20 STYCZNIA
ŚRODA, Dzień powszedni EWANGELIA - Mk 3, 1-6 (Uzdrowienie w dzień szabatu) W dzień szabatu Jezus wszedł do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschłą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć. MEDYTACJA Faryzeusze byli zaślepieni w swoim przekonaniu, że Bóg jest wymagającym i bezdusznym prawodawcą. Nie zmienili zdania nawet w przypadku cudownego uzdrowienia, które ukazało, że działanie Boga, w tym przykazania, to wyraz Jego miłości do człowieka... Odpoczynek w sobotę odróżniał Żydów od wszystkich narodów, które ich otaczały. Kto przestrzegał szabatu, ten był Żydem i należał do potomków Abrahama. Jednak idea, że przykazania Boże są sposobem ograniczenia i dręczenia człowieka, to katecheza złego... Według Biblii i Jezusa, przykazania to instrukcja dla naszego życia, zapisana przez jego Dawcę. Przykazania zostały stworzone dla człowieka i mają mu służyć. Faryzeusze grzeszyli również w szabat, ale zabraniali Jezusowi działać z miłości. Na tym polegała ich obłuda... Jezus w szabat uzdrawia człowieka z uschłą ręką. Jest smutny z powodu zatwardziałości serc tych, którzy Go obserwowali. Brak odpowiedzi ze strony zapytanych przez Jezusa określony został jako skamienienie ich serc, które zapomniały o relacji z Bogiem... Jezus daje nam do zrozumienia, że zaniechanie czynienia dobra jest złem. Może więc nie powinniśmy zastanawiać się, czy uczyniliśmy jakieś zło, ale raczej, czy nie zabrakło dobra w naszych myślach, słowach i czynach... Każdy z nas jest na swój sposób bogaty w dobro. Jeśli nie dajemy innym tego dobra wtedy, gdy oni go potrzebują, wówczas pojawia się brak dobra, czyli zło... Dawanie dobra bez wyrachowania jest istotą życia w Niebie, a Niebo to wieczny szabat. Nic więc dziwnego, że Jezus uzdrawiał w szabat... Przez uzdrowienie chorego w szabat, Jezus chciał pokazać, że Bóg, przykazania miłości, w tym przykazanie miłości bliźniego oraz dekalog, są ważniejsze od tego, co ustalą ludzie... Bycie uczniem Jezusa nakłada na nas wielką odpowiedzialność, ale i daje nam wielkie środki działania. Dobrze czasami uświadomić sobie, że i nam dana jest część Jego władzy: „życie ocalić, czy zabić”... Wszystkie uschłe ręce, które niepostrzeżenie wyciągają się w naszą stronę, mogą stać się powodem naszego oskarżenia nie dlatego, że coś zrobiliśmy, ale dlatego, że nie zrobiliśmy niczego, albo zrobiliśmy za mało... Uwielbienie Boga w Jego dziełach, umartwienie i życie w pokorze, nie wydają się zbyt spektakularne i znaczące. Jednak Jezus, wieczny Kapłan, udziela tym wszystkim działaniom swego błogosławieństwa. A to już ma znaczenie, wieczne znaczenie... Postawa faryzeuszy i zwolenników Heroda jest charakterystyczna dla współczesnego świata – zgładzić za uczynione dobro. A tymczasem liczy się człowiek, który odpowiada na głos Boga... Zło śledzi dobro, żeby je oskarżyć. Świat chce wyrzucić Boga z własnej przestrzeni. Ale w końcu dobro zwycięża. Człowiek otrzymuje dar nawet wtedy, gdy wkoło są zatwardziałe serca... Dobroć i Miłość Boga do człowieka są najważniejsze. Jezus pokazuje, że ważniejszy od litery prawa jest człowiek, jego godność i dobro. Co więcej, oddawanie czci Bogu, tak jak w dzień szabatu, powinno prowadzić także do troski o człowieka... ...Jezu, proszę o to, abym był, tak jak Ty, odważny w miłości wobec potrzebujących... Proszę o serce wrażliwe i odważne w czynieniu dobra...
|