30 WRZEŚNIA
CZWARTEK, Wspomnienie św. Hieronima, prezbitera i doktora Kościoła EWANGELIA - Łk 10, 1-12 (Rozesłanie uczniów na głoszenie królestwa Bożego) Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych, siedemdziesięciu dwóch, i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. MEDYTACJA Po czasie działalności Apostołów Jezus kieruje ich uwagę na to, że ich imiona zapisane są w niebie. To ma być najważniejszy powód ich radości. Jezus nie chce, by czuli się ważni i wartościowi tylko dlatego, że doświadczyli apostolskich sukcesów, cudów i mocy... Nasze imiona są zapisane w niebie i nie jest to zależne od tego, czy nasze życie jest ekscytujące, czy zwyczajne. Nie zależy też od tego, jaki zawód czy funkcję pełnimy. Ważne, by takie, jakie jest, było zawierzone i ofiarowane Bogu... Kiedy my, podobnie jak Apostołowie, angażujemy się w jakieś dzieło lub sprawę, doświadczamy znaczących emocji. Często jest nam z tym dobrze, jesteśmy dumni, czujemy się potrzebni... Gdy zakończy się czas naszego zaangażowania, możemy mieć trudności w życiu. Może nam towarzyszyć poczucie pustki, bezużyteczności i pokusa myślenia, że nasza codzienność jest mało ważna... Życie Jezusa przez trzydzieści lat było zwyczajne i proste, a tylko trzy lata były czasem intensywnej działalności i cudów. To pokazuje, że codzienność jest istotna, a nawet fundamentalna... Chrześcijanin, to świadek Chrystusa. Ma nieść światu radosną nowinę o zbawieniu. Chrześcijanin, to świadek Chrystusa, który z radością i z otwartym sercem dzieli się tym, co otrzymał od Boga, a co się objawia w sercu pełnym pokoju... Nasz pokój w sercu wynika ze świadomości pojednania z Bogiem, dokonanego przez Chrystusa w Misterium Paschalnym. Dzielić się pokojem Bożym, to życzyć tego samego doświadczenia obecności zbawczej Chrystusa człowiekowi, którego spotykamy... Bądźmy świadomi tego wszystkiego, co otrzymaliśmy od Boga. Pokażmy to światu. Życzmy tego wszystkim, których spotykamy... Jezus rozszerza grupę uczniów, których wysyła do dzielenia się wiarą. Najpierw było ich dwunastu, teraz siedemdziesięciu dwóch, aby na końcu Ewangelii, przed wniebowstąpieniem, powiedzieć, że wszyscy chrześcijanie mają iść dzielić się wiarą i czynić kolejnych uczniów... Jezus posyła uczniów bez jedzenia, ubrań, laski i pieniędzy. Tak, jakby chciał im pokazać, że ich jedynym oparciem, bogactwem, ma być Bóg, który ich miłuje Dzielmy się wiarą. Nie trzeba mieć wiele, a można nawet nic nie mieć, aby być wiarygodnym i przekonującym uczniem-misjonarzem, który poprzez sposób życia, a czasami i przez słowa, prowadzi do Jezusa... Losy uczniów rozesłanych w świat, by opowiadać o Jezusie, nie odbiegają od naszych. Odmienne są szczegóły, ale istota pozostaje ta sama: zostali posłani. Jak my... Słowo Pisma czytane dla ludu izraelskiego budziło wewnętrzne poruszenie. Ludzie naprawdę przejmowali się tym, co usłyszeli, co im zostało objaśnione. To słowo oznaczało wolność, możliwość odbudowy, powrót do zwyczajów, które zapewniały pomyślność... Słowo Pisma czytane dla ludu izraelskiego oznaczało święto dla wszystkich. Dla tego, który nie ma i dla tego, który ma, a więc może się dzielić. Byli Bożym ludem razem. Jak my... „Pokój temu domowi” - to pragnienie wielu ludzi na świecie. To jest także nasze pragnienie. Żniwo jest ogromne. Z darem Ewangelii trzeba nieść dar pokoju Królestwa Bożego. Nie jest to łatwe. Nie wszyscy przyjmą posłańców... Uczniowie Jezusa nie zawsze będą przyjęci. Mimo trudności, trzeba iść, bez lęku i kompromisu z duchem tego świata, z darem Ewangelii i pokoju. Ludzkie serca czekają... Nawet w Kościele wilki ścierają się z owcami. „W Kościele są wilki i nam wszystkim zagraża uwolnienie naszej wilczej natury” (Joseph Ratzinger)... „Nowe tortury, które się teraz stosuje [przez wilki], nie służą do tego, aby zmusić ludzi do mówienia, lecz raczej do milczenia” (Joseph Ratzinger)... Owce są zmuszane do milczenia i stąd sól traci smak, a światło wędruje ze świecznika pod korzec. Jezus stał się Barankiem, wszedł w wilczy świat i został rozszarpany... Jezus mówi nam: nie bójcie się, nawet jeśli wy, owce, jesteście pośród wilków... To oznacza gotowość do tego, że jako owce zostaniemy rozszarpani... Wiara oznacza podążanie za Jezusem i dlatego obejmuje gotowość do męczeństwa, gotowość do zranień. Bez tej gotowości wiara nie istnieje... ...Duchu Święty, proszę o łaskę wdzięczności za moje życie, za wszystkie wydarzenia, moje powołanie, za wielkie łaski i za moją codzienność... Proszę o serce żarliwe, gotowe do przyjęcia wezwań Jezusa...
|