CZWARTEK, Dzień powszedni

EWANGELIA - Łk 15, 1-10 (Przypowieści o zgubionej owcy i zgubionej drachmie)

Zbliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać.
Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi».
Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: «Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie?
A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”.
Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.
Albo jeśli jakaś kobieta mając dziesięć drachm zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie?
A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam”.
Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca».

MEDYTACJA

Aby zorientować się, że czegoś lub kogoś brakuje w dużej grupie, trzeba dobrze ją znać, być spostrzegawczym oraz znać wartość każdego, kto ją tworzy...

W przypowieściach o zagubionej owcy i drachmie Jezus ukazuje nam Boga, dla którego każdy człowiek ma ogromną wartość...

By odnaleźć człowieka, który się zagubił, czyli zerwał więź z Ojcem i wspólnotą braci, Bóg podejmuje konkretne działanie. Szuka go tak długo, aż znajdzie, nie zniechęca się i nie poddaje...

Kiedy Bóg odnajdzie swoje zagubione dziecko, Jego radość jest ogromna. Bóg nie zachowuje jej dla siebie, ale pragnie dzielić swe szczęście z innymi...

Jeden grzesznik jest ważniejszy niż dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych. Jedna drachma jest ważniejsza niż dziewięćdziesiąt dziewięć innych. To logika Ewangelii. Dla Boga nie ma znaczenia arytmetyka i nie liczą się statystki. On traktuje nas osobiście i indywidualnie...

Bóg nas szuka. Mozolnie i bez ustanku. Nigdy nie pozostawia nas samych, a gdy się zagubimy, szuka nas, aby z czułością opatrzyć i włączyć na powrót do owczarni...

Bogu podobać się może tylko ten, kto wierzy Chrystusowi. Tylko Chrystus daje autentyczne dobra. To prawdziwy skarb...

Boże, proszę o głębokie doświadczenie prawdy, że Jezus szuka mnie w moim zagubieniu...