4 WRZEŚNIA
SOBOTA, Dzień powszedni EWANGELIA - Łk 6, 1-5 (Chrystus jest panem szabatu) W pewien szabat Jezus przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i wykruszając je rękami, jedli. MEDYTACJA "Syn Człowieczy jest panem szabatu" (Łk 6, 5)... Szabat to dla Żydów bardzo ważne święto. To dzień, w którym odpoczywali, ciesząc się stworzeniem, tak jak odpoczywał Bóg siódmego dnia po stworzeniu świata... Jezus odwołuje się do sytuacji te Starego Testamentu, kiedy Dawid i jego ludzie zjedli złożone w świątyni chleby pokładne przeznaczone dla kapłanów. Te chleby były przygotowywane i składane w świątyni w każdy szabat... Jezus daje do zrozumienia, że to Bóg decyduje o tym, co wolno robić w szabat, że to On, Jezus, jest Bogiem... Prawo Boże jest w służbie wolności człowieka. Ono definiuje dobro, stąd dyscyplina w przestrzeganiu przykazań Bożych jest tak ważna... Życie obfituje w sytuacje niestandardowe, w których trzeba dużo mądrości do znalezienia najlepszego rozwiązania. Dlatego czasami potrzeba popatrzeć znacznie szerzej, i nawet przekroczyć prawo Boże, nie ponosząc z tego powodu winy... Nie grzeszy człowiek, który nie uczestniczy w niedzielnej Eucharystii z powodu obłożnej choroby... Obrona konieczna lub niezawiniony wypadek, nie powodują śmiertelnego grzechu... Nadal są ludzie podobni do niektórych faryzeuszów, którzy przede wszystkim zastanawiają się, co wolno, a czego nie wolno. Jezus nie chce, by takie pytanie było dla nas najważniejsze. On chciałby, abyśmy nade wszystko byli skoncentrowani na wewnętrznej przemianie... Dzięki wewnętrznej przemianie stajemy się coraz bardziej podobni do Niego. Kiedy Miłość stanie się sposobem naszego istnienia nie będzie już potrzebne pytanie o to, co nam wolno, a czego nie wolno... Jezus pokazuje, odrzucając zarzuty faryzeuszów, że nad wszystkimi przykazaniami są przykazania Boże: przykazanie miłości, dekalog. W tym wypadku miłość objawia się w nakarmieniu głodnych. Pamiętajmy o tym: pierwsza jest miłość... Często, patrząc na wspólnotę wierzących, chce się zapytać: gdzie oni są?... Każdy jest upaprany, poraniony i próbuje upudrować brud. Bliżej im do obcych Pomimo wszystkiego, gdzieś w głębi serca, czepiamy się ostatniej deski ratunku, jaką jest Ten, który w doczesnymciele pojednał nas z Bogiem przez śmierć na krzyżu. To nam pozwala trwać w wierze. Mimo, iż nie zawsze jesteśmy ugruntowani i stateczni... Dziś już wiemy, że jeżeli kiedyś staniemy przed Ojcem jako święci i nieskalani, to nie dlatego, żeśmy kłosów nie zrywali w szabat. Staniemy bo ufamy, że On obmyje wszelką naszą niedoskonałość. To wszystko, co nam nie wyszło, choć bardzo staraliśmy się... On obmyje wszystko, co popsuliśmy nie ze złej woli i miłości do grzechu, ale z powodu zwykłej ludzkiej słabości. On, bez którego nikt nie może stanąć przed Ojcem... Jezus wskazuje nam na wielkość i godność człowieka. Potępia małoduszność. Uczy nas, że liczy się również dobro człowieka. Jezus mówi faryzeuszom, ze liczy się człowiek i miłosierdzie. On pochyla się nad godnością każdego człowieka... Jezus mówi jednoznacznie, że to Syn Człowieczy jest panem szabatu. To znaczy On, Chrystus, jest w centrum naszego świętowania i odpoczynku... Kłosy, które zrywają głodni uczniowie, można odczytać jako pragnienie pokarmu. Ziarna, jak wiadomo, symbolizują chleb. Kiedy zaś widzimy ziarno Chrystus jest Panem naszego świętowania. Każda Eucharystia jest świętowaniem obecności Chrystusa, jest tym czasem, w którym możemy zaspokoić swój głód duchowy poprzez Jego obecność... ...Jezu, proszę o rozwój w sobie daru mądrości i umiejętności... Spraw, bym dobrze zaplanował jutrzejszy dzień i kolejne dni, tak, aby był to czas bliski Tobie... Proszę o zdolność rozeznawania wydarzeń dnia w świetle Bożego Słowa...
|