30 WRZEŚNIA
PONIEDZIAŁEK, Wspomnienie św. Hieronima, prezbitera i doktora Kościoła EWANGELIA - Łk 9, 46-50 (Nauka pokory) Uczniom Jezusa przyszła myśl, kto z nich jest największy. MEDYTACJA Apostołowie przeżywają bardzo ludzki moment, gdy koncentrują się na swoich ambicjach. Warto zauważyć, że Jezus nie krytykuje wprost chęci bycia znaczącym w jakimś wymiarze, tylko zaprasza do refleksji nad tym, co uznajemy za wielkość... Jezus zaleca swoim uczniom, żeby byli wielkimi w pokorze. I ciekawie to ilustruje: dla Niego pokora to otwartość, gotowość, by przyjąć z szacunkiem dziecko, czyli kogoś, do kogo trzeba się dostosować, kto do życia potrzebuje troski najbliższych... Gdy pojawia się kwestia kogoś, kto czyni cuda w imię Jezusa, choć nie należy do grupy apostołów, Jezus mówi, że „o to właśnie chodzi, abyście nie wywyższali się nad innych, ale szanowali ich, jakimi są, bo nie są przecież waszymi wrogami"... Uczniowie Jezusa, wybrani przez Niego, stanowią ‘bogatą mozaikę’ osobowości i temperamentów. Nie są wolni od słabości i wybujałych oczekiwań. Nie stali się amorficznym monolitem. Są ambitni, walczą o ‘pierwszeństwo’. To jest bardzo częsty powód ożywionych dyskusji i wprowadzania szczegółowych przepisów Jezus ‘wywraca’ hierarchię apostołów opartą na prestiżu i władzy. Hierarchia chrześcijańskiej wspólnoty polega na darze z siebie, na służbie. Ona nie może ‘zawłaszczyć’ Chrystusa. On jest ‘większy’, także od Kościoła i wspólnota nie może Go ograniczyć... Sekciarstwo, chęć wymuszenia ‘naśladowania reguł grupy’ zamiast naśladowania Jezusa, jest obecna we wspólnotach chrześcijańskich od początku. Jezus nie mówi jednak o zwykłej tolerancji. ‘Wolność dzieci Bożych’ polega także na tym, że ‘mamy być z Nim’, z Panem, a nie z naszym narzuconym ‘wyobrażeniem Pana’... Jezus koryguje myślenie uczniów za pomocą dziecka. Każdy, kto przyjmuje niewiele znaczących i słabych członków społeczeństwa ma w sobie pokorę Dla Jezusa największy jest ten, kto potrafi miłować wszystkich i wyraża to przez służbę. Ten, kto wspiera, przyjmuje, a nie odrzuca, kto potrafi wcielać w życie Ewangelię i dzięki niej opiekować się potrzebującymi osobami... Jezus roztacza przed swoimi uczniami interesującą perspektywę. Chodzi o wzrost duchowy, a nie tylko chwilowe korzyści. Dalekowzroczne spojrzenie chroni bowiem od zbytniego zapatrzenia w siebie, narzekania i poszukiwania wyłącznie własnej wielkości... Dziecko, które stawia Jezus przed apostołami, stanowi wezwanie, aby przemodelować swoje myślenie i dostrzec to, co najbardziej istotne. Prawdziwą wartością w budowaniu królestwa Bożego jest pokora. Przypomina ona o tym, że człowiek nie jest samowystarczalny, a każdy ma swoje miejsce w Bożym planie zbawienia... Poszukiwanie uznania w oczach ludzi, zmienne opinie i mody mogą zakończyć się jedynie frustracją. Natomiast odkrycie swojego powołania, drogi jedynej Jezus często mówi o służbie, wspólnocie, patrzeniu jednych na drugich i trosce o współbraci. Mocno wybrzmiewają słowa: „Nie tak będzie między wami. Lecz kto by chciał się stać wielkim, niech będzie waszym sługą”. A my, w naszej słabości, ciągle licytujemy się o to, kto jest ważniejszy. Wracajmy więc do słów Jezusa. Nie tylko po to, aby je znać, ale po to, aby odkrywać w nich Jezusa i upodobniać się do Niego... ...Jezu, proszę o głębokie pragnienie podobania się Tobie i o prostotę dziecka... Proszę o łaskę unikania narcyzmu i zazdrości, które burzą pokój w naszych wspólnotach... Dziękuję za przykład pokory i służby... -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- MONDAY, Memorial of St. Jerome, priest and doctor of the Church GOSPEL - Lk 9:46-50 (Teaching of humility) The disciples of Jesus wondered who was the greatest among them. MEDITATION The Apostles experience a very human moment when they focus on their ambitions. It is worth noting that Jesus does not directly criticize the desire to be significant in some dimension, but invites us to reflect on what we consider greatness... Jesus recommends his disciples to be great in humility. And he illustrates this interestingly: for Him, humility is openness, readiness to accept with respect When the issue of someone who performs miracles in the name of Jesus arises, although he does not belong to the group of apostles, Jesus says that "this is precisely the point, that you do not exalt yourselves above others, but respect them as they are, because they are not your enemies"... The disciples of Jesus, chosen by Him, constitute a 'rich mosaic' of personalities and temperaments. They are not free from weaknesses and exaggerated expectations. They have not become an amorphous monolith. They are ambitious, they fight for 'primacy'. This is a very common reason for lively discussions and the introduction of detailed regulations in every religious community... Jesus 'overturns' the hierarchy of the apostles based on prestige and power. The hierarchy of the Christian community is based on the gift of self, on service. It cannot 'appropriate' Christ. He is ‘greater’, also than the Church, and the community cannot limit Him... Sectarianism, the desire to force ‘imitation of the group rules’ instead of imitating Jesus, has been present in Christian communities from the beginning. However, Jesus is not talking about simple tolerance. ‘The freedom of the children of God’ also consists in the fact that ‘we are to be with Him’, with the Lord, and not with our imposed ‘image of the Lord’... Jesus corrects the disciples’ thinking by means of a child. Anyone who accepts insignificant and weak members of society has humility and simplicity within themselves, and will be able to accept Jesus and His teaching... For Jesus, the greatest is the one who is able to love everyone and expresses this through service. The one who supports, accepts, and does not reject, who is able to put the Gospel into practice and, thanks to it, care for people in need... Jesus offers his disciples an interesting perspective. It is about spiritual growth, not just momentary benefits. A far-sighted view protects us from excessive self-absorption, complaining and seeking only our own greatness... The child that Jesus places before the apostles is a call to reshape our thinking and see what is most important. The true value in building the kingdom of God is humility. It reminds us that man is not self-sufficient, and that everyone has their place in God's plan of salvation... Seeking recognition in the eyes of people, changing opinions and fashions can only end in frustration. On the other hand, discovering one's vocation, the unique and unrepeatable path, leads to holiness. Help in this search is the word of God, which is worth reaching for every day, so that it can shape our mind Jesus often speaks of service, community, looking at one another and caring for one's brothers. The words resound strongly: "It will not be so among you. But whoever wants to be great must be your servant.” And we, in our weakness, are constantly competing over who is more important. So let us return to ...Jesus, I ask for a deep desire to please You and for the simplicity of a child... I ask for the grace to avoid narcissism and envy, which destroy peace in our communities... Thank you for the example of humility and service...
|