31 PAŹDZIERNIKA
WTOREK, Dzień powszedni EWANGELIA - Łk 13, 18-21 (Przypowieści o ziarnku gorczycy i o zaczynie) Jezus mówił: «Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki podniebne zagnieździły się na jego gałęziach». MEDYTACJA Królestwo Boże rodzi się z pragnienia na sensowną i życiodajną zmianę. Przecież nikt nie sadzi w swoim ogrodzie drzewa, które nie będzie mu służyło. Nikt nie przygotowuje chleba, którego nie będzie chciał zjeść lub podzielić się nim z innymi... Proces rośnięcia drzewa i ciasta wymaga określonego czasu w odpowiednich warunkach. Tak samo jest z rozwojem królestwa Bożego w nas. Zmiana nie jest kwestią chwili, ale cierpliwej współpracy z Bogiem... Drzewo, gdy już wyrośnie, generuje tlen, daje cień i staje się domem dla ptaków. Chleb zaspokaja głód i jednoczy ludzi przy stole. Królestwo Boże przynosi więc konkretny owoc, jest pożyteczne i pomocne dla innych. To zarazem przestrzeń działania Boga... Metoda małych kroków sprawdza się w praktyce. Najpierw potrzebujemy znaleźć cel, a następnie podjąć decyzję wyruszenia w drogę. Aby osiągnąć cel, potrzebujemy postawić pierwszy krok, a za kolejne... Aby zbudować coś trwałego, potrzebujemy cierpliwości i konsekwencji w codziennym dokładaniu cegiełki do cegiełki. Taka strategia skutkuje w kształtowania postaw wiary. Nawrócenie i uzdrowienie serca jest procesem... Królestwo Boże jest rzeczywistością, która się nie narzuca. Trzeba umieć je zauważyć. Bóg nas zbawia, ale nie wymusza na nas przyjęcia zbawienia. Ono nie stanie się ‘kiedyś’. Dzieje się teraz, dzisiaj jest ‘czas łaski’... Przypowieści Jezusa zwracają uwagę na umiejętność rozeznania. W tym, co niewielkie, znikome, a nawet pogardzane, należy dostrzec zalążek czegoś wielkiego. Ważny jest ten kontrast: małe ‘ziarenko’ czy ‘zaczyn’ i wielki efekt, ‘wielkie drzewo’ i ‘chleby’... Ważny jest wewnętrzny dynamizm łaski Boga. Królestwo rozwija się według Jego zamysłu, a nie przez wysiłek człowieka... Królestwo Boże miejscem dla każdego. ‘Ziarenko gorczycy’ staje się wielkim drzewem życia, drzewem krzyża, gdzie wszystkie ludy, symbolizowane przez ptaki, znajdują swoje miejsce, mogą założyć gniazdo. To obraz królestwa Bożego, otwarcia na każdą rzeczywistość i środowisko ludzkie... Ziarnko gorczycy jest niewielkie, a wyrasta z niego potężne drzewo. To przypowieść o nas, o uczniach misjonarzach. Jesteśmy ludziom i światu potrzebni. Może nas być niewielu, ale mamy szansę nadać naszemu otoczeniu i światu sens, smak, siłę wzrostu, możemy służyć. Wykorzystajmy tę szansę... Mamy problem z Kościołem – Ciałem Chrystusa. Chcielibyśmy widzieć go świętym i nieskalanym już dziś. Tymczasem teraz jest czas dojrzewania i potrzeba czasu, gdy będziemy uczestniczyć 'w wolności i chwale dzieci Bożych'... Ziarno gorczycy wrzucone w ziemię otrzymało wszystko, co jest potrzebne do wzrostu. My, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, oczekujemy odkupienia naszego ciała... Życie chrześcijańskie rozciąga się pomiędzy 'już posiadamy' a 'spodziewamy się'. Posiadamy wszystko, by dojrzewać. Dojrzewając, spodziewamy się... Aby dobrze żyć pomiędzy 'już' a 'jeszcze nie' należy powtarzać każdego dnia: 'Pan uczynił nam wielkie rzeczy i radość nas ogarnęła'. Ta radość sprawi, że zakwas nigdy nie stanie się kwasem... Królestwo Boże jest jak ewangeliczne ziarnko gorczycy. Trzeba mieć wiarę, żeby je dostrzec. Królestwo Boże jest tam gdzie jest pokój, miłość, prawda Opis królestwa Bożego to nie jest opis wizji czegoś, co jest daleko, nie wiadomo w jakiej przestrzeni. Królestwo Boże to wspólnota dusz, które opierają się na Bogu, które kryją się w Jego cieniu, kiedy jest im źle, kiedy chcą odpocząć... Ziarnko to słowo Boga, które zasiane w nas może wyrosnąć na wielkie drzewo. To dobro, które jest w naszych sercach. Tam, po drugiej stronie, spotkamy się wszyscy, jak ptaki, które chcą odpocząć wśród pięknych drzew... Królestwo Boga to dobro, piękno, które zaczyna się w nas, to wnętrze Kościoła w czasie adoracji i dom, w którym ludzie wzajemnie kochają się... ...Jezu, proszę o zdolność dostrzegania dobra i o jego wzrost w swoim życiu... Proszę o łaskę doceniania tego, co małe, niepozorne, ale pochodzi z głębi Bożej inspiracji... Dziękuję za dary duchowe, które otrzymałem, otrzymuję i będę otrzymywał...
|