11 CZERWCA
SOBOTA, Wspomnienie św. Barnaby Apostoła EWANGELIA - Mt 10, 7-13 (Wskazania na prace apostolską) «Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie! Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski! Wart jest bowiem robotnik swej strawy. MEDYTACJA Tak zwany skandal pierwszych chrześcijan polegał na prymacie działania nad nauczeniem. Najlepszym wyrazem wiary w zmartwychwstanie było to, jak chrześcijanie traktowali innych i kochali swojego Boga... Uczniowie wierzyli, że dzięki mocy Jezusa nie ma niczego niemożliwego. Kto spotkał Jezusa i doświadczył radości przemiany serca, chce dzielić się tą radością Zaufanie jest zrezygnowaniem z całkowitej kontroli sytuacji. Bóg zatroszczy się o byt materialny dla swoich apostołów... „U początku bycia chrześcijaninem nie ma decyzji etycznej czy jakiejś wielkiej idei, jest natomiast spotkanie z wydarzeniem, z Osobą, która nadaje życiu nową perspektywę, a tym samym decydujące ukierunkowanie” (Benedykt XVI)... Wszystkie nasze dobre działania nie mogą zasłaniać Jezusa ani nas promować. To, co zrobimy i o czym opowiemy, ma zawsze kierować innych do Jezusa. Spotkanie z Jezusem dopełni reszty... Jezus mówi do uczniów, by poszli na cały świat i głosili Ewangelię. Jednocześnie podkreśla, by nie dbać o to wszystko, co jest materialne, ale iść, głosić i ufać, że wszystko to, co jest materialne i potrzebne, będzie dane przez Boga poprzez innych ludzi... Jest w nas pokusa, by najpierw zapewnić sobie to wszystko, co wygodne, a dopiero potem pójść do innych. Jednak Jezus wzywa do tego, by poznawszy miłość, zanieść ją innym... Nie zastanawiajmy się, czy jesteśmy wystarczająco dobrzy, pobożni i czy znamy Pismo. Jeśli sercem czujemy, że mamy z Bogiem relację, to mówmy o tym innym ludziom. Jesteśmy wezwani do głoszenia, niezależnie od tego, jaki jest stan naszego serca... Kiedy w naszym życiu Bóg staje się najważniejszy, to ważne doświadczenie w chrześcijańskim życiu. Wtedy zaczyna się żyć Jego Ewangelią i zaczyna się rozumieć, że wcale nie musimy wiele mieć, by osiągnąć cel dzielenia się wiarą... Zazwyczaj wystarczy jedynie żyć Bogiem i Ewangelią, pomagać innym, a tym samym okazywać przez sposób życia, że On jest dla nas najważniejszy... Rozsyłając Apostołów, Jezus daje im lekcję prawdziwej wiary i zaufania. Wskazuje na przeszkody, które uniemożliwiają pełne oddanie się Jemu. Obdarowuje ich swoją mocą, by uzdrawiali, wskrzeszali, a także wypędzali złe duchy... Jezus prosi Apostołów, by zrezygnowali z tego, co może okazać się dla nich zbędnym ciężarem, niepotrzebnym oparciem. Nie mają zabierać torby, pieniędzy Jezus ostrzega Apostołów przed tymi, którzy ich odrzucą, przed ich obojętnością... Wskazania Jezusa do Apostołów, skierowane są również do każdego z nas. Mamy przylgnąć do Niego bezwarunkowo, przyjmować przeciwności, nauczyć się rezygnować z przyjemności i wygód. Z tego wszystkiego, co mogłoby nam Go zasłonić... Jezus przestrzega przed składaniem takich obietnic, które podpieramy wyższym autorytetem, niejako gwarancją naszej uczciwości... Przykazując nam jednoznaczność wypowiedzi, gdzie tak znaczy tak, a nie – nie, Jezus wzywa do przejrzystości naszych uczynków i postaw. Dobrego, zgodnego z Ewangelią postępowania nie trzeba tłumaczyć. Ewangelia broni się sama... ...Boże proszę, aby moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane do służby i chwały Twojego Boskiego Majestatu. Wiem, że w ten sposób nie stracę perspektywy oraz właściwego celu służby innym... ...Jezu, proszę o głębokie doświadczenie prawdy, że pragniesz mojego świadectwa...
|