PIĄTEK, Dzień powszedni

EWANGELIA - J 10, 31-42 (Jezus oskarżony o bluźnierstwo)

Żydzi porwali za kamienie, aby Jezusa ukamienować. Odpowiedział im Jezus: «Ukazałem wam wiele dobrych czynów, które pochodzą od Ojca. Za który
z tych czynów chcecie Mnie kamienować?»
Odpowiedzieli Mu Żydzi: «Nie kamienujemy Cię za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty, będąc człowiekiem, uważasz siebie za Boga».
Odpowiedział im Jezus: «Czyż nie napisano w waszym Prawie: „Ja rzekłem: Bogami jesteście?” Jeżeli Pismo nazwało bogami tych, do których skierowano słowo Boże – a Pisma nie można odrzucić – to czemu wy o Tym, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, mówicie: „Bluźnisz”, dlatego że powiedziałem: „Jestem Synem Bożym”? Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie wierzcie! Jeżeli jednak dokonuję, to choć nie wierzylibyście Mi, wierzcie moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu».
I znowu starali się Go pojmać, ale On uszedł z ich rąk. I powtórnie udał się za Jordan, na miejsce, gdzie Jan poprzednio udzielał chrztu, i tam przebywał.
Wielu przybyło do Niego, mówiąc, iż Jan wprawdzie nie uczynił żadnego znaku, ale wszystko, co Jan o Nim powiedział, było prawdą. I wielu tam w Niego uwierzyło.

MEDYTACJA

Jezus przywołuje tajemnicze zdanie z Księgi Psalmów: „Bogami jesteście” (Ps 82, 6). Jezus przytacza te słowa, by zwrócić uwagę, że On jest prawdziwym Synem Bożym. Wszystkie dobre czyny, które ukazał, całe Jego życie i nauczanie, są wzorem życia spełnionego, zjednoczonego z Ojcem...

„Bogami jesteście” (Ps 82, 6). Przywołując to zdanie, Jezus przypomina, jak wielką władzę miewamy nad innymi ludźmi. Naszą postawą wobec bliźnich możemy skazać ich na piekło odrzucenia i osamotnienia lub wprowadzić do nieba miłości i bliskości...

"Wielu tam w Niego uwierzyło" (J 10, 42). Wielu, ale nie wszyscy. Wynika z tego, że jedni dają przekonać się, a inni utwierdzają się w swojej zatwardziałości. Jedni przychodzą do Chrystusa, a inni porywają za kamienie, aby Go ukamieniować...

Fragment dzisiejszej Ewangelii rozpoczyna się zagrożeniem życia Jezusa, którego Żydzi chcą ukamienować za bluźnierstwo, a kończy się wyznaniem wiary wielu, którzy potwierdzają słowa Jana Chrzciciela. Mamy tutaj drogę wiary chrześcijanina, rolę świadectwa tych, którzy wskazują na Jezusa...

Uczeń Chrystusa upodabnia się do swego Mistrza przez stanie się znakiem sprzeciwu. Potrzeba rozeznania. Nie każde odrzucenie jest prześladowaniem za wiarę. Tylko ten, który naśladuje swojego Mistrza, żyje Jego Duchem, może być autentycznym świadkiem...

Jezus oddala się od miejsca konfliktu i zagrożenia do miejsca spokoju i duchowego wzmocnienia. Nie jest to ucieczka, ale realna potrzeba ducha. W sytuacji konfliktu musimy szukać miejsc odbudowy, przywrócenia nadziei i odbudowania wiary...

Faryzeusze chcieli Jezusa ukamienować za to, że nazwał się Bogiem. On powiedział im, że nie muszą wierzyć temu, co powiedział, ale niech uwierzą dzięki temu, co robił (uzdrawiał, rozmnażał chleb, wskrzeszał zmarłych, wyrzucał złe duchy, troszczył się o człowieka)...

Jezusowa metoda ewangelizacji jest aktualna. Jeśli chcemy, aby Kościół stawał się wiarygodny, szczególnie wśród młodych, którzy szukają odpowiedzi na swoje pytania, nie trzeba wiele mówić, a dokonywać 'dzieł naszego Ojca'. Trzeba, aby po sposobie naszego życia dostrzegali w nas, chrześcijanach, ludzi przemienionych Bogiem i Ewangelią...

Kiedy opieramy się na Bogu, może nam wydawać się, że przeróżne ułatwienia są o krok. Może i są, ale niekoniecznie dla nas. Przecież nie wybraliśmy Boga dla ułatwień. Nasze dobre czyny, pobożność, wierność przykazaniom, może nie wzbudzą powszechnego aplauzu...

Chętnie dostrzeżemy w innych słabość, ale wolimy, by bliźni nie byli 'tak zasadniczy', wykpiwamy 'porządność', 'wątpliwości' wydają się nam prawdziwsze niż wiara...

Kiedy opieramy się na Bogu, szukamy oparcia przede wszystkim w Nim. W praktyce może to oznaczać wiele. Choćby większą wolność od zważania na opinie innych. I to, że ta ściskająca czasem serce trwoga, zyskuje właściwe proporcje...

"Wierzcie moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu" (J 10, 38). Trudno przyjąć sposób funkcjonowania Jezusa. Naucza, dokonuje cudów, przedstawia siebie jako Syna Bożego, gromadzi tłumy. W opinii przeciwników Jego działalność oceniana jest pozytywnie, ale budzi wątpliwości, zastrzeżenia...

Jezus wypełnia swoją misję do końca, jest dostępny dla wszystkich, którzy chcą w Niego uwierzyć i przyjąć Jego naukę...

Zrozumieć, kim jest Jezus, można dopiero wtedy, gdy pójdzie się za Nim, bez stawiania jakichkolwiek warunków. Ostatecznie okazuje się, że w relacji przyjęcia
i zaufania wyjaśnia się więcej, niż w nieustannej walce na argumenty...

...Jezu, proszę o głębokie doświadczenie Twojej bliskości i mocy w chwili zwątpień... Proszę o łaskę wierności w chwilach próby... Dziękuję za miejsca i osoby, których posługa przynosi ukojenie i odnalezienie nadziei...

KOMENTARZ AI (Sztucznej Inteligencji) do Ewangelii J 10, 31-42, Jezus oskarżony o bluźnierstwo

Komentarz do Ewangelii Jana 10, 31-42, gdzie Jezus jest oskarżony o bluźnierstwo.

Kontekst i tło wydarzeń

Fragment Ewangelii Jana 10, 31-42 opisuje kulminacyjny moment sporu Jezusa z Żydami w Jerozolimie podczas Święta Poświęcenia (Chanuki).
Wcześniej Jezus nauczał w świątyni, mówiąc o sobie, jako o Dobrym Pasterzu i jedności z Ojcem.
Te słowa wywołały silny sprzeciw, ponieważ Żydzi uznali je za bluźnierstwo.

Oskarżenie o bluźnierstwo (J 10, 31-33)

Żydzi, oburzeni słowami Jezusa: "Ja i Ojciec jedno jesteśmy" (J 10, 30), ponownie chwytają kamienie, aby Go ukamienować.
Jezus pyta ich, za który z Jego dobrych uczynków chcą Go ukamienować.
Odpowiadają, że nie za dobry uczynek, ale za bluźnierstwo, ponieważ Jezus, będąc człowiekiem, uważa się za Boga.
To oskarżenie jest kluczowe, ponieważ ujawnia, jak Żydzi rozumieli roszczenia Jezusa do boskości.

Obrona Jezusa (J 10, 34-38)

Jezus odpowiada im, odwołując się do Psalmu 82, 6, gdzie ludzie są nazwani 'bogami', do których doszło słowo Boże.
Argumentuje, że jeśli Pismo nazywa bogami tych, do których skierowane było słowo Boże, to dlaczego Jemu, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, zarzucają bluźnierstwo, gdy mówi, że jest Synem Bożym?
Jezus odwołuje się do swoich czynów jako dowodu swojej boskiej misji.
Mówi, że jeśli nie czyni dzieł Ojca, to niech Mu nie wierzą, ale jeśli je czyni, to niech wierzą uczynkom, aby poznali i wiedzieli, że Ojciec jest w Nim, a On w Ojcu.
Obrona Jezusa opiera się na dwóch filarach: autorytecie Pisma i świadectwie Jego własnych dzieł.

Ponowna próba aresztowania i ucieczka Jezusa (J 10, 39-42)

Po tej odpowiedzi Żydzi ponownie próbują aresztować Jezusa, ale On wymyka się z ich rąk.
Jezus udaje się za Jordan, do miejsca, gdzie wcześniej Jan Chrzciciel udzielał chrztu, i tam pozostaje.
Wielu ludzi przychodzi do Niego i wierzy w Niego, słysząc świadectwo Jana Chrzciciela o Jezusie.

Interpretacje i znaczenie teologiczne

1. Boskość Jezusa
Centralnym punktem tego fragmentu jest potwierdzenie boskości Jezusa.
Oskarżenie o bluźnierstwo wynika z niezrozumienia przez Żydów natury Jezusa jako Syna Bożego, który jest jedno z Ojcem.
Jezus, odwołując się do Pisma i swoich czynów, próbuje im to objawić.

2. Jedność z Ojcem
Jezus podkreśla swoją jedność z Ojcem, co jest kluczowym elementem chrystologii Janowej.
Ta jedność nie oznacza jedynie podobieństwa, ale współistotność i równość z Ojcem.

3. Dzieła jako świadectwo
Jezus odwołuje się do swoich dzieł jako dowodu swojej boskiej misji.
Uzdrowienia, cuda i inne znaki, które czyni, są świadectwem obecności i działania Boga w Nim.

4. Wiara oparta na świadectwie
Fragment kończy się wzmianką o wielu ludziach, którzy uwierzyli w Jezusa dzięki świadectwu Jana Chrzciciela.
To podkreśla rolę świadectwa w budowaniu wiary i wskazuje na Jezusa jako wypełnienie proroctw Starego Testamentu.

Podsumowanie

Ewangelia Jana 10, 31-42 ukazuje spór Jezusa z Żydami, który koncentruje się wokół kwestii Jego boskości.
Jezus broni się przed oskarżeniem o bluźnierstwo, odwołując się do Pisma i swoich czynów.
Fragment ten podkreśla jedność Jezusa z Ojcem, znaczenie Jego dzieł, jako świadectwa oraz rolę świadectwa w budowaniu wiary.
To kluczowy fragment dla zrozumienia chrystologii Janowej i tożsamości Jezusa, jako Syna Bożego.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

FRIDAY, Weekday

GOSPEL - J 10, 31-42 (Jesus accused of blasphemy)

The Jews picked up stones to stone Jesus. Jesus answered them, "I have shown you many good works which come from the Father. For which of these do you want to stone me?"
The Jews answered him, "We do not stone you for a good work, but for blasphemy, because you, being a man, make yourself God."
Jesus answered them, "Is it not written in your law, 'I said, You are gods?' If the Scripture calls those to whom the word of God came gods - and Scripture cannot be rejected - why do you say of him whom the Father sanctified and sent into the world, 'You blaspheme,' because I said, 'I am the Son of God'"? If I do not do the works of my Father, do not believe me. But if I do them, then even if you do not believe me, believe my works, that you may know and understand that the Father is in me and I in the Father.'"
And again they sought to seize him, but he escaped from their hands. And he went again across the Jordan to the place where John had previously baptized, and he was there.
Many came to him, saying that John had not performed any sign, but that everything John had said about him was true. And many believed in him there.

MEDITATION

Jesus quotes a mysterious sentence from the Book of Psalms: "You are gods" (Ps 82:6). Jesus quotes these words to emphasize that he is the true Son of God. All the good deeds that He showed, His whole life and teaching, are a model of a fulfilled life, united with the Father...

"You are gods" (Ps 82:6). By recalling this sentence, Jesus reminds us how much power we have over other people. Our attitude towards our neighbors can condemn them to the hell of rejection and loneliness or lead them to the heaven of love and closeness...

"Many believed in Him there" (Jn 10:42). Many, but not all. It follows that some allow themselves to be convinced, while others are confirmed in their hardness. Some come to Christ, while others seize stones to stone Him...

The fragment of today's Gospel begins with a threat to the life of Jesus, whom the Jews want to stone for blasphemy, and ends with a confession of faith
by many who confirm the words of John the Baptist. Here we have the path of the Christian faith, the role of the witness of those who point to Jesus...

A disciple of Christ resembles his Master by becoming a sign of contradiction. The need for discernment. Not every rejection is persecution for faith. Only the one who imitates his Master, lives by His Spirit, can be an authentic witness...

Jesus moves away from the place of conflict and danger to a place of peace and spiritual strengthening. This is not an escape, but a real need of the spirit.
In a situation of conflict, we must seek places of reconstruction, restoration of hope and rebuilding of faith...

The Pharisees wanted to stone Jesus for calling himself God. He told them that they did not have to believe what he said, but that they should believe because of what he did (he healed, multiplied bread, raised the dead, cast out demons, cared for man)...

Jesus' method of evangelization is still relevant. If we want the Church to become credible, especially among young people who are looking for answers to their questions, we don't have to say much, but do the 'works of our Father'. We need them to see in us, Christians, people transformed by God
and the Gospel, from the way we live...

When we rely on God, it may seem to us that various simplifications are just a step away. Maybe they are, but not necessarily for us. After all, we did not choose God for simplifications. Our good deeds, piety, faithfulness to the commandments, may not arouse universal applause...

We are eager to see weakness in others, but we prefer our neighbors not to be 'so principled', we mock 'decentness', 'doubts' seem more real to us than faith...

When we rely on God, we seek support primarily in Him. In practice, this can mean a lot. For example, greater freedom from paying attention to the opinions of others. And that this sometimes heart-wrenching fear gains proper proportions...

"Believe my works, that you may know and know that the Father is in me, and I in the Father" (Jn 10:38). It is difficult to accept the way Jesus functions.
He teaches, performs miracles, presents himself as the Son of God, gathers crowds. In the opinion of his opponents, his activity is assessed positively, but it raises doubts, reservations...

Jesus fulfills his mission to the end, he is available to all who want to believe in him and accept his teachings...

You can only understand who Jesus is when you follow him, without setting any conditions. Ultimately, it turns out that in a relationship of acceptance
and trust, more is explained than in a constant fight of arguments...

...Jesus, I ask for a deep experience of your closeness and power in moments of doubt... I ask for the grace of faithfulness in moments of trial... Thank you for the places and people whose service brings solace and finding hope...

AI (Artificial Intelligence) COMMENTARY on the Gospel of John 10:31-42, Jesus Accused of Blasphemy

A commentary on the Gospel of John 10:31-42, where Jesus is accused of blasphemy.

Context and background

The Gospel of John 10:31-42 describes the climax of Jesus' dispute with the Jews in Jerusalem during the Feast of Dedication (Hanukkah).
Earlier, Jesus had been teaching in the temple, speaking of himself as the Good Shepherd and one with the Father.
These words caused strong opposition, because the Jews considered them blasphemous.

The Blasphemy Accusation (John 10:31-33)

The Jews, outraged by Jesus' words: "I and the Father are one" (John 10:30), again pick up stones to stone him.
Jesus asks them for which of His good works they want to stone Him.
They answer that it is not for a good work, but for blasphemy, because Jesus, being a man, claims to be God.
This accusation is crucial, because it reveals how the Jews understood Jesus' claim to divinity.

Jesus' defense (John 10:34-38)

Jesus answers them by referring to Psalm 82:6, where humans are called 'gods' to whom the word of God has come.
He argues that if Scripture calls those to whom the word of God has come gods, then why is He, whom the Father consecrated and sent into the world, accused of blasphemy when He says He is the Son of God?
Jesus appeals to His works as evidence of His divine mission.
He says that if he does not do the works of the Father, then they should not believe him; but if he does, then they should believe the works, that they may know and perceive that the Father is in him and he is in the Father.
Jesus’ defense rests on two pillars: the authority of Scripture and the testimony of his own works.

Another Attempt to Arrest and Jesus’ Escape (John 10:39-42)

After this response, the Jews again try to arrest Jesus, but he escapes from their hands.
Jesus goes across the Jordan to the place where John the Baptist had previously baptized, and remains there.
Many people come to him and believe in him, hearing John the Baptist’s testimony about Jesus.

Interpretations and Theological Significance

1. The Divinity of Jesus
The central point of this passage is the affirmation of Jesus’ divinity.
The accusation of blasphemy stems from the Jews’ misunderstanding of the nature of Jesus as the Son of God, who is one with the Father.
Jesus, referring to Scripture and his own works, tries to reveal this to them.

2. Unity with the Father
Jesus emphasizes his unity with the Father, which is a key element of Johannine Christology.
This unity does not mean merely similarity, but consubstantiality and equality with the Father.

3. Works as testimony
Jesus refers to his works as evidence of his divine mission.
The healings, miracles, and other signs that he performs are testimony to the presence and action of God in him.

4. Faith based on testimony
The passage ends with a mention of the many people who believed in Jesus thanks to the testimony of John the Baptist.
This emphasizes the role of testimony in building faith and points to Jesus as the fulfillment of Old Testament prophecies.

Summary

John 10:31-42 presents the dispute between Jesus and the Jews, which centers on the issue of his divinity.
Jesus defends himself against the accusation of blasphemy by appealing to Scripture and his own actions.
This passage emphasizes Jesus’ unity with the Father, the importance of his works as a testimony, and the role of testimony in building faith.
This is a key passage for understanding Johannine Christology and Jesus’ identity as the Son of God.