PIĄTEK, Wspomnienie św. Bonawentury, biskupa i doktora Kościoła

EWANGELIA - Mt 12, 1-8 (Syn Człowieczy jest Panem szabatu)

Pewnego razu Jezus przechodził w szabat wśród zbóż. Uczniowie Jego, będąc głodni, zaczęli zrywać kłosy i jeść.
Gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli Mu: «Oto Twoi uczniowie czynią to, czego nie wolno czynić w szabat».
A On im odpowiedział:
«Nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy był głodny, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleby pokładne, których nie wolno było jeść jemu ani jego towarzyszom, tylko samym kapłanom?
Albo nie czytaliście w Prawie, że w dzień szabatu kapłani naruszają w świątyni spoczynek szabatu, a są bez winy? Oto powiadam wam: Tu jest coś większego niż świątynia.
Gdybyście zrozumieli, co znaczy: „Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary”, nie potępialibyście niewinnych. Albowiem Syn Człowieczy jest Panem szabatu».

MEDYTACJA

Uczniowie Jezusa uczyli się od Niego prawdziwego oddawania czci Bogu. Może dlatego pozwolili sobie na naruszenie przepisów żydowskiego Prawa. Ponieważ byli głodni, jedli ziarna...

Faryzeusze nie potrafili zdobyć się na wyrozumiałość. Oni dostrzegali tylko naruszenie przepisów żydowskiego Prawa...

Jezus, broniąc swoich uczniów, sięga po argumenty z Pisma Świętego. Przytacza historię Dawida i z żydowskiego prawa przypomina, że kapłani mogą naruszać szabat...

Jezus przypomina, że Bóg, którego chcą uczcić wiernie wypełniając przykazania, pragnie miłości, a nie ofiary. Stawia miłosierdzie przed prawem. Spełnianie praktyk religijnych nie wystarczy, jeżeli serce nie jest zwrócone ku Bogu...

Jezus jest największą świętością. Jego obecność uświęca czas i miejsce. Faryzeusze mają świątynię, w której może nie być Boga, ale panuje zewnętrzny formalizm...

Praktyki religijne, dokładne przestrzeganie przykazań, mają sens tylko wtedy, jeżeli zbliżają nas do Boga. To obecność Jezusa uświęcała dni szabatu, a nie szabat uświęcał obecność Jezusa...

Tylko Bóg zna serce człowieka. Wobec osobistych niepowodzeń potrafimy łatwo usprawiedliwiać się lub przedstawiać okoliczności łagodzące, natomiast bliźnich popełniających grzechy surowo osądzamy...

Gdybyśmy innych ludzi traktowali jak siebie, nie mielibyśmy tylu nieporozumień. Bywa i tak, że po grzechu jesteśmy surowi i okrutni wobec siebie i dlatego nie potrafimy okazywać miłosierdzia bliźnim po ich błędach...

Patrzenie na siebie i na bliźnich przez pryzmat Jezusa, a więc przez pryzmat miłosierdzia, buduje lepszy, pełen przebaczenia i miłości, świat...

Jezus przypomina nam, które przykazania i zasady są pierwsze, które należy zachowywać, aby nasze życie podobało się Bogu i było spełnione. Niech życie dekalogiem i przykazaniami miłości wyróżnia nas...

Nie dajmy zawlec się w pułapkę nudy i zarozumialstwa. Przesłanie Jezusa to piękna, bardzo głęboka i często zaskakująca wiedza, której możemy i powinniśmy używać w każdym czasie i w każdej dziedzinie naszego życia. A jeśli myślimy, że już wszystko wiemy, to znaczy, że nic nie wiemy...

...Jezu, proszę o wolność od formalizmu i serce otwarte na Ducha Bożego, który wypełnia życiem przykazania...
Proszę o serce prawe i wrażliwe na ludzkie potrzeby...