13 LISTOPADA

PONIEDZIAŁEK,
Wspomnienie świętych Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych męczenników Polski

EWANGELIA - Łk 17, 1-6 (Obowiązek przebaczania)

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu dla jednego z tych małych. Uważajcie na siebie!
Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli będzie żałował, przebacz mu. I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwrócił się do ciebie, mówiąc: „Żałuję tego”, przebacz mu».
Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary».
Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna».

MEDYTACJA

Jezus przypomina nam o realiach życia wiarą. Uświadamia, że takie życie przepełnione jest łaską, ale nie brak w nim również sytuacji, decyzji i postaw, które mogą być gorszące. Jednocześnie zwraca uwagę na odpowiedzialność za wszystko, co czynimy...

Współodpowiedzialność to postawa przepełniona miłością. To do niej zaprasza nas Jezus, przypominając o 'uważaniu na siebie'. Wyraża w niej troskę nie tylko
o własne dobro, ale również o dobro innych, także tych, którzy nie są dla nas 'wygodni'...

Przebaczenie drugiemu przychodzi uczniom z trudem i wysiłkiem. Podobnie jest, gdy mamy przebaczyć sobie. Jezus zwraca uwagę na to, aby przebaczać zawsze wtedy, gdy ktoś żałuje swojego czynu i wyraża skruchę...

"Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą" (Łk 17, 1)...

Styl naszego życia nie jest tylko naszą prywatną sprawą. Nasze dobre, jak i złe decyzje, mają wpływ na innych. Swoją postawą możemy innych budować, ale
i burzyć. Dlatego warto codziennie w świetle Ducha Świętego robić rachunek sumienia...

Miłosierdzie Ojca jest 'duszą' wspólnoty. Jezus mówi o zgorszeniu. Bóg dopuszcza do niego, bo szanuje naszą wolność, ale jest ono także miejscem największego miłosierdzia. 'Braterskie upomnienie' zwraca uwagę, że wspólnota uczniów, to nie 'sekta idealnie czystych'...

Trzeba nam uczyć się przebaczenia. Ojciec przebacza nam, byśmy mogli przebaczyć bratu. To nie jest wiedza tajemna. Wybaczenie jest procesem, w którym można wzrastać...

Apostołowie proszą o 'przymnożenie wiary'. Dokonuje się ono przez doświadczenie miłosierdzia Boga i jest zarazem źródłem życia, misją wobec tych, co są daleko od Boga. Jezus mówi to, wskazując, jak tego dokonać. Przez wzięcie krzyża, akceptację i miłosierdzie...

To nie jest utrwalanie zła, ale myślenie, że zrobimy to inaczej od Niego, jest pychą. Nie możemy być bezlitosnymi sędziami braci...

Jezus zachęca do wybaczania. Totalnie i wiele razy. Nauka części ówczesnych rabinów była jasna. Kto chce naśladować Boga, wystarczy, aby wybaczył trzy razy danemu człowiekowi w ciągu całego życia, w poważnych sprawach, a komuś z rodziny siedem...

Jezus zachęca do upominania, do prostoty w tym, do unikania bycia przyczyną zgorszenia. Te postawy są bardzo trudne. W tych chwilach życia odkrywamy szczególnie, że bez Niego, że bez wiary, nie damy rady żyć...

W zależności od tego, jaką rolę w życiu pełnimy, taka płynie z niej nasza odpowiedzialność, nie tylko za siebie, ale także za innych...

Mamy przede wszystkim swoim życiem dawać świadectwo prawdy i dobra. Tym pociągać innych ku Bogu. Jezus wskazuje także na potrzebę upominania tych, którzy niewłaściwie postępują...

Upomnienie musi wypływać z miłości, z troski o czyjeś zbawienie, lepsze życie, dobro, a nie z poczucia, że jest się lepszym od napominanych. Nie odniesie ono skutku, gdy będziemy wygarniać komuś jego słabości. Wtedy może nawet przynieść odwrotne skutki. Kogoś zrani i jeszcze bardziej zamknie na prawdę, którą chce się pokazać...

Dla apostołów słowa Jezusa musiały wydawać się trudne, skoro zaraz po nich, proszą Go o przymnożenie wiary. Może właśnie słaba wiara, mała miłość, są przyczyną zgorszenia innych?...

Jezus stawia trudne wymaganie przebaczenia. Dlatego tak bardzo ważna jest prośba uczniów, aby Jezus przymnożył im wiary. W duchu wiary potrafimy przebaczyć, aby uwolnić nasze serce od pragnienia odwetu...

Bez przebaczenia nie da się żyć. Jako że każdy ma tendencję, by swoje winy umniejszać, a krzywdy wyolbrzymiać, domaganie się sprawiedliwości łatwo zamienia się w nakręcanie spirali niechęci, która szybko przeradza się w nienawiść...

Przebaczenie pozwala zniwelować rodzące nienawiść napięcie. Jest antidotum na truciznę odwetu. Niestety, bywa czasem i tak, że ten, który krzywdzi, nie żałuje, bo niczego złego w swoim postępowaniu nie widzi. Nie zamierza więc też niczego zmieniać...

Trzeba przebaczać, ale trzeba też nawracać się. Inaczej świat lepszy nie będzie...

...Jezu, proszę o głęboką wrażliwość na Twoje słowa, które czytam w Ewangelii... Proszę o łaskę życia miłosierdziem i przebaczeniem... Dziękuję za osobiste doświadczenia odpuszczenia moich win...

 

 

 

 

Flag Counter