2 CZERWCA

NIEDZIELA, Dziewiąta Niedziela zwykła

EWANGELIA - Mk 2, 23–3, 6 (Szabat został ustanowiony dla człowieka)

Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat wśród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze rzekli do Niego: «Patrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno?» On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie, i był głodny on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno;
i dał również swoim towarzyszom». I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu».
Wszedł znowu do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschłą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć. On zaś rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: «Stań tu na środku!». A do nich powiedział: «Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś złego? Życie ocalić czy zabić?» Lecz oni milczeli. Wtedy spojrzawszy wkoło po wszystkich z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serca, rzekł do człowieka: «Wyciągnij rękę!». Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa. A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz odbyli naradę przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.

MEDYTACJA

Dla faryzeuszy niemal każda czynność podlegała szczegółowym przepisom. Nie chodziło tylko o to, czy coś robić, ale także - kiedy. Jezus wskazuje na Bożą hierarchię wartości: dobro człowieka jest ponad literą Prawa. Dobro, a więc jak można zatroszczyć się o drugiego człowieka, jak pomóc jemu lub sobie zbliżyć się do Boga...

"To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem szabatu" (Mk 2, 27).
Jezus przeprowadza katechezę na temat prawa szabatu. Ukazuje okoliczności, w których szabat ustąpić musi prawu naturalnemu. Nie likwiduje prawa, ale je wyjaśnia. Dla Żydów dniem szczególnie poświęconym Bogu był szabat. Dla nas takim dniem jest niedziela...

„Co wolno czynić w szabat?” – pyta Jezus oskarżających go faryzeuszy. To jest także istota wydarzeń w dwóch różnych sceneriach, w jakich rozgrywa się dzisiejszy fragment Ewangelii...

Jezus odpowiada także na pytanie po co zostało ustanowione prawo i czemu mają służyć odpowiadające mu normy. Stwierdzenie, że „szabat został ustanowiony dla człowieka” przypomina o tym, że prawo, nawet najświętsze, zostało stworzone i ma być interpretowane na korzyść człowieka. To nie obala prawa, ale ukazuje jego istotny cel...

Stosunek do prawa nie jest łatwym tematem dla wielu wspólnot religijnych. Liczne konflikty i podziały na przestrzeni dziejów, są właśnie jego efektem. Czasami ‘prawo’ zdaje się być ważniejsze od człowieka i z ‘zatwardziałym sercem’, zaciśniętymi wargami, stajemy naprzeciwko siebie w złowrogim milczeniu...

Jezus uzdrawiając w szabat w synagodze chorego człowieka lub pozwalając, aby w szabat jego uczniowie zbierali kłosy i je jedli, łamie przykazania ustanowione przez ludzi, jednoznacznie pokazując, że najważniejsze są te ustanowione przez Boga, że to po życiu nimi powinno się nas, chrześcijan, rozpoznawać...

Może być tylko jeden Pan szabatu: Ten, który ustanowił szabat – Bóg Stwórca. Wielokrotnie, zarówno w Ewangeliach synoptycznych, jak i w Ewangelii Jana, Jezus mówi o tym, co przekracza granice ludzkiej natury i wysuwa roszczenia, które można usprawiedliwić jedynie tajemnicą Jego Boskiej tożsamości...

Gdy uczniowie Jezusa zajęli się łuskaniem kłosów w szabat, co niektórzy faryzeusze uznali za naruszenie spoczynku szabatu, Jezus wziął ich w obronę, odwołując się do historii króla Dawida, który wraz ze swoimi towarzyszami jadł chleby pokładne z przybytku Mojżesza, pomimo że żaden z nich nie był kapłanem-lewitą...

W odpowiedzi na krytykę faryzeuszów Jezus mówi: 'Ja jestem królem, a moi uczniowie są, jak Ja, konsekrowani, dlatego mogą zachowywać się jak kapłani królewscy'...

Podczas gdy wszyscy świeccy Żydzi powstrzymywali się w szabat od pracy, nawet od gotowania i pieczenia, kapłani składali w świątyni ofiary szabatowe, między innymi chleby pokładne. Uważają, że choć 'naruszają' spoczynek szabatu, to pozostają 'bez winy', ponieważ są kapłanami, znajdują się w świątyni
i ofiarowują siebie samych, jak chleby pokładne, Bogu...

Każdy faryzeusz wiedział, że świątynia jest miejscem Bożej obecności na ziemi. To czyniło ją wyjątkową i świętą. Było to mieszkanie Boga. On sam jest Bożą obecnością, która znalazła dla siebie nowe miejsce przebywania – ludzką egzystencję. Jego uczniowie odtąd na stałe będą cieszyć się bliskością Boga. Ich życie stanie się miejscem oddawania Mu czci, odprawiania liturgii świętości dnia codziennego...

Jezus wybrał człowieka z uschłą ręką, by na nim pokazać powrót Boga do swej prawdziwej świątyni, z której został przepędzony wskutek grzechu i idolatrii. „Jeśli zapomnę cię, Jeruzalem, niech uschnie moja prawica” (Psalm 137). „Ten, kto nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie”
(J 15, 6)...

Nasza zachodnia cywilizacja zapomniała o swych chrześcijańskich korzeniach i usycha, roztrwoniwszy wielki kapitał duchowy przekazany jej przez Ojca. Zajęła się niemalże wyłącznie sprawami materialnymi i gospodarczymi, jej serce stało się zatwardziałe, dlatego usycha, bo nie krążą w niej soki Bożego życia...

'Wyciągnij twoją rękę', mówi Jezus, aby na nowo stała się zdrowa i abyś za jej pomocą odzyskał zdolność kochania i uwielbiania Twego Stwórcy...

...Jezu, proszę o serce wrażliwe i otwarte na potrzebujących... Proszę o łaskę poznania i przyjęcia Twojego, 'Pana szabatu', misterium... Dziękuję za możliwość świętowania niedzieli, Dnia Pańskiego...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

SUNDAY, Ninth Sunday in Ordinary Time

GOSPEL - Mk 2, 23–3, 6 (The Sabbath was made for man)

One day, as Jesus was walking through the grain fields on the Sabbath, his disciples began to pluck ears of corn along the way. Then the Pharisees said to Him, "Look, why do they do what is not lawful on the Sabbath?" He answered them, “Have you never read what David did when he and his companions were in need and hungry? How he entered the house of God in the days of Abiathar the high priest, and ate the showbread, which is lawful for priests only to eat; and he also gave it to his companions." And he added: “The Sabbath was made for man, not man for the Sabbath. Therefore the Son of Man is Lord of the Sabbath."
He entered the synagogue again. There was a man there who had a withered hand. And they watched Him to see whether He would heal him on the Sabbath, to accuse Him. And he said to the man whose hand was withered, "Stand here in the middle." And he said to them, "What is lawful on the Sabbath: to do good or evil? Save life or kill? » But they were silent. Then he looked around at them all with anger, and was grieved because of the hardness of their hearts, and he said to the man, "Stretch out your hand." He stretched it out, and his hand became healthy again. And the Pharisees went out and immediately took counsel with Herod's followers about how to destroy Him.

MEDITATION

For the Pharisees, almost every activity was subject to detailed regulations. It wasn't just a question of whether to do something, but also when. Jesus points to God's hierarchy of values: human good is above the letter of the Law. Good, so how can you take care of another person, how to help him or yourself get closer to God...

"The Sabbath was made for man, and not man for the Sabbath. Therefore the Son of Man is Lord of the Sabbath" (Mark 2:27). Jesus gives a catechesis on the law of the Sabbath. It shows the circumstances in which the Sabbath must give way to natural law. It does not abolish the law, but clarifies it. For Jews, the Sabbath was a day especially dedicated to God. For us, that day is Sunday...

“What is lawful to do on the Sabbath?” – Jesus asks the Pharisees accusing him. This is also the essence of the events in two different settings in which today's Gospel fragment takes place...

Jesus also answers the question why the law was established and what the corresponding norms are supposed to serve. The statement that "the Sabbath was made for man" is a reminder that the law, even the most sacred, was created and is to be interpreted for man's benefit. This does not disprove the law, but it demonstrates its essential purpose...

The attitude towards the law is not an easy topic for many religious communities. Numerous conflicts and divisions throughout history are its result. Sometimes 'law' seems to be more important than man and with 'hardened hearts' and pursed lips, we stand facing each other in ominous silence...

By healing a sick man in the synagogue on the Sabbath or by allowing his disciples to gather ears of corn and eat them on the Sabbath, Jesus breaks the commandments established by men, clearly showing that the most important are those established by God, and that after living them, we, Christians, should recognize...

There can only be one Lord of the Sabbath: the One who instituted the Sabbath - God the Creator. Repeatedly, both in the Synoptic Gospels and in the Gospel of John, Jesus speaks of what transcends the limits of human nature and makes claims that can only be justified by the mystery of His divine identity...

When Jesus' disciples engaged in husking on the Sabbath, which some Pharisees considered a violation of the Sabbath, Jesus defended them by referring to the story of King David, who with his companions ate the showbread from the tabernacle of Moses, even though none of them he was a Levitical priest...

In response to the criticism of the Pharisees, Jesus says: 'I am a king, and my disciples are consecrated like me, so they can behave like royal priests'...

While all secular Jews refrained from work on the Sabbath, even from cooking and baking, the priests offered Shabbat offerings, including showbread, in the temple. They believe that although they 'violate' the rest of the Sabbath, they remain 'guiltless' because they are priests, they are in the temple and they offer themselves, like showbread, to God...

Every Pharisee knew that the temple was the place of God's presence on earth. This made her unique and holy. It was God's dwelling place. He himself is God's presence, which has found a new place for itself - human existence. His disciples will henceforth permanently enjoy the closeness of God. Their lives will become a place of worshiping Him, celebrating the liturgy of everyday holiness...

Jesus chose a man with a withered hand to show God's return to his true temple, from which he was driven away due to sin and idolatry. “If I forget you,
O Jerusalem, let my right hand wither” (Psalm 137). "Whoever does not abide in me will be thrown out like a vine and wither" (Jn 15:6)...

Our Western civilization has forgotten its Christian roots and is withering away, having squandered the great spiritual capital given to it by the Father. She was concerned almost exclusively with material and economic matters, her heart became hardened and therefore withered because the juices of God's life did not circulate in her...

'Stretch out your hand,' says Jesus, so that it may become healthy again and with it you may regain the ability to love and adore Your Creator...

...Jesus, I am asking for a heart that is sensitive and open to those in need... I am asking for the grace to know and accept Your mystery, the 'Lord of the Sabbath'... Thank you for the opportunity to celebrate Sunday, the Lord's Day...

 

 

 

 

 

Flag Counter