31 LIPCA
PONIEDZIAŁEK, Wspomnienie św. Ignacego z Loyoli, prezbitera EWANGELIA - Mt 13, 31-35 (Przypowieść o ziarnku gorczycy i o kwasie) Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść: MEDYTACJA Jezus wykorzystuje codzienne, zwyczajne i znane słuchaczom obrazy. Wskazuje w ten sposób, że królestwo Boże nie jest jakąś nadzwyczajnością. Może ono stawać się codziennością. Głównym zaczynem królestwa Bożego w naszym życiu jest nasz chrzest. Bywają także inne ziarenka i zaczyny Bożej miłości... Ziarno i zaczyn potrzebują odpowiednich warunków i ludzkiego zaangażowania, aby wydawać plony. Zaczyny królestwa Bożego w naszym życiu również potrzebują zapewnienia warunków do wzrostu. Istotna jest medytacja i kontemplacja, jako szczególny czas spotkania z Bogiem... Pomimo szczerej chęci i zapewnienia o miłości do Boga żywego i prawdziwego, stwarzamy jednak dla siebie idola. Powodem może być brak cudów, dowodów, znaków, zewnętrznych bodźców... Idąc drogą nawrócenia, każdy powinien zrozumieć, że to właśnie wtedy, gdy zbyt długi jest czas oczekiwania na Bożą odpowiedź, Bóg jest najbliżej i najsilniej działa. W chwili naszego zniechęcenia i tworzenia sobie bóstwa, Bóg Jedyny swym palcem pisze prawo miłości w naszym sercu... Przypowieści o ziarnie gorczycy i o zaczynie zarysowują tajemnicę krzyża. Nie odpowiadają zwyczajowym wyobrażeniom królestwa niebieskiego. Jezus wykorzystuje ten kontrast między małością a wielkim efektem, by podkreślić, że nie jest to efekt działania człowieka, lecz Boga... Bóg wybiera to, co małe i pokorne i tworzy rzeczy nowe. Sens przypowieści może być wieloraki. Może mówić o wzroście Kościoła z małej i nic nieznaczącej wspólnoty rozrastającej się na cały świat. Może dotyczyć historii człowieka, który przyjmuje ziarenko słowa i staje się wielkim drzewem wiary... Jako ludzie wierzący w Chrystusa ciągle zmagamy się z tajemnicą ‘małości’ i ‘wszechmocy’ Boga. To rzeczywistość odrzucenia i zhańbienia na krzyżu, Królowanie Boga w naszym życiu, w konsekwencji w świecie, podlega procesowi dojrzewania. Czassami trwa on dłużej, jak rośnięcie drzewa, a czasami krócej, jak garowanie ciasta drożdżowego.... Przypowieści o zaczynie i ziarnku gorczycy stawiają nas w pozycji mniejszościowej – służby na rzecz innych: dawanie cienia, bezpiecznego miejsca oparcia Objawami życia Ewangelią są przepajanie świata miłością, służbą, przebaczanie wszystkim, wprowadzenie jedności i pokoju, a nie tendencja, aby za wszelką cenę, często niszcząc innych, zwyciężać, zagłuszać, decydować, niszczyć i pokazywać, że wiemy lepiej… Najważniejsze, by procesu wzrastania nie zatrzymać. Ale też nie obrażać się, gdy są liście, a między nimi nie ma jeszcze owoców, bo Siewca daje ziarnu niezbędny czas… Królestwo Boże jest jak ewangeliczne ziarnko gorczycy. Trzeba mieć wiarę, żeby je dostrzec. Królestwo Boże jest tam, gdzie jest pokój, miłość, prawda Wzrost Królestwa Bożego dokonuje się na roli, którą jest nasze serce. Czasami jest maleńkim ziarnem dobra, prawdy, pokoju i sprawiedliwości, tak jak ziarnko gorczycy. Współpracujemy we wzroście tego Królestwa... Nie chodzi o wielkie programy lub spektakularne akcje. Chodzi raczej o to, by nie zabrakło wśród chrześcijan uczniów Jezusa autentycznych, nie tylko nominalnych... Chodzi o takich, którzy na serio traktują to, czego On uczył. Jeśli tacy się znajdą, staną się zaczynem, który z czasem zakwasi całe ciasto społecznej tkanki. Jeśli ich nie ma, jeśli to, co miałoby być zaczynem, nie różni się od reszty ciasta, żadne ewangelizacje, eventy, festyny i koncerty nie pomogą... ...Jezu, proszę o głębokie doświadczenie mocy łaski w codziennym życiu... Proszę o łaskę zrozumienia tajemnicy ‘małości’ ziarenka słowa i jego potęgi... Dziękuję za to, że Bóg ciągle powierza mi misję ‘wzrastania’, pomimo moich słabości i upadków...
|