22 GRUDNIA
NIEDZIELA, Czwarta Niedziela Adwentu EWANGELIA - Łk 1, 39-45 (Maryja jest Matką oczekiwanego Mesjasza) W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. MEDYTACJA Pierwszym owocem wcielenia Boga jest decyzja Jego Matki, by wyruszyć w odwiedziny do swojej starszej kuzynki Elżbiety. Znakiem Bożej obecności wśród ludzi jest zawsze otwartość, wdzięczność, serdeczność i wrażliwość na bliźnich... Na widok pełnej Bożego Ducha Maryi Elżbieta napełnia się Duchem Świętym. Spróbujmy wczuć się w atmosferę spotkania Maryi i Elżbiety; w atmosferę przyjaźni, wdzięczności i czułości; w atmosferę nasyconą cichą i łagodną obecnością Boga... Przez mnogość audio informacji zanika w nas prawdziwy instynkt, jakim jest słuchanie, które potrafi nas przemienić. Przez to też jesteśmy źli na Boga, gdyż twierdzimy, że do nas nie mówi. Ale Bóg przemawia do nas nieustanie, a problemem jest to, że my nie potrafimy Go usłyszeć. Aby usłyszeć Jego głos, potrzebujmy podeprzeć się zmysłem wiary, tak jak uczyniła to Elżbieta... Bóg nawiedza swój lud. Dzieje się to za pośrednictwem Maryi. Tej, która była uważna i posłuszna Słowu. Bóg ‘przychodzi’ do swoich, którzy są ‘utrudzeni Pośpieszne przyjście Maryi w ‘górskie okolice’ Judy wskazuje na wypełnianie się historii zbawienia. To zapowiedź eschatologicznego wydarzenia na końcu czasów, kiedy Bóg okaże miłosierdzie wszystkim... Bóg, słowo, poruszenie, Duch... Doświadczenie Elżbiety jest zapowiedzią dnia Pięćdziesiątnicy. Są znaki, jest doświadczenie działania Boga i napełnienie Duchem Świętym. Spotkanie z Jezusem jest darem Ducha, który rozpoznajemy ‘po owocach’, w znakach... Dziś odwiedziny, choć językiem teologów nazywane nawiedzeniem, Elżbiety przez Maryję. Bogactwem i zadaniem danym nam od Boga są najbliżsi. Bądźmy za nich wdzięczni, miłujmy i jak trzeba – pomagajmy i służmy im, jak Maryja Elżbiecie. Prośmy Boga o mały kawałek siły Maryi dla nas, aby nam się chciało nieść Jezusa tam, dokąd On nas posyła... Od zwiastowania do nawiedzenia wiedzie radosny pośpiech. Radość pomnaża się, gdy jest dzielona z innymi. Doskonale tę prawdę zrozumiała Maryja, która niesie ducha radości z Nazaretu do domu Zachariasza i Elżbiety w Ain Karim. Ta radość nie ogranicza się tylko słów. Zamienia się w czyn miłości... Maryja idzie z pośpiechem, aby służyć. Służba to znak uwielbienia Boga. To również zaproszenie skierowane do wszystkich oczekujących na narodzenie Jezusa, aby budowali 'cywilizację służby', która ożywia szarą codzienność, wprowadza w nią radość i nadzieję... Adwent Maryi jest wzorem dla całego Kościoła. Ona słucha słowa, rozważa je w sercu, by zrodzić Słowo. Cała historia zbawienia pokazuje, że w życiu nie rządzi przypadek, ślepy los czy nieuchronne fatum. Panem świata jest Ten, którego Syn ma przyjść na świat w ubogim Betlejem, aby głosić radość Ewangelii... Elżbieta ucieszyła się na głos Maryi. Po wewnętrznym poruszeniu rozpoznała nadejście Matki Boga, Tej, 'która uwierzyła'. Głos Boga dotknął serca wybranej przezeń kobiety, dlatego poszła 'w góry z pośpiechem', by sprostać obowiązkowi przepowiadania innym miłości, jaką uprzednio sama została wypełniona... Maryja wiedziała, że Słowo Boga jest płodne, toteż miała w sobie moc poczęcia życia. Elżbieta 'usłyszała' i 'Duch Święty napełnił ją'. W tym kontekście największym nieszczęściem ludzkości jest milczenie Bożych apostołów. Milczenie pasterza może być szkodą i dla niego, zawsze jednak przyniesie szkodę tym, za których on odpowiada... Maryja brzemienna wnosząca światło Ewangelii w dom Elżbiety i Zachariasza to najtrafniejsza definicja żywego Kościoła. Kościół podnoszący głos, by zwiastować światu Dobrą Nowinę, to Kościół maryjny w najściślejszym tego słowa znaczeniu... ...Jezu, proszę o oczekiwanie z Maryją na Twoje narodziny... Proszę o łaskę uważności na Twoje przyjście... Dziękuję Bogu, że jest obecny w moim życiu i daje się spotkać... -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- SUNDAY, Fourth Sunday of Advent GOSPEL - Lk 1, 39-45 (Mary is the Mother of the Expected Messiah) In those days Mary arose and went with haste into the hill country to a town in the land of Judah. ??She entered the house of Zechariah and greeted Elizabeth. MEDITATION The first fruit of God's incarnation is the decision of His Mother to go and visit her older cousin Elizabeth. The sign of God's presence among people is always openness, gratitude, cordiality and sensitivity to others... At the sight of Mary, full of the Spirit of God, Elizabeth is filled with the Holy Spirit. Let us try to enter into the atmosphere of the meeting between Mary The abundance of audio information causes us to lose our true instinct, which is listening, which can transform us. This is also why we are angry with God because we say that he does not speak to us. But God speaks to us constantly, and the problem is that we do not know how to hear him. To hear his voice, we need to support ourselves with the sense of faith, as Elizabeth did... God visits his people. This happens through Mary. The one who was attentive and obedient to the Word. God ‘comes’ to his own, who are ‘weary The hasty arrival of Mary to the ‘mountainous regions’ of Judah indicates the fulfillment of the history of salvation. This is an announcement God, word, movement, the Spirit... Elizabeth’s experience is an announcement of the day of Pentecost. There are signs, there is an experience of God’s action and the filling of the Holy Spirit. The meeting with Jesus is a gift of the Spirit, which we recognize ‘by the fruits’, in the signs... Today, the visit, although in the language of theologians called a visitation, of Elizabeth by Mary. The treasure and task given to us by God are those closest to us. Let us be grateful for them, let us love them and, if necessary, let us help and serve them, like Mary Elizabeth. Let us ask God for a small piece of Mary's strength for us, so that we would want to carry Jesus where He sends us... A joyful rush leads from the Annunciation to the Visitation. Joy multiplies when it is shared with others. Mary understood this truth perfectly, carrying Mary goes in haste to serve. Service is a sign of God's adoration. It is also an invitation addressed to all those waiting for the birth of Jesus, to build Mary's Advent is a model for the entire Church. She listens to the word, ponders it in her heart, in order to give birth to the Word. The whole history Elizabeth rejoiced at Mary's voice. After an inner stirring, she recognized the coming of the Mother of God, the one 'who believed'. The voice of God touched the heart of the woman he had chosen, so she went 'to the mountains with haste' to fulfill the duty of proclaiming to others the love with which she had previously been filled... Mary knew that the Word of God is fruitful, and so she had within herself the power to conceive life. Elizabeth 'heard' and 'the Holy Spirit filled her'. In this context, the greatest misfortune of humanity is the silence of God's apostles. The silence of the shepherd may be harmful to him, but it will always be harmful to those for whom he is responsible... Mary, pregnant, bringing the light of the Gospel to the house of Elizabeth and Zechariah, is the most accurate definition of the living Church. The Church raising its voice to announce the Good News to the world is the Marian Church in the strictest sense of the word... ...Jesus, I ask you to wait with Mary for your birth... I ask for the grace of attentiveness to your coming... I thank God that he is present in my life and allows himself to be encountered...
|