9 MAJA
PONIEDZIAŁEK, Uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika, Głównego Patrona Polski EWANGELIA - J 10, 11-16 (Dobry pasterz daje życie za owce) Jezus powiedział do faryzeuszów: «Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. MEDYTACJA Jezus wielokrotnie odwołuje się do obrazu pasterza, bo dla Izraelitów był to codzienny widok. Dla nas ten obraz jest równie wymowny. Jezus jest dobrym pasterzem, a my wszyscy Jego owcami... Jezus, Dobry Pasterz, troszczy się o każdego z nas, prowadzi do miejsc, gdzie jest pokarm. W Jego obecności możemy czuć się bezpiecznie. On nigdy nie pozostawi nas bez opieki... Jezus ostrzega nas przed najemnikami, czyli fałszywymi pasterzami. Im nie zależy na nas. Jezus przestrzega nas, byśmy nie dali się zwodzić obietnicami łatwego szczęścia, zysku bez wysiłku, przyjemności bez trudu... Na najemników nie możemy liczyć. Oni nie będą narażać się, aby nas obronić przed złem... Jezusowi zależy na każdym człowieku. On pragnie przyprowadzić do siebie wszystkich ludzi. Pragnie tworzyć z nas jedną wspólnotę. Chce, aby każdy rozpoznał Jego głos i pozostał przy Nim... Dobroć i wielkość dobrego pasterza polega na tym, że oddaje życie za powierzoną jego opiece trzodę. Charakterystyczną cechą jest także atmosfera wzajemnej ufności pomiędzy pasterzem a owcami powierzonymi jego opiece... Jezus wskazuje, że tym, co odróżnia dobrego pasterza od najemnika jest troska i umiłowanie trzody. U najemnika trudno je znaleźć. Nie pozostaje on bowiem w żadnym bliskiej relacji do powierzonych mu owiec. Zależy mu przede wszystkim na wynagrodzeniu... Jako chrześcijanie jesteśmy zaproszeni do roli pasterza na różnych poziomach relacji, czyli do prowadzenia do Boga, darzenia miłością miłosierną, przebaczeniem i służbą. Nie zwalniajmy się z tego. Pasterzowanie jest wpisane w każdego chrześcijanina, a nie tylko w wybranych... Na początku jest zachwyt, bardziej programem życia niż Osobą. Ta jawi się nie jako ktoś bliski, miłujący. Bardziej jako wizjoner, który pragnie szczęśliwej ludzkości... Potem są deklaracje. Widzimy siebie zdobywcami wszystkich i wszystkiego dla Jezusa... Kiedy słyszymy niekończące się Alleluja i zakładamy, że szatan został pokonany, wtedy Bóg mówi: sprawdzam. Przychodzi ucisk, prześladowanie, głód, bieda, niebezpieczeństwo lub wojna. Potulny baranek patrzy jak zejść z ofiarnego stołu lub wyciąga rękę i szuka ratunku... Na szczęście są oni, nasi święci patronowie. Podają pomocną dłoń, dodają otuchy i mówią: zobacz, co może w człowieku zdziałać łaska; zdaj się nie na swój zachwyt, deklaracje, postanowienia, ale na Tego, dzięki któremu odnosimy pełne zwycięstwo... Zaufajmy, jak nasi święci patronowie, a przekonamy się, że nic nas nie może odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym... Trudno człowiekowi wczuć się w rolę owcy. Dlatego słowa Jezusa, że życie oddaje za owce, mogą nie wybrzmieć w naszej duszy tak, jak powinny... Bóg oddał za nas życie, gdy umarł na krzyżu. Bardzo Mu na nas zależy. Przejmuje się losem każdego. Nikogo z nas nie chce zgubić. Bo nie chce, byśmy zginęli na wieki. Takiego mamy Boga. W takim Bogu złożyliśmy nasze nadzieje... ...Jezu, dziękuję Ci za to, że jesteś Dobrym Pasterzem i troszczysz się o mnie... Tobie zawdzięczam swoje ocalenie i życie... Proszę o głębokie doświadczenie troskliwej miłości Boga...
|