14 PAŹDZIERNIKA
PONIEDZIAŁEK, Dzień powszedni EWANGELIA - Łk 11, 29-32 (Znak Jonasza) Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia. Królowa z Południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon. Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz». MEDYTACJA Jezus konfrontuje ludzi, którzy gromadzą się wokół Niego, z trudną prawdą. Nie robi tego, aby ich obrazić, ale aby ich ocalić. Tylko prawda, nawet jeśli jest gorzka, prowadzi serce człowieka do wolności... Jezus zapewnia, że czekający na szczególne znaki, rozczarują się, bo nic z tego na co oczekują, nie wydarzy się. Znakiem Bożej obecności jest Chrystus. Dla człowieka, który ma wrażliwość duchową i nie patrzy na rzeczywistość powierzchownie, nie będzie trudnością dostrzec codzienne, drobne znaki działania Boga w jego życiu... Jezus przestrzega słuchaczy, aby nie zatrzymywali się na znakach. To nie one są celem na drodze wiary. Są jedynie środkiem do nawiązania bliskiej "To plemię jest plemieniem przewrotnym" (Łk 11, 29). Przewrotność wypacza ludzkie postrzeganie rzeczywistości. Może nas ona uczynić ślepymi na znaki, które odnoszą nas do Boga. Gdy zaś tych znaków nie potrafimy odczytać, to zamykamy się wyłącznie w doczesności, w której wszystko jest zmienne i toczy się w mroku i cieniu śmierci. Dbałość o wewnętrzną przejrzystość jest więc dla nas nieodzowna... Czasami myślimy, że ludzie żyjący w czasach Jezusa byli szczególnie uprzywilejowani. Mogli słuchać Jego słów, patrzeć na to, co robił, być świadkami cudów. Ale rzeczywistość jest inna. Jezus piętnuje ich niedowiarstwo, interesowność. Szukali sensacji, znaków. Ostatecznie, nie posłuchali Słowa. Chcieli, żeby to Jezus szedł za ich pomysłami... Prawdziwym znakiem wiary jest przyjęcie słowa Jezusa. Bóg nie narzuca się, szanuje wolność człowieka. Jedynym znakiem mądrości i mocy jest głoszenie ‘Chrystusa ukrzyżowanego’... Bóg daje nam znaki, które mają doprowadzić nas do wiary, nie naruszając naszej wolności. Ich cechami są ubóstwo, uniżenie i pokora. Ostatecznym znakiem jest krzyż. Bóg nie posługuje się znakami bogactwa, władzy i wyniosłości. Odmawia też tego, czego się ‘żąda’, bo to oddala od logiki daru... Gdy tłumy stają się coraz większe, Jezus odnosi się do żądania znaku, uzdrowień od Niego. Chodzi o ich i naszą dojrzałość w wierze. Jezus przypomina Izraelitom, którzy żądali od Niego znaków, że już wcześniej je otrzymali, ale nic z tym nie zrobili. To podpowiedź. Robi się niebezpiecznie na drodze wiary, gdy mówimy, że uwierzymy w Boga jeśli da nam znak... Gdy mówimy, że uwierzymy w Boga jeśli da nam znak, to wystawianie Boga na próbę, czynienie z Niego kogoś, kto ma realizować nasze pomysły na życie. Bóg nam daje inne znaki miłości, troskliwości, Sakramenty, Słowo, przyrodę i ludzi. Jest w tym kreatywny... Jedną z dróg wiodących do wolności to zauważanie Bożej obecności. To okazywanie Bogu wdzięczności za to, że jest stale przy nas, również za to, że podnosi nas z naszych słabości... Każdego dnia podejmując się swoich zobowiązań możemy czuć się przytłoczeni różnymi 'niewolami' obowiązków, lęków, oczekiwań innych ludzi, a nawet własnych słabości... Jako dzieci Boże jesteśmy wolni w Chrystusie. Nie oznacza to swobody robienia wszystkiego, ale życie w wolności do miłości, pokoju i radości. Dlatego warto zastanowić się, co nas ogranicza i czy rzeczywiście żyjemy jako wolni ludzie, wolni od presji tego świata, od grzechu i od lęków... Czy nasze działania płyną z wolności, jaką daje nam Bóg? Czy znajdujemy czas na modlitwę dziękczynną, w której uwielbiamy Boga za Jego miłość i opiekę, za to, że to Jemu możemy oddawać to, co nas zniewala?... Znak Jonasza. Dla mieszkańców Niniwy był symbolem nawrócenia i powrotu ze śmierci do życia. Był tak wyraźny, że nie można było obok niego przejść obojętnie. Jezus, swoją śmiercią i zmartwychwstaniem, też staje się dla nas znakiem. Znakiem nadziei na życie wieczne. Czy w świecie pełnym symboli jesteśmy jeszcze w stanie Go rozpoznać i odkryć jego wartość?... ...Jezu, proszę o szczerość i otwartość serca na Boże wezwanie do nawrócenia... Proszę o łaskę wiary i powierzenia się miłości ukrzyżowanej... Dziękuję za przykład tych, którzy uczą mnie całkowitego powierzenia się Bogu... ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ MONDAY, Weekday GOSPEL - Lk 11, 29-32 (The sign of Jonah) While the crowds were gathering, Jesus began to say: "This generation is a perverse generation. It seeks a sign, but no sign will be given to it except MEDITATION Jesus confronts the people who gather around Him with a difficult truth. He does not do this to offend them, but to save them. Only the truth, even if it is bitter, leads the human heart to freedom... Jesus assures us that those who wait for special signs will be disappointed, because none of what they are waiting for will happen. The sign of God's presence is Christ. For a person who has spiritual sensitivity and does not look at reality superficially, it will not be difficult to notice the daily, small signs of God's action in his life... Jesus warns his listeners not to stop at signs. They are not the goal on the path of faith. They are only a means to establish a close and cordial relationship with a good and loving Father... "This generation is a perverse generation" (Lk 11:29). Perverseness distorts the human perception of reality. It can blind us to the signs that refer us to God. When we are unable to read these signs, we lock ourselves solely in temporality, in which everything is changeable and takes place in darkness Sometimes we think that people living in Jesus' time were particularly privileged. They could listen to his words, watch what he did, witness miracles. But the reality is different. Jesus condemns their unbelief, self-interest. They were looking for sensations, signs. Ultimately, they did not listen to the Word. They wanted Jesus to follow their ideas... The true sign of faith is accepting the word of Jesus. God does not impose himself, he respects human freedom. The only sign of wisdom and power God gives us signs that are to lead us to faith, without violating our freedom. Their characteristics are poverty, humility and humility. The ultimate sign is the cross. God does not use signs of wealth, power and arrogance. He also refuses what is ‘demanded’, because it distances us from the logic of the gift... As the crowds grow larger, Jesus refers to the demand for a sign, for healing from Him. It is about their and our maturity in faith. Jesus reminds the Israelites, who demanded signs from Him, that they had already received them, but did nothing about it. This is a hint. It becomes dangerous on the path of faith when we say that we will believe in God if He gives us a sign... When we say that we will believe in God if He gives us a sign, we are putting God to the test, making Him someone who is to implement our ideas for life. God gives us other signs of love, care, Sacraments, the Word, nature and people. He is creative in this... One of the paths leading to freedom is to notice God's presence. It is showing gratitude to God for always being with us, also for lifting us from our weaknesses... Every day, taking on our commitments, we may feel overwhelmed by various 'bondages' of duties, fears, expectations of other people, and even our own weaknesses... As children of God, we are free in Christ. This does not mean freedom to do everything, but living in freedom to love, peace and joy. Therefore, it is worth considering what limits us and whether we really live as free people, free from the pressures of this world, from sin and from fears... Do our actions flow from the freedom that God gives us? Do we find time for a prayer of thanksgiving, in which we praise God for His love and care, for The sign of Jonah. For the inhabitants of Nineveh, it was a symbol of conversion and return from death to life. It was so clear that it was impossible to pass by it indifferently. Jesus, through his death and resurrection, also becomes a sign for us. A sign of hope for eternal life. Are we still able to recognize him and discover his value in a world full of symbols?... ...Jesus, I ask for sincerity and openness of heart to God's call to conversion... I ask for the grace of faith and entrusting oneself to crucified love... I thank you for the example of those who teach me to entrust myself completely to God...
|