ŚRODA, Święto św. Jana, apostoła i ewangelisty

EWANGELIA - J 20, 2-8 (Jan ujrzał i uwierzył)

Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu.
Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.

MEDYTACJA

Maria Magdalena biegnie do Szymona Piotra. Piotr i uczeń biegną do grobu Jezusa. Jest w nich dużo przejęcia. Chcą jak najszybciej sprawdzić, co się dzieje...

Chociaż drugi uczeń dobiegł pierwszy do miejsca, w którym Jezus został pochowany, nie wszedł od razu do grobu. Zobaczył płótna i z jakiegoś powodu zdecydował się zaczekać...

W życiu jest miejsce zarówno na bieg, jak i na zatrzymanie się. Jedno i drugie może być konsekwencją dotychczasowych wydarzeń, skutkiem naszych działań albo prowadzić do nowych odkryć...

Opowiadania zwane ‘paschalnymi’ różnią się bardzo, ale mają kilka wspólnych elementów. To przede wszystkim ‘pusty grób’, ‘zapowiedź zmartwychwstania’
i ‘spotkania ze Zmartwychwstałym’, na początku nierozpoznawanym a potem poznawanym przez Słowo i Chleb-Eucharystię...

Pusty grób jest fundamentem wiary chrześcijańskiej. Naszym przeznaczeniem nie jest śmierć ale zmartwychwstanie. Nie śmierć jest złem, ale nasze jej pojmowanie. To grzech jest złem, które zatruwa życie i przynosi śmierć...

Niejednokrotnie doświadczamy tego, że Jezus ‘znika’ z naszego doświadczenia duchowego. Może to być spowodowane naszym zaniedbaniem, rozproszeniem, słuchaniem pokusy. Może to być jednak także czas próby wierności, determinacji w szukaniu i stałości w postanowieniach...

Apostołowie pokazują, jak działa wiarygodność w chrześcijaństwie, której tak bardzo nam potrzeba: Jan 'ujrzał i uwierzył'. Obydwaj z Piotrem słyszeli wcześniej o zmartwychwstaniu Jezusa od kobiet. Jednak musieli zobaczyć na własne oczy to, co się stało. Same słowa ich nie przekonały...

Ludzie, patrząc na chrześcijański sposób naszego życia, na nasze nawrócenie, zmianę, mogą uwierzyć w Boga i Bogu. Oby On rodził się dzięki nam w różnych zakamarkach świata. Same słowa, deklaracje, a nawet najświętsze gadulstwo są dziś niewystarczające...

Jezus przyszedł na ziemię jako Człowiek, by pokonać śmierć, by otworzyć niebo i dać nam w ten sposób szansę na udział w zbawieniu...

Nie byłoby świąt Bożego Narodzenia, gdyby Jezus nie stał się Człowiekiem. Nie byłoby o wiele ważniejszych od świąt – sakramentów, które umożliwiają jednoczenie się Jezusem tu na ziemi, mimo naszych grzechów. Nie byłoby możliwości spotkania się kiedyś z Nim w niebie...

Apostoł Jan zaświadcza o Jezusie i o Jego zmartwychwstaniu. To dzięki świadectwom tym, którzy widzieli i uwierzyli, możemy i my żyć nadzieją zmartwychwstania. Odpowiedzią na dar odkupienia ma być nasza wiara, która powinna wypływać z miłości do Boga, a nie z lęku przed śmiercią wieczną...

Apostoł Jan trzymał głowę na piersi Jezusa w czasie Ostatniej Wieczerzy. To on 'ujrzał i uwierzył'. To niezwykła pedagogia Boża. W swoim życiu mamy odkryć sens Bożych wydarzeń, zobaczyć i uwierzyć. Mamy być blisko Pana...

Odkrywając sens Bożego Narodzenia odkrywamy również sens własnego życia, odkrywamy siebie. Apostoł Jan uczy nas owej Bożej pedagogii...

'Ujrzał i uwierzył'. To istotna zasada życia duchowego. Umieć zauważyć obecność Boga w swoim życiu i mieć głęboką wiarę. Tego uczy nas dzisiaj Apostoł Jan. Aby być świadkiem, trzeba najpierw samemu ujrzeć i uwierzyć...

Bóg wszedł w historię świata, w naszą historię. Wszedł w najciemniejsze sytuacje. Liturgia uczy nas odchodzenia od stajenki, odchodzenia od grobu. Pokazuje, że światło, które Bóg przynosi na ziemię, trzeba przekazać dalej, a symbole takie jak płótno i chusta to znaki zwycięstwa, przy których można na chwilę przyklęknąć...

...Jezu, proszę o doświadczenie głębokiego spotkania z Tobą żywym... Proszę o doświadczenie miłości ucznia, który ‘widzi i wierzy’... Dziękuję za ‘Marie Magdaleny’, które przynoszą nam radosną nowinę...