18 CZERWCA

PIĄTEK, Dzień powszedni

EWANGELIA - Mt 6, 19-23 (Gromadźcie sobie skarby w niebie)

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.
Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie w świetle. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie
w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność».

MEDYTACJA

Jezus naucza, że jedyne skarby, które nie ulegną zniszczeniu, to te w niebie. Gromadzimy je swoim codziennym postępowaniem. Oznacza to, że wszystkie dobra materialne, które posiadamy w życiu doczesnym, nie są trwałe. Nie powinniśmy się więc do nich przywiązywać...

W codziennym pośpiechu umykają nam sprawy najistotniejsze. Jezus wzywa nas do zmiany perspektywy z doczesnej na wieczną. Chce, abyśmy uzyskali wewnętrzną wolność od rzeczy błahych i bezwartościowych...

Zwróćmy uwagę na symbolikę oka. Oko oznacza nasze sumienie. Dobrze ukształtowane sumienie pozwala rozeznawać, co jest tylko tymczasowe i zbędne, a co przynosi nam chwałę wieczną...

Jezus zwraca uwagę na to, by zdystansować się do wszystkiego, co jest tu, na ziemi. Nasza hierarchia wartości ma być inna. Powinniśmy koncentrować się na tym, co nieprzemijające...

Mając do wyboru skarb przemijający i skarb nieprzemijający, zazwyczaj wybieramy ten pierwszy, czyli to, co jest materialne. Wybieramy to, co jest łatwiej dostępne. Rzeczy wieczne, duchowe, są trudniej dostępne, bo wymagają wysiłku, wyboru, rezygnacji i konsekwencji...

Wybierając to, co trudne, otrzymujemy to, co ma większą wartość, bo jest nieprzemijające. Tylko rzeczy nieprzemijające są godne człowieka, bo człowiek jest wieczny...

Otwórzmy oczy na największy skarb, jakim jest komunia z Bogiem. Póki nie widzimy tego skarbu, nasze oczy pozostają chore i nie mają światła, bo są ciemnością...

Nasz czas na ziemi jest tylko chwilą. Jest nam dany i zadany po to, abyśmy na tyle uszlachetnili się, by dostać się do nieba, które jest naszym celem. Dlatego warto wcześniej pomyśleć o życiu według Ewangelii...

Jezus zachęca uczniów, aby gromadzili skarby w niebie. Ubogi jest pokorny i posiada świadomość własnych ograniczeń. Dlatego ufa Bogu, wiedząc, że jest od Niego zależny. Ubogi, pomimo braku dóbr materialnych, zachowuje jednak niezbywalną godność...

By ubóstwo miało istotny wpływ na styl naszego życia, Jezus proponuje wolność wobec rzeczy. Chodzi o odwagę umiarkowania i nieuleganie kulturze konsumpcji, które jest związane z wyzbyciem się rzeczy powierzchownych i zbędnych...

Praktykowanie ubóstwa pozwola uniknąć marnotrawstwa i przezwyciężyć pokusę obojętności, zwłaszcza wobec tych, którzy nie czują się kochani i nie mają nadziei na przyszłość...

Naszym zadaniem jest nieustanne odkrywanie radości Ewangelii, która płynie z serca ubogiego, a ono potrafi zdumieć się wielkością Bożego obdarowania...

"Bogactwa nic (...) nie zapewniają. Co więcej: gdy serce czuje się bogate, jest tak bardzo zadowolone z siebie, że nie ma w nim miejsca na słowo Boże, na to, by kochać braci ani cieszyć się najważniejszymi rzeczami w życiu" (Papież Franciszek)...

"Jezus nazywa błogosławionymi ubogich w duchu, którzy mają serca ubogie, do których może wejść Pan ze swoją nieustanną nowością" (Papież Franciszek)...

Ziemskie skarby niszczeją i nie są bezpieczne. Jeśli chcemy być na wieki bogaci, trzeba nam zadbać o inne skarby, czyli te, które wypływają z wiary dobrych czynów...

Jeśli na ziemi wierność Bogu i życzliwa miłość do bliźnich nie staną się pragnieniem naszego serca, to trudno będzie nam wejść do nieba...

...Boże, proszę o dobrze ukształtowane sumienie oraz czyste serce, wolne od zbędnych przywiązań... Proszę o serce hojne i wielkoduszne w ewangelicznych wyborach...

 

 

 

Flag Counter