ŚRODA, Uroczystość Narodzenia Pańskiego

EWANGELIA

Wieczorna Msza wigilijna
Mt 1, 1-25 (Rodowód Jezusa Chrystusa i zapowiedź Jego narodzenia)

Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama.
Abraham był ojcem Izaaka; Izaak ojcem Jakuba; Jakub ojcem Judy i jego braci; Juda zaś był ojcem Faresa i Zary, których matką była Tamar. Fares był ojcem Esroma; Esrom ojcem Arama; Aram ojcem Aminadaba; Aminadab ojcem Naassona; Naasson ojcem Salmona; Salmon ojcem Booza, a matką była Rachab. Booz był ojcem Obeda, a matką była Rut. Obed był ojcem Jessego, a Jesse ojcem króla Dawida. Dawid był ojcem Salomona, a matką była dawna żona Uriasza. Salomon był ojcem Roboama; Roboam ojcem Abiasza; Abiasz ojcem Asy; Asa ojcem Jozafata; Jozafat ojcem Jorama; Joram ojcem Ozjasza; Ozjasz ojcem Joatama; Joatam ojcem Achaza; Achaz ojcem Ezechiasza; Ezechiasz ojcem Manassesa; Manasses ojcem Amosa; Amos ojcem Jozjasza; Jozjasz ojcem Jechoniasza i jego braci w czasie przesiedlenia babilońskiego.
Po przesiedleniu babilońskim Jechoniasz był ojcem Salatiela; Salatiel ojcem Zorobabela; Zorobabel ojcem Abiuda; Abiud ojcem Eliakima; Eliakim ojcem Azora; Azor ojcem Sadoka; Sadok ojcem Achima; Achim ojcem Eliuda; Eliud ojcem Eleazara; Eleazar ojcem Mattana; Mattan ojcem Jakuba; Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.
Tak więc od Abrahama do Dawida jest w sumie czternaście pokoleń; od Dawida do przesiedlenia babilońskiego czternaście pokoleń; od przesiedlenia babilońskiego do Chrystusa czternaście pokoleń.
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak.
Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.
Gdy powziął tę myśl, oto Anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do Siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem
z ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, on bowiem zbawi swój lud od jego grzechów». A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: «oto dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel», to znaczy Bóg z nami.
Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił Anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie, lecz nie zbliżał się do Niej, aż porodziła Syna, któremu nadał imię Jezus.

Msza w nocy
Łk 2, 1-14 (Dzisiaj narodził się nam Zbawiciel)

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta.
Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.
Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się!
Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu; dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan.
A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie».
I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:
«Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, w których ma upodobanie».

Msza o świcie
Łk 2, 15-20 (Pasterze znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę)

Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił».
Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu.
A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali.
Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu.
A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.

Msza w dzień
J 1, 1-18 (Słowo stało się ciałem)

Na początku było Słowo,
a Słowo było u Boga,
i Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało,
co się stało.
W Nim było życie,
a życie było światłością ludzi,
a światłość w ciemności świeci
i ciemność jej nie ogarnęła.
Pojawił się człowiek posłany przez Boga,
Jan mu było na imię.
Przyszedł on na świadectwo,
aby zaświadczyć o Światłości,
by wszyscy uwierzyli przez niego.
Nie był on światłością,
lecz posłanym, aby zaświadczyć o Światłości.
Była Światłość prawdziwa,
która oświeca każdego człowieka,
gdy na świat przychodzi.
Na świecie było Słowo,
a świat stał się przez Nie,
lecz świat Go nie poznał.
Przyszło do swojej własności,
a swoi Go nie przyjęli.
Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli,
dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi,
tym, którzy wierzą w imię Jego,
którzy ani z krwi,
ani z żądzy ciała,
ani z woli męża,
ale z Boga się narodzili.
Słowo stało się ciałem
i zamieszkało między nami.
I oglądaliśmy Jego chwałę,
chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca,
pełen łaski i prawdy.
Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie». Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali łaskę po łasce.
Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.

MEDYTACJA

Zobaczmy grotę, żłób, zwierzęta. Poczujmy zapach siana, bydła, wieczornego powietrza. Zobaczmy zmęczoną i radosną Maryję, czujnego Józefa, który opiekuje się Maryją i zobaczmy śpiącego Jezusa...

Zobaczmy, jak Józef i Maryja patrzą na siebie nawzajem i na Jezusa, jak uśmiechają się do siebie. Zobaczmy niepewnie zbliżających się pasterzy. To ludzie prości i samotni. Nie bardzo wiedzą, co się dzieje. Najpewniej są zmieszani po tym, co powiedzieli im aniołowie. Podobnie jak my, stają z bezradnością wobec tajemnicy wcielonego Boga. Popatrzmy ich oczami na Jezusa...

Przyjście na świat Syna Bożego jest dla nas jak wyprowadzenie z niewoli śmierci, z niewoli braku przebaczenia. Przyjście Chrystusa oznacza odpuszczenie grzechów. Zbawienie nie dokonuje się jedynie i dopiero na krzyżu, ono rozpoczyna się wraz z Wcieleniem, z narodzeniem Syna Bożego w ludzkim ciele...

Początek Ewangelii Jana to hymn na cześć Słowa, światła i podstawy życia wszystkiego. Logos utożsamiony z Jezusem zachęca nas do patrzenia na harmonię wszechświata, który ma swoje korzenie w Bogu. Jezus, który nazywał się Synem Człowieczym i Synem Bożym jest tym Słowem, które od zawsze jest w Ojcu, jest Bogiem. Stał się ciałem w Jezusie, objawił nam chwałę Ojca, byśmy odkryli, że jesteśmy dziećmi Boga...

Bóg jest Jezusem. Często mówimy, że Jezus jest Bogiem, stosując do opisania tego nasze wyobrażenia. Trzeba odwrócić tę logikę, bo 'Bóg, którego nikt nigdy nie widział jest Jezusem'...

Jezus rodzi się na peryferiach świata, bo nie przyjęto Go w domach. Niebawem Rodzina musi uciekać do Egiptu w obawie przed śmiercią Najmłodszego...

Zaskakujące, że pastuszkowie pierwsi z ludzi rozpoznali w Dziecięciu Mesjasza i wielbili Boga. To dobra nowina o tym, że Jezus z miłości przyszedł do wszystkich, bez wyjątku, jako dziecko w Betlejem. Nie gardzi trudnymi warunkami. On przychodzi do każdego z nas, także dzisiaj...

Wcześniej przemawiali w imieniu Boga prorocy – w pełni czasów przemówi Syn. Jezus stanowi więc pełnię Objawienia. Tajemnica Słowa Wcielonego ukazuje odwieczny plan Ojca, którego celem jest zbawienie, a więc oczyszczenie z grzechów. Pragnie nam w ten sposób również objawić, kim jest Ojciec...

W przyjęciu Boga–Człowieka chodzi o otwarte serce i zdumienie, zachwyt nad Tajemnicą. Wszystkie kolorowe dekoracje są jedynie tłem do radości z przyjścia Zbawiciela, który przynosi ziemi łaskę i prawdę, umacnia więzi międzyludzkie, zaprasza do kroczenia ścieżkami wiary, nadziei i miłości. Światło z Betlejem staje się dostępne przez Niego dla wszystkich...

Syn Boży stał się człowiekiem, aby objawić ludziom wielką prawdę o człowieku i jego godności. Wpatrywanie się w Jezusa oczyma wiary jest nam bardzo potrzebne, aby kształtować w sobie tożsamość dziecka Bożego. Im bliżej jesteśmy Jezusa, tym stajemy się lepsi i piękniejsi w swoim człowieczeństwie...

Jezus, który jest naszą nadzieją, pokazuje, że sensem ludzkiego życia jest bycie dla innych...

Ewangelia Łukasza wprowadza nas w tajemnicę Narodzenia Mesjasza. Będziemy mogli poczuć się tak, jakbyśmy wchodzili do Betlejem z Józefem. To bardzo ważne, by mieć przed oczami obraz kogoś, kto był prostym człowiekiem i w prostocie stał się świadkiem narodzin Boga...

Józef pochodzi z rodu Dawida. Jako chrześcijanie jesteśmy częścią tego dziedzictwa, które przyjęło słowo Boga. O jego ważności przypomina nam Ewangelia Jana czytana w pierwszym dniu Bożego Narodzenia. Tutaj właśnie słowo ma największe znaczenie. Od niego zaczyna się wszystko, co ważne...

Przyjmujmy Boga w prostocie serca, jak Józef, a słowa, które wypowiadamy, niech będą dobre, tak jak Słowo Boga, w którego wierzymy...

...Jezu, proszę o głębokie doświadczenie Twoich narodzin w moim życiu... Proszę o łaskę zrozumienia, jak Bóg ‘umiłował świat’... Dziękuję za doświadczenie człowieczeństwa, słabości i pokory, które pozwala mi złączyć się z Bogiem...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

WEDNESDAY, Feast of the Nativity of the Lord

GOSPEL

Evening Mass on Christmas Eve
Mt 1, 1-25 (The genealogy of Jesus Christ and the announcement of His birth)

The genealogy of Jesus Christ, the son of David, the son of Abraham.
Abraham was the father of Isaac; Isaac the father of Jacob; Jacob the father of Judah and his brothers; and Judah was the father of Phares and Zerah, whose mother was Tamar. Phares was the father of Esrom; Esrom the father of Aram; Aram the father of Aminadab; Aminadab the father of Naasson; Naasson the father of Salmon; Salmon the father of Boaz, whose mother was Rahab. Boaz was the father of Obed, whose mother was Ruth. Obed was the father of Jesse, and Jesse the father of King David. David was the father of Solomon, whose mother was Uriah's former wife. Solomon was the father of Rehoboam; Rehoboam the father of Abijah; Abijah the father of Asa; Asa the father of Jehoshaphat; Jehoshaphat the father of Joram; Joram the father of Uzziah; Uzziah the father of Jotham; Jotham the father of Ahaz; Ahaz the father of Hezekiah; Hezekiah the father of Manasseh; Manasseh the father of Amos; Amos the father of Josiah; Josiah the father of Jeconiah and his brothers during the Babylonian exile.
After the Babylonian exile, Jeconiah was the father of Shealtiel; Shealtiel the father of Zerubbabel; Zerubbabel the father of Abiud; Abiud the father of Eliakim; Eliakim the father of Azor; Azor the father of Zadok; Zadok the father of Achim; Achim the father of Eliud; Eliud the father of Eleazar; Eleazar the father of Matthan; Matthan the father of Jacob; Jacob the father of Joseph the husband of Mary, of whom Jesus was born, who is called Christ.
So from Abraham to David there are fourteen generations in all; from David to the Babylonian exile fourteen generations; from the Babylonian exile to Christ fourteen generations.
The birth of Jesus Christ was thus.
After his mother Mary had been betrothed to Joseph, before they had come together, she was found with child by the Holy Spirit. Her husband Joseph, being a just man and not wanting to expose her to disgrace, intended to put her away secretly.
When he had contemplated this, behold, an angel of the Lord appeared to him in a dream and said, "Joseph, son of David, do not be afraid to take Mary as your wife, for what is conceived in her is from the Holy Spirit. She will bear a son, and you shall call his name Jesus, for he will save his people from their sins." All this took place to fulfill what the Lord had said through the prophet: "Behold, the virgin shall conceive and bear a son, and they shall call his name Emmanuel," which means God with us.
Joseph awoke from his sleep and did as the angel of the Lord commanded him and took his wife to himself and had no intercourse with her until she gave birth to a son, and he named him Jesus.

Mass at night
Luke 2:1-14 (Today a Savior is born to us)

In those days a decree went out from Caesar Augustus that a census should be taken throughout the kingdom. The first census took place when Quirinius was governor of Syria. All went to be registered, each to his own city.
Joseph also went up from Galilee, from the city of Nazareth, into Judea, to the city of David, which is called Bethlehem, because he was of the house and lineage of David, to be registered with Mary, his betrothed, who was with child.
While they were there, the time came for Mary to give birth. She gave birth to her firstborn Son, wrapped Him in swaddling cloths, and laid Him
in a manger, because there was no room for them in the inn.
In the same region there were shepherds out in the field, keeping watch over their flock by night. And suddenly an angel of the Lord stood by them, and the glory of the Lord shone around them, and they were very afraid. But the angel said to them, "Do not be afraid!
Behold, I bring you good news of great joy that will be for all the people: to you is born this day in the city of David a Savior, who is the Messiah, the Lord.
And this will be a sign to you: You will find a Babe wrapped in swaddling cloths and lying in a manger."
And suddenly a multitude of the heavenly host was with the angel, praising God and saying,
"Glory to God in the highest, and on earth peace to men with whom he is pleased."

Mass at dawn
Lk 2:15-20 (The shepherds found Mary, Joseph, and the baby)

When the angels had gone away from them into heaven, the shepherds said to one another, "Let us go to Bethlehem and see this thing that has happened, which the Lord has made known to us."
And they went with haste and found Mary and Joseph, and the baby lying in a manger. And when they had seen it, they made known what had been told them concerning this child.
And all who heard it marveled at the things which the shepherds told them.
But Mary kept all these things, pondering them in her heart.
And the shepherds returned, glorifying and praising God for all they had heard and seen, as it had been told them.

Mass during the day
Jn 1, 1-18 (The Word became flesh)

In the beginning was the Word,
and the Word was with God,
and the Word was God.
He was in the beginning with God.
Through Him all things were made,
and without Him nothing was made that was made.
In Him was life,
and the life was the light of men,
and the light shines in the darkness,
and the darkness did not overcome it.
A man appeared, sent from God,
His name was John.
He came as a witness,
to testify to the Light,
that all might believe through Him.
He was not the Light,
but was sent to testify to the Light.
The true Light,
which enlightens every man,
when He comes into the world, was the Word in the world,
and the world was made through Him,
but the world did not know Him.
He came to His own,
and His own did not receive Him. But to all who received Him,
to those who believed in His name,
who were born not of blood,
nor of the will of the flesh,
nor of the will of a man,
but of God.
The Word became flesh
and dwelt among us.
And we saw His glory,
glory as of the only begotten from the Father,
full of grace and truth.
John bears witness to Him and exclaims with a loud voice, saying: "This was He of whom I said, 'He who comes after me is more excellent than I am, because He was before me.'" From His fullness we have all received grace upon grace.
While the Law was given through Moses, grace and truth came through Jesus Christ. No one has ever seen God; the only begotten God, who is in the bosom of the Father, has taught about Him.

MEDITATION

Let us see the cave, the manger, the animals. Let us smell the hay, the cattle, the evening air. Let us see the tired and joyful Mary, the watchful Joseph who looks after Mary and let us see the sleeping Jesus...

Let us see how Joseph and Mary look at each other and at Jesus, how they smile at each other. Let us see the shepherds approaching uncertainly. They are simple and lonely people. They do not really know what is happening. They are most likely confused by what the angels have told them. Like us, they stand helplessly before the mystery of the incarnate God. Let us look at Jesus through their eyes...

The coming into the world of the Son of God is for us like leading out of the slavery of death, out of the slavery of unforgiveness. The coming of Christ means the forgiveness of sins. Salvation does not happen only and only on the cross, it begins with the Incarnation, with the birth of the Son of God in human flesh...

The beginning of the Gospel of John is a hymn to the Word, the light and the basis of life for everything. Logos identified with Jesus encourages us to look at the harmony of the universe, which has its roots in God. Jesus, who called himself the Son of Man and the Son of God, is the Word who has always been in the Father, is God. He became flesh in Jesus, he revealed to us the glory of the Father, so that we might discover that we are children of God...

God is Jesus. We often say that Jesus is God, using our own imaginations to describe it. We need to reverse this logic, because 'God, whom no one has ever seen, is Jesus'...

Jesus is born on the periphery of the world, because he was not welcomed into homes. Soon the Family has to flee to Egypt for fear of the death of the Youngest...

It is surprising that the shepherds were the first among people to recognize the Child as the Messiah and to praise God. This is the good news that Jesus came out of love for everyone, without exception, as a child in Bethlehem. He does not despise difficult conditions. He comes to each of us, even today...

Previously, the prophets spoke in God's name - in the fullness of time the Son will speak. Jesus is therefore the fullness of Revelation. The mystery of the Incarnate Word reveals the eternal plan of the Father, whose goal is salvation, and therefore cleansing from sins. In this way, He also wants to reveal to us who the Father is...

The acceptance of the God-Man is about an open heart and amazement, delight in the Mystery. All the colorful decorations are only a background for the joy of the coming of the Savior, who brings grace and truth to the earth, strengthens interpersonal bonds, invites us to walk the paths of faith, hope and love. The light from Bethlehem becomes accessible through Him to everyone...

The Son of God became man to reveal to people the great truth about man and his dignity. Gazing at Jesus with the eyes of faith is very necessary for us to shape in ourselves the identity of a child of God. The closer we are to Jesus, the better and more beautiful we become in our humanity...

Jesus, who is our hope, shows that the meaning of human life is to be for others...

The Gospel of Luke introduces us to the mystery of the birth of the Messiah. We will be able to feel as if we were entering Bethlehem with Joseph. It is very important to have before our eyes the image of someone who was a simple man and in simplicity became a witness to the birth of God...

Joseph comes from the house of David. As Christians, we are part of this heritage that has accepted the word of God. The Gospel of John, read on the first day of Christmas, reminds us of its importance. It is here that the word has the greatest significance. Everything important begins with it...

Let us accept God in simplicity of heart, like Joseph, and let the words we speak be good, like the Word of God in which we believe...

...Jesus, I ask for a profound experience of your birth in my life... I ask for the grace to understand how God ‘loved the world’... I thank you for the experience of humanity, weakness and humility that allows me to unite with God...

.