CZWARTEK, Wspomnienie św. Teresy od Dzieciątka Jezus, dziewicy i doktora Kościoła

EWANGELIA - Łk 10, 1-12 (Rozesłanie uczniów na głoszenie królestwa Bożego)

Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych, siedemdziesięciu dwóch, i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.
Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście ze sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.
Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: „Pokój temu domowi”. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają; bo zasługuje robotnik na swą zapłatę.
Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są,
i mówcie im: „Przybliżyło się do was królestwo Boże”.
Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: „Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże”.
Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu».

MEDYTACJA

Jezus wysyła siedemdziesięciu dwóch uczniów. Są tacy, którzy ich radośnie przyjmują, ale i tacy, po wyjściu od których, otrzepuje się proch z nóg. Pomiędzy nimi są chorzy, których trzeba uzdrowić...

Uczeń idzie nie tam, gdzie chce, ale tam, gdzie rozeznaje, że posyła go Bóg. Idzie, by ludzie dowiedzieli się o królestwie Bożym. Głoszących przyjmą ci, którzy chcą. Zawsze znajdą się tacy, którzy nie chcą i wtedy apostoł ma iść dalej...

Apostoł ma wykonać konkretną pracę – przygotować miejsce Bogu, nie sobie...

Bóg posyła uczniów, by mówili o Nim. Nie da się mówić, że Bóg jest blisko, głosząc z bezpiecznej odległości, z wyżyn swojej wiedzy i mądrości, nie chcąc zabrudzić sobie stóp, bojąc się zranienia i odrzucenia...

Chrześcijanin to świadek Chrystusa, który ma nieść światu radosną nowinę o zbawieniu. To świadek Chrystusa, który z radością i z otwartym sercem dzieli się tym, co otrzymał od Pana, a co się objawia w sercu pełnym pokoju...

Dzielić się pokojem Bożym, to życzyć tego samego doświadczenia obecności zbawczej Chrystusa człowiekowi, którego spotykamy...

Nie bądźmy posępni, ale świadomi tego wszystkiego, co otrzymaliśmy od Pana. Pokażmy to całemu światu. Życzmy to wszystkim, których spotykamy. Bądźmy radosnymi twórcami Bożego pokoju w świecie...

Uczniowie Jezusa nie mają pozdrawiać nikogo w drodze. Mają iść do domów, by dać im pokój... Dużo bardziej niż pozdrowień, potrzebujemy pokoju. Potrzebujemy go w swoich domach. Pokój jest naszym przeznaczeniem, jest istotną cechą życia w Niebie, jest czymś Boskim...

?Są jednak ludzie niegodni pokoju. To są ci, którzy go nie cenią. Wolą kłótnie i niepokój, bo to im daje szansę na dominację. Dążenie do niej jest nie do pogodzenia z budowaniem pokoju. Pokój opiera się na Miłości, a nie na dominacji...

Naszym bogactwem ma być Ewangelia. Jezus posyła nas do dzielenia się wiarą, jak apostołów w Ewangelii... Warto wracać do źródeł i na nowo postawić Boga
i Jego Ewangelię w centrum życia...

Jest w scenie rozesłania uczniów wielkie zaufanie Boga do człowieka. Bo przecież nie byli przygotowani. Wysłał ich takimi, jakimi byli...

Jest w scenie rozesłania uczniów wielkie zaufanie człowieka do Boga. Bo byli świadomi braków i wyzwania, jakie niesie z sobą stawanie się ucznia nauczycielem. A jednak nie zwyciężyły obawy i lęki. Zwyciężyła ufność...

Głoszenie Królestwa nie jest owocem świetnego przygotowania, dojrzałości wiary i osobowości. Jest pochodną zaufania Boga do człowieka i człowieka do Boga.... A i o tym warto pamiętać, by nie zaczynać od kazań, bo pierwsze jest: jedzcie, co wam podadzą...

Jezu, znajdź wielu chętnych do bycia posłanymi... Proszę, bym chciał być wśród nich... Daj serce żarliwe, gotowe do przyjęcia Twoich wezwań...