WTOREK, Dzień powszedni

EWANGELIA - Mt 18, 21-35 (Przebaczenie Boga uwarunkowane przebaczeniem drugiemu człowiekowi)

Piotr podszedł do Jezusa i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?»
Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.
Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby dług w ten sposób odzyskać.
Wtedy sługa padł mu do stóp i prosił go: „Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam”. Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował.
Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: „Oddaj, coś winien!” Jego współsługa padł przed nim i prosił go: „Okaż mi cierpliwość, a oddam tobie”. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu.
Współsłudzy jego, widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło.
Wtedy pan jego, wezwawszy go, rzekł mu: „Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś.
Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?” I uniósłszy się gniewem, pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu.
Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu».

MEDYTACJA

Przebaczenie, to jeden z istotnych tematów przepowiadania Jezusa. Jednak w pytaniu Piotra wybrzmiewa ludzki sposób rozumowania i dlatego ma on trudności z przyjęciem Dobrej Nowiny...

Rozumują po ludzku, zakłada się, że przebaczenie jest ważne, ale przecież nie można ciągle przebaczać i nie można być naiwnym. Tymczasem Jezus, mówiąc „siedemdziesiąt siedem razy”, daje do zrozumienia, że przebaczać trzeba nieskończenie wiele razy...

Jezus chce objawić prawdę o tym, że możemy czerpać siły do przebaczania z przyjęcia Bożego miłosierdzia...

Łatwo jest być biorcą miłosierdzia i wtedy miłosierdzie jest atrakcyjne. Ale kiedy mamy być dawcą, perspektywa się zmienia. Wtedy najchętniej byśmy to miłosierdzie porzucili i dążyli do doskonałości...

Miłosierdzie jest bardzo trudne, ale staje się możliwe, kiedy pamiętamy, że jesteśmy silni miłością Boga. Kiedy pamiętamy, że nie przebaczamy, bo jesteśmy miłosierni, ale przebaczamy dlatego, że nam przebaczono...

Jako chrześcijanie, jesteśmy ludźmi spotkania i doświadczenia Boga Miłosiernego. Tą drogą powinniśmy kroczyć. Im bardziej na co dzień żyjemy przebaczeniem i miłosierdziem Boga względem nas, tym bardziej takimi ludźmi stajemy się w odniesieniu do innych...

Bóg nie ma upodobania w mocnych, ważnych i rozpychających się. Bliżsi mu są ci, którzy są słabi i przegrani. On dostrzega strapienie i widzi uniżenie. Słyszy wołania o pomoc. Z czasem odda sprawiedliwość krzywdzonym i osądzi tych, którzy krzywdzą bliźnich...

Przebaczenie jest trudne, ale jest konieczne, aby uwolnić nasze serce od pragnienia odwetu. Przebaczenie oczywiście nie oznacza tego, że nie mamy prawa domagać się sprawiedliwości. Ten kto uczynił zło, musi je naprawić...

Jezus wpisuje przebaczenie w kontekst sprawiedliwości, ale również w kontekst miłosierdzia. Nie wystarczy jedynie sprawiedliwość. Potrzebne jest również miłosierdzie. Starajmy się żyć tą prawdą każdego dnia...

Nikt nie jest bez winy. Jezus to wie, ale wskazuje na brak pokory. A brak pokory, to to brak umiejętności przebaczania. Uczmy się przebaczać tyle razy, ile wymaga tego od nas Bóg...

...Boże, Dobry Ojcze, pomóż mi coraz bardziej przyjmować Twoją przebaczającą miłość miłosierną i naucz mnie pełniej kochać nią innych i siebie... Proszę
o uwolnienie serca od żalu i o łaskę przebaczania...