NIEDZIELA, Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej

EWANGELIA - Łk 22, 14 – 23, 56 (Męka naszego Pana Jezusa Chrystusa według świętego Łukasza)

+ słowa Chrystusa
E słowa Ewangelisty
I słowa innych osób pojedynczych
T słowa kilku osób lub tłumu

Ostatnia Pascha

E. Gdy nadeszła pora, Jezus zajął miejsce u stołu, a z Nim Apostołowie. Wtedy rzekł do nich:
+ Gorąco pragnąłem spożyć tę Paschę z wami, zanim będę cierpiał. Albowiem powiadam wam: Już jej spożywać nie będę, aż się spełni w królestwie Bożym.
E. Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, powiedział:
+ Weźcie go i podzielcie między siebie; albowiem powiadam wam: odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu, aż przyjdzie królestwo Boże.

Ustanowienie Eucharystii

E. Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał, mówiąc:
+ To jest Ciało moje, które za was będzie wydane; czyńcie to na moją pamiątkę.
E. Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc:
+ Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana.

Zapowiedź zdrady

Lecz oto ręka mojego zdrajcy jest ze Mną na stole. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi według tego, jak jest postanowione, lecz biada temu człowiekowi, przez którego będzie wydany.
E. A oni zaczęli wypytywać jeden drugiego, kto by mógł spośród nich to uczynić.

Spór o pierwszeństwo

Powstał również spór między nimi o to, który z nich zdaje się być największy. Lecz On rzekł do nich:
+ Królowie narodów panują nad nimi, a ich władcy przyjmują nazwę dobroczyńców. Wy zaś nie tak macie postępować. Lecz największy między wami niech będzie jak najmłodszy, a przełożony jak sługa. Któż bowiem jest większy? Czy ten, kto siedzi za stołem, czy ten, kto służy? Czyż nie ten, kto siedzi za stołem? Otóż Ja jestem pośród was jak ten, kto służy.
Wyście wytrwali przy Mnie w moich przeciwnościach. Dlatego i Ja przekazuję wam królestwo, jak Mnie przekazał je mój Ojciec: abyście w królestwie moim jedli i pili przy moim stole oraz żebyście zasiadali na tronach i sądzili dwanaście pokoleń Izraela.

Obietnica dana Piotrowi

Szymonie, Szymonie, oto szatan domagał się, żeby was przesiać jak pszenicę; ale Ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara. Ty ze swej strony utwierdzaj twoich braci.
E. On zaś powiedział:
I. Panie, z Tobą gotów jestem iść nawet do więzienia i na śmierć.
E. Lecz Jezus odrzekł:
+ Powiadam ci, Piotrze, nie zapieje dziś kogut, a ty trzy razy wyprzesz się tego, że Mnie znasz.

Chwila walki

E. I rzekł do nich:
+ Czy brak wam było czego, kiedy was posyłałem bez trzosa, bez torby i bez sandałów?
E. Oni odpowiedzieli:
T. Niczego.
E. Mówił dalej:
+ Lecz teraz kto ma trzos, niech go weźmie; tak samo torbę; a kto nie ma, niech sprzeda swój płaszcz i kupi miecz. Albowiem powiadam wam: to, co jest napisane, musi się spełnić na Mnie: Zaliczony został do złoczyńców. To bowiem, co się do Mnie odnosi, dochodzi kresu.
E. Oni rzekli:
T. Panie, tu są dwa miecze.
E. Odpowiedział im:
+ Wystarczy.

Modlitwa i trwoga konania

E. Potem wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną; towarzyszyli Mu także uczniowie. Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich:
+ Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie.
E. A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się tymi słowami:
+ Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich. Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie.
E. Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i umacniał Go. Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię. Gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów, zastał ich śpiących ze smutku. Rzekł do nich:
+ Czemu śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie.

Pojmanie Jezusa

E. Gdy On jeszcze mówił, oto zjawił się tłum. A jeden z Dwunastu, imieniem Judasz, szedł na ich czele i zbliżył się do Jezusa, aby Go pocałować. Jezus rzekł do niego:
+ Judaszu, pocałunkiem wydajesz Syna Człowieczego?
E. Towarzysze Jezusa widząc, na co się zanosi, zapytali:
I. Panie, czy mamy uderzyć mieczem?
E. I któryś z nich uderzył sługę najwyższego kapłana, i odciął mu prawe ucho. Lecz Jezus powiedział: ? Przestańcie, dosyć.
E. I dotknąwszy ucha, uzdrowił go. Do arcykapłanów zaś, dowódców straży świątynnej i starszych, którzy wyszli przeciw Niemu, Jezus rzekł:
+ Wyszliście z mieczami i kijami jak na zbójcę? Gdy codziennie bywałem u was w świątyni, nie podnieśliście rąk na Mnie, lecz to jest wasza godzina
i panowanie ciemności.

Zaparcie się Piotra

E. Schwycili Go więc, uprowadzili i zawiedli do domu najwyższego kapłana. A Piotr szedł z daleka. Gdy rozniecili ogień na środku dziedzińca i zasiedli wkoło, Piotr usiadł także między nimi. A jakaś służąca, zobaczywszy go siedzącego przy ogniu, przyjrzała mu się uważnie i rzekła:
I. I ten był razem z Nim.
E. Lecz on zaprzeczył temu, mówiąc:
I. Kobieto, nie znam Go.
E. Po chwili zobaczył go ktoś inny i rzekł:
I. I ty jesteś jednym z nich.
E. Piotr odrzekł:
I. Człowieku, nie jestem.
E. Po upływie prawie godziny jeszcze ktoś inny począł zawzięcie twierdzić:
I. Na pewno i ten był razem z Nim; jest przecież Galilejczykiem.
E. Piotr zaś rzekł:
I. Człowieku, nie wiem, co mówisz.
E. I w tej chwili, gdy on jeszcze mówił, kogut zapiał. A Pan obrócił się i spojrzał na Piotra. Wspomniał Piotr na słowo Pana, jak mu powiedział: Dziś, zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz. Wyszedł na zewnątrz i gorzko zapłakał.

Jezus wyszydzony

Tymczasem ludzie, którzy pilnowali Jezusa, naigrawali się z Niego i bili Go. Zasłaniali Mu oczy i pytali:
T. Prorokuj, kto Cię uderzył.
E. Wiele też innych obelg miotali przeciw Niemu.

Wobec Wysokiej Rady

Skoro dzień nastał, zebrała się starszyzna ludu, arcykapłani i uczeni w Piśmie i kazali przyprowadzić Go przed swoją Radę. Rzekli:
T. Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam.
E. On im odrzekł:
+ Jeśli wam powiem, nie uwierzycie Mi, i jeśli was zapytam, nie dacie Mi odpowiedzi. Lecz odtąd Syn Człowieczy siedzieć będzie po prawej stronie Wszechmocy Bożej.
E. Zawołali wszyscy:
T. Więc Ty jesteś Synem Bożym?
E. Odpowiedział im:
+ Tak. Jestem Nim.
E. A oni zawołali:
T. Na co nam jeszcze potrzeba świadectwa? Sami przecież słyszeliśmy z ust Jego.

Jezus przed Piłatem

E. Teraz całe ich zgromadzenie powstało i poprowadzili Go przed Piłata. Tam zaczęli oskarżać Go:
T. Stwierdziliśmy, że ten człowiek podburza nasz naród, że odwodzi od płacenia podatków Cezarowi i że siebie podaje za Mesjasza-Króla.
E. Piłat zapytał Go:
I. Czy Ty jesteś królem żydowskim?
E. Jezus odpowiedział mu:
+ Tak, Ja nim jestem.
E. Piłat więc oświadczył arcykapłanom i tłumom:
I. Nie znajduję żadnej winy w tym człowieku.
E. Lecz oni nastawali i mówili:
T. Podburza lud, szerząc swą naukę po całej Judei, od Galilei, gdzie rozpoczął, aż dotąd.
E. Gdy Piłat to usłyszał, zapytał, czy człowiek ten jest Galilejczykiem. A gdy się upewnił, że jest spod władzy Heroda, odesłał Go do Heroda, który w tych dniach również przebywał w Jerozolimie.

Jezus przed Herodem

Na widok Jezusa Herod bardzo się ucieszył. Od dawna bowiem chciał Go ujrzeć, ponieważ słyszał o Nim i spodziewał się, że zobaczy jaki znak, zdziałany przez Niego. Zasypał Go też wieloma pytaniami, lecz Jezus nic mu nie odpowiedział. Arcykapłani zaś i uczeni w Piśmie stali i gwałtownie Go oskarżali. Wówczas wzgardził Nim Herod wraz ze swoją strażą; na pośmiewisko kazał ubrać Go w lśniący płaszcz i odesłał do Piłata. W tym dniu Herod i Piłat stali się przyjaciółmi. Przedtem bowiem żyli z sobą w nieprzyjaźni.

Jezus ponownie przed Piłatem

Piłat więc kazał zwołać arcykapłanów, członków Wysokiej, Rady oraz lud i rzekł do nich:
I. Przywiedliście mi tego człowieka pod zarzutem, że podburza lud. Otóż ja przesłuchałem Go wobec was i nie znalazłem w Nim żadnej winy w sprawach, o które Go oskarżacie. Ani też Herod, bo odesłał Go do nas; a oto nie popełnił On nic godnego śmierci. Każę Go więc wychłostać i uwolnię.

Jezus odrzucony przez swój naród

E. A był obowiązany uwalniać im jednego na święta. Zawołali więc wszyscy razem:
T. Strać Tego, a uwolnij nam Barabasza.
E. Był on wtrącony do więzienia za jakiś rozruch powstały w mieście i za zabójstwo. Piłat, chcąc uwolnić Jezusa, ponownie przemówił do nich. Lecz oni wołali:
T. Ukrzyżuj, ukrzyżuj Go!
E. Zapytał ich po raz trzeci:
I. Cóż On złego uczynił? Nie znalazłem w Nim nic zasługującego na śmierć. Każę Go więc wychłostać i uwolnię.
E. Lecz oni nalegali z wielkim wrzaskiem, domagając się, aby Go ukrzyżowano; i wzmagały się ich krzyki Piłat więc zawyrokował, żeby ich żądanie zostało spełnione. Uwolnił im tego, którego się domagali, a który za rozruch i zabójstwo był wtrącony do więzienia; Jezusa zaś zdał na ich wolę.

Droga krzyżowa

Gdy Go wyprowadzili, zatrzymali niejakiego Szymona z Cyreny, który wracał z pola, i włożyli na niego krzyż, aby go niósł za Jezusem.
A szło za Nim mnóstwo ludu, także kobiet, które zawodziły i płakały nad Nim. Lecz Jezus zwrócił się do nich i rzekł:
+ Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną; płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi! Oto bowiem przyjdą dni, kiedy mówić będą: Szczęśliwe niepłodne łona, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły. Wtedy zaczną wołać do gór: Padnijcie na nas; a do pagórków: Przykryjcie nas! Bo jeśli
z zielonym drzewem to czynią, cóż się stanie z suchym?
E. Prowadzono też dwóch innych, złoczyńców, aby ich z Nim stracić.

Ukrzyżowanie

Gdy przyszli na miejsce, zwane Czaszką, ukrzyżowali tam Jego i złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. Lecz Jezus mówił:
+ Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią.
E. Potem rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając losy.

Wyszydzenie na krzyżu

A lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili:
T. Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym.
E. Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc:
T. Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie.
E. Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: To jest król żydowski.

Dobry łotr

Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu:
I. Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas.
E. Lecz drugi, karcąc go, rzekł:
I. Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił.
E. I dodał:
I. Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa.
E. Jezus mu odpowiedział:
+ Zaprawdę powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju.

Śmierć Jezusa

E. Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek. Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem:
+ Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego.
E. Po tych słowach wyzionął ducha. Wszyscy klękają i przez chwilę zachowują milczenie.

Po śmierci Jezusa

Na widok tego, co się działo, setnik oddał chwałę Bogu i mówił:
I. Istotnie, człowiek ten był sprawiedliwy.
E. Wszystkie też tłumy, które zbiegły się na to widowisko, gdy zobaczyły, co się działo, wracały bijąc się w piersi. Wszyscy Jego znajomi stali z daleka;
a również niewiasty, które Mu towarzyszyły od Galilei, przypatrywały się temu.

Pogrzeb Jezusa

Był tam człowiek prawy i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Wysokiej Rady. Nie przystał on na ich uchwałę i postępowanie. Był z miasta żydowskiego Arymatei, i oczekiwał królestwa Bożego. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie, wykutym
w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. Był to dzień Przygotowania i szabat się rozjaśniał.
Były przy tym kobiety, które z Nim przyszły z Galilei. Obejrzały grób i w jaki sposób zostało złożone ciało Jezusa. Po powrocie przygotowały wonności
i olejki; lecz zgodnie z przykazaniem zachowały spoczynek szabatu.

MEDYTACJA

Rozwścieczony tłum na dziedzińcu pałacu namiestnika wydaje wyrok na Niewinnego. Ta skandaliczna niesprawiedliwość staje się faktem, bo staje się zaaprobowana przez wszystkich. Kłamstwo zwycięża. Krzyk, który słyszano, nie był dziełem jednej osoby, ale wielu gardeł, które podburzone przez arcykapłanów wołały jednym głosem...

Piłat wydał Jezusa na wolę ludu. Możemy się w tym dopatrzyć kolejnego aktu uniżenia się Boga, który wydaje się w ręce ludzi. Tylko On jest w tej scenie wolny, bo sam swoje życie oddaje...

Każde zdanie dzisiejszej Ewangelii może posłużyć szerokiej analizie i medytacji. Skoncentrujmy się jednak na jednym fragmencie. Piotr i inni Apostołowie podczas Ostatniej Wieczerzy, a zarazem pierwszej Mszy Świętej i ich pierwszej Komunii, wyrażają miłość, lojalność wobec Jezusa, gdy Ten mówi im, że Go zostawią, że zwątpią. Niestety skończyło się tylko na obietnicy...

Zapewnienie Piotra okazało się być ulotnym życzeniem, gdy pojawiło się zagrożenie prześladowania. Lęk, strach, obawa o własne zdrowie i życie doprowadziły Piotra do zdrady, zaparcia się Tego, którego kochał. Piotr zapłakał. Na szczęście to wszystko przewidział Jezus. Piotr nie znał siebie, nie był jeszcze w takiej sytuacji. Lęk i strach przygniotły go...

Ewangelista Łukasz jest często nazywamy ‘piewcą miłosierdzia’, bo u niego znajdziemy przypowieści o Miłosiernym Samarytaninie czy o Synu Marnotrawnym. Opis Męki Pańskiej, choć wspólny pozostałym Ewangeliom, też możemy czytać w kontekście miłosierdzia...

Najlepiej będzie pozwolić, aby tekst Łukasza sam do nas przemówił. Niech jego powolna lektura, kontemplacja obrazów tej opowieści, da nam wgląd w jego ducha i przybliży Boże Miłosierdzie obecne pośród nas w zaskakujący nieraz sposób...

Kontemplacja męki Pańskiej to nie wysiłek intelektualny ani próba zrozumienia. To szkoła uczuć. Potrzeba być obecnym, uważnym i pozwolić, aby te obrazy poruszyły nasze wnętrze. Najważniejsze teraz to ‘być’, ‘czuć’ i poddać się ‘Bożemu spektaklowi’, poprzez który On objawia siebie...

Jezus przychodzi do Jerozolimy z uczniami, aby przeżyć święto Paschy. Aż do tego momentu Jezus w miejscach publicznych uważał na to, aby nie ujawniać swojej tożsamości mesjańskiej (Mt 16, 20). Ta dyskrecja kończy się, gdy wjeżdża do Świętego Miasta, a tłumy kładą przed Nim na ziemi swe ubrania niczym królewski dywan, co było starożytnym zwyczajem oddawania szacunku królom (2 Krl 9, 13)...

Tłumy wychwalają Jezusa jako królewskiego Syna Dawida, co równoważne było zaakceptowaniu Go jako Mesjasza, bo w ich obecności urzeczywistniały się starotestamentalne mesjańskie proroctwa...

To zawsze zadziwia. Jak niedaleko jest od miłości i zachwytu ludzi Jezusem, od śpiewów 'hosanna', od rzucania pod kopyta osiołka palm i płaszczy, okrzyków entuzjazmu, do nienawiści i śmierci na krzyżu. W tym przypadku trwało to zaledwie kilka dni...

Bądźmy wierni Jezusowi, bez względu na to, co mówiły, mówią i będą mówić o Nim tłumy. Bądźmy wierni Ewangelii, żyjmy Dekalogiem i przykazaniami miłości, bez względu na to, jak szybko zachwyt tłumu będzie zmieniał się w cokolwiek innego...

Kiedy Jezus został już przybity do krzyża, a przywódcy Izraela szydzili z niego, zgromadzony na miejscu kaźni tłum 'stał i patrzył'...

...Jezu, proszę o głębokie doświadczenie więzi z Tobą, umęczonym... Proszę o łaskę trwania przy Tobie w chwili Twojej próby i wywyższenia... Dziękuję za Twoją ofiarę na krzyżu...

...Boże, daj, bym nie był tylko widzem Twojej sprawy, ale bym miał odwagę jednoznacznie opowiedzieć się za Tobą, nawet jeśli spotkają mnie za to drwiny i złe spojrzenia moich bliźnich...

KOMENTARZ AI (Sztucznej Inteligencji) do Ewangelii Łk 22, 14 – 23, 56, Męka naszego Pana Jezusa Chrystusa według świętego Łukasza

Wprowadzenie - Ogarnięcie uniwersalnej miłości Boga poprzez mękę Chrystusa

Dzisiaj rozważamy głębokie tajemnice męki naszego Pana Jezusa Chrystusa, jak opisuje ją święty Łukasz.
Męka ta jest nie tylko zapisem historycznym, ale przede wszystkim objawieniem uniwersalnej miłości Boga do całej ludzkości i wezwaniem do nawrócenia każdego z nas.

Ekspozycja - Łukaszowa narracja o męce Pańskiej

Ewangelia Łukasza podkreśla działanie Ducha Świętego i znaczenie modlitwy w posłudze Chrystusa.
Jezus modli się przed decydującymi momentami swojej misji, w tym przed wypełnieniem planu miłości Ojca przez swoją mękę.
Święty Łukasz kładzie nacisk na uniwersalną miłość okazaną przez naszego Pana i przedstawia mękę jako wielki akt, przez który dokonało się odkupienie ludzkości.
Narracja Łukasza prowadzi nas przez kluczowe wydarzenia: Ostatnią Wieczerzę, modlitwę Jezusa w Getsemani, Jego proces, ukrzyżowanie, śmierć i pogrzeb.
Każdy z tych momentów jest przepełniony głębokim znaczeniem i objawia nam Bożą miłość i poświęcenie.

Ilustracja - Przykłady Bożej miłości w działaniu

W Ewangelii Łukasza znajdujemy liczne przykłady Bożej miłości w działaniu.
Jednym z nich jest modlitwa Jezusa za swoich prześladowców: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”.
Te słowa, wypowiedziane w momencie największego cierpienia, ukazują bezgraniczne miłosierdzie i przebaczenie, które Chrystus oferuje każdemu człowiekowi.
Kolejnym przykładem jest scena z nawróconym łotrem, który wyznaje swoją wiarę w Jezusa i otrzymuje obietnicę życia wiecznego.
Ta historia pokazuje, że nawet w ostatnich chwilach życia można doświadczyć Bożej miłości i zbawienia.
Święty Łukasz wspomina również o wpływie śmierci Jezusa na widzów, którzy wracali do domu, bijąc się w piersi.
Ten gest skruchy i żalu świadczy o tym, jak głęboko męka Chrystusa dotyka ludzkich serc i prowadzi do nawrócenia.

Zastosowanie - Męka Pańska jako wzór dla życia codziennego

Męka Pańska nie jest tylko wydarzeniem historycznym, ale przede wszystkim wzorem dla naszego życia codziennego.
Jezus w szczególny sposób wzywa nas do wewnętrznego nawrócenia: wyjaśnia, dlaczego nam przebacza i uczy nas, aby przebaczenie otrzymane i dane naszym braciom i siostrom stało się „chlebem powszednim” naszego istnienia.
Wielki Post, zwłaszcza w środy i piątki, miłość do naszego Ukrzyżowanego Zbawiciela powinna skłonić wspólnotę chrześcijańską do czytania opisu Męki Pańskiej.
Takie czytanie, które jest znaczące doktrynalnie, przyciąga uwagę wiernych ze względu na treść i formę narracji i inspiruje prawdziwą pobożność: żal za grzechy, ponieważ wierni widzą, że Chrystus umarł za grzechy całej rasy ludzkiej, w tym za ich własne; współczucie i solidarność dla Niewinnego, który został niesprawiedliwie skazany; wdzięczność za nieskończoną miłość Jezusa do wszystkich braci, którą okazał Jezus, Pierworodny Syn, w swojej Męce; zobowiązanie do naśladowania Jego przykładu łagodności, cierpliwości, miłosierdzia, przebaczania uraz, oddania się Ojcu, które Jezus uczynił dobrowolnie i skutecznie
w swojej Męce.

Wezwanie - Wezwanie do przyjęcia przebaczenia i miłości

Jezus nawet na krzyżu miał słowa miłości: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”.
Ta miłość dociera do wszystkich bez wyjątku.
Światło Wielkanocy objawia wielką naukę zawartą w Męce Pańskiej: życie potwierdza się poprzez szczery dar z siebie aż do poniesienia śmierci za innych, za Innego.
Jezus nie rozumiał swojego ziemskiego istnienia jako poszukiwania władzy, wyścigu po sukces lub karierę, pragnienia dominowania nad innymi. Przeciwnie, zrezygnował z przywilejów swojej równości z Bogiem, przyjął postać sługi, stał się podobny do ludzi i był posłuszny planowi Ojca aż do śmierci na krzyżu.

Zakończenie - Przemienieni przez mękę Pańską

Męka Pańska ukazuje wierność Chrystusa, kontrastując ją z ludzką niewiernością.
W godzinie próby, gdy uczniowie, a nawet Piotr opuszczają Jezusa (por. Mt 26, 56), On pozostaje wierny, gotów przelać swoją krew, aby wypełnić misję, którą powierzył Mu Ojciec.
Obok Niego jest Maryja, cicha i cierpiąca.
Uniżenie i wywyższenie: to jest klucz do zrozumienia tajemnicy paschalnej; to jest klucz do przeniknięcia cudownego planu Bożego, który wypełnia się
w wydarzeniach paschalnych.

Módlmy się, abyśmy, rozważając mękę naszego Pana Jezusa Chrystusa, mogli doświadczyć przemiany naszych serc i umysłów.
Niech Jego miłość i przebaczenie staną się fundamentem naszego życia, a my sami staniemy się narzędziami Jego pokoju i miłosierdzia w świecie.
Amen.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

SUNDAY, Palm Sunday, or Passion Sunday

GOSPEL - Lk 22, 14 – 23, 56 (The Passion of Our Lord Jesus Christ according to Saint Luke)

+ words of Christ
E words of the Evangelist
And words of other individuals
T words of several people or the crowd

The Last Passover

E. When the time had come, Jesus took his place at the table, and the Apostles with him. Then he said to them:
+ I have earnestly desired to eat this Passover with you before I suffer. For I tell you, I will not eat it any more until it is fulfilled in the kingdom of God.
E. Then he took a cup, and when he had given thanks, he said:
+ Take it and divide it among yourselves; for I tell you, from now on I will not drink of the fruit of the vine until the kingdom of God comes.

Institution of the Eucharist

E. Then he took bread, and when he had given thanks, he broke it, and gave it to them, saying:
+ This is my body, which is given for you; do this in remembrance of me.
E. Likewise also the cup after supper, saying:
+ This cup is the new covenant in my blood, which is shed for you.

The announcement of betrayal

But behold, the hand of my betrayer is with me on the table. For the Son of Man goes as it is determined, but woe to that man by whom he is betrayed.
E. And they began to question one another, who of them could do this.

Dispute about precedence

And there arose a dispute among them, as to which of them was to be the greatest. But he said to them:
+ The kings of the nations lord it over them, and their rulers take the name of benefactors. But you must not do that. But let the greatest among you be as the youngest, and the leader as the servant. For who is greater? He who sits at table, or he who serves? Is it not he who sits at table? Well, I am among you as he who serves.
You have persevered with me in my trials. Therefore I also confer on you a kingdom, just as my Father conferred one on me, that you may eat and drink at my table in my kingdom, and sit on thrones judging the twelve tribes of Israel.

The Promise to Peter

Simon, Simon, behold, Satan has sought to sift you like wheat; but I have prayed for you that your faith may not fail. You, on your part, strengthen your brothers.
E. And he said:
I. Lord, I am ready to go with you even to prison and to death.
E. But Jesus answered and said,
+ I tell you, Peter, the rooster will not crow today until you deny three times that you know me.

A moment of struggle

E. And he said to them,
+ Did you lack anything when I sent you without purse, or bag, or sandals?
E. They answered and said,
T. Nothing.
E. He went on saying,
+ But now whoever has a purse, let him take it; and likewise a bag; and whoever has none, let him sell his cloak and buy a sword. For I say to you, that which is written must be fulfilled in me, He was counted among the transgressors. For the things that pertain to me are at an end.
E. They said,
T. Lord, here are two swords.
E. He answered and said to them,
+ That is enough.

Prayer and agony

E. Then he went out and went, as was his custom, to the Mount of Olives; and the disciples also accompanied him. When he came to the place, he said to them:
+ Pray that you may not enter into temptation.
E. And he withdrew from them about a stone's throw, and knelt down and prayed, saying:
+ Father, if you are willing, take this cup from me. Nevertheless, not my will, but yours be done.
E. Then an angel from heaven appeared to him and strengthened him. And being in anguish, he prayed more earnestly, and his sweat was like great drops
of blood falling to the ground. And when he arose from prayer and came to the disciples, he found them sleeping from sorrow. He said to them:
+ Why are you sleeping? Arise and pray that you may not enter into temptation.

The Arrest of Jesus

E. While he was still speaking, behold, a crowd came. And one of the twelve, named Judas, going ahead of them, approached Jesus to kiss him. Jesus said to him,
+ Judas, are you betraying the Son of Man with a kiss?
E. When Jesus' companions saw what was about to happen, they said,
I. Lord, should we strike with a sword?
E. And one of them struck the high priest's servant and cut off his right ear. But Jesus said, ? Stop, it is enough.
E. And he touched his ear and healed him. And Jesus said to the chief priests and the officers of the temple and the elders who had come against him,
+ Have you come out with swords and clubs as against a robber? When I was with you daily in the temple, you did not lay your hands on me; but this is your hour and the power of darkness.

Peter's Denial

E. So they seized him, and led him away, and brought him into the high priest's house. Now Peter was going at a distance. And when they had kindled a fire
in the middle of the court, and were sitting round about, Peter also sat down among them. And a certain servant girl, seeing him sitting by the fire, looked intently at him, and said,
I. This man was also with him.
E. But he denied it, saying,
I. Woman, I do not know him.
E. After a while another saw him and said,
I. You are one of them.
E. Peter answered,
I. Man, I am not.
E. And after about an hour another began to assert vehemently,
I. Certainly this man was also with him; for he is a Galilean.
E. But Peter said,
I. Man, I do not know what you are talking about.
E. And at that moment, while he was still speaking, the rooster crowed. And the Lord turned and looked at Peter. And Peter remembered the word
of the Lord, how he had said to him, Before the rooster crows today, you will deny me three times. And he went out and wept bitterly.

Jesus mocked

In the meantime, the men who were keeping Jesus mocked him and beat him. They blindfolded him and asked him, "T. Prophesy, who is it that struck you?"
E. And they uttered many other insults against him.

Before the Council

When it was day, the elders of the people, the chief priests, and the scribes, gathered together and commanded him to be brought before their council. They said, "T. If you are the Christ, tell us."
E. And he said to them, "If I tell you, you will not believe me, and if I ask you, you will not give me an answer. But from now on the Son of Man will sit
at the right hand of the Almighty God.
E. They all cried out,
T. So you are the Son of God?
E. He answered them,
+ Yes, I am.
E. And they cried out,
T. What further testimony do we need? For we ourselves have heard it from his own mouth.

Jesus before Pilate

E. Now the whole assembly of them arose and brought him before Pilate. There they began to accuse him,
T. We found this man subverting our nation, opposing the payment of taxes to Caesar, and calling himself the Messiah, a king.
E. Pilate asked him,
I. Are you the king of the Jews?
E. Jesus answered him,
+ Yes, I am.
E. So Pilate declared to the chief priests and the crowds,
I. I find no guilt in this man.
E. But they persisted and said,
T. He stirs up the people by his teaching throughout all Judea, from Galilee, where he began, even here.
E. When Pilate heard this, he asked if the man was a Galilean. And when he knew that he was under Herod's jurisdiction, he sent him back to Herod, who was also in Jerusalem at that time.

Jesus before Herod

When Herod saw Jesus, he was very glad. For he had been wanting to see him for a long time, because he had heard about him and was hoping to see some sign performed by him. And he plied him with many questions, but Jesus answered him nothing. And the chief priests and the scribes stood by and vehemently accused him. Then Herod and his guards rejected him, and in mockery he ordered him to be dressed in a bright robe, and sent him back to Pilate. That day Herod and Pilate became friends, for previously they had been at enmity with each other.

Jesus again before Pilate

Pilate therefore summoned the chief priests, the councilmen, and the people, and said to them:
I. You have brought this man to me on the charge of inciting the people. Now I have examined him before you, and I have found no guilt in him concerning the charges you bring against him. Neither has Herod, for he has sent him back to us; and behold, he has done nothing deserving of death. I will therefore have him flogged and release him.

Jesus rejected by his people

E. And he was bound to release one of them at the feast. So they all cried out together,
T. Put this man to death, and release Barabbas to us.
E. He had been thrown into prison for a riot in the city and for murder. Pilate, wanting to release Jesus, spoke to them again. But they cried out,
T. Crucify him, crucify him!
E. He asked them the third time,
I. What evil has this man done? I found nothing in Him deserving of death. Therefore I will have Him flogged and release Him.
E. But they pressed with a loud voice, demanding that He be crucified; and their shouting increased, and Pilate gave sentence that their demand should be granted. He released to them the one they asked for, who had been thrown into prison for insurrection and murder; but he handed Jesus over to them.

The Way of the Cross

And when they had led Him away, they seized a certain Simon of Cyrene, who was coming in from the fields, and laid the cross on him, to carry it after Jesus.
And a great multitude of the people followed Him, and also women who were wailing and weeping over Him. But Jesus turned to them and said:
+ Daughters of Jerusalem, do not weep for Me; weep rather for yourselves and for your children. For behold, the days are coming in which they will say, Blessed are the barren wombs that never bore, and the breasts that never nursed. Then they will begin to cry to the mountains, Fall on us; and to the hills, Cover us! For if they do these things when the wood is green, what will happen when it is dry?
E. And two others, malefactors, were led away to be put to death with Him.

Crucifixion

When they came to the place called the Skull, they crucified Him and the criminals there, one on His right, the other on His left. But Jesus said,
+ "Father, forgive them, for they know not what they do."
E. Then they divided His garments among them, casting lots.

Mocking the Cross

And the people stood by and watched. But the councilmen mocked, "He saved others; let Him save Himself now, if He is the Christ, the Chosen One of God."
E. And the soldiers mocked Him, and came to Him and offered Him vinegar, saying, "If You are the King of the Jews, save Yourself."
E. And there was also an inscription over Him written in Greek, Latin, and Hebrew: This is the King of the Jews."

The Good Thief

One of the criminals who were hanged there railed on Him, saying,
I. Are you not the Christ? Save yourself and us.
E. But the other, rebuking him, said,
I. Do you not even fear God, although you are receiving the same punishment? For we are just, for we receive the punishment that is due to our deeds, but He did nothing wrong.
E. And he added,
I. Jesus, remember me when you come into your kingdom.
E. Jesus answered him,
+ Truly I say to you, today you will be with me in paradise.

The Death of Jesus

E. Now it was about the sixth hour, and darkness fell over the whole land until the ninth hour. The sun was darkened, and the veil of the temple was torn down the middle. Then Jesus cried out with a loud voice,
+ Father, into your hands I commit my spirit.
E. After saying this, he gave up the ghost. All kneel and remain silent for a moment.

After Jesus' death

When the centurion saw what was happening, he gave glory to God and said:
I. This man was indeed righteous.
E. And all the crowds that had gathered together for this spectacle, when they saw what was happening, returned beating their breasts. All his acquaintances stood at a distance, and also the women who had followed him from Galilee, were watching.

The burial of Jesus

Now there was a righteous and upright man named Joseph, a member of the high council. He did not consent to their decree and procedure. He was from
the Jewish city of Arimathea, waiting for the kingdom of God. He went to Pilate and asked for the body of Jesus. He took it down from the cross, wrapped
it in a linen cloth, and laid it in a tomb that had been hewn out of the rock, where no one had yet been buried. It was the day of Preparation, and the Sabbath was growing bright.
There were also women who had come with Him from Galilee. They saw the tomb and how the body of Jesus was laid. When they returned, they prepared spices and ointments, but kept the Sabbath rest according to the commandment.

MEDITATION

The furious crowd in the courtyard of the governor's palace passes sentence on the Innocent. This scandalous injustice becomes a fact because it becomes approved by everyone. The lie wins. The cry that was heard was not the work of one person, but of many throats, which, incited by the high priests, cried out with one voice...

Pilate handed Jesus over to the will of the people. We can see in this another act of humiliation of God, who surrenders himself into the hands of people. Only He is free in this scene, because He himself gives his life...

Every sentence of today's Gospel can serve as a basis for broad analysis and meditation. However, let us focus on one fragment. Peter and the other Apostles during the Last Supper, and at the same time the first Holy Mass and their first Communion, express love, loyalty to Jesus, when He tells them that they will leave Him, that they will doubt. Unfortunately, it ended with just a promise...

Peter's assurance turned out to be a fleeting wish when the threat of persecution appeared. Fear, anxiety, concern for his own health and life led Peter to betray, to deny the One he loved. Peter cried. Fortunately, Jesus had foreseen all this. Peter did not know himself, he had not yet been in such a situation. Fear and fear overwhelmed him...

The Evangelist Luke is often called the 'singer of mercy', because in his work we will find the parables of the Good Samaritan and the Prodigal Son.
The description of the Passion of the Lord, although common to the other Gospels, can also be read in the context of mercy...

It will be best to let Luke's text speak to us. Let its slow reading, contemplation of the images of this story, give us insight into its spirit and bring closer
the Divine Mercy present among us in a sometimes surprising way...

Contemplation of the Passion of the Lord is not an intellectual effort or an attempt to understand. It is a school of feelings. We need to be present, attentive and allow these images to move our interior. The most important thing now is to ‘be’, ‘feel’ and surrender to the ‘God’s spectacle’ through which He reveals Himself...

Jesus comes to Jerusalem with his disciples to experience the feast of Passover. Up until this point, Jesus had been careful not to reveal his messianic identity in public (Mt 16:20). This discretion ends when he enters the Holy City and the crowds spread their clothes on the ground before him like a royal carpet, an ancient custom of paying respect to kings (2 Kgs 9:13)...

The crowds praise Jesus as the royal Son of David, which was equivalent to accepting Him as the Messiah, because in their presence the Old Testament messianic prophecies were fulfilled...

This is always surprising. How far it is from the love and admiration of people for Jesus, from the singing of 'hosannas', from throwing palms and cloaks under the hooves of the donkey, shouts of enthusiasm, to hatred and death on the cross. In this case, it lasted only a few days...

Let us be faithful to Jesus, regardless of what the crowds have said, are saying and will say about Him. Let us be faithful to the Gospel, let us live the Ten Commandments and the commandments of love, no matter how quickly the crowd's delight will change into anything else...

When Jesus was already nailed to the cross, and the leaders of Israel mocked him, the crowd gathered at the place of execution 'stood and watched'...

...Jesus, I ask for a deep experience of bond with you, the tortured one... I ask for the grace to remain with you at the moment of your trial and exaltation... Thank you for your sacrifice on the cross...

...God, grant that I may not be just a spectator of your cause, but that I may have the courage to unequivocally stand for you, even if I encounter mockery and the evil glances of my neighbors...

AI (Artificial Intelligence) COMMENTARY on the Gospel of Luke 22:14 – 23:56, The Passion of Our Lord Jesus Christ According to Saint Luke

Introduction - Embracing the Universal Love of God through the Passion of Christ

Today we reflect on the profound mysteries of the Passion of Our Lord Jesus Christ, as described by Saint Luke.
This Passion is not only a historical record, but above all a revelation of the universal love of God for all humanity and a call to conversion for each of us.

Exposition - Luke's Narrative of the Passion of the Lord

Luke's Gospel emphasizes the action of the Holy Spirit and the importance of prayer in the ministry of Christ.
Jesus prays before the decisive moments of his mission, including the fulfillment of the Father's plan of love through his passion.
Saint Luke emphasizes the universal love shown by our Lord and presents the Passion as the great act through which the redemption of humanity was accomplished.
Luke’s narrative takes us through key events: the Last Supper, Jesus’ prayer in Gethsemane, his trial, crucifixion, death and burial.
Each of these moments is filled with profound meaning and reveals God’s love and sacrifice.

Illustration - Examples of God’s love in action

In the Gospel of Luke, we find numerous examples of God’s love in action.
One of these is Jesus’ prayer for his persecutors: “Father, forgive them, for they know not what they do.”
These words, spoken at a moment of greatest suffering, show the boundless mercy and forgiveness that Christ offers to every person.
Another example is the scene of the converted thief who professes his faith in Jesus and receives the promise of eternal life.
This story shows that even in the final moments of life, it is possible to experience God’s love and salvation.
Saint Luke also mentions the impact of Jesus’ death on the onlookers, who returned home beating their breasts.
This gesture of contrition and sorrow testifies to how deeply the Passion of Christ touches human hearts and leads to conversion.

Application - The Passion of the Lord as a model for daily life

The Passion of the Lord is not only a historical event, but above all a model for our daily life.
Jesus calls us in a special way to interior conversion: he explains why he forgives us and teaches us so that the forgiveness received and given to our brothers and sisters may become the "daily bread" of our existence.
Lent, especially on Wednesdays and Fridays, love for our Crucified Savior should lead the Christian community to read the account of the Passion of the Lord.
Such a reading, which is doctrinally significant, attracts the attention of the faithful because of the content and form of the narrative and inspires true piety: sorrow for sins, because the faithful see that Christ died for the sins of the entire human race, including their own; compassion and solidarity for the Innocent One who was unjustly condemned; gratitude for the infinite love of Jesus for all the brothers, which Jesus, the Firstborn Son, showed in his Passion; commitment to imitate his example of gentleness, patience, mercy, forgiveness of offenses, dedication to the Father, which Jesus did freely and effectively in his Passion.

Call - Call to accept forgiveness and love

Even on the cross, Jesus had words of love: "Father, forgive them, for they know not what they do."
This love reaches everyone without exception.
The light of Easter reveals the great teaching contained in the Passion of the Lord: life is confirmed through a sincere gift of oneself to the point of suffering death for others, for the Other.
Jesus did not understand his earthly existence as a search for power, a race for success or career, a desire to dominate others. On the contrary, he gave up the privileges of his equality with God, took the form of a servant, became like people and was obedient to the Father's plan until his death on the cross.

Conclusion - Transformed by the Passion of the Lord

The Passion of the Lord shows the faithfulness of Christ, contrasting it with human infidelity.
In the hour of trial, when the disciples and even Peter abandon Jesus (cf. Mt 26:56), he remains faithful, ready to shed his blood to fulfill the mission that
the Father has entrusted to him.
Next to him is Mary, silent and suffering.
Abasement and exaltation: this is the key to understanding the Paschal Mystery; this is the key to penetrating the wonderful plan of God that is fulfilled
in the Paschal events.

Let us pray that, contemplating the Passion of our Lord Jesus Christ, we may experience the transformation of our hearts and minds.
May his love and forgiveness become the foundation of our lives, and we ourselves may become instruments of his peace and mercy in the world.
Amen.