spirit from a possessed man who is deprived of the ability to speak. He cannot communicate with anyone, he cannot express his needs and desires. He cannot ask for help. However, Jesus enters his life, full of fear and helplessness, and wants to come to each of us...

Jesus has no limits, he is stronger than all human difficulties. He wants us to have a safe home, our place in Him, in His Heart...

"[Jesus] said to his disciples, 'The harvest is plentiful, but the laborers are few. Therefore, ask the Lord of the harvest to send out laborers into his harvest'"
(Mt 9:37-38)...

God does not give vocations where they can be wasted. Maybe that is why we have so few of them in some countries. Today, we need to take greater care
of the family, which is the natural environment for the development of vocations. Where there is a healthy family, there a person is able to hear the voice
of the calling Lord...

The healing of the 'possessed mute' is the tenth miracle that Jesus performs, and which the Evangelist places in this section of his story. It is worth noting
the contrast that exists in the reaction of the crowds and the reaction of the Pharisees. Their accusations are serious, because they accuse Jesus of 'magic
and sorcery', which according to Jewish law was punishable by death...

For the Evangelist Matthew, the reaction of the crowds and the reaction of the Pharisees is a clear message. Miracles, the teaching of Jesus, are met with enthusiastic acceptance, but also with rejection, and even serious accusation. They are assessed and described in various ways. The Gospel is not imposed on anyone. The words of Jesus must be accepted and listened to through a free decision...

The disciples realize that being on mission is a response to God's call. He is the source of our vocation. Mission is not enslavement, taking away
the subjectivity of the disciple, but showing the ultimate hierarchy. In God are all the sources of our life and apostolic fruitfulness...

Jesus acts, frees, touches. Healing after healing. God is not cold and distant, but close. With a heart sensitive to human suffering. Ready to help, not because someone deserves it, but because God is good. Everything happens before Jesus chooses the apostles, so the disciples, even before they heard "Follow me", had a chance to see and experience His love and convince themselves that He really cares for man...

Jesus really cares for man, for every man. This truth is worth discovering over and over again, because it is easy for us to forget, easy to believe that we are too average for God, lost, unimportant, too sinful. And yet He shows, over and over again, that for Him we are someone unique, worthy of every care.
And this will never change...

Jesus says in today's Gospel that the harvest is plentiful and the laborers are few. There are few workers in the fields of human souls, few who will give hope to those immersed in hopelessness, who will open the hope of eternal life to those crushed by evil fate. There are still many hearts waiting for the Gospel,
and too few who bring it...

Today, the compassionate heart of Jesus is revealed. People are like sheep without a shepherd and need not only direction, but also care and love...

Jesus sees the need for workers, people ready to go to hearts, to bring light and truth. The Church is called to continue this mission, to proclaim not only with words, but with presence and fidelity...

Prayer for workers is a request both for new priests and for all those ready to bring God where darkness reigns. However, before we set out to evangelize, let us allow Jesus to shepherd our hearts. Only then will we become a credible sign of His love for the world...

...Jesus, I ask for deep trust and love for You, who cares about my life... I ask for the grace to be aware of the responsibility for taking the Gospel to the ends of the world... Thank you for ‘taking pity’ on us, for taking into account our limitations and difficulties...

AI (Artificial Intelligence) COMMENTARY on the Gospel of Matthew 9:32-38, Jesus has compassion for people

Introduction

The Gospel according to Matthew in chapter 9, verses 32-38, presents us with the heart of Jesus, which is full of compassion for humanity.
This passage shows not only His power to heal and cast out demons, but above all His deep concern for people who were like sheep without a shepherd.

The healing of the mute demon-possessed man and the reaction of the crowds

The passage begins with a mute demon-possessed man being brought to Jesus.
After casting out the demon, the mute man began to speak, which caused the astonishment of the crowds, who stated: "Nothing like this has ever been seen in Israel".
However, the Pharisees, instead of recognizing the power of God, attributed this to the action of the ruler of demons, which shows their hardness of heart.

Jesus’s Comprehensive Ministry

Verse 35 sums up the wide scope of Jesus’ activity: “And Jesus went about all the cities and villages, teaching in their synagogues, preaching the gospel
of the kingdom, and healing every disease and every sickness.”
This shows that his mission was not limited to miracles, but included teaching and proclaiming the Good News, which was an integral part of revealing God’s mercy.

Jesus’ Compassion for the Crowds

A key significant moment in this passage is verse 36: “And when he saw the crowds, he had compassion on them, because they were weary and desolate, like sheep without a shepherd.”
This compassion of Jesus is not just a passing feeling, but a constant attitude of his heart, in which the mercy of God is incarnate.
Pope Francis emphasized that compassion is a key word in the Gospel, inscribed in the heart of Christ and forever in the heart of God.
Jesus, seeing people tired, exhausted, lost and without a guide, felt deep compassion.
This compassion moved him to concrete actions, such as healing the sick and feeding the hungry.
His mercy was a response to the deepest needs of those he met.

Jesus was not indifferent to the daily worries and concerns of people, such as fatigue or hunger.
His compassion led him to concrete action: he brought back those who were marginalized.
This compassion is a “heart that sees” the suffering of others.
It is not sentimentality, but solidarity and sharing, animated by hope.

A call to prayer for workers

In response to this compassion, Jesus turns to his disciples, saying: “The harvest is plentiful, but the workers are few.
Therefore, pray the Lord of the harvest to send out workers into his harvest.”
This call emphasizes the urgent need for evangelizers who will continue his mission of mercy and care for the lost.

Summary

The passage from Matthew 9:32-38 presents Jesus as a Messiah full of compassion, who not only heals physical ailments but above all sees the spiritual misery and confusion of people.
His mercy is the driving force of his mission, and his call to pray for workers for the harvest is a reminder of our responsibility to continue the work of mercy in the world.