CZWARTEK, Wielki Czwartek

EWANGELIA - J 13, 1-15 (Do końca ich umiłował

Było to przed Świętem Paschy. Jezus, wiedząc, że nadeszła godzina Jego, by przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował.
W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, aby Go wydał, Jezus, wiedząc, że Ojciec oddał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło, nim się przepasał. Potem nalał wody do misy.
I zaczął obmywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.
Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: «Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?» Jezus mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale poznasz to później». Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał».
Odpowiedział mu Jezus: «Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce,
i głowę!»
Powiedział do niego Jezus: «Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy». Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: «Nie wszyscy jesteście czyści».
A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: «Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie „Nauczycielem” i „Panem”, i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem».

MEDYTACJA

Mycie nóg gości było obowiązkiem sługi, niewolnika lub najmłodszego w rodzinie. Jezus jako rabbi pełnił w gronie apostołów rolę głowy rodziny. Mycie przez Niego nóg własnym uczniom było więc szokującym odwróceniem przyjętych w społeczeństwie ról...

Gestem mycia nóg Apostołom Jezus przypomina, że za każdym razem, gdy uczestniczymy w Eucharystii, jesteśmy świadkami Jego bezgranicznego poświęcenia się dla każdego z nas i że jesteśmy wezwani do naśladowania Go w służeniu bliźnim...

Obraz Boga, który uniża się wobec człowieka i staje się jego sługą, rodzi bunt u Piotra, dla którego Bóg jest władcą i wszechpotężnym Stwórcą. Możliwe, że Piotr nie zgadza się na Boga słabego, dającego się zranić. Nie zgadza się na Boga, który jak matka, troszcząca się o swoje dziecko, pokornie usługuje człowiekowi...

Na kilka godzin przed pojmaniem Chrystus daje Apostołom Eucharystię i Kapłaństwo. Apostołowie nie są tego wszystkiego świadomi. Nie wiedzą, że uczestniczą w ostatniej uczcie z Jezusem i że są na pierwszej w historii Eucharystii oraz swojej Pierwszej Komunii Świętej...

Jezus zaskakuje Apostołów i obmywa im nogi. Uniża się i służy. Tym gestem daje wyraźne wskazówki i polecenia. Uczeń Jezusa powinien, jeśli chce Go naśladować, służyć. Kochać to znaczy SŁUŻYĆ. Atrybutami zaś uczniów Jezusa powinny być dwie symboliczne rzeczy: miska i prześcieradło...

Jezus wstaje od wieczerzy. Tym samym słowem określamy zmartwychwstanie. Umywa uczniom nogi jak sługa. To gest gościnności i serdecznego przyjęcia. Jezus ukazuje przez ten gest miłość Boga do człowieka...

Piotr nie chce, by Jezus mu umył nogi. Chce innego Chrystusa, bo ma inne o Nim wyobrażenie. Nie rozumie tego, co Jezus czyni. Nie akceptuje Go jako sługi, buntuje się przeciwko temu, by Pan mu służył, nie pojmuje darmowej miłości Boga. Ciągle chce na nią zasługiwać...

Jezus zostawia polecenie swoim uczniom, aby nawzajem ‘umywali sobie nogi’. To nie jest nakaz moralny, przykazanie, ale osobiste doświadczenie spotkania
z Panem i naśladowanie Go...

Piotr buntuje się, by Jezus mu służył, nie chce, by Chrystus oddał za niego życie. To on chce dać swoje życie za Pana. Jest to subtelna pokusa samowystarczalności, odrzucenie Jezusowej logiki bycia ostatnim i sługą wszystkich...

Chrystus, namaszczony przez Ducha Świętego, czyta w synagodze najprawdopodobniej po raz pierwszy w życiu Słowo Boże. Jezus wygłasza pierwsze kazanie, swoisty program działania, który potem realizuje...

Sprawowana w katedrach msza święta krzyżma połączona jest z poświęceniem olejów używanych do namaszczania w czasie sprawowania niektórych sakramentów. Ta msza jest ukazaniem jedności Kościoła. Stąd wszyscy kapłani z danej diecezji zaproszeni są do koncelebry tej mszy...

Bóg, który posługuje człowiekowi, troszczy się o niego, zbawia. Wydawać by się mogło, że tego właśnie chcemy. A jednak, kiedy to czyni - budzi nasz sprzeciw...

Wola Boża, Jezus posłuszny Ojcu, historia zbawienia, to wszystko przenika naszą codzienność, a my w tej codzienności nie dajemy Bogu posłuchu, wciąż wydaje się nam, że wiemy lepiej i orientujemy się po czasie, że zboczyliśmy z właściwej drogi...

Gdy atmosfera wokół Jezusa gęstnieje, to nie słowa, ale czyny raz jeszcze pokazują, dla kogo przyszedł na świat. Bóg pochyla się nad człowiekiem, przychodzi oczyścić z brudu...

Gesty mocniejsze są od słów. Nosimy w pamięci zatrzymane jak na fotografii twarze osób i wydarzenia. Przywołujemy towarzyszące nam wtedy uczucia, obrazy, dźwięki i zapachy. Czujemy i słyszymy, jakby to było dzisiaj. Rozedrgane emocje i ciche słowa. Czas, który zamieszkał w nas na zawsze...

Tam, w Wieczerniku, i dziś w naszych domach, Jezus pochyla się nad nami, przychodzi oczyścić z brudu, aby zmienić nasz świat. Zatrzymuje się przy każdym
z nas i prosi o jedno: naśladuj Mnie...

...Jezu, chcę dzisiaj porozmawiać z Tobą o mojej miłości, pokorze i odwadze w służeniu drugim... Proszę o pokorne przyjęcie Twojej miłości i uwolnienie serca od pychy... Proszę o łaskę zgody na to, by Syn Boży 'obmył mi nogi'... Jezu cichy i pokornego serca, pokaż nam, kim jesteś...

...Jezu, dziękuję za braci i siostry, którzy są dla mnie przykładem miłości i służby... Dziękuję za Eucharystię i za kapłanów...