SOBOTA, Święto Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza

EWANGELIA - Łk 6, 12-19 (Wybór Apostołów)

W tym czasie Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga.
Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, którego nazwał Piotrem; i brata jego, Andrzeja; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja; Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem Gorliwy; Judę, syna Jakuba,
i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą.
Zeszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam duży poczet Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jerozolimy oraz z wybrzeża Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia.
A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich.

MEDYTACJA

Jezus, zanim wybierze apostołów, rozmawia z Ojcem. Rozmawia też o nas. Zobaczmy, jak z zachwytem mówią o nas, o naszej przeszłości, o tym, co nas ukształtowało, co sprawiło, że dziś jesteśmy właśnie tacy i o tym, jak bardzo chcą zaprosić nas do wspólnego działania. Padają kolejne imiona. Padają też nasze imiona...

Jezus w wyborze apostołów jest zaskakujący. Wybrał akurat tych dwunastu. Widział w nich dobro. Znał ich lepiej, niż oni siebie znali...

Jezus, zanim dokonał wyboru swoich najbliższych współpracowników, całą noc trwał na modlitwie przed Bogiem. Wybór dwunastu to niewątpliwie bardzo ważna decyzja. Przecież to oni mieli stać się filarami powstającego Kościoła...

Jezus powołuje apostołów po całonocnej modlitwie do Boga. Tworzy fundament wspólnoty Kościoła, który rodzi się z komunii Chrystusa z Ojcem, pośród nocy, która ogarnia świat...

Wybór dwunastu to dzieło ‘nowego stworzenia’, to nowa ludzkość. Dwunastu to niewielu wobec rozległego świata, do którego Pan ich posyła. Bóg jednak działa przez ‘małe rzeczy’, na sposób sakramentalny. To, co małe nie narzuca się. Jest propozycją, która może być przyjęta albo odrzucona...

Bóg nie przymusza człowieka do wiary, nie przytłacza go swoją wszechmocą. Daje siebie w małym znaku, aby uszanować naszą wolność...

Słowa, jakie Jezus wypowiada przyciągają ludzi i leczą. Istnieje ścisły związek między słuchaniem a uzdrowieniem. Słuchanie Słowa Jezusa stwarza nas na nowo jako dziecko Boga...

Bóg zaprasza wszystkich do grona swoich uczniów misjonarzy, zaprasza także nas. Nie przekreśla nikogo. Mamy stać się żywym tabernakulum. Mamy być ludźmi, którzy przeżyli 'dotknięcie Boga', co jest widoczne w sposobie ich życia...

W kościele, gdzie odbywa się adoracja Jezusa, słychać ciszę. W milczeniu jedni wchodzą, inni wychodzą. Przychodzą, aby spotkać się z Tym, który stanowi Kres i Początek. W ciszy słychać mowę Boga, który pragnie przemawiać do serca. Tu objawia się moc Bożej miłości...

Bóg zawsze przyciąga mocą swojej miłości, której źródłem jest wytrwała modlitwa. Tak działo się, gdy wędrował po ziemi palestyńskiej i dokonywał wyboru Dwunastu, tak jest również i dziś. Chodzi przede wszystkim o doświadczenie jego bliskości, o spotkanie z Nim...

Bycie blisko Jezusa sprawia, że On może działać w nas i przez nas w mocy Bożego Ducha, który posyła nas do świata z orędziem Dobrej Nowiny, by kochać
i służyć...

Każdy powołany jest w sercu Jezusa. Warto zatrzymać się nad tajemnicą modlitwy Jezusa. To modlitwa nieustanna, modlitwa serca, w ukryciu i w pokorze przed Ojcem. Jezus na modlitwie jednoczy się w ciszy z Ojcem. To wielka lekcja dla nas...

Po całonocnej modlitwie Jezus wychodzi i wybiera Dwunastu, a następnie naucza tłumy, które przyszły Go słuchać i szukają uzdrowienia. On trwa na modlitwie i w jedności z Ojcem. Z tej relacji pochodzi Jego siła do wypełniania misji, z niej jest i moc Jego słowa...

...Jezu, proszę o głębokie doświadczenie Twojej bliskości w mojej kruchości... Proszę o łaskę rozpoznania czasu Twojej obecności w tym, co ‘małe’... Dziękuję za zaufanie, z jakim wysyłasz mnie na misję do otaczającego świata...