WTOREK, Wspomnienie świętych męczenników Karola Lwangi i Towarzyszy

EWANGELIA - J 17, 1-11a (Ojcze, otocz swego Syna chwałą)

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł:
«Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.
Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie wpierw, zanim świat powstał.
Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś.
Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje,
i w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie».

MEDYTACJA

Jezus wie, że zbliża się czas wypełnienia Jego misji. Jej celem jest zapewnić życie wieczne każdemu z nas. Chociaż życie biologiczne każdego dnia zmierza do kresu, to mamy zapewnione życie wieczne...

Jezus tłumaczy, w czym tkwi istota życia wiecznego. Chodzi o poznanie Boga Ojca, którego On przyszedł objawić. Poznać Ojca, to uwierzyć i przyjąć Jego bezwarunkową miłość, byś mogli powiedzieć o sobie, że jesteśmy ukochanymi synami lub córkami Boga...

Jezus zwraca się do Ojca, wstawiając się za każdym człowiekiem, za którego wkrótce odda życie...

"A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego, prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa" (J 17, 3). Rozpoczynając swoją arcykapłańską modlitwę za uczniów wszystkich czasów, Jezus wskazuje na cel ich misji - doprowadzić innych do poznania Boga i do wiary w Niego. To piękne
i wymagające posłannictwo...

Rozdział 17. Ewangelii świętego Jana to tak zwana Modlitwa Arcykapłańska. Jezus w uroczysty sposób podejmuje różne tematy, które wybrzmiewały wcześniej w Jego nauczaniu i znakach. Zamyka w ten sposób swoje nauczanie i zostawia uczniom rodzaj ‘testamentu’...

Modlitwa Arcykapłańska może być odczytywana jako 'Janowa wersja modlitwy Ojcze nasz'. Jest to wielkie dziękczynienie Jezusa za dzieło, które Ojciec dał Mu do wykonania. Jest to też modlitwa wstawiennicza za tych, którzy mają kontynuować Jego dzieło, którym jest ‘znać jedynego, prawdziwego Boga i tego, którego On posłał, Jezusa Chrystusa...

Życie wieczne. To wyrażenie w Modlitwie Arcykapłańskiej używane jest jako synonim ‘królestwa Bożego’. To ‘znajomość Ojca’ i Jego relacji do Syna. Nie jest to wiedza, poznanie intelektualne, ale egzystencjalne doświadczenie...

Jezus modli się w czasie ostatniej wieczerzy, tuż przed procesem, drogą krzyżową i śmiercią. To nie jest modlitwa lęku, choć Jezus wie, co Go czeka. To modlitwa pełna troski o uczniów, których zostawia w świecie...

Jezus modli się do Ojca za swoich, a ludzi, których zna, których wybrał, którzy są Mu drodzy. Modli się również za nas. Prosi, aby byli jedno, aby żyli
w prawdzie i miłości. I choć wie, że przed nimi wiele trudności, nie prosi, by zostali zabrani ze świata. Przeciwnie – prosi, by w tym świecie, pełnym zamieszania i podziałów, byli znakiem obecności Boga...

To także zadanie dla nas wszystkich. W dzisiejszym świecie, w którym łatwiej jest się pokłócić niż porozumieć, szybciej ocenić niż wysłuchać – jedność, prawda
i miłość stają się nie tylko wartościami, ale znakiem rozpoznawczym chrześcijan. Uwiarygadniają, że należymy do Boga i że On naprawdę działa pośród nas. To trudne. Ale Jezus modli się za nas. To Jego dar i Jego zadanie...

Jest poznanie rozumu i poznanie serca. Jest wiedza i powiew miłości. Zadaniem rozumu jest poznać prawdę. Szukać, stawiać pytania. Drążyć. Niekiedy toczyć spór. Bo prawda Boga jest omszonym kamieniem. Opisana wymyka się swemu opisowi. Domknięty proces myślowy zaledwie punktem wyjścia do dalszych poszukiwań. Rzeczywistość rozświetlona znów podąża ku ciemności, by na nowo odnaleźć się w świetle...

Prawda nie lubi intelektualnego lenistwa. Ceni zadziornych, dociekliwych, nienasyconych. Nienasycenie jest znakiem pragnienia doświadczenia prawdy sercem. Otwiera drogę do poznania miłości...

Kocham, bo jestem kochany. To drugie zawsze jest pierwsze. Nigdy na odwrót. Bóg umiłował, posłał, dał. Bezgranicznie zawierzył siebie człowiekowi. Bez tego zawierzenia nie jesteśmy w stanie wierzyć i odpowiedzieć miłością na miłość...

A gdy Jego miłość, rozgrzeje, wypali, wypełni, przemieni, uczyni wszystko nowym, wtedy jesteśmy w stanie odpowiedzieć miłością na miłość, kochać bezgranicznie...

W modlitwie arcykapłańskiej Jezus mówi o chwale Boga. Tuż przed męką nie prosi o ulgę, ale pragnie, by Jego życie i śmierć objawiły Ojca...

Chwała Boża to nie wielkie znaki, lecz wierność, miłość i prawda. Jezus przez całe życie ukazywał, jaki jest Bóg – dobry, cierpliwy, miłosierny. Teraz także krzyż Chrystusowy staje się znakiem tej chwały...

Jezus mówi również o uczniach. Oni przyjęli objawienie Boga, a to znaczy, że i my jesteśmy powołani do dawania świadectwa. Gdy przebaczamy, kochamy, modlimy się, to oddajemy chwałę Bogu. On jest widoczny w naszej codzienności, jeśli tylko żyjemy w jedności z Nim. To zaproszenie do życia, które naprawdę mówi o Bogu...

...Jezu, proszę o głęboką więź z Bogiem Ojcem... Proszę o łaskę poznania Boga i pełniejszą komunię z braćmi... Dziękuję za dar wspólnoty w wierze z braćmi
i siostrami...

KOMENTARZ AI (Sztucznej Inteligencji) do Ewangelii J 17, 1-11a, Ojcze, otocz swego Syna chwałą

Wprowadzenie

Ewangelia Jana 17,1-11a przedstawia tak zwaną „modlitwę arcykapłańską” Jezusa, w której modli się On za siebie, swoich uczniów i wszystkich, którzy dzięki nim uwierzą.
Modlitwa ta ma miejsce w Wieczerniku tuż przed aresztowaniem i ukrzyżowaniem Jezusa.
Ukazuje ona głęboką jedność między Jezusem a Ojcem, a także miłość Jezusa do swoich naśladowców.

Wyjaśnienie

Fragment rozpoczyna się od tego, że Jezus podnosi oczy ku niebu i mówi: „Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn mógł otoczyć Ciebie chwałą” (J 17, 1).
„Godzina” odnosi się do zbliżającej się męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa.
Jezus prosi Ojca, aby Go uwielbił, aby objawił Jego chwałę poprzez ofiarę Jezusa na krzyżu.
Ta chwała nie jest próżną chwałą, ale objawieniem miłości i zbawczej mocy Boga.
Jezus uwielbi Ojca, wypełniając dzieło, które Ojciec Mu dał, czyli ofiarując swoje życie za zbawienie świata.

Jezus mówi, że Ojciec dał Mu władzę nad wszystkimi ludźmi, aby dał życie wieczne wszystkim, których Mu dał (J 17, 2).
Życie wieczne to poznanie Ojca, jedynego prawdziwego Boga, i Jezusa Chrystusa, którego posłał (J 17, 3).
Poznanie to nie jest jedynie intelektualne, ale raczej relacyjne i transformujące.
Oznacza to wejście w komunię z Bogiem i życie w Jego miłości.

Jezus mówi, że uwielbił Ojca na ziemi, kończąc dzieło, które Mu dał do wykonania (J 17, 4).
Dziełem tym jest objawienie miłości i prawdy Ojca światu poprzez nauczanie, cuda i ostatecznie ofiarę z samego siebie.
Jezus prosi teraz Ojca, aby uwielbił Go w swojej obecności chwałą, którą miał w Jego obecności, zanim powstał świat (J 17, 5).
Jest to prośba o przywrócenie Jezusowi Jego boskiej chwały, którą dobrowolnie porzucił, aby stać się człowiekiem dla naszego zbawienia.

Jezus mówi, że objawił imię Ojca tym, których Mu dał ze świata (J 17, 6).
Ci ludzie to Jego uczniowie, którzy uwierzyli w Niego i przyjęli Jego słowo.
Jezus modli się za nich, prosząc Ojca, aby ich strzegł w swoim imieniu, aby byli jedno, tak jak On i Ojciec są jedno (J 17, 11).
Jedność ta nie jest jedynie ludzkim porozumieniem, ale udziałem w jedności samego Boga.
Jest to dar, który Jezus prosi Ojca, aby dał swoim naśladowcom, aby świat mógł uwierzyć, że Ojciec Go posłał (J 17, 21).

Zastosowanie

Dzisiejszy fragment Ewangelii ma dla nas kilka implikacji.
Po pierwsze, przypomina nam, że celem naszego życia jest uwielbienie Boga.
Czynimy to, żyjąc w Jego miłości, przestrzegając Jego przykazań i dzieląc się Jego miłością ze światem.
Po drugie, przypomina nam, że życie wieczne to poznanie Boga.
Poznanie to nie jest jedynie intelektualne, ale raczej relacyjne i transformujące.
Oznacza to wejście w komunię z Bogiem i życie w Jego miłości.
Po trzecie, przypomina nam, że jesteśmy powołani do jedności.
Jedność ta nie jest jedynie ludzkim porozumieniem, ale udziałem w jedności samego Boga.
Jest to dar, o który Jezus prosi Ojca, aby dał swoim naśladowcom, aby świat mógł uwierzyć, że Ojciec Go posłał.

Wnioski

Modlitwa Jezusa w Jana 17, 1-11a jest potężnym wyrazem Jego miłości do Ojca i do nas.
Przypomina nam, że celem naszego życia jest uwielbienie Boga, że życie wieczne to poznanie Boga i że jesteśmy powołani do jedności.
Obyśmy odpowiedzieli na modlitwę Jezusa, żyjąc w Jego miłości i dzieląc się nią ze światem.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

TUESDAY, Memorial of the Holy Martyrs Karol Lwanga and Companions

GOSPEL - J 17:1-11a (Father, glorify your Son)

During the Last Supper, Jesus, raising his eyes to heaven, said:
"Father, the hour has come. Glorify your Son, so that the Son may glorify you and, by the authority you have given him over every man, he may give eternal life to all those you have given him. And this is eternal life: that they may know you, the only true God, and the one you have sent, Jesus Christ.
I have glorified you on earth by completing the work you have given me to do. And now, Father, glorify me in your presence with the glory I had with you before the world was.
I have revealed your name to the people you have given me out of the world. They were yours and you gave them to me, and they have kept your word. Now they know that everything you have given me comes from you. For the words you have given me I have given them to them, and they have accepted them and have truly understood that I came from you, and they have believed that you have sent me.
I pray for them, I pray not for the world, but for those you have given me, because they are yours. For all that is mine is yours, and yours is mine,
and in them I am glorified. I am no longer in the world, but they are still in the world, and I am coming to you.'

MEDITATION

Jesus knows that the time of the fulfillment of his mission is approaching. Its purpose is to ensure eternal life for each of us. Although biological life is coming to an end every day, we are assured of eternal life...

Jesus explains the essence of eternal life. It is about knowing God the Father, whom he came to reveal. To know the Father is to believe and accept His unconditional love, so that you can say about yourself that you are beloved sons or daughters of God...

Jesus addresses the Father, interceding for each person for whom he will soon give his life...

"And this is eternal life: that they know you, the only true God, and Jesus Christ, whom you have sent" (Jn 17:3). Beginning his high priestly prayer for
the disciples of all times, Jesus indicates the purpose of their mission - to lead others to know God and to believe in Him. This is a beautiful and demanding mission...

Chapter 17 of the Gospel of Saint John is the so-called High Priestly Prayer. Jesus solemnly addresses various themes that have previously resounded in his teaching and signs. In this way, he concludes his teaching and leaves his disciples a kind of 'testament'...

The High Priestly Prayer can be read as 'John's version of the Our Father prayer'. This is Jesus’ great thanksgiving for the work that the Father has given him to do. It is also an intercessory prayer for those who are to continue his work, which is to ‘know the one true God and the one he has sent, Jesus Christ…

Eternal life. This expression is used in the High Priestly Prayer as a synonym for ‘the kingdom of God’. It is ‘knowing the Father’ and his relationship to the Son. It is not knowledge, intellectual knowledge, but an existential experience…

Jesus prays during the Last Supper, just before his trial, the Way of the Cross and death. This is not a prayer of fear, although Jesus knows what awaits him. It is a prayer full of concern for the disciples he leaves in the world…

Jesus prays to the Father for his own, and for the people he knows, whom he has chosen, who are dear to him. He also prays for us. He asks that they may be one, that they may live in truth and love. And although he knows that many difficulties lie ahead, he does not ask that they be taken out of the world. On
the contrary, he asks that in this world, full of confusion and division, they be a sign of God's presence...

This is also a task for all of us. In today's world, where it is easier to argue than to reach an understanding, to judge more quickly than to listen - unity, truth and love are becoming not only values, but the hallmark of Christians. They make it credible that we belong to God and that He really works among us.
It is difficult. But Jesus prays for us. This is His gift and His task...

There is knowledge of the mind and knowledge of the heart. There is knowledge and a breath of love. The task of the mind is to know the truth. To seek, to ask questions. To probe. Sometimes to argue. Because the truth of God is a mossy stone. When described, it eludes its description. A closed thought process
is merely a starting point for further exploration. The illuminated reality once again heads towards darkness, to find itself once again in the light...

Truth does not like intellectual laziness. It values ??the feisty, the inquisitive, the insatiable. Insatiability is a sign of the desire to experience truth with
the heart. It opens the way to the knowledge of love...

I love because I am loved. The latter is always the former. Never the other way around. God loved, sent, gave. He entrusted himself to man without limit. Without this entrustment we are unable to believe and respond with love to love...

And when His love, warms, burns, fills, transforms, makes everything new, then we are able to respond with love to love, to love without limit...

In the high priestly prayer, Jesus speaks of the glory of God. Just before his suffering, he does not ask for relief, but desires that his life and death reveal
the Father...

The glory of God is not great signs, but faithfulness, love and truth. Throughout his life, Jesus showed what God is like - good, patient, merciful. Now,
the cross of Christ also becomes a sign of this glory...

Jesus also speaks of the disciples. They accepted the revelation of God, which means that we are also called to bear witness. When we forgive, love, pray, we give glory to God. He is visible in our daily lives, if only we live in unity with Him. This is an invitation to a life that truly speaks of God...

...Jesus, I ask for a deep bond with God the Father... I ask for the grace to know God and to have fuller communion with my brothers... Thank you for the gift of community in faith with my brothers and sisters...

AI (Artificial Intelligence) COMMENTARY on the Gospel of John 17:1-11a, Father, glorify your Son

Introduction

The Gospel of John 17:1-11a presents the so-called “high priestly prayer” of Jesus, in which he prays for himself, his disciples, and all who will believe through them.
This prayer takes place in the Cenacle just before Jesus is arrested and crucified.
It shows the deep unity between Jesus and the Father, as well as Jesus’ love for his followers.

Explanation

The passage begins with Jesus raising his eyes to heaven and saying, “Father, the hour has come. Glorify your Son, that the Son may glorify you” (John 17:1).
The “hour” refers to the approaching suffering, death, and resurrection of Jesus.
Jesus asks the Father to glorify Him, to reveal His glory through the sacrifice of Jesus on the cross.
This glory is not vain glory, but a revelation of God’s love and saving power.
Jesus will glorify the Father by completing the work the Father gave Him, that is, by offering His life for the salvation of the world.

Jesus says that the Father has given Him authority over all people, so that He may give eternal life to all those He has given Him (John 17:2).
Eternal life is knowing the Father, the one true God, and Jesus Christ, whom He has sent (John 17:3).
This knowledge is not merely intellectual, but rather relational and transformative.
It means entering into communion with God and living in His love.

Jesus says that He glorified the Father on earth by completing the work He gave Him to do (John 17:4).
This work is the revelation of the Father’s love and truth to the world through teaching, miracles, and ultimately the sacrifice of Himself.
Jesus now asks the Father to glorify Him in His presence with the glory He had in His presence before the world was (John 17:5).
It is a request for the restoration of Jesus to His divine glory, which He willingly abandoned to become man for our salvation.

Jesus says that He has revealed the Father’s name to those He has given Him out of the world (John 17:6).
These people are His disciples, who have believed in Him and accepted His word.
Jesus prays for them, asking the Father to keep them in His name, so that they may be one, even as He and the Father are one (John 17:11).
This unity is not merely a human agreement, but a participation in the unity of God Himself.
It is a gift that Jesus asks the Father to give to His followers, so that the world may believe that the Father has sent Him (John 17:21).

Application

Today’s Gospel passage has several implications for us.
First, it reminds us that the purpose of our lives is to glorify God.
We do this by living in His love, keeping His commandments, and sharing His love with the world.
Second, it reminds us that eternal life is to know God.
This knowledge is not merely intellectual, but rather relational and transformative.
It means entering into communion with God and living in His love.
Third, it reminds us that we are called to unity.
This unity is not merely a human agreement, but a participation in the unity of God Himself.
It is a gift that Jesus asks the Father to give to his followers so that the world may believe that the Father sent Him.

Conclusion

Jesus’ prayer in John 17:1-11a is a powerful expression of His love for the Father and for us.
It reminds us that the purpose of our lives is to glorify God, that eternal life is to know God, and that we are called to unity.
May we respond to Jesus' prayer by living in His love and sharing it with the world.