SOBOTA, Dzień powszedni
albo wspomnienie Najświętszej Maryi Panny w sobotę
albo wspomnienie św. Zygmunta Gorazdowskiego, prezbitera

EWANGELIA - Mt 8, 5-17 (Uzdrowienie sługi setnika)

Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go».
Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: „Idź”, a idzie; drugiemu: „Chodź tu”, a przychodzi; a słudze: „Zrób to”, a robi».
Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu, i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim. A synowie królestwa zostaną wyrzuceni na zewnątrz w ciemność; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów». Do setnika zaś Jezus rzekł: «Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś». I o tej godzinie jego sługa odzyskał zdrowie.
Gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, ujrzał jego teściową, leżącą w gorączce. Ujął ją za rękę, a gorączka ją opuściła. Wstała i usługiwała Mu.
Z nastaniem wieczora przyprowadzono Mu wielu opętanych. On słowem wypędził złe duchy i wszystkich chorych uzdrowił. Tak oto spełniło się słowo proroka Izajasza: «On wziął na siebie nasze słabości i nosił nasze choroby».

MEDYTACJA

Setnik nie był Żydem, ale żył bogobojnie, pomagał Żydom i uwierzył w moc Jezusa. Szanował żydowskie zwyczaje i nie chciał, by Jezus skalał się, wstępując do jego pogańskiego domu. Wyszedł Mu więc naprzeciw...

Setnik to człowiek wiary i prostoty. Rozumiał rolę, jaką pełni on, sługa, a jaką Jezus. Nie dyskutował, nie żądał znaków, lecz z ufnością powierzył się władzy Jezusa...

Uzdrowiony sługa Setnika wraz z nim mogli nadal służyć społeczności żydowskiej. Uzdrowiona teściowa Piotra posługiwała Jezusowi i Jego uczniom... Uwolniony od własnych słabości człowiek staje się wrażliwszy na potrzeby innych. Może w wolności służyć Jezusowi w bliźnich...

Wiara i służba nie znają granic, narodów, państw i kontynentów. Najważniejsze jest zaufanie, że w Bogu wszystko ma sens. Nie każdy wierzący musi doświadczyć fizycznego uzdrowienia, ale każdy może połączyć się w cierpieniu z Chrystusem...

Pozory bywają bardzo zdradliwe. Ludzkie kalkulacje często mijają się z rzeczywistością. Największą wiarę znajdował Jezus w tych, którzy z pozoru jej nie mieli. Jednocześnie ci, u których mógł spodziewać się wiary, jej nie mieli...

Jezus przestrzega, że kiedyś będziemy zaskoczeni tym, kto znajdzie się w Królestwie Boga, bo On sięga poza pozory...

Setnik nie oczekiwał, że Jezus przyjdzie do jego domu. Oczekiwał tylko na Jego słowo. I rzeczywiście, Jezus uzdrowił sługę setnika słowem. Również słowem wypędził złe duchy i wszystkich chorych uzdrowił...

Często oczekujemy od Jezusa więcej niż słowa. Chcemy, by nas nawiedzał, dawał się odczuć, udowadniał obecność. Tymczasem najmocniejszym przejawem obecności Jezusa wśród nas jest Jego słowo. Jeśli wsłuchamy się w nie i uwierzymy, wiele zmieni się w naszym życiu na lepsze...

Postawa i słowa rzymskiego setnika, poganina, są godne uwagi i zapamiętania. Stanowią swoistą podpowiedź Jezusa, że dobre i wrażliwe serca nie są zarezerwowane jedynie dla chrześcijan, a więc warto szukać dobrych relacji z ludźmi...

Słowa Jezusa o setniku wskazują na to, że podstawą relacji z Bogiem jest nasza głęboka wiara. Oczywiście nasza postawa wobec Boga zakłada również naszą pokorę. Musimy pamiętać, że Bóg daje nam łaskę. Nie możemy jednak zakładać, że coś nam się należy...

Razem z wiarą powinna iść w parze pokora. Jezus mówi o uniwersalizmie wiary. Łaskę wiary otrzymają także przedstawiciele narodów pogańskich. Przykładem jest setnik...

Postawa setnika pokazuje nam, że liczy się myślenie ewangeliczne w kategorii obdarowania, a nie w kategorii zasługi. Musimy zdać sobie z tego sprawę, że liczy się darmowe obdarowanie łaską, tak jak u setnika. Bo to ważny wymiar wiary...

Otrzymujemy darmową łaskę od Boga. Tu nie ma miejsca na postawę swoistego handlarza przed Bogiem. Tu nie ma miejsca na "coś za coś", "coś nam się należy"...

Dobrze znamy słowa setnika. Powtarzamy je podczas każdej Eucharystii, przed przyjęciem Komunii Świętej. Wyznajemy w ten sposób swoją niedoskonałość, niegodność i prosimy Jezusa, by nas uzdrowił, tak jak uzdrowił sługę setnika...

Wypowiadając słowa setnika w czasie Eucharystii, możemy być tacy jak on, czyli autentyczni w swojej postawie i pełni prostoty. Setnik był poganinem, ale
w życiu kierował się dobrem innych, troszczył się o innych i nie wynosił się ponad innych...

Postawa i słowa setnika przyniosły wymierne owoce w spotkaniu z Jezusem... Tak może być również w naszym życiu. Każda Eucharystia jest spotkaniem
z Jezusem i możemy na nie przybyć z bagażem naszych trosk, ale też dobra, które chcemy uczynić...

...Panie, powiedz słowo, mów do mnie, chcę Cię słuchać... Twoje słowo jest tym, czego najbardziej potrzebuję... Chcę Cię słuchać, gdy do mnie mówisz, bo Twoje słowo jest zupełnie inne niż ludzkie...

...Boże, ofiaruję Ci swoje troski, słabości i wątpliwości... Proszę słowami setnika: Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale rzeknij tylko słowo,
a będzie uzdrowiona dusza moja... Daj wiarę silną i głęboką...