NIEDZIELA, XXIV Niedziela zwykła

EWANGELIA - Mt 18, 21-35 (Przypowieść o nielitościwym dłużniku)

Piotr zbliżył się do Jezusa i zapytał: „Panie, ile razy mam przebaczać, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?”. Jezus mu odrzekł:„Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.
Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać,przyprowadzono mu jednego, który mu był winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać,pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całymjego mieniem, aby tak dług odzyskać. Wtedy sługa upadłprzed nim i prosił go: »Panie, miej cierpliwość nade mną,a wszystko ci oddam«. Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił goi dług mu darował.
Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: »Oddaj, coś winien«. Jego współsługa upadł przed nim i prosił go: »Miej cierpliwość nade mną,a oddam tobie«.
On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu.
Współsłudzy jego widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszlii opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło.
Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: »Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług,ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swym współsługa, jak ja ulitowałem się nad tobą?«. I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdyz was nie przebaczy z serca swemu bratu”.

MEDYTACJA

Przebaczenie to jeden z istotnych tematów przepowiadania Chrystusa. Jednak w pytaniu Piotra wybrzmiewa ludzki sposób rozumowania, bo ma on trudności z przyjęciem Dobrej Nowiny...

Przebaczenie jest ważne, ale przecież nie można być naiwnym. Tymczasem Jezus, mówiąc „siedemdziesiąt siedem razy”, daje do zrozumienia, że chodzi
o nieskończenie wiele razy...

Często w życiu publicznym bulwersują nas hipokryzja i podwójne standardy. Król przebaczył słudze, a on nie jest w stanie darować nieporównywalnie mniejszego długu. Po usłyszeniu tej historii możemy być zbulwersowani postawą nielitościwego sługi...

Bóg chce nam wiele wybaczać. Jezus chce objawić prawdę o tym, że możemy czerpać siły do przebaczania z przyjęcia Bożego miłosierdzia...

Dar przebaczenia. Dar, którego każdy z nas potrzebuje. Dar, który mamy przyjąć i dar, którym mamy obdarowywać. Bóg nigdy nie pyta ile razy jeszcze zgrzeszymy w taki sam sposób, ale za każdym razem, gdy wracamy ze skruszonym sercem, gdy kolejny raz podejmujesz walkę, On przebacza bezinteresownie...

Nie pytajmy 'ile razy'? Ale sercem, które doświadczyło przebaczenia, przebaczmy...

Obowiązek przebaczenia jest absolutny i niepodważalny. Jezus jest radykalny. Nikt z wyznawców Chrystusa nie jest zwolniony z obowiązku przebaczania. Jest to kwintesencja nauczania Jezusa: przebaczyć z serca bratu – ‘siedemdziesiąt siedem razy’! To nie jest nasz ‘tytaniczny’ wysiłek, ale łaska, dar Ducha Świętego...

Budzi w nas zdziwienie i odrzuca postawa sługi, który odmawia litości innemu, choć sam otrzymał dar milion razy większy. Nawet, jeśli przyjąć, że to ‘figura retoryczna’, to są w nas obszary egoizmu, zapatrzenia w siebie, braku wdzięczności czy zacietrzewienia, które odbierają racjonalne myślenie i zdolność oceny sytuacji...

Według Piotra 'aż siedem razy' znaczyło maksimum przebaczenia i miłosierdzia zarezerwowanego tylko dla najbliższych braci. Nie chciał przelać go wspaniałomyślnie na wszystkich ludzi, stąd pytanie: 'czy aż tyle razy?'...

Jezus daje Piotrowi do zrozumienia, że to i tak za mało. Ma przebaczać nieskończenie wiele razy, bo to oznacza liczba siedemdziesiąt siedem, a według innego tłumaczenia nawet siedemdziesiąt po siedem razy dziennie...

Jako chrześcijanie jesteśmy ludźmi spotkania i doświadczenia Boga Miłosiernego. Tą drogą powinniśmy kroczyć. Im bardziej na co dzień żyjemy przebaczeniem i miłosierdziem Boga względem nas, tym bardziej takimi ludźmi w stosunku do innych się stajemy...

Przebaczajmy, miłujmy miłosierną miłością, z dużą nawiązką, uprzedzając, nie czekając, aż inni zrobią pierwszy krok...

Ewangelia nie jest bajeczną opowieścią o bezproblemowej rzeczywistości, ale przewodnikiem po niełatwych drogach życia dla uczniów Jezusa i tych, którzy chcą w życiu coś osiągnąć. Zwłaszcza przyjąć łaskę zbawienia. Ewangelia jest również wymagającą nauczycielką życia 'miłością na co dzień'...

Najtrudniejszą formą miłości jest przebaczenie. Pamiętajmy jednak, że przebaczenie Boga jest uwarunkowane przebaczeniem drugiemu człowiekowi, bo Chrystus połączył w jedno przykazanie miłości Boga oraz przykazanie miłości bliźniego, a sam utożsamia się z bliźnim, zwłaszcza będącym w potrzebie, wykluczonym lub opuszczonym...

Bóg nie obiecuje nam 'słodkiego, miłego życia', ale daje obietnice pełni miłości w domu Ojca. Kto nie kocha człowieka, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi...

Wielokrotnie doświadczamy swoich i cudzych ograniczeń: ograniczeń ciała odległego od ideału, charakteru, intelektu lub wiary. Aby je zaakceptować, a nawet polubić, należy rozpocząć od przebaczenia...

Droga do uczynienia z własnego życia daru dla drugiego wiedzie przez przebaczenie, a to zakłada pokorę. Takiej pokory wymaga sztuka przebaczania sobie nawzajem...

Przebaczenie, jak zaleca Jezus, domaga się czasami siedemdziesięciosiedmiokrotnego zastosowania. Jezus nie podnosi poprzeczki moralnych wymagań, ale oferuje swemu uczniowi dostęp do Jego własnych zasobów miłości i miłosierdzia. Zasoby Boże są zaś nieograniczone...

Tylko Chrystus, który pokonał zło i śmierć, potrafi zdobywać się na nieustanne przebaczenie względem nas, nawet gdy nie rokujemy wielkiej poprawy...

Przebaczenia, o ile staje się już dostępne i możliwe, nie można nigdy milcząco zakładać. Trzeba czasem o nie pokornie poprosić...

Bez przebaczenia jedność przeradza się szybko w styl życia nie z sobą, ale obok siebie, skazując na powolne obojętnienie względem siebie. Moment miłosnego oddania bez intencji przebaczenia drugiej stronie wnet przeobrazi się w zafałszowaną farsę...

Pokora i przebaczenie czyni mocnym kruszec, z którego zbudowane są więzy trwałych i wypróbowanych związków...

...Boże, chcę porozmawiać dzisiaj z Tobą o przyjmowaniu Twojej przebaczającej miłości miłosiernej i kochaniu nią innych i siebie...

...Jezu, proszę o doświadczenie Bożego miłosierdzia i o siłę do przebaczania... Proszę o łaskę zrozumienia, że każda moja postawa musi wpisać się w kontekst przebaczenia... Dziękuję za to, że Ojciec powierza mi misję niesienia innym przebaczenia i pojednania...