26 LIPCA
PIĄTEK, Dzień powszedni EWANGELIA - Mt 13, 18-23 (Wyjaśnienie przypowieści o siewcy) Jezus powiedział do swoich uczniów: MEDYTACJA Jezus porównuje Słowo Boże do ziarna siewnego. Bóg jest szczodrym siewcą, nie żałuje ziarna. Sieje wszędzie, bez względu na rodzaj gleby. Stara się trafić ze swoim Słowem do każdego człowieka, nie zważając na to, jakie jest jego serce: twarde, kamieniste, pełne różnych chwastów czy płodne... Jezus sieje tak obficie, bo wie, że Jego Słowo wyda odpowiedni plon. Słowo Boże ma moc kruszenia serc kamiennych. Umacnia, podnosi słabych i niestałych, oczyszcza z tego, co zbędne, co przeszkadza. Trzeba tylko otworzyć się na tyle, by pozwolić mu działać. Aby otworzyć się na przyjęcie Słowa Bożego, potrzeba pewnego wysiłku i zaangażowania... "Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne" (Mt 13, 22)... Kiedy podczas Mszy wpadnie nam do serca słowo czujemy się poruszeni. Wtedy odradzają się w nas Boże pragnienia. Jednakże wyszedłszy z kościoła wpadamy w wir natłoku obowiązków, w wir nadmiaru atrakcji doczesnych, czego efektem jest zagłuszanie w sobie pokornego głosu prawdy... Zapędzeniu w wyścigu by więcej mieć, gubimy gdzieś po drodze słowo Boże. I dlatego bez plewienia chwastów z serca, bez dyscypliny duchowej, nie przynosimy plonów duchowych. W życiu trzeba wiedzieć czego się chce i z determinacją do tego dążyć... Wyjaśnienie przypowieści przez Jezusa pokazuje, jak jest bolesne, ale i szczęśliwe w skutkach ‘zderzenie’ Słowa z naszym sercem. Nasze opory ustępują, stajemy się żyzną glebą, która przynosi plon... Cztery rodzaje gleby to nie tyle rodzaje ludzi, ale sposoby i poziomy słuchania. Słyszymy Słowo, ale nie rozumiemy zamknięci w swoich myślach. Przyjmujemy je z radością, ale wewnętrzne napięcia (kamienie) nie pozwalają mu się zakorzenić. Gdy się zakorzeni, tłumimy je troskami i ułudami. Jest Przypowieść o siewcy jest hymnem o Bogu bezinteresownym, który daje wzrost, nie patrząc na trudności i opory, poczucie zawstydzenia, wyrzuty sumienia, poniesione porażki i grzechy. Nie do nas należy ocena. Jezus wysyła nas do braci, pytając, co zrobiłem z ziarnem Słowa, które we mnie posiano... Bóg jest cierpliwy. Uporczywie i troskliwie ciągle sieje Słowo, nie zniechęca się. Jezus liczy na to, że coraz bardziej będziemy przynosić plon ewangelicznego sposobu życia. W tej słabości doświadczamy tego, że jest On, że bez Niego nie ogarniamy życia, nie potrafimy żyć po chrześcijańsku... Bóg jest zawsze gotów nas przyjąć i odnowić naszą relację z Nim. Chce być blisko nas, w naszych sercach, a nie tylko w zewnętrznych rytuałach. Jezus pokazuje, jak ważne jest, byśmy byli otwarci na Jego Słowo, żeby mogło wzrastać i przynosić owoce w naszym życiu... Dzisiejsza Liturgia Słowa zaprasza nas do bliskości z Bogiem, który nas kocha i pragnie naszego dobra. On chce, byśmy wrócili do Niego, żeby Jego miłość była częścią naszego codziennego życia. Mamy być, jak dobra gleba i pozwolić, by Jego Słowo zapuściło korzenie w naszych sercach i przyniosło obfite owoce miłości, pokoju i radości... Jesteśmy częścią historii zbawienia. Mamy tę radość i szczęście, że zbawienie już dokonało się w Chrystusie i możemy doświadczać Jego obecności i działania każdego dnia. Ale to nie koniec. Jeszcze wiele przestrzeni, obszarów wymaga nawrócenia, zmiany, oddania Jezusowi. Może nie zobaczymy owoców życia Dziś widzimy Jego działanie, słyszymy Jego słowo, które karmi i przemienia naszą codzienność. Tak jak my dzisiaj jesteśmy spadkobiercami życia wiarą poprzednich pokoleń, tak będący po nas, miejmy nadzieję, zobaczą owoce naszego życia z Bogiem. Zostaną świadkami, jak doświadczenie wiary zmieniło nas ...Jezu, proszę o rozmiłowanie w słowie Boga... Proszę o uwolnienie od trosk i ułudy samowystarczalności... Dziękuję za to, że nie zrażasz się moimi roztargnieniami i niestałością... ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ FRIDAY, Weekday GOSPEL - Mt 13, 18-23 (Explanation of the Parable of the Sower) Jesus said to his disciples: MEDITATION Jesus compares the Word of God to a seed. God is a generous sower, he does not spare the seed. He sows everywhere, regardless of the type of soil. He tries to reach every person with his Word, regardless of what their heart is like: hard, stony, full of various weeds or fertile... Jesus sows so abundantly because he knows that his Word will yield an appropriate harvest. The Word of God has the power to crush stony hearts. It strengthens, raises the weak and unstable, purifies from what is unnecessary, what hinders. We just have to open ourselves enough to let it work. To open ourselves to receiving the Word of God, some effort and commitment are needed... "Sown among thorns means the one who hears the word, but the worries of this world and the deceitfulness of riches choke the word, and it becomes unfruitful" (Mt 13:22)... When the word falls into our hearts during Mass, we feel moved. Then God's desires are reborn in us. However, when we leave the church, we fall into In the rush to have more, we lose the word of God somewhere along the way. And that is why without weeding out the weeds from the heart, without spiritual discipline, we do not bring spiritual harvests. In life, you have to know what you want and strive for it with determination... Jesus' explanation of the parable shows how painful, but also happy in its consequences, the 'collision' of the Word with our heart is. Our resistances give way, we become fertile soil that yields fruit... The four types of soil are not so much types of people, but ways and levels of listening. We hear the Word, but we do not understand, locked in our thoughts. We accept it with joy, but internal tensions (stones) do not allow it to take root. When it does take root, we suppress it with worries and illusions. There The parable of the sower is a hymn to the selfless God who gives growth, regardless of difficulties and resistances, a sense of shame, remorse, failures God is patient. He persistently and carefully sows the Word, he does not get discouraged. Jesus is counting on us to increasingly bear the fruit of the Gospel way of life. In this weakness we experience that He is there, that without Him we do not understand life, we cannot live as Christians... God is always ready to accept us and renew our relationship with Him. He wants to be close to us, in our hearts, and not only in external rituals. Jesus shows how important it is for us to be open to His Word, so that it can grow and bear fruit in our lives... Today's Liturgy of the Word invites us to be close to God, who loves us and desires our good. He wants us to return to Him, so that His love is part of our daily lives. We are to be like good soil and allow His Word to take root in our hearts and bring abundant fruits of love, peace and joy... We are part of the history of salvation. We have this joy and happiness that salvation has already been accomplished in Christ and we can experience His presence and action every day. But that is not the end. Many spaces, areas still require conversion, change, dedication to Jesus. Maybe we will not see Today we see His action, we hear His word, which nourishes and transforms our everyday life. Just as we are today the heirs of the life of faith of previous generations, so those who come after us will, let us hope, see the fruits of our life with God. They will become witnesses of how the experience of faith has changed us and another episode of the history of salvation... ...Jesus, I ask for a love of the word of God... I ask for freedom from worries and the illusion of self-sufficiency... Thank you for not being discouraged by my distractions and inconstancy...
|