SOBOTA, Wspomnienie św. Teresy od Dzieciątka Jezus, dziewicy i doktora Kościoła

EWANGELIA - Łk 10, 17-24 (Przywileje uczniów)

Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością, mówiąc: «Panie, przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają».
Wtedy rzekł do nich: «Widziałem szatana, spadającego z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie».
W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi
i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».
Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli».

MEDYTACJA

Jezus najpierw posłał dwunastu uczniów, potem siedemdziesięciu dwóch, by szli głosić Dobrą Nowinę. Misjonarze wracają do Jezusa pod wrażeniem tego, co działo się za ich pośrednictwem. W odpowiedzi Jezus wskazuje, co w tym wszystkim jest najważniejsze...

Najważniejsza nie jest moc poskramiająca złego ducha, ani uzdrawianie chorych i opętanych, lecz fakt bycia wybranym przez Boga...

Człowiek może wiele dokonać, gdy działa we współpracy z mocą Bożą. Dobre czyny wynikają z zaufania Mu i życia z Nim w relacji. To wzajemna miłość między Bogiem a człowiekiem zadaje klęskę szatanowi...

W swoim uwielbieniu Jezus chwali Ojca, że Królestwo Boże zostało objawione ludziom prostym. Przyjaźń z Bogiem nie jest zarezerwowana jedynie dla wielkich tego świata, ale dla tych, którzy mają prostotę i szczerość dziecka. Do tej relacji zaproszony jest każdy, kto otworzy się na dar wiary...

Weryfikacją autentyczności wiary jest wierność Bogu w przeciwnościach życia. Bywa, że trwamy przy Bogu dla własnych korzyści. Jednak wiara jest byciem
z Bogiem dla samego Boga...

Aby Bogu, a nie sobie, sprawić radość, módlmy się w zniechęceniu, nie tracąc nadziei w porażkach i nie popadajmy w zwątpienie, kiedy czujemy się samotni...

Uczniowie wracają rozradowani, bo przeżyli ważne doświadczenie. Pierwszy owoc, to pokonanie demonów. Uczniowie nie walczą z ludźmi, ale ze złem, grzechem, który ich zniewala...

Drugi cel misji uczniów, to odzyskanie wolności dzieci. Diabeł nie znika, nadal dysponuje ogromną siłą, ale nie może nam zaszkodzić, jeśli nie idziemy za jego pokusami. To, jednak, co jest najważniejsze, to uczestniczenie w życiu Boga. To zażyłość z Bogiem i życie pełnią...

Jezus pokazuje uczniom, którzy wrócili z misji, że celem życia chrześcijańskiego jest doświadczenie bliskiej relacji z Bogiem, dzielenie się nią z innymi.
W konsekwencji tym celem jest niebo. Można być zatem uczniem misjonarzem nie wyjeżdżając na misje...

Jezus poddał się prowadzeniu i mocy Ducha Bożego nad Jordanem. Owocem tego napełnienia jest radość, szczęście oraz uwielbienie Boga. Radość Jezusa prowadzi do uwielbienia Ojca, Pana nieba i wyraża wdzięczność za Boże Objawienie ludziom prostym, odrzuconym i poniżanym...

Tajemnice królestwa, które objawia Bóg, stanowią ratunek i pomoc. Dzięki temu w naszym sercu rodzi się nadzieja, zaufanie i przemiana życia w kierunku podobania się miłującemu Bogu...

Drogą zbawienia jest wiara, a sama wiedza o Bogu nie wystarczy. Wiara prowadzi do mądrości Bożej, która tworzy nową kulturę o postawach sprawiedliwości, pokoju i radości w Duchu Świętym...

Jezus mówi, że szczęśliwe nasze oczy, bo w Nim możemy oglądać spełnienie obietnicy, a nasze imiona zapisane są w niebie. Nie trzeba czekać na coś innego. Szczęśliwym można być już dzisiaj...

...Proszę o doświadczenie radości bycia w misji Ojca... Proszę o łaskę wewnętrznej radości, że moje imię zapisane jest w niebie... Dziękuję za wolność dziecka Bożego...