13 LIPCA
ŚRODA, Wspomnienie świętych pustelników Andrzeja Świerada i Benedykta EWANGELIA - Mt 11, 25-27 (Tajemnice królestwa objawione prostaczkom) W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, MEDYTACJA “Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi” (Mt 11, 25)... Słowa Jezusa są uwielbieniem Ojca, uwielbieniem Stwórcy obecnego i działającego w świecie. Jest to wyraz zachwytu nad dobrem i miłością, które płyną od Ojca... Zachwyt nad dobrem i miłością, które płyną od Ojca, pojawia się, gdy dostrzegamy w świecie, obarczonym skutkami grzechu, działanie prawa miłości, przebaczenia i prawdy. Gdy w swoim życiu dostrzegamy działanie Boga... Jezus pokazuje kontrast między ludźmi prostymi, a tymi, którzy uważają się za mądrych i roztropnych. Wskazuje na tych, którzy potrafią dostrzec tajemnice Boże oraz tych, którzy ich nie dostrzegają. Wszystko zależy od stopnia pokory, gdyż Bóg sprzeciwia się pysznym, a łaskę daje pokornym... Syn wskazuje na Ojca. Zobaczyć Ojca oznacza poznać Jego nieskończoną miłość wobec nas. Misja Jezusa skoncentrowana jest właśnie na tym, by pokazać nam miłość Ojca do nas. Jednak my wciąż nie jesteśmy zdolni przyjąć prawdy, że Bóg nas kocha bezwarunkowo... Najlepiej znają Boga nie teologowie, ale ludzi prości. Nie teoria nauki o Bogu, ale mądrość osobistego doświadczenia żywego Boga. Najlepiej, kiedy pierwsze idzie w parze z drugim, a więc kiedy teologię uprawia się na kolanach... Człowiek prosty jest nieskomplikowany, ponieważ konsekwentnie stawia Boga na pierwszym miejscu, ufa Bogu do końca i w każdej sytuacji, jest do Jego dyspozycji, idzie posłusznie za natchnieniami Ducha... Łatwo gubimy się na pokręconych przez grzech drogach praktyki ludzkiej wiary, dlatego w głębi serca tęsknimy za prostotą. Bóg mnie kocha i ja kocham Boga. Tylko o to chodzi... Mądrzy i roztropni przeciwstawieni są prostaczkom. W czasach Jezusa byli to rolnicy, wieśniacy i rybacy. Uczeni i przywódcy religijni nimi pogardzali. Ale to oni, prości i niewykształceni, byli w stanie zobaczyć w Jezusie oblicze Boga i przyjąć Jego nauczanie... Jezus wysławia Boga i akcentuje prostotę oraz zdolność do przyjęcia Jego działań, które nie są zafałszowane ludzką uczonością. To dla nas okazja do tego, by Jezusa radują ci, którzy Go przyjmują: prości, pokorni, nieufni wobec własnej przemyślności i racji, nieuważający się za mądrych i roztropnych. To lekcja dla wszystkich: oto ci, którzy radują Boga: prostaczkowie... Wzruszenia Jezusa wobec Ojca i prostaczków są też przepiękną modlitwą, która wyraża głębię Jego serca, Jego przylgnięcie do „tego, co podoba się” Ojcu. „Tak, Ojcze” brzmi jak echo „fiat” Jego Matki podczas Jego poczęcia i jak zapowiedź tego, co sam powie Ojcu w godzinie agonii. Tak, Ojcze... ...Boże, proszę o łaskę przyjmowania w prostocie Twoje działania... Proszę o serce proste, ufne i rozmiłowane w Ojcu... Dziękuję za Twoje miłosierdzie dla ludzi, dla moich bliskich i dla mnie... ...Jezu, chcę dzisiaj porozmawiać z Tobą o mojej pokorze i umiejętności życia z przekonaniem, że jestem kochany i obdarowany...
|