27 CZERWCA

PIĄTEK, Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa

EWANGELIA - Łk 15, 3-7 (Przypowieść o zgubionej owcy)

Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść:
«Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”.
Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia».

MEDYTACJA

Faryzeusze krytykowali Jezusa za to, że spędza czas z grzesznikami i celnikami, że siada z nimi do stołu, rozmawia, śmieje się i naucza. Jezus
w przeciwieństwie do faryzeuszy nie ocenia i nie traktuje ludzi z góry, nawet jeśli zgrzeszyli czy złamali ustanowione prawo. Widzi w nich ludzi utrudzonych, zagubionych i poszukujących miłości. Otwiera przed nimi swoje serce. Bogu zależy na relacji z każdym człowiekiem...

Jezus na ataki faryzeuszy i uczonych w Piśmie odpowiada przypowieścią o pasterzu i zagubionej owcy. W życiu doświadczamy wielu trudnych sytuacji, możemy czuć się przeciążeni natłokiem obowiązków, zmartwień, pojawiających się problemów. Łatwo wtedy stracić z oczu to, co najważniejsze i oddalić się od Boga. Jezus widzi nas w tych miejscach i chce przy nas być, chce nas wysłuchać...

Dla Jezusa każdy jest najważniejszy, Jego logika miłości szuka, nie kapituluje, tęskni. I takiej miłości trzeba nam się uczyć i taką logikę stosować...

Wspólnota, o jakiej mówi Ewangelista Łukasz nie jest 'zgromadzeniem sprawiedliwych', ale grzeszników, którzy otwierają się na oferowane im nawrócenie. Wszyscy jesteśmy grzesznikami, zagubiliśmy się i ukrywamy przed Bogiem. Nie sami sobie wypracowujemy zbawienie, ale otrzymujemy je w darze od Tego, który sam stał się zagubionym, odrzuconym i złożonym w ofierze za grzeszników Barankiem ofiarnym...

Przypowieść o zagubionej owcy koncentruje się na nawróceniu, ale niekoniecznie tego, kto zbłądził do sprawiedliwości, lecz tego, kto uważa się za sprawiedliwego do miłosierdzia i łagodności...

Ekonomia Bożej łaski zadziwia. Pasterz zostawia stado owiec, by odszukać jedną zagubioną. Nikt sam z siebie nie nawraca się. Zostajemy odnalezieni. Jest nam przebaczone. Także te dziewięćdziesiąt dziewięć owiec musi zostać odnalezionych przez Boga, bo szukając własnej sprawiedliwości nie będą mieli nic wspólnego
z Chrystusem. Nawrócenie to uznanie swojego zagubienia i przyjęcie Tego, który nas odnajduje...

Dzisiejsza Ewangelia to przypowieść o Bogu, którego serce nie godzi się na czyjąkolwiek utratę. Ten właściciel stada nie zostawia owiec samym sobie. Nie rzuca ich na pastwę losu. Zostawia je pod opieką innych, a sam idzie szukać tej jednej. To poruszająca przypowieść, bo mówi, że mamy miejsce w Jego sercu, że nie jesteśmy tylko 'jedną z wielu owiec', że jeśli zgubimy się, nie zostaniemy skreśleni i zapomnieni. Zostaniemy odnalezieni...

Szukany z miłością, nie raz, nie dwa, ale zawsze. To Serce Boga bije nie w rytmie prawa, ekonomii, ale w rytmie miłości. Warto w nim odpocząć. I warto brać
z Niego wzór, by samemu uczyć się tej miłości, która szuka, nie kalkuluje i nie rezygnuje, współpracuje...

Nie jest łatwo przyznać, że pogubiliśmy się, że czegoś nam brakuje, że nie dajemy rady, że wiara stała się rutyną, albo że relacja z Bogiem zeszła na dalszy plan. Ale właśnie w tej słabości, bezradności, pustce, zaczyna działać Bóg. Nie czeka z daleka, nie mówi wróć, jak się poprawisz. Przychodzi sam. Nie wchodzi w nasze życie siłą, tylko z czułością i miłością. Nie przymusza, tylko obecnością cierpliwie czeka...

Serce Jezusa nie bije obok nas obojętnie, ale bije dla nas z miłością i troską. Wchodzi tam, gdzie jesteśmy zranieni, zawstydzeni, zmęczeni. On nie odwraca od nas wzroku. Jego miłość nie jest warunkowa. Jezus, jak pasterz, bierze na ramiona to, co słabe. Nie z litości, ale z miłości. Tylko powinniśmy pozwolić się Jemu znaleźć...

Jezus zaprasza nas do wspólnotowego postrzegania życia wiecznego. Grono sprawiedliwych nie jest przez Boga odsunięte i nieważne, ale zaproszone, by dzielić Jego radość z nawrócenia grzesznika...

...Jezu, proszę o głęboką wiarę w Boże miłosierdzie... Proszę o łaskę ucieszenia się z nawrócenia zagubionych owiec... Dziękuję za dany mi czas i możliwości bycia odnalezionym...

KOMENTARZ AI (Sztucznej Inteligencji) do Ewangelii Łk 15, 3-7, Przypowieść o zgubionej owcy

Wprowadzenie

Dzisiejsza Ewangelia według św. Łukasza (Łk 15, 3-7) opowiada nam przypowieść o zagubionej owcy.
Ta krótka historia jest pełna głębokiego znaczenia i ukazuje nam miłość i miłosierdzie Boga do każdego z nas.
Zastanówmy się wspólnie nad tymi słowami, aby lepiej zrozumieć, jak bardzo jesteśmy cenieni przez naszego Ojca.

Wykład

Święty Łukasz przekazuje nam, że Jezus opowiedział tę przypowieść faryzeuszom i uczonym w Piśmie, którzy szemrali, że Jezus przyjmuje grzeszników i jada
z nimi.
Jezus, odpowiadając na ich zarzuty, opowiada historię o pasterzu, który ma sto owiec, ale gdy jedna z nich się zgubi, porzuca dziewięćdziesiąt dziewięć na pustyni i idzie szukać tej jednej, zagubionej owcy.

Kluczowe elementy tej przypowieści to:

1. Pasterz
Reprezentuje Jezusa Chrystusa, Dobrego Pasterza, który troszczy się o każdą duszę.

2. Zagubiona owca
Symbolizuje każdego z nas, grzeszników, którzy oddaliliśmy się od Boga i potrzebujemy Jego miłosierdzia.

3. Porzucenie dziewięćdziesięciu dziewięciu
Ukazuje, jak bardzo Bóg pragnie zbawienia każdego człowieka, nawet jeśli oznacza to poświęcenie.

4. Znalezienie owcy
Wyraża radość Boga z nawrócenia każdego grzesznika.

Gdy pasterz znajduje zagubioną owcę, bierze ją z radością na ramiona i wraca do domu, gdzie zwołuje przyjaciół i sąsiadów, mówiąc: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”.
Jezus konkluduje: „Powiadam wam, tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”.

Ilustracja

Ta przypowieść ukazuje nam, że Bóg nie rezygnuje z żadnego ze swoich dzieci.
Każdy z nas jest cenny w Jego oczach, a Jego miłość jest bezwarunkowa.
Wyobraźmy sobie pasterza, który z determinacją szuka zagubionej owcy w trudnym terenie, narażając się na niebezpieczeństwa.
To obraz Bożej miłości, która nie zna granic.

Papież Franciszek podkreślał, że przypowieść ta ma nas skłonić do refleksji nad tym, jak żyjemy naszą wiarą.
Czy jesteśmy jak faryzeusze, którzy oddalają się od grzeszników, czy jak Dobry Pasterz, który wychodzi im na spotkanie?.

Zastosowanie

Jak możemy odnieść tę przypowieść do naszego życia?

1. Uświadomienie sobie własnej zagubionej owcy
Każdy z nas w pewnym momencie życia może poczuć się zagubiony, oddalony od Boga.
Ważne jest, abyśmy potrafili rozpoznać ten stan i szukać pomocy u Dobrego Pasterza.

2. Miłosierdzie wobec innych
Powinniśmy naśladować miłosierdzie Boga i być otwarci na tych, którzy zagubili się.
Nie oceniajmy, ale starajmy się wspierać i prowadzić do nawrócenia.

3. Radość z nawrócenia
Powinniśmy radować się z każdego nawrócenia, zarówno naszego, jak i innych.
Każdy powrót do Boga jest powodem do świętowania.

4. Poszukiwanie zagubionych
Bądźmy jak pasterz, który nieustannie szuka zagubionych owiec.
W naszym otoczeniu są ludzie, którzy potrzebują naszej pomocy i wsparcia, aby odnaleźć drogę do Boga.

Wezwanie

Dziś, wsłuchując się w tę przypowieść, zadajmy sobie pytanie: Czy jestem gotów porzucić swoje uprzedzenia i wyjść na spotkanie zagubionym?
Czy potrafię radować się z nawrócenia innych, tak jak raduje się Bóg?
Niech Duch Święty pomoże nam otworzyć nasze serca na miłość i miłosierdzie, abyśmy mogli być prawdziwymi świadkami Chrystusa w świecie.

Konkluzja

Podsumowując, przypowieść o zagubionej owcy jest przypomnieniem o bezgranicznej miłości Boga, który nieustannie nas szuka i cieszy się z naszego powrotu.
Niech ta Ewangelia napełni nas nadzieją i zmotywuje do działania na rzecz zbawienia naszego i innych.

Modlitwa

Boże, nasz Ojcze, dziękujemy Ci za Twoją nieskończoną miłość i miłosierdzie.
Prosimy Cię, pomóż nam być dobrymi pasterzami dla naszych braci i sióstr, którzy się zagubili.
Daj nam serce pełne współczucia i gotowości do niesienia pomocy.
Niech Twoja radość z nawrócenia każdego grzesznika napełnia nasze życie.
Amen.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

FRIDAY, Solemnity of the Sacred Heart of Jesus

GOSPEL - Lk 15:3-7 (The Parable of the Lost Sheep)

Jesus told the Pharisees and scribes the following parable:
"Which of you, having a hundred sheep and losing one of them, does not leave the ninety-nine in the wilderness and go after the one that is lost until he finds it? And when he finds it, he carries it on his shoulders with joy, and goes home, and calls together his friends and neighbors, and says to them, 'Rejoice with me, for I have found my sheep that was lost.'"
I tell you, in the same way there will be more joy in heaven over one sinner who repents than over the ninety-nine righteous who have no need
of repentance."

MEDITATION

The Pharisees criticized Jesus for spending time with sinners and tax collectors, for sitting down with them at the table, talking, laughing and teaching. Unlike the Pharisees, Jesus does not judge or look down on people, even if they have sinned or broken the established law. He sees them as people who are tired, lost and searching for love. He opens his heart to them. God cares about the relationship with every person...

Jesus responds to the attacks of the Pharisees and scribes with the parable of the shepherd and the lost sheep. In life, we experience many difficult situations, we can feel overwhelmed by the multitude of duties, worries, emerging problems. It is easy then to lose sight of what is most important and distance ourselves from God. Jesus sees us in these places and wants to be with us, wants to listen to us...

For Jesus, everyone is the most important, His logic seeks love, does not capitulate, longs. And we need to learn such love and apply such logic...

The community that the Evangelist Luke speaks of is not the 'assembly of the righteous', but of sinners who open themselves to the conversion offered to them. We are all sinners, we have lost ourselves and hide from God. We do not work out our salvation ourselves, but we receive it as a gift from the One who himself became the lost, rejected and sacrificed for sinners, the sacrificial Lamb...

The parable of the lost sheep focuses on conversion, but not necessarily of the one who has strayed to justice, but of the one who considers himself righteous to mercy and gentleness...

The economy of God's grace is astonishing. The shepherd leaves the flock of sheep to seek out one lost one. No one converts on their own. We are found. We are forgiven. These ninety-nine sheep must also be found by God, because if they seek their own righteousness, they will have nothing to do with Christ. Conversion is the recognition of our own loss and the acceptance of the One who finds us...

Today's Gospel is a parable of God whose heart does not consent to the loss of anyone. This owner of the flock does not leave the sheep to themselves. He does not abandon them to their fate. He leaves them in the care of others, and he himself goes to look for that one. This is a moving parable, because it says that we have a place in His heart, that we are not just 'one of many sheep', that if we get lost, we will not be crossed out and forgotten. We will be found...

Seeked with love, not once, not twice, but always. This Heart of God beats not to the rhythm of law, economics, but to the rhythm of love. It is worth resting in it. And it is worth following His example, in order to learn this love that seeks, does not calculate and does not give up, cooperates...

It is not easy to admit that we have lost our way, that we are missing something, that we cannot cope, that faith has become routine, or that the relationship with God has receded into the background. But it is precisely in this weakness, helplessness, emptiness that God begins to act. He does not wait from afar, does not say come back when you improve. He comes alone. He does not enter our lives by force, but with tenderness and love. He does not force, but waits patiently with his presence...

The heart of Jesus does not beat next to us indifferently, but beats for us with love and care. He enters where we are hurt, ashamed, tired. He does not look away from us. His love is not conditional. Jesus, like a shepherd, takes on his shoulders what is weak. Not out of pity, but out of love. We should only allow Him to find us...

Jesus invites us to a communal perception of eternal life. The company of the righteous is not rejected and unimportant by God, but invited to share His joy
in the conversion of a sinner...

...Jesus, I ask for deep faith in God's mercy... I ask for the grace to rejoice in the conversion of the lost sheep... I thank you for the time given to me
and the opportunity to be found...

AI (Artificial Intelligence) COMMENTARY on the Gospel Luke 15:3-7, The Parable of the Lost Sheep

Introduction

Today's Gospel according to St. Luke (Lk 15:3-7) tells us the parable of the lost sheep.
This short story is full of deep meaning and shows us God's love and mercy for each one of us.
Let us reflect on these words together to better understand how highly we are valued by our Father.

Explanation

St. Luke tells us that Jesus told this parable to the Pharisees and scribes who were grumbling that Jesus welcomes sinners and eats with them.
Jesus, in response to their accusations, tells the story of a shepherd who has a hundred sheep, but when one of them gets lost, he leaves the ninety-nine
in the desert and goes in search of the one lost sheep.

Key elements of this parable include:

1. The Shepherd
Represents Jesus Christ, the Good Shepherd who cares for every soul.

2. The Lost Sheep
Represents each of us sinners who have strayed from God and are in need of His mercy.

3. The Abandonment of the Ninety-Nine
Shows how much God desires the salvation of every person, even if it means sacrifice.

4. The Finding of the Sheep
Expresses God’s joy in the conversion of every sinner.

When the shepherd finds the lost sheep, he joyfully takes it on his shoulders and returns home, where he calls together his friends and neighbors, saying, “Rejoice with me, for I have found my sheep that was lost.”
Jesus concludes, “I tell you, in the same way there will be more joy in heaven over one sinner who repents than over ninety-nine righteous people who do not need to repent.”

Illustration

This parable shows us that God does not abandon any of his children.
Each of us is precious in his eyes, and his love is unconditional.
Let us imagine a shepherd who is determined to search for a lost sheep in difficult terrain, exposing himself to dangers.
This is an image of God's love that knows no bounds.

Pope Francis emphasized that this parable is intended to make us reflect on how we live our faith.
Are we like the Pharisees who distance themselves from sinners, or like the Good Shepherd who goes out to meet them?

Application

How can we apply this parable to our lives?

1. Becoming aware of our own lost sheep
Each of us at some point in our lives may feel lost, distant from God.
It is important that we know how to recognize this state and seek help from the Good Shepherd.

2. Mercy towards others
We should imitate God's mercy and be open to those who have lost their way.
Let us not judge, but let us try to support and lead to conversion.

3. Joy in conversion
We should rejoice in every conversion, both ours and that of others.
Every return to God is a reason to celebrate.

4. Searching for the lost
Let us be like the shepherd who constantly searches for the lost sheep.
There are people around us who need our help and support to find the way to God.

Call

Today, as we listen to this parable, let us ask ourselves: Am I willing to abandon my prejudices and go out to meet the lost?
Am I able to rejoice in the conversion of others as God rejoices?
May the Holy Spirit help us open our hearts to love and mercy, so that we can be true witnesses of Christ in the world.

Conclusion

In conclusion, the parable of the lost sheep is a reminder of the boundless love of God, who constantly seeks us out and rejoices in our return.
May this Gospel fill us with hope and motivate us to work for our own salvation and the salvation of others.

Prayer

God, our Father, we thank you for your infinite love and mercy.
We ask you to help us be good shepherds to our brothers and sisters who have lost their way.
Give us a heart full of compassion and readiness to help.
May your joy in the conversion of every sinner fill our lives.
Amen.


 

 

Flag Counter