17 STYCZNIA

WTOREK, Wspomnienie św. Antoniego, opata

EWANGELIA - Mk 2, 23-28 (Szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu)

Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?»
On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom».
I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu».

MEDYTACJA

Rozmowa między Jezusem a faryzeuszami dotyczy szabatu. Dnia mającego takie znaczenie jak dla chrześcijan niedziela. To czas dla Boga i ludzi...

Żydzi mieli bardzo dużo reguł mówiących o tym, czego w szabat nie wolno wykonywać, między innymi nie wolno łuskać kłosów. Koncentrując się na wypełnianiu prawa, zatracili sens tego święta...

Bóg stworzył człowieka z miłości i dla miłości. Szabat i inne prawa zostały ustanowione później. Przepisy religijne mają służyć człowiekowi, dbać o jego dobro,
o więź z Bogiem. Są środkiem, a nie celem samym w sobie...

Jezus odpowiada faryzeuszom, przytaczając fragment z Pisma Świętego. Zna Słowo Boże, co przekłada się na to, że zna Boga. Wie, jaki jest Bóg. Ma pewność, że zależy Mu na dobru każdego człowieka. Widać w relacji Jezusa z Bogiem Ojcem niesamowitą wolność...

Faryzeusze są przeciwnikami Jezusa. Można zauważyć zaostrzenie konfliktu. Ich zarzut dotyczy przestrzegania szabatu, który podobnie jak nakaz obrzezania, należał do najważniejszych znaków przynależności do ludu Bożego i wierności Prawu Mojżeszowemu...

Faryzeuszów interesuje przede wszystkim granica między tym, co dozwolone, a tym, co zakazane, natomiast w mniejszym stopniu poznanie woli Boga...

Jezus odpowiadając na zarzuty faryzeuszów trafia w sedno mówiąc: Czy nigdy nie czytaliście? Tym samym zarzuca ówczesnym elitom intelektualnym
i społecznym Izraela nieznajomość Pisma Świętego...

Odwrócenie się od Słowa spowodowało, że faryzeusze stali się niewolnikami zwyczajów, opinii większości, wiele razy powtarzanych: "zawsze tak było"
i "wszyscy tak robią"...

Syn Człowieczy objawia się jako pan szabatu. Szabat to dzień Pański, odpoczynek, ale i czas poświęcony Bogu. To pamiątka uwolnienia, wyjścia z Egiptu, ale też zapowiedź ostatecznego wyzwolenia od wszelkiego zła. Zakaz podejmowania pracy miał na celu danie człowiekowi przedsmaku radości pełni stworzenia...

Działanie Jezusa w szabat nie jest przypadkowe ani złośliwe. Objawia prawdę, że historia osiągnęła swój punkt docelowy w Chrystusie. Jezus nie łamie prawa szabatu, ale przynosi człowiekowi szabat, ostateczne wyzwolenie i odpoczynek...

Religia wielokrotnie stawia nas przed dylematem wierności literze przepisów, przykazań i zwyczajów a duchem, istot i ich celem. Łatwo wpadamy
w formalizm, tracąc istotę. Chrześcijanin żyje prawdami wiary dla wzrostu, a nie jest niewolnikiem przepisów i norm...

Nie wolno zwykłym ludziom jeść chlebów pokładnych, bo prawo tego zabrania. Tak, ale gdy są głodni, przepisy tracą na znaczeniu. Ich potrzeba jest ważniejsza...

Sprawiedliwość i dobro są ważne. Gdy chodzi jednak tylko o złamanie porządkowego przepisu, człowiek jest ważniejszy. To prawo, które przynosi Chrystus...

Liturgia Kościoła, Msza święta, w której uczestniczymy, powinny nauczyć nas wrażliwości na drugiego człowieka. Kult to nie tylko czynność zewnętrzna, ale szkoła duchowości chrześcijańskiej i szkoła naszego człowieczeństwa. Godność człowieka w oczach Boga jest ogromna...

Człowiek ma wielką godność. Potrzebuje też innych, by czuć się we wspólnocie z innymi. Człowiek potrzebuje światła, które przeniknie jego serce. Czasami czujemy się jak rozbity statek, ale przez oczy drugiego człowieka, jego dłoń i słowa mogą przynieść do serca spokój. Przychodzą wtedy wiara, nadzieja
i miłość...

Nie potrzebuje dzień naszego uświęcenia, to my potrzebujemy tego, by być świętymi. Dzień został ustanowiony jako święty i jest święty. Człowiek zaś jest na drodze do świętości...

Dzień święty jest dniem, w którym nie tyle powinniśmy się koncentrować na tym, czy będziemy musieli pracować, czy nie, ale jak będziemy ten dzień przeżywać, czy będzie to dzień relacji z Jezusem...

Nic nam nie da świętowanie niedzieli, jeżeli nie będziemy budowali relacji z Bogiem i jeżeli nie będziemy żyć słowem Boga...

Apostołowie, wędrując z Jezusem, poczuli głód, zaczęli więc zrywać kłosy. Jezus nie oburzył się takim zachowaniem, bo wiedział, jakie są intencje apostołów. Wiedział, że chcą iść z Nim i chcą słuchać słowa Bożego. Te dwie sprawy są najistotniejsze w świętowaniu: słuchanie słowa i budowanie relacji z Bogiem...

...Jezu, proszę o wewnętrzną siłę w podchodzeniu do wszystkiego z dobrocią... Proszę Ciebie, Pana szabatu, o łaskę poznania Twego misterium... Dziękuję za to, że jesteś Eucharystią, pokarmem na życie...

 

 

 

Flag Counter