PONIEDZIAŁEK, Święto św. Marka Ewangelisty

EWANGELIA - Mk 16, 15-20 (Głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu)

Po swoim zmartwychwstaniu Jezus ukazał się Jedenastu i powiedział do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.
Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk,
i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie».
Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga.
Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły.

MEDYTACJA

Słowa Ewangelii Marka brzmią paradoksalnie wobec wcześniejszych scen niewiary uczniów w zmartwychwstanie Jezusa. Ich słabość nie jest jednak przeszkodą dla Boga. Posyła ich na cały świat, by opowiedzieli o tym, co ich spotkało...

Wyjście do świata niesie z sobą ryzyko. Otwiera na to, co nieznane, także na doświadczenie porażki. Po doświadczeniu słabości przychodzi pokusa, by zamknąć się i odciąć od świata, ale wtedy Bóg głośno mówi do nas: “Idź!”...

Uczniowie Jezusa nie dostają supermocy wraz z realizacją powołania. Opowiadali o tym, czego doświadczyli, a Bóg potwierdzał ich słowa znakami tak, jak uznawał za stosowne...

Święty Marek żył w trudnych czasach, wiele wycierpiał, głosząc Ewangelię. Nasza droga może być inna, ale może nas połączyć to samo...

Misyjny nakaz Jezusa jest ciągle aktualny. Nadal wyruszają w świat nowi misjonarze. Ale to nie wypełnia jeszcze Chrystusowego nakazu. On mówi także do nas. Każdy z nas powinien być misjonarzem i przez swoje życie, czyny i słowa przyprowadzać innych do Chrystusa...

Jezus mówi do uczniów, by poszli i głosili Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Mówi, że każdy kto w Niego uwierzy, każdy kto uwierzy Ewangelii i przyjmie chrzest, będzie zbawiony oraz będzie widział i doświadczał wielkie znaki...

Jeśli mamy widzieć znaki, to je zobaczymy, ale może też być tak, że to my staniemy się znakami dla tych, którzy będą na nas patrzeć...

Kolejny raz Zmartwychwstały ukazuje się uczniom. Mówi o tym, że mają dzielić się Dobrą Nowiną ze wszystkimi, bez wyjątku, co też stało się i było potwierdzone znakami i cudami...

Bóg i nas posyła do ewangelizacji, czasami też słowem, a znakiem powinien być nasz ewangeliczny styl życia. Każdy z nas powinien mieć ducha misyjnego. Głosić i świadczyć mamy wszędzie, w każdym miejscu...

Mandat misyjny Chrystusa wciąż musi być realizowany. Głoszenie Ewangelii jest wpisane w powołanie każdego z nas. Nie wszyscy nasze głoszenie lub świadectwo przyjmą, ale musimy pamiętać, że misyjność należy do natury Kościoła...

Usłyszeliśmy Dobrą Nowiną i mamy dzielić się nią ze wszystkimi. On będzie z nami, będzie nas wspierał swoją mocą. Bo cały świat musi usłyszeć, że ziemskie życie nie kończy się grobem, ale zmartwychwstaniem i życiem wiecznym...

W wyznaczonej nam przez Chrystusa misji nie jest celem chrześcijan głoszenie prawd wiary lub zasad moralnych. Najważniejsze jest danie światu nadziei. Prawdy wiary, zasady moralne, dopiero w blasku tej nadziei zyskują sens...

Nadzieja, którą możemy światu podarować, jest największym darem, jaki możemy mu dać. Nie zapominając, że jest największym darem Boga także dla nas...

...Boże, dobry Ojcze, chcę dzisiaj porozmawiać o Twojej obecności w mojej słabości i samotności, o Twojej bliskości, kiedy zapraszasz mnie do wychodzenia
z mojego „zamknięcia” do świata... Proszę o przekonanie, że moc Jezusa towarzyszy mi przez cały czas...