NIEDZIELA, XXXIII Niedziela Zwykła

EWANGELIA - Mt 25, 14-30 (Przypowieść o talentach)

Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść:
„Pewien człowiek, mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obrót i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana.
Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi.
Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: »Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem«. Rzekł mu pan: »Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana«.
Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: »Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem«. Rzekł mu pan: »Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię; wejdź do radości twego pana«.
Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: »Panie, wiedziałem, żeś jest człowiek twardy: chcesz żąć tam, gdzie nie posiałeś, i zbierać tam, gdzieś nie rozsypał. Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność«.
Odrzekł mu pan jego: »Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że chcę żąć tam, gdzie nie posiałem, i zbierać tam, gdziem nie rozsypał. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz w ciemności; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów«”.

MEDYTACJA

"Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi" (Mt 25, 25)...

Bóg obdarza człowieka wieloma darami i ufa, że ten właściwie będzie z nich korzystał i pomnażał je...

Pan z przypowieści Jezusa powierza swoim sługom pieniądze, ale nie daje im ich na własność. Dopiero po powrocie rozlicza się z nimi... Bóg również tu, na ziemi, poczynając od daru naszego życia, powierza nam różne dobra, które nie są naszą własnością...

Sługa zły nie podejmuje żadnego działania, ponieważ boi się swojego pana... Trwając w lęku, nie jesteśmy zdolni do przeżywania prawdziwej miłości. Taka postawa nie prowadzi nas do doświadczenia radości...

Lęk nie usprawiedliwia naszych zaniedbań. Sługa, który pozwolił, by lęk go owładnął, otrzymał surową karę. Lęki nie rodzą się z naszej winy, a jednak dzisiejsze Słowo sugeruje, że poddawanie się im może być moralnie złe...

Prawdziwym bogactwem człowieka jest nie to, co posiada, ale to, co dał innym. Bóg daje nam życie i wiele innego, a przede wszystkim swoją Miłość, po to, abyśmy to dawali innym i w ten sposób stawali się naprawdę bogaci...

Zamiast dawać innym to, co otrzymaliśmy, zapominamy o tym i staramy się jak najwięcej zachować dla siebie. A to jest równoznaczne z okradaniem siebie. Kto nie ma miłości, temu będzie zabrane to, co ma, bo tylko miłość jest wieczna i niezniszczalna w człowieku...

Bóg daje nieskończenie więcej niż jesteśmy w stanie sobie wyobrazić. Jesteśmy Nim bogaci...

Nie mamy zakopywać swoich talentów, być smutnymi, zakompleksionymi katolikami, ale zdobywcami, którzy pomnażają swoje talenty, przełamują kompleksy i wygrywają z grzechem zmieniając świat...

Bóg wymaga od uczniów, aby przewidywali i włożyli pewien wysiłek. Chodzi o odpowiedź wierności na wezwanie Jezusa. Nie rezygnujmy więc z pomnażania talentów...

Jezu, Ty wiele razy mówiłeś: "Nie bójcie się"... Twoje słowa mają uwalniającą moc. Polecam ci lęki, które paraliżują moją współpracę z Twoimi darami. Dodawaj odwagi i gorliwości we współpracy z powierzonymi darami, daj hojność i mądrość w rozwijaniu moich życiowych talentów...