PIĄTEK, Dzień powszedni
albo wspomnienie św. Anieli Merici, dziewicy

EWANGELIA - Mk 4, 26-34 (Rozwój królestwa Bożego)

Jezus mówił do tłumów:
«Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. Gdy zaś plon dojrzeje, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo».
Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa
w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki podniebne gnieżdżą się w jego cieniu».
W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich.
Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.

MEDYTACJA

Rolnik nie ma władzy, ani kontroli nad procesem wzrostu ziarna. Jego zadaniem jest zasiew, reszta jest poza jego mocą. Chęć kontroli nic nie zmieni. Wielokrotnie możemy czuć pokusę kontrolowania dobra w świecie. Nadzoru jego wzrostu i jakości owocu, ale ono rośnie mocą, która jest w nim...

Przypatrując się gorczycy, najmniejszemu z ziaren, można odczuwać lęk, że sobie nie poradzi, nie uda mu się przebić przez twardą ziemię. Czasami możemy mieć podobne wrażenie dotyczące dobra we współczesnym świecie. Siła miłości i dobra przekracza nasze oczekiwania i wyobrażenia...

Prawdziwa miłość wzrasta tam, gdzie brak jest lęku i nadmiernej kontroli. Spójrzmy na swoje relacje miłości i zobaczmy, czy w nich pozwalamy sobie i innym na porzucenie tych dwóch postaw. Jeśli widzimy, że jest inaczej, spróbujmy zauważyć, że istotą jest zaufanie w moc ziarna, które zostaje posiane...

Bożych spraw, zamiarów i działania, nie da się całkowicie wyjaśnić ani opisać. Jezus używał określenia "jak gdyby" w swoim nauczaniu. Boże pomysły przekraczają nasze wyobrażenia i zdolność pojmowania, dlatego odkrywamy je w analogiach. To "jak gdyby" odnosi się do tajemniczej mocy i wielkich możliwości ukrytych w Bożych zamiarach...

Królestwo Boże jest dziełem Boga. Człowiek nie może go stworzyć ani go zniszczyć. Może co najwyżej przeszkadzać w jego rozwoju...

Dwie przypowieści z dzisiejszej Ewangelii mówią o bezwarunkowej wierze. Życie, także życie duchowe, posiada swój rytm. Zasiane ziarno królestwa wzrasta według Bożej logiki i w czasie przez Niego określonym. Nasze niepokoje, próby przyśpieszania czegokolwiek nie pochodzą od Boga. Są znakiem braku zaufania
i prowadzą do zguby...

Cierpliwość nie jest mocną stroną współczesnego człowieka. Chcemy wszystkiego szybko, na naszych warunkach, według naszego pomysłu. Ale cierpliwości musimy się uczyć...

W sprawach Bożych trzeba mieć cierpliwość. Wskazują na to żywoty świętych, którym zazwyczaj nie od razu przychodziła zmiana siebie, a przez to i ludzi, wśród których żyli...

Zadanie dla chrześcijan: wprowadzać królowanie Boga w naszym życiu i przez to wokół nas. Chodzi o konkret, o nawrócenie na ewangeliczny styl życia. Bądźmy cierpliwi, w tej ewangelicznej przemianie i wprowadzaniu królowania Boga, względem siebie i innych...

Bądźmy cierpliwi. Potrzeba czasu, otwarcia się na Niego, naszej pokory i zgody na ograniczone możliwości oraz naszego współdziałania...

Żyjemy w czasach, w których wydaje się, że tryumfuje zło. Wydaje się, że jesteśmy przegrani. Tymczasem Królestwo Boże wzrasta po cichu, dobro, prawda
i sprawiedliwość powoli kiełkują. Jezus daje nam nadzieję, że królestwo Boże przezwycięży wszelkie zło, także to w sercu człowieka...

Wzrost Królestwa Bożego w sercu człowieka to proces. Musimy pozwolić na wzrost łaski Bożej w naszym życiu. Przypowieści Jezusa pokazują również, że całe życie duchowe człowieka, to nieustanny proces wewnętrzny, który dokonuje się w naszym sercu...

Królestwo Boga to nie państwo. Bóg pozostaje władcą wszechświata bez względu na mniej lub bardziej uroczystą proklamację i to Jego królowanie wyraża się
w działaniach posiadających własną, stałą dynamikę oraz kierunek, którym jest wyzwolenie, dobro, miłość i bliskość z Nim...

W przestrzeni życia człowieka Królestwo Boga poddane jest ofiarowanej mu wolności. Każdy sam wprowadza Boga, jako Pana, do swojej codziennej egzystencji. Wtedy można zobaczyć Jego bezgraniczną hojność i moc. Wtedy też zostaje uruchomiony w człowieku ogromny potencjał służby, daru, miłości oraz tworzenia wspólnoty z innymi...

...Jezu, proszę o żarliwość i cierpliwość w dojrzewaniu do dobra... Proszę o łaskę cierpliwości i zaufania, że Twoje słowo działa w mojej osobistej historii i historii świata... Proszę o doświadczenia zaufania Tobie, co pozwoli mi, bez lęku i nadmiernej kontroli, realizować dobro i miłość wobec otaczających mnie ludzi...

...Dziękuję za doświadczenie tajemnicy ‘małości Boga’, która jest Jego wielkością...