ŚRODA, Święto św. Stanisława Kostki, zakonnika

EWANGELIA - Łk 2, 41-52 (Powinienem być w tym, co należy do mego Ojca)

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał On lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go.
Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie».
Lecz On im odpowiedział: «Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu.
Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.

MEDYTACJA

W kulturze żydowskiej dwunastoletni chłopcy stają się bar micwa, a więc uzyskują dojrzałość religijną. Jest to też okres dojrzewania, poszukiwania swojej tożsamości. Jezus odkrywa ją w świątyni. Staje się całkowicie oddany sprawom Ojca Niebieskiego i Jego planu zbawienia...

Jezus przysłuchiwał się nauczycielom i zadawał pytania. W takim zachowaniu na pozór nie ma nic niezwykłego, jednak wzbudzało ono zdumienie otaczających Go osób. Pytania zadawane zarówno innym, jak i sobie, prowadzą do poszukiwań i rozwoju...

Jezus wrócił z Rodzicami do Nazaretu i był im posłuszny. Wolą Bożą było, by powrócił do swojej codzienności, wykonywał powierzane Mu obowiązki, pracował
i modlił się tak jak każdy Żyd. W tej codzienności wzrastał nie tylko fizycznie, ale budował głęboką relację z Bogiem i innymi ludźmi, dojrzewał do swojego powołania...

"Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział" (Łk 2, 50). Bywa, że nie rozumiemy dróg jakimi Bóg prowadzi nas w życiu. Nawet Maryja i Józef nie ogarniali tajemnicy Jezusa. Jednakże to zmieszanie nie spowodowało, że ziemscy rodzice Jezusa zezłościli się na Niego. "A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu" (Łk 2, 51)...

Na wzór Maryi bardziej niż rozumieć potrzebujemy ufać Bogu. Boga nie zamkniemy w pudełku. Jego majestat, mądrość i miłosierdzie przewyższa ludzkie pojęcie. Kiedyś, najpóźniej po drugiej stronie, zrozumiemy wszystko...

Prawo nakazywało trzy doroczne pielgrzymki do Jerozolimy. W praktyce, jednak, zwłaszcza dla tych, którzy mieszkali dalej od Jerozolimy, obowiązek sprowadzał się do święta Paschy...

Nazaret to dla Jezusa miejsce miłości, dotykania, mówienia, karmienia, zabawy i pracy. To cisza, modlitwa i posłuszeństwo, rodzina i krewni. Tam Jezus nauczył się być człowiekiem. Tajemnica tego czasu to doświadczanie obecności Boga i realizowanie się Jego planów pośród zwyczajnych okoliczności życia. Każdy w swoim Nazarecie, jak Jezus, odkrywa swoją prawdziwą tożsamość i misję...

Jezus nie jest buntownikiem ani uciekinierem. Ma świadomość, że relacja z Ojcem niebieskim jest dla Niego najważniejsza. Nie pozwala, by więzi rodzinne
i społeczne warunkowały Jego działania. Każdy ma swoją indywidualną drogę do Boga i swoją życiową misję...

Ewangelista Łukasz łączy oddzielone od siebie o trzydzieści lat dzieciństwo Jezusa i Jego działalność publiczną za pomocą wydarzenia w świątyni jerozolimskiej. To trochę symboliczne. Maryja i Józef 'zgubili ' Jezusa w czasie jednego z trzech świąt pielgrzymich, kiedy należało dotrzeć do Świętego Miasta...

Maryja i Józef szukali Jezusa. I my szukajmy Go na różne sposoby w życiu i znajdujmy Go. Niech On będzie dla nas Kimś najważniejszym. Niech Jezus będzie w centrum naszego życia. Będzie to widoczne po ewangelicznym realizowaniu życia...

Zanim Maryja i Józef odnaleźli Jezusa, odczuwali rozpacz. Nietrudno sobie wyobrazić, co czują rodzice, którym dziecko znika. Ale łzy, paradoksalnie, zaprowadziły ich do Jezusa. Pomogły im odnaleźć Boga. Oni znali Jego bystrość, dlatego, kiedy Go zobaczyli w świątyni, przede wszystkim, tak po ludzku, zwrócili uwagę na siebie. Na to, co czuli. Ich relacja była autentyczna...

"Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami" (Łk 2, 47). Wiemy, że był w nich zachwyt, ale czy w tym zachwycie widzieli Chrystusa? Czy rozumieli Go? Czy zobaczyli w Nim Boga? Czasem przez łzy widzimy więcej. Nie bójmy się więc zapłakać, kiedy przyjdzie szukać Boga w swoim życiu...

...Jezu, proszę o dar głębokiego przebywania w Twojej obecności na co dzień... Proszę o łaskę wytrwałego poszukiwania Ciebie w codzienności... Dziękuję za Twoje człowieczeństwo...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

WEDNESDAY, Feast of St. Stanislaus Kostka, monk

GOSPEL - Lk 2, 41-52 (I must be in my Father's things)

Jesus' parents went to Jerusalem every year for the Feast of the Passover. When he was twelve years old, they went there according to the custom of
the festival. When they returned after the festivities were over, Jesus remained in Jerusalem, but his parents did not notice. Suppose he was with the pilgrims, they went a day's journey and looked for him among their relatives and acquaintances. When they did not find him, they returned to Jerusalem looking for him.
It was not until three days later that they found him in the temple, sitting among the teachers, listening to them and asking them questions. And all who heard him were astonished at his quick mind and his answers.
When they saw this, they were greatly astonished, and his mother said to him, "Son, why have you done this to us? Behold, your father and I have been looking for you with sorrow in our hearts.'
But he answered them, 'Why were you looking for me? Did you not know that I must be in my Father's house?' But they did not understand what he said to them.
Then he went with them and returned to Nazareth, and was obedient to them. And his mother kept all these things in her heart.
And Jesus progressed in wisdom, in years, and in favor with God and man.

MEDITATION

In Jewish culture, twelve-year-old boys become bar mitzvah, that is, they reach religious maturity. This is also a period of adolescence, of searching for one's identity. Jesus discovers it in the temple. He becomes completely devoted to the affairs of the Heavenly Father and His plan of salvation...

Jesus listened to the teachers and asked questions. At first glance, there is nothing unusual in such behavior, but it aroused the astonishment of those around him. Questions asked of others and ourselves lead to searching and development...

Jesus returned to Nazareth with his parents and was obedient to them. God's will was for him to return to his everyday life, to perform the duties entrusted to him, to work and pray like every Jew. In this everyday life he grew not only physically, but also built a deep relationship with God and other people, matured in his vocation...

"But they did not understand what he told them" (Luke 2:50). Sometimes we do not understand the paths God leads us on in life. Even Mary and Joseph did not grasp the mystery of Jesus. However, this confusion did not cause Jesus' earthly parents to become angry with him. "And his mother kept all these things in her heart" (Luke 2:51)...

Following the example of Mary, we need to trust God more than to understand. We will not lock God in a box. His majesty, wisdom and mercy surpass human understanding. Someday, at the latest on the other side, we will understand everything...

The Law required three annual pilgrimages to Jerusalem. In practice, however, especially for those who lived further away from Jerusalem, the obligation was reduced to the feast of Passover...

For Jesus, Nazareth is a place of love, touching, talking, feeding, playing and working. It is silence, prayer and obedience, family and relatives. There Jesus learned to be a man. The secret of this time is experiencing the presence of God and the realization of His plans amidst the ordinary circumstances of life. Everyone in their Nazareth, like Jesus, discovers their true identity and mission...

Jesus is not a rebel or a fugitive. He is aware that the relationship with the heavenly Father is most important to Him. He does not allow family and social ties to condition His actions. Everyone has their own individual path to God and their own life mission...

The Evangelist Luke connects Jesus' childhood, separated by thirty years, and His public activity with the event in the temple in Jerusalem. This is somewhat symbolic. Mary and Joseph 'lost' Jesus during one of the three pilgrimage feasts, when it was necessary to reach the Holy City...

Mary and Joseph were looking for Jesus. And let us seek Him in various ways in life and find Him. Let Him be the most important Someone for us. Let Jesus be the center of our lives. This will be visible in the evangelical realization of life...

Before Mary and Joseph found Jesus, they felt despair. It is not difficult to imagine what parents feel when their child disappears. But, paradoxically, tears led them to Jesus. They helped them find God. They knew His intelligence, so when they saw Him in the temple, first of all, in human terms, they paid attention to themselves. To what they felt. Their relationship was authentic...

"And all who heard him were amazed at his intelligence and his answers" (Lk 2:47). We know that there was delight in them, but did they see Christ in this delight? Did they understand Him? Did they see God in Him? Sometimes we see more through tears. So let us not be afraid to cry when it comes to seeking God in our lives...

...Jesus, I ask for the gift of being deeply in Your presence every day... I ask for the grace of persevering in seeking You in everyday life... Thank you for Your humanity...