CZWARTEK, Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana

EWANGELIA - J 17, 1-2. 9. 14-26 (Za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie)

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, rzekł:
«Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś.
Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi.
Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.
Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie.
Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś.
I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, że Ty Mnie posłałeś i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś.
Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.
Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».

MEDYTACJA

Modlitwa Jezusa ukazuje Jego relację z Ojcem. Jezus wie, do Kogo się zwraca. Nie ma tu miejsca na wątpliwości i brak zaufania. Jezus stanowi jedno ze swoim Ojcem. Zaprasza nas do zastanowienia się, jaka jest nasza relacja z Bogiem...

Jezus w swojej modlitwie opowiada Bogu o człowieku. Nie są Mu obce ludzkie troski, ciągłe narażenie na zło, odrzucenie z powodu imienia Jezusa. Dlatego chce poświęcić swoje życie w ofierze za człowieka, by uświęcić go w Prawdzie...

Jezus z wielką troską wstawia się u swojego Ojca za człowiekiem. Prosi o jedność wśród ludzi na wzór jedności, która jest między Nim a Bogiem. Ta jedność nie ma polegać na ślepym podążaniu w jednym kierunku, lecz na wspólnym przekazywaniu Dobrej Nowiny tym, którzy jej jeszcze nie znają...

Nieustannie potrzebujemy odnawiać w sobie świadomość, że jedynie Chrystus jest Najwyższym i Wiecznym Kapłanem, a zarazem Ofiarą złożoną z siebie dla naszego uświęcenia, dla naszego zbawienia...

Jezus prosi Ojca o to, by wśród uczniów była zachowana jedność, by jedno byli ci, którzy usłyszą ich naukę...

Jeżeli wiara jest budowana na Jezusie, wtedy dotyka wieczności, niezależnie od tego, jaki duszpasterz opiekuje się nami i jak bardzo różnimy się w grupie, do której należymy. To Jezus sprawia, a nie duszpasterz, że jesteśmy jednością...

Istnieje pokusa, by duszpasterze gromadzili ludzi wokół siebie i zabierali ich z sobą, gdy zmieniają miejsce. Ale to nie jest ich zadanie. Księża, jak każdy chrześcijanin, mają przyprowadzić drugiego człowieka przed oblicze Boga i pozwolić mu zostać przy Nim...

...Panie, naucz mnie widzieć to, co zakryte dla moich oczu. Naucz mnie słyszeć to, co nieuchwytne dla moich uszu. Naucz mnie zauważyć to, co ulotne dla mojej pamięci. Naucz mnie rozumieć to, czego umysłem nie jestem w stanie ogarnąć. Panie, naucz mnie...

...Panie, naucz mnie dostrzec Twoją godzinę w moim życiu, usłyszeć Twoją modlitwę za mnie i Twoje słowo do mnie, uświęcić się Twoją obecnością przy mnie...

...Panie, naucz mnie doświadczyć mocy, która oddala od złego, a przybliża do drugiego, jednoczy z Bogiem i człowiekiem, rozświetla życie miłością na ziemi
i w niebie... Jezu, naucz mnie nie marnować daru Twojej modlitwy...