PIĄTEK, Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa

EWANGELIA - J 19, 31-37 (Przebicie boku Chrystusa)

Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat, ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem, Żydzi prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała.
Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda.
Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli.
Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: «Kości Jego nie będą łamane». I znowu na innym miejscu mówi Pismo: «Będą patrzeć na Tego, którego przebodli».

MEDYTACJA

Pascha, to wspomnienie dnia, w którym Jahwe wyprowadził Izraelitów z Egiptu. Właśnie to wydarzenie świętowano w czasie dorocznej wieczerzy sederowej, którą Jezus spożył z uczniami w wieczór poprzedzający Jego śmierć...

Nawiązując do tradycji żydowskiej, Jezus połamał i rozdał ucztującym niekwaszony chleb, spożyli też pieczonego baranka i gorzkie zioła...

Apostołowie pijąc wino, przywoływali obietnice dane Izraelowi przez Boga Jahwe – wyprowadzę, wyratuję, wybawię was z niewoli, wezmę was za swoje dzieci...

Krew baranka w Egipcie uratowała Izraelitów przed utratą pierworodnych synów w czasie ostatniej plagi. Krew przelana przez Chrystusa stała się źródłem zbawienia dla wszystkich wierzących...

Na ostatniej wieczerzy i przez swoją śmierć, Jezus nadał starym tradycjom nowy wymiar. Wypełnił prawo, a jednocześnie wprowadził w nie nowego Ducha Miłości...

Jezus jest wypełnieniem obietnic Jahwe, naszym Odkupieniem, tym, który wyprowadza nas ze śmierci do życia...

Patrząc na przebity bok trudno nie zastanawiać się, razem ze świętym Pawłem, dlaczego „Jezus umarł za nas gdyśmy jeszcze byli grzesznikami” (Rz 5, 8b). Jedyna możliwa odpowiedź, to więzi miłości. Tajemniczy plan mający sprawić, że w niej zostaniemy ugruntowani i zakorzenieni...

Cel został osiągnięty. Zostaliśmy pociągnięci ludzkimi więzami. Pozostaje zgiąć „kolana przed Ojcem, od którego bierze początek wszelki ród na niebie i na ziemi (Ef 3, 14-15)” i zaśpiewać „Panu, bo czynów wspaniałych dokonał” (Ps 4, 5)...

Krew i woda z przebitego boku Chrystusa, to symbole dwóch najważniejszych sakramentów: chrztu i Eucharystii...

Sakrament chrztu, zanurzając nas w śmierć i zmartwychwstanie Jezusa, sprawia, że umiera w nas stary człowiek, a powstaje nowy, obdarzony łaską dziecięctwa Bożego...

Sakrament Eucharystii jest naszym pokarmem na życie wieczne, pokarmem danym po to, byśmy nie osłabli w swojej wierze podczas wędrówki do domu Ojca...

Bóg jest dobry. Chce naszego zbawienia. Nie kazał nam ruszać w drogę, wiedząc, że nie mamy szans szczęśliwie jej ukończyć. Na drodze życia jest z nami. Prowadzi nas i wspiera. Gdy rodzi się w nas pokusa, by zrezygnować, poczeka, aż się pozbieramy, by pójść z Nim dalej...

...Dzisiejsza Ewangelia przypomina nam fakt przebicia Chrystusa włócznią, w którym to momencie św. Faustyna widziała źródło miłosiernej miłości... Prośmy Boga, aby nasze serca, choć odrobinę, stawały się na wzór serca Jezusowego, aby były przemienione Ewangelią...

...Czasami to, co życiodajne, jest w naszej codzienności słabo widoczne i nie narzuca się, a nawet niknie w biegu wydarzeń... Zatrzymajmy się na chwilę
i poszukajmy w swojej codzienności obecności Jezusa, który nieustannie chce nas wyprowadzać z ciemności do światła...

...Jezu, powierzam się Twojemu Najświętszemu Sercu... Proszę o łaskę kontemplacji Twojego Serca i przemianę mojego serca...