16 WRZEŚNIA
PIĄTEK, Wspomnienie Świętych Korneliusza, papieża, i Cypriana, biskupa, męczenników EWANGELIA - Łk 8, 1-3 (Niewiasty wspierają Jezusa ze swojego mienia) Jezus wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu oraz kilka kobiet, które uwolnił od złych duchów i od słabości: Maria zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów; Joanna, żona Chuzy, zarządcy u Heroda; Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały ze swego mienia. MEDYTACJA Aby stać się uczniem Jezusa, trzeba najpierw Go poznać. Początkiem relacji jest spotkanie. Tak zostali powołani apostołowie. Podobnie kobiety, które stały się uczennicami, najpierw doświadczyły Jego mocy i Jego miłości. Zostały uwolnione od nękających je demonów czy chorób... Jezus jest nie tylko Nauczycielem, ale także Przyjacielem, z którym chce się przebywać. Tym, który troszczy się o każdego... Maria Magdalena, Zuzanna, Joanna i inne kobiety idą za Jezusem. W naturalnym odruchu wdzięczności służą Mu tym, co mają – swoim majątkiem, pracą Wierne uczennice trwają przy swoim ukochanym Mistrzu do końca. Towarzyszą Mu na drodze krzyżowej i stoją pod krzyżem. One też jako pierwsze spotkają się ze Zmartwychwstałym, stając się Apostołkami apostołów... Poznanie Jezusa zaczyna się od towarzyszenia Mu. Znać kogoś, to także dzielić jakieś wspólne doświadczenie. Coś co nas połączyło, co przeżyliśmy razem. Znać, to być blisko... Jezus nazywa apostołów przyjaciółmi, bo pragnie mieć wiele wspólnego z nimi, a najlepiej chciałby dzielić z nimi wszystko... Jezus wędruje, naucza, głosi Ewangelię. Ten sposób życia Jezusa jest wzorem dla Kościoła, jako wspólnoty, i dla każdego indywidualnie, w realizacji jego osobistego powołania... Dwunastu, którzy są obrazem każdego ucznia, towarzyszą Jezusowi. Są w zażyłości z Panem, słuchają Go, obserwują i naśladują. Przez nich Jezus dociera do ludzi na świecie... Kobiety chodzą razem z apostołami, ze swoją wrażliwością i charyzmatem dbają o podstawowe potrzeby wspólnoty. To jest pierwotna wspólnota Kościoła pielgrzymującego, wzór i wyzwanie dla naszej działalności misyjnej dzisiaj... Wędrujące z Jezusem kobiety zostały wcześniej uwolnione od złych duchów i od słabości. Ewangelista wiele uwagi poświęca ich przeżyciom i doświadczeniom... Uwolnienie od tego, co złe, owocuje hojnością, przywiązaniem, zaufaniem i odwagą w byciu z Nim aż po krzyż. To są prawdziwe owoce duchowe, które potwierdzają prawdziwość doświadczenia religijnego... Kobiety mają wielką, niezastąpioną rolę w historii zbawienia. Za czasów Jezusa nie mogły słuchać nauczania w synagogach, nie mogły kształcić się, były wykluczone. W rozumieniu mężczyzn nie były także w kręgu zainteresowania Boga... Jezus wskazuje inny sposób myślenia. Pokazuje, jak ważne i niezbędne są kobiety na świecie, w Kościele i w ewangelizacji. Mają w niej udział. One czasami skuteczniej, bardziej wiarygodnie, przekazują wiarę... Bądźmy Bogu wdzięczni za kobiety wiary, począwszy od Maryi. To one – mamy, żony, córki, babcie, przyjaciółki, siostry zakonne, znajome i nieznajome przekazywały i przekazują nam wiarę. To nasze zadanie, aby je dostrzegać, doceniać i być wdzięcznym za nie Bogu... Czasami warto wyruszyć z domu, aby poczuć coś nowego lub przypomnieć sobie o czymś, za czym bardzo tęskniliśmy... ...Jezu, chcę dzisiaj porozmawiać o mojej przyjaźni z Tobą, która realizuje się w przyjaźni z Kościołem... Proszę o świadomość ciążącego na mnie obowiązku apostolskiego... Proszę o uzdrowienie duszy z moich zniewoleń i całkowite przylgnięcie do Ciebie... ...Dziękuję Ci Jezu, że przez swoje zmartwychwstanie nadałeś mojemu życiu sens, bo wiem, że śmierć niczego, co dobre, nie skończy... Dziękuję za obecność wspólnoty, w której mogę wypełniać swą misję...
|