ŚRODA, Dzień powszedni

EWANGELIA - Łk 13, 22-30 (Powszechne wezwanie do zbawienia)

Jezus, nauczając, szedł przez miasta i wsie i odbywał swą podróż do Jerozolimy.
Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?»
On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie będą mogli.
Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam”; lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”.
Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”. Lecz On rzecze:
„Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy dopuszczający się niesprawiedliwości”.
Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».

MEDYTACJA

Nasze życie jest nieustanną podróżą. Bóg zachęca nas do odkrywania własnej drogi, która prowadzi do spotkania z Nim...

Jezus mówi o podróżowaniu z Nim do królestwa Bożego. Zaprasza tam wszystkich ludzi. Z każdego narodu, języka i kultury. Podkreśla potrzebę przekroczenia granic serca, umysłu i mentalności. Zaprasza do otwartości wobec zmieniających się w życiu okoliczności, czasami do rezygnacji z tego, co może obciąża nas
w podróży...

Jezus mówi: „Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi” (Łk 13, 24). W ten sposób zachęca nas, byśmy przyjrzeli się swojej drodze życia...

W zamyśle Boga każdy człowiek przeznaczony jest do zbawienia, ale nie każdy chce przyjąć ten dar. Bóg na siłę nie zabiera do nieba. Jezus poucza, że jeśli chcemy się zbawić, a nie zabawić, potrzebujemy przejść przez ciasne drzwi...

Wiele potrzeba pokory, by dostać się do nieba. Każdy też musi od siebie samego wymagać, nawet gdyby inni od nas nie wymagali...

W chwilach przyjemnych, pełnych stabilności, zapominamy o Bogu, jesteśmy bardziej obojętni na Jego obecność. Dlatego chwile trudności mogą okazywać się błogosławieństwem, bo uczą nas szukania, walki duchowej, wytrwania i czekania na Łaskę...

Trudne chwile uwrażliwiają nas, by zawsze być przy Bogu, bez względu na okoliczności...

Ten fragment Ewangelii wyznacza początek drugiej części podróży Jezusa do Jerozolimy. Jest tu mowa o walce, którą trzeba stoczyć, by wejść do królestwa niebieskiego...

Bramą jest Jezus. Na zewnątrz pozostają ci, którzy są zadowoleni z siebie, co mają się dobrze. Jedyne przeszkody to fałszywa pewność i poczucie bycia sprawiedliwym...

Nikt nie dostępuje zbawienia poprzez swoje zasługi i czyny. Wszyscy doświadczają zbawienia, otrzymują je w darze. By wejść do królestwa, trzeba uznać się za grzesznika i przyjąć zbawienie...

Płacz i zgrzytanie zębów wywołują w nas wiele negatywnych emocji i lęków. Takie słowa Jezusa musimy rozumieć w świetle tego, co On czynił. Krzyż i pusty grób, to odpowiedź na nasze lęki o możliwość bycia zbawionym...

Jezus idzie do miast i wsi, głosi Ewangelię Żydom i poganom. Idzie do wykształconych i nie, biednych i bogatych, zdrowych i chorych, idzie do wszystkich. Nikt nie jest wykluczony ze sfery zainteresowania Boga...

Jezus przypomina nam cierpliwie, współczesnym uczniom misjonarzom, że jako chrześcijanie mamy być specjalistami od dzielenia się wiarą, od miłowania
i służby wszystkim, bez wyjątku...

Aby wejść do nieba, aby być godnym tego miana, nie wystarczy modlić się, pościć i chodzić na publiczne nabożeństwa. Trzeba, żeby Bóg znalazł w nas drugiego Hioba albo drugiego Abrahama. Hioby i Abrahamy wejdą. Przed nimi drzwi stoją szerokim, nie ciasnym, otworem, jak otwarte jest serce Boga dla Jego przyjaciół...

...Jezu, chcę dzisiaj porozmawiać z Tobą o moim życiu, o mojej drodze do Ciebie... Proszę o żarliwość w życiu dla Ciebie i uwolnienie z rutyny...

...Boże, proszę o łaskę przyjęcia Twojego miłosierdzia... Dziękuję za to, że brama do królestwa jest dla mnie ciągle otwarta...