16 STYCZNIA
WTOREK, Dzień powszedni EWANGELIA - Mk 2, 23-28 (Szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu) Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?» MEDYTACJA Uczniowie znali żydowskie Prawo i wiedzieli, czego nie wolno im robić. My również w codzienności posługujemy się serią nakazów i zakazów. Kierowanie się nimi jest prostym sposobem na uniknięcie napięcia płynącego z napotykanych dylematów... Dorosłe życie bywa bardziej skomplikowane niż nakazy i zakazy, których wystarczy przestrzegać. Ewangelia opowiada o uczniach, którzy pamiętają Uczniowie decydują się łuskać kłosy w szabat, mając przy sobie Jezusa. Doświadczają wewnętrznej wolności do podjęcia decyzji, która będzie brała pod uwagę prawo, ale też specyfikę sytuacji. Jezus staje się dla nich dawcą niezależności, dzięki której mogą podejmować decyzje bez lęku... W życiu rodzinnym i zawodowym potrzebujemy zatrzymać się na chwilę, aby zobaczyć gdzie jesteśmy i dokąd zmierzamy. Ponad wszystko potrzebujemy tego Zachowanie przepisów szabatowych jest samo w sobie dobre i jest nie tylko nakazanym prawem, ale i darem. Dlatego zawłaszczenie szabatu przez legalistyczne, pozbawione miłości do Ojca, który jest Panem szabatu, formalistyczne wypełnianie przepisów jest nadużyciem. Jezus ukazuje go w relacji do człowieka... Szabat został ustanowiony dla człowieka, jest wartością funkcjonalną na służbie człowiekowi. Odrzucony jest zatem wszelki moralizm i formalizm, wszelki legalizm i jurydyzm, wszelki rytualizm i dogmatyzm, które absolutyzują normę bez odniesienia do dobra dla człowieka... Wszystkie religie świata zmagają się z tym dylematem: prawo i wierność czy wolność i miłość. Pokładając zbyt wielkie nadzieje w przepisach i normach, nie otrzymujemy zbawienia ‘od’ Boga, ale przez ‘wierność’. Jezus przekracza ‘bałwochwalstwo litery prawa’, prowadząc nas do wolności Ducha Bożego... W skoncentrowaniu się na ustanowionych przez siebie przykazaniach niektórzy Żydzi zapominali o tych najważniejszych, danych przez Boga, o przykazaniach miłości, o dekalogu. Jezus przypomina, że one są najważniejsze, że to po życiu nimi powinno się nas, chrześcijan, rozpoznawać... Wczoraj post, dzisiaj szabat, zdają się bardziej problem gmatwać niż wyjaśniać. Tymczasem reakcja Jezusa staje się zrozumiała, gdy uświadomimy sobie, że owe łuskanie kłosów w szabat, przez tradycję rabinistyczną, traktowane było jak żniwa. Zatem, Jezus nie przekreśla spoczynku szabatu... Jezus zdecydowanie sprzeciwia się wywodzonym z obowiązku świętowania absurdom... Oczy przeniknięte światłem, patrzenie sercem, to co dziś nazywamy rozeznaniem, pozwalają ustrzec się przed niszczącymi miłość absurdami oraz chronią przed pokusą zbyt łatwego rezygnowania z gestów miłość pielęgnujących... Prawo jest potrzebne. Ono wiele porządkuje i pomaga tym, którzy nie wiedzą, jak postąpić. Wyznacza normy i wprowadza ład. Jest to pewne minimum, lecz minimum niewystarczające do normalnego życia. Trzeba zrobić następny krok: kochać Boga i drugiego człowieka... Od dobra osób powinien zależeć porządek rzeczy, a nie odwrotnie. Prawo ma służyć człowiekowi, a nie człowiek prawu. Chodzi o to, byśmy nie tyle ściśle Świadome celebrowanie szabatu nie tylko jest podwójnie piękne, ale i pomaga nam wzrastać do dojrzałości w wierze... ...Boże, powierzam Tobie swoje codzienne decyzje... Proszę, abyś uczył mnie dokonywać wolnych i odpowiedzialnych wyborów w mojej codzienności... ...Jezu, proszę o wewnętrzną siłę w podchodzeniu do wszystkiego z dobrocią... Proszę o łaskę wierności zasadom, przepełnionych miłością do człowieka... Dziękuję za wyzwolenie z formalizmu i spętania przepisami prawa...
|